Το 1941 - '42 στις άτυπες συζητήσεις σε ακαδημαϊκούς κύκλους αναφερόταν η προοπτική ανεύρεσης πετρελαίου ιδίως από καθηγητές του Πολυτεχνείου και μελετητές.

Μετά τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1973, που έγινε για την ηγεμονία στο χώρο της Μ. Ανατολής και το πετρέλαιό της, που ήταν ένας από τους λόγους για τον οποίο οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές έφεραν στην εξουσία της Ελλάδας μετά τον Γ. Παπαδόπουλο τον Ιωαννίδη πιθανόν, για να διασφαλίσουν καλύτερα τον έλεγχο της χώρας μας και όλης της Ν. Ανατολικής Μεσογείου. Με το πραξικόπημα στην Κύπρο και την κατάληψη μεγάλου τμήματός της από τους Τούρκους, κατάφεραν να επιτύχουν κάτι που πάντοτε ήθελαν, δηλαδή τον απόλυτο έλεγχο της Κύπρου σαν ένα αβύθιστο αεροπλανοφόρο, για να εξουσιάζουν τη Μέση Ανατολή και τα πετρέλαιά της.

Ετσι, αφού χρησιμοποιήθηκε η Ελλάδα και οι αγγλικές βάσεις στην Κύπρο για το στρατιωτικό εφοδιασμό των Ισραηλινών από τις ΗΠΑ (Οκτώβρης 1973) και ενώ είχε ξεσπάσει η ενεργειακή κρίση, προχώρησε ο Ιωαννίδης στο πραξικόπημα κατά της Κύπρου που προκάλεσε την επίθεση των Τούρκων, τη διχοτόμησή της και την επικυριαρχία των Αμερικανών.

Η κρατική τουρκική εταιρία ΤΡΑΟ, παρά τα συμφωνηθέντα, ερεύνησε κατά καιρούς το Αιγαίο, χρησιμοποιώντας διάφορους εργολάβους, μεταξύ των οποίων και την αμερικανική εταιρία HALLIBURTON το 1990. Ετσι, έχοντας πλήρη γνώση της πετρελαιοπιθανότητας της περιοχής, εγείρει με επιμονή και αποφασιστικότητα τις γνωστές αξιώσεις στην υφαλοκρηπίδα, καλυπτόμενη από το NATO και τις γνωστές περί Αιγαίου συμφωνίες. Ετσι, αποδεικνύεται ότι η τουρκική προκλητικότητα στην αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας στο Αιγαίο, με τις παραβιάσεις του εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων μας, υπαγορεύεται, μέσω του NATO, από την ιμπεριαλιστική πολιτική και τα οικονομικά συμφέροντα των ΗΠΑ.

Να προχωρήσει, τέλος, στην εκμετάλλευση των πετρελαίων, μόνον εφόσον αυτή κρίνει ότι είναι συμφέρουσα γι' αυτήν, αρκεί να πληρώνει στο ελληνικό δημόσιο μόνον 12,5% συν τους φόρους επί των κερδών της παραγωγής. Η ΕΣΣΟ - Ελλένικ που είχε αναλάβει και τις έρευνες στην περιοχή Ζακύνθου - Παξών, τις σταμάτησε, διατηρώντας το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει ή όχι το ντόπιο αργό πετρέλαιο, όταν θα ανευρεθεί και αν αυτή το θεωρεί σκόπιμο.

Σύμφωνα με άρθρα που κατά καιρούς δημοσιεύτηκαν, η έρευνα πετρελαίου στη χώρα μας μπορεί να χωριστεί στις παρακάτω περιόδους:

Περίοδος 1976 - 1984 (διακυβέρνηση από ΝΔ/ΠΑΣΟΚ).

Η έρευνα διεξάγεται από τη ΔΕΠ ΑΕ, κύρια με ξένους εργολάβους, σ' ό,τι αφορά την εκτέλεση σεισμικών στη θάλασσα και τις γεωτρήσεις. Στην ξηρά, δραστηριοποιούνται σεισμικά συνεργεία δυναμίτη στελεχωμένα από Ελληνες επιστήμονες και τεχνικούς. Η χρηματοδότηση γίνεται από το ΠΔΕ (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων), και, στη συνέχεια, και από το αναλογούν ποσό υπέρ του Δημοσίου από την παραχώρηση του Πρίνου.

Περίοδος 1984 - 1990 (Διακυβέρνηση από ΠΑΣΟΚ).

