Εντάσσοντας τις ελληνοτουρκικές σχέσεις στο πραγματικό πλαίσιο που τις επηρεάζει, στην τοποθέτησή του εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ ο παριστάμενος στη συνάντηση Μπ. Αγγουράκης,ανάμεσα σε άλλα σημείωσε:

Η κυριαρχία των ΗΠΑ στο στρατιωτικό επίπεδο στην περιοχή επηρεάζει σημαντικά τους διεθνείς συσχετισμούς υπέρ του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στα Βαλκάνια.

Οι ΗΠΑ μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες και τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας έχουν αρχίσει μια μεγάλη προσπάθεια για να οικοδομήσουν ένα παγκόσμιο σύστημα που θα τους εξασφαλίσει μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα τα συμφέροντά τους. Σημαντική θέση στο σύστημα αυτό, που είναι γνωστό σαν "νέα τάξη πραγμάτων", έχει η ευρύτερη περιοχή μας που περιέχει τα Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή μέχρι τον Περσικό Κόλπο. Σ' αυτό το σύστημα της "νέας τάξης πραγμάτων" θα πρέπει να εντάξουμε και τα προβλήματα που κατά καιρούς έχει η χώρα.

Δεν είναι τυχαίο πως σε όλες τις περιπτώσεις προβλημάτων με τους γείτονές μας η οποία διευθέτηση ή προσέγγιση κάποιας λύσης είχε σαν έναν από τους σταθερούς παράγοντες τις ΗΠΑ.

Σχετικά με το ενδιαφέρον των ΗΠΑ και τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις πρέπει να επισημάνουμε πως οι δίαυλοι που συνδέουν τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης που παράγουν πετρέλαιο με τους διεθνείς δρόμους μεταφορών, περνούν από το Αιγαίο και την Τουρκία. Ο έλεγχος αυτών των δρόμων ιδιαίτερα του Αιγαίου, που είναι ο σημαντικότερος για τις ΗΠΑ, μπορεί να γίνει μόνο μέσω της Ελλάδας και της Τουρκίας.

Εχουν λοιπόν ενδιαφέρον οι ΗΠΑ να παρέμβουν για την αναζήτηση μιας συμβιβαστικής λύσης μεταξύ των δύο χωρών που να διασφαλίζει τα συμφέροντά τους. Θεωρούν ότι η μεγαλύτερη δυσκολία στην αναζήτηση μιας λύσης είναι η ύπαρξη του Κυπριακού ζητήματος. Από εδώ πηγάζει και η απόφασή τους να πάρουν πρωτοβουλία για το Κυπριακό ελπίζοντας ότι η διευθέτηση του Κυπριακού θα δημιουργήσει θετικό κλίμα που θα βοηθήσει τη διευθέτηση των Ελληνο - Τουρκικών διαφορών.

Είναι φανερό πως στα πλαίσια αυτού του σχεδιασμού των ΗΠΑ οι λύσεις που θα επιβληθούν από την αμερικανική παρέμβαση, κάθε άλλο παρά θα εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Κύπρου και της Ελλάδας. Αντίθετα, παίρνοντας υπόψη την πρακτική που ακολούθησαν οι ιμπεριαλιστές όλα αυτά τα χρόνια, η λύση που επιδιώκουν είναι η διχοτόμηση της Κύπρου και του Αιγαίου.

Σε άλλο σημείο της παρέμβασής του ο Μπ. Αγγουράκης σημείωσε:

Το ΚΚΕ έχει επανειλημμένα διακηρύξει ότι ο διάλογος είναι το μέσο με το οποίο μπορούν να λυθούν τα διμερή προβλήματα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Ο διάλογος όμως για να έχει νόημα πρέπει να γίνει στη βάση του Διεθνούς Δικαίου με αμοιβαίο σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας και εδαφικής κυριαρχίας καθώς και των κυριαρχικών δικαιωμάτων των δύο χωρών.

