Αντιμέτωπη με το καθολικό αίτημα συνδικάτων και φορέων να αποσυρθεί ο νόμος - λαιμητόμος για το Ασφαλιστικό, βρέθηκε η κυβέρνηση την Τρίτη, στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής. Στη συνεδρίαση, έγινε ακρόαση φορέων και ψηφίστηκε επί της αρχής το νομοσχέδιο.

Οι συνεδριάσεις της Επιτροπής θα συνεχιστούν την Πέμπτη μετά το Πάσχα και το νομοσχέδιο αναμένεται να συζητηθεί και να ψηφιστεί στην Ολομέλεια της Βουλής πιθανότατα το διήμερο 10 - 11 Μάη. Οι μόνοι που συμφώνησαν με το νομοσχέδιο, λέγοντας μάλιστα ότι πρέπει «να ψηφιστεί το συντομότερο δυνατόν», ήταν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, όπως αυτοί που εκπροσωπήθηκαν από τον πρόεδρο του Επιμελητηριακού Ομίλου Ανάπτυξης Ελληνικών Νησιών.

Από αυτήν τη σκοπιά, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι στην Επιτροπή κλήθηκε, για να υπερασπιστεί την αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, ο πρώην υπουργός Εργασίας του ΠΑΣΟΚ Τ. Γιαννίτσης, από τους πρωτεργάτες των ανατροπών που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια στην κατεύθυνση που περιέγραφε η «Λευκή Βίβλος» της ΕΕ για τις συντάξεις και την Κοινωνική Ασφάλιση.

Σχολιάζοντας την παρουσία του Τ. Γιαννίτση στη συνεδρίαση της Επιτροπής (τον πρότεινε το Ποτάμι και η πρόσκληση έγινε δεκτή από την κυβέρνηση), ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Χρ. Κατσώτης ανέφερε, μεταξύ άλλων: «Φαίνεται ότι επειδή κάποιοι από εσάς που αγωνιζόσασταν τότε ενάντια στον νόμο Γιαννίτση έχετε μετανιώσει, αφού το δικό σας νομοσχέδιο είναι χειρότερο, τον φέρατε εδώ για να του ζητήσετε συγνώμη (...) Είσαστε ένα πολύ καλό πλυντήριο, για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, για όλα αυτά που έκαναν το προηγούμενο διάστημα στο θέμα της Ασφάλισης».

Το στίγμα του νομοσχεδίου έδωσε τοποθετούμενος στην Επιτροπή, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ, Δήμος Κουμπούρης. Αφού επισήμανε ότι το νέο τσεκούρι στις συντάξεις έρχεται μετά από 11 μειώσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων, ανέφερε ότι τα ασφαλιστικά δικαιώματα και οι συντάξεις «είναι ο μόχθος μας, δεν είναι χαριστικά, δεν δόθηκαν από κανέναν. Είναι ο μόχθος μιας ζωής στις χαλυβουργίες, στα τσιμεντάδικα, στα ναυπηγεία, στα διυλιστήρια, στα γιαπιά, στη βιομηχανία, στα μικρομάγαζα, στη φτωχή αγροτιά. Είναι χρήματα βγαλμένα με αίμα και θα τα διεκδικήσουμε μέχρι το τέλος. Αυτή είναι η απόφαση των συνταξιουχικών οργανώσεων».

Πρόσθεσε για την κυβέρνηση πως «οικοδομείτε πάνω στο παλιό και έχετε την ίδια λογική» με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, «χρησιμοποιείτε τα ίδια φοβικά, προπαγανδιστικά επιχειρήματα, τον κοινωνικό αυτοματισμό, την αντιπαράθεση γενεών, ότι δουλεύουν οι νέες γενιές για εμάς σήμερα. Τα χρήματα που βάλαμε εμείς, πού είναι, σε ποιες τσέπες; Δεν το λέτε, γιατί αυτά είναι τα αφεντικά σας. Δεν λέτε τίποτα για τους εφοπλιστές, για τους μονοπωλιακούς τους ομίλους. Δεν λέτε τίποτα απ' όσα χαριστήκανε».

