Χιλιάδες λαού, εργάτες και υπάλληλοι, φοιτητές, σπουδαστές, μαθητές, άνθρωποι κάθε ηλικίας από μικρά παιδιά έως υπέργηροι, κατέκλυσαν χτες τους δρόμους της Αθήνας, την Πατησίων, τη Σταδίου, την Πανεπιστημίου και μετά τη Β. Σοφίας ως την αμερικάνικη πρεσβεία για να τιμήσουν τα 31 χρόνια από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου όπως τους αρμόζει, όπως ταιριάζει στο χαρακτήρα του Νοέμβρη. Ενός Νοέμβρη ζωντανού στην καρδιά και τη μνήμη τους, αλλά κυρίως στους σημερινούς αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες.

Το τσουχτερό κρύο δεν τους εμπόδισε να πορευτούν και να διαδηλώσουν, ο αγωνιστικός παλμός, το φορτίο αυτής της μέρας ζέστανε τις καρδιές τους, ύψωσε τις γροθιές τους, ανέμισε τις κόκκινες σημαίες τους. Διαδήλωσαν για το Νοέμβρη του '73, για το Νοέμβρη της Παλαιστίνης και της Φαλούτζα, της Κύπρου, της Κούβας. Για το Νοέμβρη της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων της χώρας μας. Φώναξαν για να καταδικάσουν τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα, όπου κι αν αυτά γίνονται, για να διατρανώσουν τα αιτήματά τους, για να δηλώσουν την απόφασή τους να συνεχίσουν την αντιιμπεριαλιστική πάλη, απόφαση ζωής.

Από νωρίς το μεσημέρι χιλιάδες άνθρωποι κατέφταναν στο κέντρο της πόλης από κάθε σημείο της. Λίγο αργότερα η πορεία με κατεύθυνση την αμερικάνικη πρεσβεία, το σύμβολο του λαομίσητου αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, ξεκινούσε. Μπροστά, όπως πάντα, η αιματοβαμμένη σημαία του Πολυτεχνείου, ακολουθούσαν φοιτητικά μπλοκ κι αυτά της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Αισθητή για το δυναμισμό, τον παλμό και τη μαζικότητά της, όπως κάθε χρόνο και φέτος η παρουσία των δυνάμεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, στην κορυφή τους πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του Κόμματος, με επικεφαλής την Γενική Γραμματέα Αλέκα Παπαρήγα.

Τα συνθήματα διαδέχονται το ένα το άλλο. «Το μήνυμα δε σβήνει, είναι ζωντανό, το δρόμο του Νοέμβρη κρατάμε ανοιχτό», ξανά και ξανά. Το δρόμο της ταξικής πάλης: «Εργάτες - αγρότες - φοιτητές με μέτωπο απαντάμε στις πολυεθνικές». Το δρόμο της διεθνιστικής αλληλεγγύης: «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι», «Κάτω τα χέρια από την Κούβα». Το δρόμο της ρήξης και της αντεπίθεσης: «Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί». Οι διαδηλωτές δεν ξέχασαν πως χτες το ΚΚΕ είχε τα γενέθλιά του, ξανά και ξανά ήχησε το σύνθημα: «Οκτώ δεκαετίες αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία»!

Ξεχωριστή η παρουσία των ένστολων διαδηλωτών. Νέοι άνθρωποι ντυμένοι στα χακί και τα μπλε ήταν εκεί, γιατί «είναι του λαού παιδιά» και αυτοί πρώτοι απ' όλους είχαν κάθε συμφέρον να βροντοφωνάξουν πως «έξω από τα σύνορα δεν έχουνε δουλιά». Εκεί μαζί τους, μετανάστες, φοιτητές από την Κύπρο και πολλοί ακόμα εκπρόσωποι μαζικών φορέων με τα πανό τους να εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στην Κούβα και την Παλαιστίνη, στο λαό του Ιράκ. Υψωμένα πλάι σ' αυτά Ελλήνων εργατών, των κομμουνιστών, που δήλωναν ένα κατηγορηματικό «Οχι στον εθνικισμό και το ρατσισμό», μια ηχηρή απαίτηση «Εξω οι βάσεις και οι Αμερικανοί», μια υπόμνηση του εχθρού «ΝΑΤΟ και Βρυξέλλες φονιάδες των λαών», που αποτύπωναν μια και μόνο προοπτική: «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός».

Μαζική ήταν από το πρωί χτες η προσέλευση του κόσμου και ιδιαίτερα της νεολαίας στο χώρο του Πολυτεχνείου, όπου το μνημείο των θυμάτων της εξέγερσης είχε καλυφθεί πλήρως από τα στεφάνια και τα κόκκινα γαρίφαλα. Πολλοί μαθητές, με αποφάσεις των 15μελών συμβουλίων τους και των συντονιστικών τους, κατέφθαναν στο χώρο μετά τη σχολική γιορτή, για να καταθέσουν στεφάνι και να δηλώσουν ότι το «Πολυτεχνείο» όχι μόνο τους συγκινεί αλλά και τους εμπνέει στα σύγχρονα δικά τους αιτήματα. Εντονη ήταν και η παρουσία φοιτητικών συλλόγων κι άλλων μαζικών φορέων, γονιών με τα παιδιά τους κι ιδιαίτερα συγκινημένων ηλικιωμένων.