Η κυβέρνηση Σημίτη, κάτω από τις πιέσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ για ομαλοποίηση των σχέσεών της με την Τουρκία, αποδέχτηκε την αμερικανική υπόδειξη για προσέγγιση βήμα προς βήμα με την Τουρκία προτείνοντας προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης, τόσο για τα Ιμια όσο και για την υφαλοκρηπίδα. Αυτός ο σχεδιασμός βρέθηκε σε αδιέξοδο, γιατί μπήκαν ζητήματα που σχετίζονται με το καθεστώς του Αιγαίου, "γκρίζες ζώνες" στο Αιγαίο, δηλαδή ότι υπάρχουν ασάφειες στη Συνθήκη της Λωζάνης που πρέπει να διευκρινιστούν. Παράλληλα, συνεχίζεται η προσπάθεια των ΗΠΑ για να προωθήσουν τη μείωση της έντασης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας προτείνοντας μια σειρά από μέτρα, τα λεγόμενα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), που στην πραγματικότητα δεν παίρνουν υπόψη τους τα ελληνικά συμφέροντα. Σε όλες αυτές τις διεργασίες η κυβέρνηση των ΗΠΑ, όπως και η ΕΕ, αλλά και το ΝΑΤΟ κρατούν μία στάση ίσων αποστάσεων, τόσο για το ζήτημα των Ιμια όσο και για τις "γκρίζες ζώνες". Η στάση αυτή ισοδυναμεί με αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας. Στην πράξη μετά την κρίση στα Ιμια και τη θεωρία για γκρίζες ζώνες η χώρα μας έχει μπει σε καθεστώς περιορισμένης κυριαρχίας στο Αιγαίο.

Οταν ο Βέντερς έστηνε την ταινία για το φόβο του τερματοφύλακα πριν απ' το πέναλτι, σίγουρα δεν είχε υπόψη του τον τρόμο του δημοσιογράφου μπροστά σε ένα υλικό που, κατ' αρχήν, είναι όλο άξιο να δημοσιευτεί, αλλά τα συγκεκριμένα διαθέσιμα εκατοστά από την ύλη μιας εφημερίδας καθιστούν απαγορευμένη τη δημοσίευση όλου του υλικού. Είναι η στιγμή, όπου ο δημοσιογράφος κάνει την περίφημη "αξιολόγηση".

Στη συνάντηση της Χίου, λειτούργησαν τέσσερα θεματικά "τραπέζια" συζήτησης με έξι εισηγήσεις ανά "τραπέζι" και αρκετές ακόμα παρεμβάσεις ανά θέμα. Συνολικά, οι συζητήσεις διήρκεσαν 11 ώρες. Χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε την αξία των κατ' αρχήν χαιρετισμών του δημάρχου της πόλης της Χίου και του νομάρχη, που, ενώ τόνισαν πως οι δύο λαοί είναι υποχρεωμένοι να ζήσουν μαζί, φρόντισαν - κύρια ο δήμαρχος - να κρατήσουν και κάποιες αποστάσεις (σ.σ. η ΝΕ του ΠΑΣΟΚ εξέδωσε μία κατάπτυστη ανακοίνωση, με την οποία αξίωνε να μην υπάρξει καμία συζήτηση με τους Τούρκους), οφείλουμε, προσθέτως, να καταγράψουμε ότι:

- Ο βουλευτής Χίου της ΝΔ Θανάσης Βαρίνος αναγνώρισε πως "είμαστε υποχρεωμένοι να αναπτύξουμε τη φιλία μεταξύ των δύο λαών" και ότι οι όποιες διαφορές μπορούν να λυθούν μόνο με ειρηνικό τρόπο. Λίγο αργότερα, βέβαια, ο Α. Ανδριανόπουλος - αφού δήλωσε πως δεν εκπροσωπεί τη ΝΔ - παρουσίασε την αμερικανική εκδοχή για τα πράγματα, απειλώντας, εμμέσως πλην σαφώς, πως όποιος με τη στάση του δε βοηθήσει στην ικανοποίηση της ανάγκης των Αμερικανών να αρπάξουν το συντομότερο δυνατόν τα πετρέλαια της Κασπίας, "φίδι που τον έφαγε"...

- Η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Α. Καραμάνου κράτησε με ευλάβεια την επίσημη κυβερνητική πολιτική, ισχυριζόμενη ότι η επιθετικότητα της τουρκικής κυβέρνησης οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στην προσπάθειά της να σβήσει έτσι τα προβλήματα που έχει στο εσωτερικό της χώρας της.