Η έρευνα στελεχώνεται με περισσότερους ακόμη επιστήμονες και τεχνικούς και το προσωπικό τριπλασιάζεται δηλαδή, 300 άτομα περίπου. Αγοράζεται εξοπλισμός (γεωτρύπανο - vibro - computer - εργαστήρια) και στελεχώνεται συνεργείο υδραυλικών δονητών και μονάδα επεξεργασίας σεισμικών. Γίνεται προσπάθεια, η ερευνητική διαδικασία να περάσει σε ελληνικά χέρια (οι παραπάνω εργασίες στο παρελθόν γίνονταν από ξένες εταιρίες). Η όλη προσπάθεια χαρακτηρίζεται από προχειρότητα και έντονο κομματισμό και όλα αυτά, τελικά, οδηγούν σε αποτυχία του πειράματος. Η ΔΕΠ γίνεται μητρική εταιρία και η ΔΕΠ - ΕΚΥ ΑΕ από το 1986 ασχολείται αποκλειστικά με την έρευνα και εκμετάλλευση.

Περίοδος 1990 - 1993 (διακυβέρνηση από ΝΔ - Μητσοτάκη).

Είναι μια περίοδος στασιμότητας (δε γίνονταν, έρευνες, γεωτρήσεις κ.λπ.) παρουσιάζονται όμως πολλά σχέδια στην κατεύθυνση της αποκρατικοποίησης. Λόγω, τελικά, της πτώσης της κυβέρνησης Μητσοτάκη τα περισσότερα σχέδια μένουν στα χαρτιά, πλην της αλλαγής, επί το ευνοϊκότερο, για την NAPC, της σύμβασης που διέπει τη διανομή των κερδών υπέρ της κοινοπραξίας των εταιριών του Πρίνου (τελευταία απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη - Νόμος 2159/9-7-1993 (δεύτερη τροποποιητική σύμβαση του Ν. 98/1975), με αποτέλεσμα το Ελληνικό Δημόσιο να μην εισπράττει σχεδόν τίποτα, ενώ εισέπραττε περίπου 3 δισ. δρχ. ετησίως από ΠΡΙΝΟ και Ν. ΚΑΒΑΛΑ, βάσει της προηγούμενης σύμβασης Ν. 98/75, όπως προκύπτει από τους ισολογισμούς της ΔΕΠ/ΔΕΠ - ΕΚΥ των ετών 1981 - 1990).

Περίοδος 1993 - 1998 (διακυβέρνηση από ΠΑΣΟΚ).

Είναι η περίοδος του «εκσυγχρονισμού». Γίνεται με το Νόμο 2289/95 η προσαρμογή του παλαιού νόμου περί παραχωρήσεων περιοχών για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στα ευρωπαϊκά πρότυπα. Χάνεται η δυνατότητα αποκλειστικής έρευνας από τη ΔΕΠ - ΕΚΥ ΑΕ. Διενεργείται ο πρώτος γύρος παραχωρήσεων για έρευνα με ξένες εταιρίες και δίνονται προς τούτο περιοχές της ΒΔ Πελοποννήσου, Αιτωλοακαρνανίας και Ηπείρου. Η έρευνα που γίνεται δεν οδηγεί, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις τους, σε θετικά αποτελέσματα.

Περίοδος 1998 - σήμερα (σιακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ).

Η ΔΕΠ - ΕΚΥ ΑΕ ενσωματώνεται στα Διυλιστήρια Ασπροπύργου και μετατρέπεται αρχικά σε κλάδο των ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΩΝ και στη συνέχεια υποβιβάζεται σε διεύθυνση και, ουσιαστικά, στερείται του δικαιώματός της για έρευνα και εκμετάλλευση, ήτοι του σκοπού για τον οποίο δημιουργήθηκε. Η Εταιρία (ΕΛ. ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ), μετοχοποιείται σταδιακά, για να φτάσει σήμερα να ελέγχεται κατά 35% από το ελληνικό δημόσιο, 34% από τον όμιλο Λάτση και το υπόλοιπο από διάφορους άλλους μετόχους. Η δραστηριότητα της εταιρίας, όσον αφορά στην έρευνα και εκμετάλλευση στο εσωτερικό της χώρας σχεδόν μηδενίζεται, ενώ αναπτύσσεται η εμπλοκή της στο εξωτερικό [Αλβανία - Λιβύη - Μαυροβούνιο (Μοντενέγκρο)]. Το προσωπικό των απασχολουμένων στην έρευνα μειώνεται από 350 σε 70 περίπου άτομα.