Στην προεκλογική συγκέντρωση του Κόμματος στην Αλεξανδρούπολη μίλησε ο υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας
Από το βήμα της συγκέντρωσης, ο Μάκης Παπαδόπουλος έθεσε το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών, σημειώνοντας: «Στην κάλπη θα αναμετρηθούν ξανά οι πολιτικές δυνάμεις του κεφαλαίου με το κόμμα της εργατικής τάξης, του λαού, το ΚΚΕ. (...) Γι' αυτό σ' αυτές τις εκλογές αυτό που κρίνεται για το λαό είναι το πόσο ισχυρό θα είναι το ΚΚΕ για να δυναμώσει η λαϊκή αντιπολίτευση, η οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης για ν' ανοίξει ο δρόμος της πραγματικής ανατροπής, η προοπτική της κοινωνικής ευημερίας».
Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά, ανέδειξε ότι ΝΑΤΟ και ΕΕ είναι οι κύριοι παράγοντες κινδύνου για τους λαούς της περιοχής. Οπως είπε, «ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ παραπλανούν και προβάλλουν την ΕΕ και το ΝΑΤΟ ως ασπίδα προστασίας των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της ειρήνης στην περιοχή.
Αναλύοντας τα πρόσφατα γεγονότα και την ουσία των ανταγωνισμών, υπογράμμισε ότι «τώρα μπορούν όλοι να κατανοήσουν καλύτερα πόσο επικίνδυνη είναι η πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα να γεμίσει την Ελλάδα με αμερικανικές βάσεις απ' την Αλεξανδρούπολη και τη Λάρισα έως την αναβάθμιση της βάσης της Σούδας στα Χανιά.
Τώρα μπορούν όλοι να κατανοήσουν τους μεγάλους κινδύνους απ' την ανάδειξη της Αλεξανδρούπολης σε στρατιωτικό, μεταφορικό και ενεργειακό σταθμό των ατλαντικών σχεδίων για τη μείωση της ρωσικής επιρροής στα Βαλκάνια. Πρόκειται για ένα παιχνίδι με τη φωτιά, χωρίς κανένα όφελος για το λαό και τους γειτονικούς λαούς.
Φυσικά θα υπάρξουν οφέλη για ορισμένους εγχώριους ομίλους και το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο. Θα ωφεληθούν οι όμιλοι που συμμετέχουν στη μεταφορά φυσικού αερίου και στην κατασκευή των σχετικών υποδομών. Θα ωφεληθούν απ' την ιδιωτικοποίηση και την αναβάθμιση του ρόλου του λιμένα της Αλεξανδρούπολης. Θα ωφεληθούν οι όμιλοι που έχουν επενδύσει στα Δυτικά Βαλκάνια.
Ομως ο λαός δεν έχει να κερδίσει τίποτα, ούτε καν φτηνά καύσιμα απ' την υλοποίηση των συγκεκριμένων επενδυτικών σχεδίων. Αντίθετα, θα αυξηθούν οι κίνδυνοι ρύπανσης του περιβάλλοντος ακόμα και σε περίοδο ειρήνης, αφού προχωρά το ειδικό καθεστώς fast track για την αδειοδότηση και τη λειτουργία των σχετικών επενδύσεων».
Κάλεσε τους εργαζόμενους και τη νεολαία σε αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ στις εκλογές, ξεκαθαρίζοντας ότι απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου μόνο η ενίσχυση του ΚΚΕ μπορεί να διασφαλίσει ότι ο λαός θα είναι πιο δυνατός για να οργανώσει την αντεπίθεσή του.
Ενώ, απαντώντας σε όλους αυτούς που ρωτάνε υποκριτικά αν το ΚΚΕ μπορεί και θέλει να κυβερνήσει, είπε: «Το ΚΚΕ έχει σχέδιο για το σήμερα και το αύριο που μπορεί να απελευθερώσει τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, αν ο λαός αποφασίσει να πάρει στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας και το τιμόνι της εξουσίας.
Το δικό μας σχέδιο μπορεί να απελευθερώσει τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας, γιατί αλλάζει ριζικά τον σκοπό της παραγωγής, θέτει ως γνώμονα της ανάπτυξης τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.
Το δικό μας σχέδιο της κοινωνικοποίησης, της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, απελευθερώνει την κύρια παραγωγική δύναμη, τον εργαζόμενο άνθρωπο, απ' τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς, της εκμετάλλευσης.
Στο σοσιαλισμό οι εργάτες, οι εργαζόμενοι θα παίζουν ενεργό ρόλο στη λήψη, στην εφαρμογή και στον έλεγχο των αποφάσεων. Θα πρωταγωνιστούν μέσα απ' τις γενικές συνελεύσεις τους σε κάθε παραγωγική μονάδα, κάθε τόπο δουλειάς και μόρφωσης.
Μέσα σ' αυτήν την ανώτερη οργάνωση της κοινωνίας, όπου η οικονομία θα έχει απαλλαγεί απ' τους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους, μπορεί να υπάρξει κεντρικά σχεδιασμένη παραγωγή που να διασφαλίσει τη λαϊκή ευημερία».
-- Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια εφάρμοσε «κοινωνική πολιτική», πήρε μέτρα για τους φτωχούς, τα οποία τώρα θα καταργήσει η ΝΔ, αν βγει κυβέρνηση...