- Ο βουλευτής του ΚΚΕ Στρατής Κόρακας χαιρέτισε "από βάθους καρδιάς τους γείτονες αδελφούς μας" και τόνισε ότι οι δύο λαοί "έχουν πολλά να κτίσουν μαζί, έχουν να γκρεμίσουν τα τείχη που ορθώνουν ξένες δυνάμεις", έχουν, όμως, και υποχρέωση να δουν ταξικά το πρόβλημα των σχέσεων (σ.σ. να καταδικάσουν, είπε, και τις φυλακίσεις αγωνιστών και τους διωγμούς και τις εξαφανίσεις στην Τουρκία, αλλά και την ανεργία και την εξαθλίωση που φουντώνουν στον ανεπτυγμένο καπιταλισμό).

- Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Μ. Παπαγιαννάκης,μιλώντας κύρια ως ένας συνεπής εκφραστής των Βρυξελλών, κεντράρισε την ομιλία του στην "ανάγκη" για έναν άνευ όρων διάλογο με την Τουρκία στην κατεύθυνση ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ενωση και, βέβαια, με μεσολαβητή την ΕΕ.

- Πιο ψύχραιμος ο Γ. Μπανιάς από την ΑΚΟΑ υπενθύμισε πως όποτε οι δύο λαοί αφέθηκαν να ζήσουν μαζί, χωρίς μεσολαβητές, έζησαν χωρίς εντάσεις.

- Ο δήμαρχος Περγάμου Σεφά Τασκίν σημείωσε ότι ο απλός κόσμος των δύο χωρών μπορεί να λύσει πολλά προβλήματα με απ' ευθείας σχέσεις και τόνισε: "Εγώ, θα τα δώσω όλα για να ζήσουμε μαζί!".

- Ο δήμαρχος Βουρλών Μπουλέν Μπαραταλί θύμισε πως 80 χρόνια πριν, στο μέρος του, ζούσαν 40.000 άνθρωποι, από τους οποίους μόνο 8.000 ήταν Τούρκοι και τόνισε "ζούμε στην ίδια γεωγραφία, αναπνέουμε τον ίδιο αέρα. Αλλοι φέρνουν τα προβλήματα, άλλοι φέρνουν τα όπλα. Το 1922 μάθαμε πολλά για το τι σημαίνει ιμπεριαλισμός. Τώρα μπορούμε να σκεφτούμε το πώς θα ζήσουμε μαζί".

- Ο εκπρόσωπος της ΕΕΔΥΕ Θ. Παφίλης σημείωσε πως δεν μπορούν οι σχέσεις των δύο χωρών να ιδωθούν, χωρίς να αναφερθεί ο ένοχος για την ένταση. Αγώνας, είπε, για την προώθηση των σχέσεων, αλλά και ενάντια σ' αυτούς που μας σέρνουν στην καταστροφή κι αυτοί είναι το ΝΑΤΟ, οι Αμερικανοί και η Νέα Τάξη Πραγμάτων. Εχουμε, κατέληξε, τον ίδιο αντίπαλο. Ενωμένοι θα τον αντιμετωπίσουμε.

Από το δεύτερο μέρος της συζήτησης, καταγράφουμε μια σημαντική δήλωση που έγινε και από τους τέσσερις βουλευτές των κομμάτων που μετέχουν στην τουρκική Βουλή και πήραν μέρος στη συνάντηση: "Δε διεκδικούμε σπιθαμή γης από την Ελλάδα",ενώ ταυτόχρονα στη δική τους αξίωση να μην εξαρτάται η στάση της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία από την κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό της γείτονας χώρας, παραθέτουμε μία θέση που διατύπωσε ο εκπρόσωπος του κόμματος Ελεύθερης Αλληλεγγύης Γκενσάι Γκιουρσόι - δε μετέχει στη Βουλή: "θέλουμε, είπε, να ενδιαφέρεστε για όσα συμβαίνουν στη χώρα μας. Γιατί και βασανισμοί υπάρχουν και διώξεις. Γιατί πρέπει να φτάσουμε κάποτε σε μια Μεσόγειο, χωρίς πολεμικά σκάφη, χωρίς στρατηγεία, χωρίς εκτοξευτήρες πυραύλων, σε μια Μεσόγειο, όπου θα πίνουμε ήσυχοι το ούζο μας, τραγουδώντας".