Ο χώρος άρχισε να αδειάζει στη 1 το μεσημέρι κι ο κόσμος να παίρνει τη θέση του στις προσυγκεντρώσεις για την πορεία.

Γύρω στις 2 το μεσημέρι, μέσα σε κλίμα βαθειάς συγκίνησης αλλά και με έντονη την πεποίθηση ότι ο αγώνας του 1973 μπορεί και πρέπει να συνεχιστεί και σήμερα, έγινε η καθιερωμένη εκδήλωση της Συντονιστικής Επιτροπής Εορτασμού.

«Το νόημα της εξέγερσης παραμένει ζωντανό, οι στόχοι της παραμένουν επίκαιροι, σε πείσμα όσων προσπάθησαν να τους παραχαράξουν», τόνισε ο πρύτανης του ΕΜΠ, Ανδρέας Ανδρεόπουλος, προσθέτοντας ότι το «Πολυτεχνείο» φωτίζει το δρόμο της σύγκρουσης, σήμερα που «ο ιμπεριαλισμός δείχνει το απάνθρωπο πρόσωπό του, όπως και τότε στη χούντα». «Η γιορτή μας μετασχηματίζει τη συγκίνηση σε δράση», υπογράμμισε, αφού αναφέρθηκε στα αποτελέσματα της ακολουθούμενης και σήμερα πολιτικής που καθιστούν το «Πολυτεχνείο» επίκαιρο και κάλεσε να εκπληρώσουμε «το δικό μας χρέος», αφού οι αγώνες δε σταματούν ποτέ, αλλά αποτελούν τεράστια δύναμη, ικανή να κινήσει τον κόσμο και να τον ανατρέψει.

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967 - '74, Μιχάλης Βαρδάνης, μίλησε για τη δυναμική του αγώνα του Πολυτεχνείου, επισημαίνοντας ότι υπήρξαν δυνάμεις που κατάφεραν αργότερα να βάλουν το λαό στη γωνία, γεγονός στο οποίο συνέβαλε κι η διεθνής ισορροπία. Μίλησε ακόμα για το σήμερα, το ρόλο του ΝΑΤΟ, τη γενοκτονία των Παλαιστινίων, την κατάσταση στην Κύπρο αλλά και στη χώρα μας, στην Παιδεία, την Υγεία, τα δημοκρατικά δικαιώματα.

Σε αντίθεση με τους παραπάνω ομιλητές, ο πρύτανης της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, διαβάζοντας το ψήφισμα της συνέλευσης της σχολής, εξέφρασε την άποψη ότι το Πολυτεχνείο δικαιώθηκε και σήμερα προβάλλουν προκλήσεις μιας νέας εποχής. Αντίληψη που προβάλλουν κατά κόρον όσοι θέλουν να ξεχαστεί το πραγματικό νόημα του «Πολυτεχνείου».

Η εκδήλωση έκλεισε με την ανάγνωση των ονομάτων των νεκρών της εξέγερσης, από την Ασπα Μανδηλαρά, εκ μέρους της Προοδευτικής Ενωσης Μητέρων Ελλάδας και το «Επέσατε θύματα», σε κλίμα συγκίνησης.

Περισσότεροι από κάθε άλλη χρονιά ήταν φέτος οι στρατευμένοι νέοι που συμμετείχαν στην πορεία του Πολυτεχνείου. Νέοι από κείνους που η κυβέρνηση προορίζει για να γίνουν κρέας στα κανόνια των ιμπεριαλιστών, αλλά εκείνοι φωνάζουν: «Εξω οι βάσεις κι οι Αμερικανοί, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί». Νέοι που, φτάνοντας στο Σύνταγμα, έγιναν δεκτοί με χειροκροτήματα, για να στραφούν στον κόσμο και να απαντήσουν ξανά και ξανά: «Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έξω από τα σύνορα δεν έχουνε δουλιά».

Χάρτινα μνημεία εγκλημάτων έστησαν κάποιοι διαδηλωτές έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία. Δεκατρία λευκά φέρετρα, με ονόματα γραμμένα στα αραβικά έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία για να συμβολίζουν τις δολοφονίες των παιδιών της Παλαιστίνης, του Αφγανιστάν, του Ιράκ, των πιο πρόσφατων θυμάτων της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας.

ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΚΙ ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ όλου του κόσμου στη χτεσινή αντιιμπεριαλιστική πορεία. Στα συνθήματα. «Κούβα, Ελλάδα, Παλαιστίνη, Αμερικάνος δε θα μείνει...». Παρούσα η παγκόσμια εργατιά. Παρόντες οι λαοί που αγωνίζονται για μια κοινωνία αντάξια εκείνων που μοχθούν.