Ο ένας - ο ΣΥΡΙΖΑ - παρουσιάζει με θράσος ως «κοινωνική πολιτική», που βρίσκεται τάχα σε κίνδυνο, ορισμένα επιδόματα πτωχοκομείου που θέσπισε τα προηγούμενα χρόνια για τους απόλυτα εξαθλιωμένους. Τα επιδόματα αυτά δεν μπορούν να αποκαταστήσουν τα δικαιώματα που ξήλωσαν για όλους, αλλά αποτελούν συμπλήρωμα και όχι «αντίβαρο» της αντιλαϊκής πολιτικής που ο ίδιος εφάρμοσε.
Ο άλλος - η ΝΔ - διεκδικεί την «πατρότητα» των επιδομάτων πτωχοκομείου, διαβεβαιώνει ότι θα τα διατηρήσει και ότι θα προσθέσει μερικά ακόμα ψίχουλα, για όσους τα επόμενα χρόνια θα συνεχίζουν να βλέπουν το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια τους, αφού θα συνεχίζει την ίδια βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική.
Η «συνέχεια» αυτή εξηγείται, γιατί και οι δυο έχουν ως προμετωπίδα της πολιτικής τους τη στήριξη του κεφαλαίου, που τσακίζει το λαό, σαρώνει δικαιώματα για τα κέρδη των επιχειρηματιών. Η πολιτική αυτή σημαίνει ένταση της εκμετάλλευσης, ανακύκλωση της φτώχειας, εργασιακή ζούγκλα, επέκταση της φοροληστείας στο λαό, παραπέρα περικοπές δαπανών αναγκαίων για το λαό, αλλά «περιττών» για το κεφάλαιο, στο πλαίσιο και της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» στην οποία όλοι τους δεσμεύονται.
Τα μέτρα ανακύκλωσης και μοιράσματος της φτώχειας, ανάμεσα στους λιγότερο και περισσότερο φτωχούς, αποτελούν το αναγκαίο «συμπλήρωμα» αυτής της «αναπτυξιακής» πολιτικής. Πρόκειται για μέτρα μέσα στον «στενό κορσέ» της δημοσιονομικής σταθερότητας και των συμφωνηθέντων στα μνημόνια, με αποκλειστικό σκοπό τη διαχείριση της φτώχειας και μάλιστα με όσο το δυνατόν μικρότερο κόστος για το κράτος.
Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι πολλά απ' αυτά τα μέτρα (βλέπε π.χ. ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα) τα «κληρονόμησε» η σημερινή κυβέρνηση από την προηγούμενη, των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, η οποία, σε συνθήκες μνημονιακής αντιλαϊκής επέλασης, είχε αναδειχτεί σε «μετρ» της ανακύκλωσης της φτώχειας, σε συνεργασία βέβαια και τότε με την τρόικα.
Ούτε είναι τυχαίο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μέτρων που ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει ως «κοινωνική πολιτική», προβλέπονται «με το νι και με το σίγμα» από τις συμφωνίες με τους δανειστές, ως «εξισορροπητικές παρεμβάσεις» στα φορολογικά και άλλα μέτρα που τσακίζουν και θα συνεχίσουν να τσακίζουν την πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων τα επόμενα χρόνια.
Και κάτι παραπάνω: Η πλειοψηφία τους έχει ως προϋπόθεση την «υπεραπόδοση» των αντιλαϊκών στόχων, να έχουν πιαστεί δηλαδή τα πρωτογενή πλεονάσματα που τα χρυσοπληρώνει ο λαός με φοροαφαίμαξη και περικοπές σε κρατικές δαπάνες για Υγεία, Πρόνοια, συντάξεις, Παιδεία κ.τ.λ.
Με άλλα λόγια, κυβέρνηση και «θεσμοί» θα συνεχίσουν να παίρνουν δέκα από το λαό με τα χαράτσια, τους φόρους και τις περικοπές και «αν και όποτε» να επιστρέφουν το ένα, το οποίο μάλιστα προορίζεται μόνο για τους πιο φτωχούς και ανήμπορους. Στον στενό κορσέ των μνημονίων διαρκείας δεν χωράνε ούτε ανάκτηση απωλειών ούτε - πολύ περισσότερο - σύγχρονα δικαιώματα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, μάλιστα - με τη «δημοσιονομική πειθαρχία» κορόνα στο κεφάλι τους - ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ ουσιαστικά ζητάνε από το λαό να διαλέξει τι θα χάσει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Για να μη μειωθεί το αφορολόγητο, ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε τη διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, των υψηλών συντελεστών φορολογίας για τα λαϊκά στρώματα, τη διατήρηση της «εισφοράς αλληλεγγύης».
Επομένως, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ ανταγωνίζονται «στον πάτο του βαρελιού» σε ό,τι αφορά τις λαϊκές ανάγκες, για το ποιανού η πολιτική μπορεί καλύτερα να διαχειριστεί τη φτώχεια.
Η απάντηση λοιπόν μπορεί να δοθεί μόνο με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ στις εκλογές, ώστε από καλύτερες θέσεις να δοθεί ο αγώνας για μέτρα πραγματικής ανακούφισης και στήριξης των λαϊκών στρωμάτων, ο αγώνας για την ανάκτηση των απωλειών, για να δοθεί με καλύτερους όρους η οργάνωση της αντεπίθεσης, με επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες του λαού.