Από τη συζήτηση μεταξύ των εκπροσώπων των ΜΜΕ των δύο χωρών, εκτός από το γεγονός της διακριτής συγκρατημένης στάσης της πλειοψηφίας όσων μίλησαν από τις εφημερίδες του αθηναϊκού κέντρου, αλλά και της τουρκικής πλευράς - παρότι κατά πλειοψηφία δήλωσαν ότι δεν πρέπει οι δημοσιογράφοι του ρεπορτάζ των διεθνών σχέσεων να παίρνουν γραμμή από το υπουργείο Εξωτερικών - αφήνουμε στην άκρη τις τοποθετήσεις, που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, δεν προωθούσαν (σ.σ. κατά την πολιτική μας άποψη) την ανάπτυξη της φιλίας των δύο λαών και καταγράφουμε τη με στοιχεία υπενθύμιση του συντάκτη του "Ρ" Θ. Παπαρήγα ότι: Από το 1964 οι δημοσιογράφοι του συγκεκριμένου ρεπορτάζ ήταν σε θέση να γνωρίζουν ότι ήταν σε γνώση της ελληνικής κυβέρνησης το ΝΑΤΟικό σχέδιο για τον διαμελισμό της Κύπρου, γνώση που δεν καταγράφηκε στις στήλες των εφημερίδων... Σήμερα, τόνισε ο ίδιος, δεν μπορούμε να αποκρύπτουμε ότι είναι ολέθριος για τους λαούς ο ρόλος του διαιτητή - επικυρίαρχου. Οσο κι αν είναι μειοψηφική στη σημερινή εποχή, τόνισε με ακόμα μεγαλύτερη ένταση, μία τέτοια άποψη, οφείλω να σημειώσω πως μπορεί ένα χελιδόνι να μη φέρνει την άνοιξη, αλλά σίγουρα η άνοιξη προαναγγέλλεται από μεμονωμένα χελιδόνια.Ναι, κατέληξε, υπάρχει και προσωπική ευθύνη των δημοσιογράφων!

Ορίστε, ήρθαμε, φύγαμε.

Γεια σου αδερφέ μου απ' τη Χίο.

Πήραμε λίγο απ' την ομορφιά σου,

λίγο απ' τ' αλάτι σου,

απ' όλα τα καλά σου,

απ' το φως σου.

Μας έμαθες μερικά πράγματα:

Το πεπρωμένο της θάλασσας.

Ορίστε, ερχόμαστε, φεύγουμε.

Γεια σου αδερφέ μου απ' τη Χίο!

Χίος. Τρεις μέρες "ποίηση"! Με τον Χικμέτ να παραφράζεται για την περίσταση. Με τους ανθρώπους να μιλούν όπως ορίζει "το πεπρωμένο της θάλασσας", που τους ενώνει. Από το "καλωσήλθατε στη Χίο" έως το "σας περιμένουμε στη Σμύρνη". Από το παραμύθι για τον Αλί και τον Αλέκο,τους δυο ψαράδες, που έγραψε και διάβασε η Σαϊνούρ,στο κάλεσμα "Ελάτε φίλοι μου" του Νουρί κι από κει στην εκτίμηση του Νίκου για τις ευθύνες του δημοσιογράφου που "δε φρόντισε να μην πεταχτεί η σπίθα έξω από το τζάκι" και την πρόταση του Γιάννη να καθιερωθεί στη "Γενί Ασίρ" της Σμύρνης στήλη με ανταποκρίσεις από την Ελλάδα και στην "Αλήθεια" της Χίου στήλη με ειδήσεις από την Τουρκία, ώστε "να μαθαίνουμε ο ένας για την πραγματική ζωή του άλλου", όλα ήταν μία ποίηση. Ποίηση Ειρήνης! Ποίηση που ποτέ δε χώρεσε στη γλώσσα της διπλωματίας, είναι, όμως, πανταχού παρούσα στη σκέψη, το λόγο και την πράξη των ανθρώπων που ζουν εκεί, "στις δύο όχθες του Αιγαίου"...

Τυπικά, πήραμε μέρος σε μία συνάντηση Ελλήνων και Τούρκων δημοσιογράφων, στην οποία μίλησαν, επίσης, πολιτικοί και εκπρόσωποι φορέων από τις δύο πλευρές. Τη συνάντηση που οργάνωσε η κίνηση "Δημοσιογράφοι στο Αιγαίο και στη Θράκη για την Ειρήνη",με αφορμή τον ένα χρόνο από την κρίση στις βραχονησίδες Ιμια και θέμα "Ελληνοτουρκικές σχέσεις και μέσα μαζικής ενημέρωσης".