«Επομένως, μια απάντηση πρέπει να δοθεί: Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο, είναι λαιμητόμος. Δεύτερον, οι εργάτες, οι συνταξιούχοι και οι νέες γενιές, πρέπει να δώσουν μαζί τη μάχη ενωμένοι», είπε ο Δήμος Κουμπούρης και κατέληξε, λέγοντας: «Μπροστά μας είναι η 48ωρη απεργία. Το νομοσχέδιο μπορεί να περάσει, ο αγώνας όμως θα συνεχιστεί, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει άλλη προοπτική για την εργατική τάξη και φυσικά και για τους συνταξιούχους».

Στο ίδιο πνεύμα, ο πρόεδρος του ΟΑΕΕ, Παντελής Τάτσης, ανέφερε ότι οι ασφαλισμένοι καταβάλλουν επί χρόνια κανονικά τις εισφορές τους και ότι με τον αντιασφαλιστικό νόμο γίνεται σήμερα «η καλύτερη αρπαχτή».

Παίρνοντας το λόγο, εκ μέρους της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων, ο Βαγγέλης Μπούτας αναφέρθηκε στον αγώνα που έδωσε η μικρομεσαία αγροτιά στα μπλόκα επί 40 μέρες και σχολίασε για το νομοσχέδιο ότι «γίνεται μια τράμπα Φορολογικό με Ασφαλιστικό». Σημείωσε ότι ακόμα και αν υπάρξει το αφορολόγητο για τους αγρότες που υποσχέθηκε η κυβέρνηση «θα είναι για μας μία κατάκτηση, αλλά τελικά θα είναι "μία η άλλη". Θα γλιτώσουμε από το λύκο, θα μας φάει η αρκούδα. Αυτό θα πάθουμε. Αρα, λοιπόν, αυτό το σχέδιο νόμου δεν χωράει βελτίωση. Τι να προτείνεις και τι να πεις; Αυτό πρέπει να αποσυρθεί».

Καταλήγοντας, σημείωσε: «Γι' αυτό λέμε λαϊκή συμμαχία, εργάτες, αγρότες, επαγγελματίες, βιοτέχνες και αυτήν την πολιτική να την φέρουμε τούμπα, αλλιώς δεν υπάρχει προοπτική και για κανέναν από μας! Το πρώτο βήμα, σαν συνέχεια των αγώνων, πρέπει να είναι η 48ωρη απεργία που εμείς ετοιμαζόμαστε, τα 68 μπλόκα, και καλούμε όλο τον αγροτικό κόσμο με τα λεωφορεία να έρθουν να διαδηλώσουμε για να μην περάσει αυτός ο νόμος».

Σε ό,τι αφορά τους εκπροσώπους των «κοινωνικών εταίρων» της κυβέρνησης, αποδείχτηκε και στην ακρόαση στη Βουλή ότι η εναντίωσή τους στο νομοσχέδιο δεν απαντάει στις αγωνίες και τα πραγματικά συμφέροντα του λαού, καθώς αντιδικούν με την κυβέρνηση για το κατά πόσο τα προβλεπόμενα μέτρα είναι «δίκαια» και «αναπτυξιακά».

Ενδεικτικά, εκ μέρους της ΓΣΕΕ, ο Γ. Αργείτης, επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ, είπε ότι «η προτεινόμενη μεταρρύθμιση δεν θεωρούμε ότι συμβάλλει στην επίλυση του προβλήματος βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος, ούτε το καθιστά πιο δίκαιο και κυρίως, ούτε πιο ανταποδοτικό (...) Η προτεινόμενη μεταρρύθμιση δεν αποτελεί τμήμα μιας γενικότερης αναπτυξιακής στρατηγικής».

Ο Β. Αλεξανδρής, πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, ανέφερε για το νομοσχέδιο ότι «είναι απροσχημάτιστο το εγχείρημα της επαγγελματικής εξόντωσης των επιστημόνων και ελευθέρων επαγγελματιών», ενώ οι πρόεδροι της ΠΟΕΣΥ και της ΕΣΗΕΑ Δ. Κουμπιάς και Στ. Νικολόπουλος, αντίστοιχα, αναφέρθηκαν αποκλειστικά στα άρθρα που αφορούν την κατάργηση του αγγελιόσημου, επιβεβαιώνοντας το συντεχνιακό προσανατολισμό που θέλουν να επιβάλουν στους αγώνες των εργαζομένων του κλάδου.