Στην πράξη αυτό που συνέβη ήταν μία συνάντηση φίλων, που όταν έφτασε η ώρα να αποχαιρετιστούν, είχαν ήδη ανακαλύψει κάμποσους ακόμα λόγους για να συνεχίσουν να είναι φίλοι, κόντρα στις επιδιώξεις των κυβερνήσεών τους και, πολύ περισσότερο, κόντρα στα συμφέροντα των εμπόρων όπλων και ορισμένων ακόμα όπως οι άρπαγες των πετρελαίων της Κασπίας.

Ανάμεσά μας, είναι αλήθεια αναπόφευκτα, αφού η πρόσκληση στη συνάντηση ήταν ανοιχτή σε όλους, βρέθηκαν - ατύπως... - και μεταφορείς της άποψης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ή της άποψης των Βρυξελλών για το ποιες και πώς πρέπει να είναι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Με τον τρόπο τους, με τις τοποθετήσεις τους, συνέβαλαν και αυτοί στο να καταλαβαίνουμε καλύτερα - "μεταφράζοντάς" τους - το γιατί προκαλούνται οι κρίσεις. Ας είναι.

Στον απολογισμό της συνάντησης κρατήσαμε μόνο τη μια πλευρά των τοποθετήσεων. Αυτήν, για παράδειγμα, που έλεγε: Εχουμε παξιμάδια στη Χίο και υπάρχουν πελάτες που τα περιμένουν απέναντι. Η - απ' την απέναντι πλευρά - έχουμε ανάγκη να μην εμφανίζεται ως εμπόλεμη η περιοχή για να 'ρχονται χωρίς φόβο και εδώ οι τουρίστες. Κρατήσαμε κι άλλα, πολλά, αχώρετα στις στήλες μιας εφημερίδας (η επίσημη συνάντηση άρχισε στις 9 το πρωί του Σαββάτου και τέλειωσε στις 11 το βράδυ της ίδιας μέρας). Κρατήσαμε το ντροπαλό χαμόγελο της Ελσας,όταν της έλεγαν "ώστε εσύ έγραψες για τη γιαγιά τη Νενέ;" (σ. σ. βραβείο Ιπεκτσί) και τη σπίθα στα μάτια του Σουλεϊμάν - εκ των πρωτεργατών της κίνησης - όταν διαπίστωνε με το πέρασμα της ώρας πως απ' αυτό το σπόρο θα καρπίσει μεγάλο δέντρο. Κρατήσαμε, επίσης, αυτό που έπεσε σαν αστραπή στο χώρο της συνάντησης, αυτό που συγκλόνισε το σύνολο των παρόντων εκείνη την ώρα, μια φράση του Νουρί Ερτάν,δημάρχου του Τσεσμέ: "Δε ζητάω τη Χίο. Θέλω εσάς! Θέλω να λέω: Είμαι Χιώτης! Θέλω την καρδιά σας!"

ΥΓ: Επιστρέφοντας στην Αθήνα, αφήσαμε απέναντι, στις ακτές της Μικράς Ασίας, δύο μέλη της 5μελούς αντιπροσωπείας του "Ρ" που πήρε μέρος στη συνάντηση. Στην τελευταία τηλεφωνική επαφή με την απέναντι όχθη του Αιγαίου, μας ενημέρωσαν πως δεν ξέρουν πότε ακριβώς θα γυρίσουν, γιατί έχουν βρει κάτι χωριά με Κρητικούς και Χιώτες - Τούρκους και μουσουλμάνους δηλαδή, που τα πατρογονικά τους είναι στην από δω όχθη του Αιγαίου - οι οποίοι αξίωσαν να τους φιλοξενήσουν. Τους ευχηθήκαμε "καλά να περάσουν" και περιμένουμε να δούμε γραπτές τις εντυπώσεις...

Στο τέλος της συνάντησης και με βάση τις προτάσεις που κατατέθηκαν εγκρίθηκε το παρακάτω ψήφισμα:

Εμείς οι Ελληνες και Τούρκοι δημοσιογράφοι που συναντηθήκαμε στη Χίο στις 31 Ιανουαρίου, 1 και 2 Φεβρουαρίου, ένα χρόνο από την κρίση στα Ιμια, συζητήσαμε το ρόλο των ΜΜΕ στη διαμόρφωση κλίματος διαλόγου, ειρήνης, φιλίας και αλληλεγγύης ανάμεσα στους λαούς της περιοχής και καταλήξαμε στα παρακάτω:

1) Επαναλαμβάνουμε ότι θεωρούμε πως τα όποια προβλήματα υπάρχουν, πρέπει να λύνονται με διάλογο, με δεδομένο το σεβασμό στις διεθνείς συνθήκες και τα διεθνή κατοχυρωμένα σύνορα των δύο χωρών. Οπως αυτά χαράχτηκαν μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο και με δεδομένη τη Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία πιστεύουμε ότι είναι μη αναγνωρίσιμη.