Τοποθετούμενος, τέλος, στην Επιτροπή, ο Τ. Γιαννίτσης, λίγο - πολύ έδωσε τα εύσημα στην κυβέρνηση και της πρόσφερε λογιστικό άλλοθι για τις προαποφασισμένες ανατροπές. Οπως είπε, «πάνω από 80% του χρέους που δημιουργήθηκε μεταξύ 2000 και 2009 αντιστοιχούσε στα ελλείμματα του ασφαλιστικού συστήματος. Αυτό το ποσοστό είναι 400% για τη σχέση ελλειμμάτων ασφαλιστικού και αύξησης χρέους από το 2010 μέχρι το 2015».

Απέδωσε, μάλιστα, αυτά τα ελλείμματα στα «απανωτά κύματα παραγωγής συνταξιούχων» και αποφάνθηκε - συνδέοντας το Ασφαλιστικό με την επίτευξη της καπιταλιστικής ανάπτυξης - ότι «αν το Ασφαλιστικό και η μεγέθυνση, η ανάπτυξη δεν αντιμετωπιστούν παράλληλα, θα υπάρχει τεράστιο πρόβλημα στο να βελτιωθούν και τα μεγέθη του Ασφαλιστικού και τα μεγέθη της χώρας».

Τη διαδικασία, πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου επί της αρχής, έκλεισε ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος. Στην παρέμβασή του, προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από την παρουσία Γιαννίτση στην Επιτροπή, λέγοντας ότι «τα χαρακτηριστικά της τότε προτεινόμενης μεταρρύθμισης δεν έχουν ακριβώς το χαρακτήρα της κοινωνικής δικαιοσύνης που έχει η δική μας πρόταση».

Συνεχίζοντας να αντιστρέφει την πραγματικότητα και προσπερνώντας τα όσα ειπώθηκαν από τους φορείς, επέμεινε ότι «αυτή η μεταρρύθμιση δεν είναι σαν τις άλλες που έχουν γίνει τα τελευταία 15 χρόνια στην ΕΕ, που άλλαξαν τον κοινωνικό αναδιανεμητικό χαρακτήρα του συστήματος, σε μια κατεύθυνση κεφαλαιοποιητικού συστήματος, σε μια κατεύθυνση που παίζει μεγάλο ρόλο πια η ιδιωτική ασφάλιση».

Η πραγματικότητα, βέβαια, τον διαψεύδει, αφού με τη νέα μείωση των συντάξεων στο μέλλον, ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για τα κοράκια της ιδιωτικής ασφάλισης, ενώ στην πραγματικότητα το κράτος εγγυάται μόνο τα ψίχουλα της λεγόμενης εθνικής σύνταξης.

Κατά τα άλλα, ο υπουργός Εργασίας προσπάθησε να πει ότι η μεταρρύθμιση είναι δίκαιη και ταξικά υπέρ των αδυνάτων, καθώς «πέρα από το να εξασφαλίζουμε μέσω της εθνικής σύνταξης το ελάχιστο, από εκεί και μετά ο σκοπός της σύνταξης είναι να αποκαταστήσει το εισόδημα εκεί που ήταν στη διάρκεια του εργασιακού βίου (...) Το σύστημα, λοιπόν, που ενσωματώνει η μεταρρύθμισή μας, που υπολογίζουμε στο σύνολο του εργασιακού βίου για όλους το εισόδημα και με βάση ίδια ποσοστά αναπλήρωσης και ίδιους κανόνες για όλους, είναι ένα δίκαιο σύστημα. Ακριβώς για να πάψουν να είναι οι μισθωτοί τα βασικά υποζύγια που υποβαστάζουν όλα τα βάρη του συστήματος»...

Αυτό που δεν είπε, βέβαια, ο υπουργός είναι ότι η μεταρρύθμιση προβλέπει μείωση της κρατικής δαπάνης για το Ασφαλιστικό κατά 1,8 δισ. ευρώ μόνο για το 2016, που θα αφαιρεθούν από τις τσέπες του λαού και ότι με τους μισθούς πείνας που διαμορφώνονται στην αγορά εργασίας, τόσο οι αποδοχές των εργαζομένων, όσο και η σύνταξη για όσους καταφέρουν να την πάρουν στο μέλλον, θα ισοδυναμούν με επιδόματα πτωχοκομείου.