2) Θεωρούμε επιβεβλημένο να εργαζόμαστε στην κατεύθυνση της αποκάλυψης του ρόλου των εθνικιστικών και φιλοπολεμικών κύκλων στις δύο χώρες, καθώς και των διεθνών εκείνων δυνάμεων που από τη μια αντιμετωπίζουν τις δυο χώρες σαν τους καλύτερους πελάτες οπλικών συστημάτων και από την άλλη εμφανίζονται σαν επιδιαιτητές στη λύση των όποιων προβλημάτων υπάρχουν.

3) Καθιερώνουμε την 1η Φεβρουαρίου κάθε χρόνου, επέτειο δράσης κατά της "ραμποδημοσιογραφίας", όπως αυτής στα Ιμια, από την οποία κινδύνεψε η ειρήνη στο Αιγαίο, σαν ημέρα συνάντησής μας, αλληλογνωριμίας μας, αλληλεγγύης και διαλόγου για τη δημοσιογραφία της ψυχραιμίας και ειρήνης. Η συνάντηση θα πραγματοποιείται εναλλάξ στις δύο χώρες.

4) Προτείνουμε το άνοιγμα των Μέσων στα οποία εργαζόμαστε σε συνεργασίες που έρχονται από την "άλλη πλευρά", σαν μέσο γνωριμίας και αλληλοκατανόησης των λαών.

5) Επαναλαμβάνουμε, την άποψή μας για κατάργηση της βίζας από την Ελληνική πλευρά, καθώς και κάθε άλλου εμποδίου που υπάρχει στην ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων, στις πολιτιστικές επαφές και στις συναντήσεις συνδικαλιστικών, γυναικείων, νεολαιίστικων, επιχειρηματικών και αθλητικών οργανώσεων.

6) Χαιρετίζουμε τη δήλωση των τεσσάρων παραβρισκομένων βουλευτών της Τουρκίας, ότι τα κόμματα και οι ηγεσίες τους δεν έχουν καμία επιθετική βλέψη κατά της Ελλάδας και περιμένουμε η δέσμευση αυτή να υπάρξει και σε επίπεδο τουρκικής κυβέρνησης.

Κρίναμε σκόπιμο να παραθέσουμε ολόκληρο το χαιρετισμό του δημάρχου του Τσεσμέ, Νουρί Ερτάν.Ο αναγνώστης ας βγάλει τα συμπεράσματά του:

"Αμα βλέπω αυτόν τον ωραίο κόσμο, είμαι ευτυχισμένος! Είναι άνθρωποι του Αιγαίου! Οπου κι αν ζεις, αισθάνεσαι τη θάλασσα μέσα σου! Παίρνεις τη μυρουδιά των Ελλήνων και των Τούρκων από τη θάλασσα. Ελάτε, λοιπόν να φτιάξουμε αυτή τη θάλασσα πιο όμορφη. Να ζήσουμε έξυπνα με ειρήνη. Γιατί η ειρήνη δημιουργείται από έξυπνους ανθρώπους. Ο πατέρας μου ήταν Χιώτης. Είχε Χιώτες συνεταίρους. Είμαι 58 χρόνων. Στο β παγκόσμιο πόλεμο η μάνα μου έδινε το μισό ψωμί της σε Χιώτες. Δε θέλω να ξαναδώ πόλεμο. Είναι το χειρότερο. Ελάτε να φτιάξουμε κάτι μαζί. Τούρκοι και Ελληνες, αντί για όπλα να φτιάξουμε κάτι για την οικονομία. Τα μωρά μας θα μας ρωτήσουν: "Εϊ, τι κάνατε;" Ισως να χάσαμε χρόνο. Μπορούμε ακόμα και τώρα να κάνουμε κάτι. Να έρχεται το παιδί μου στη Χίο να πίνει ούζο. Να έρχεται του Ελληνα να φάει ένα φαϊ. Τι θα πει "βίζα"; Ακούτε τους πετεινούς μας κι εμείς τους δικούς σας. Ελάτε φίλοι μου να φτιάξουμε κάτι μαζί. Πάντα σ' αυτό το Αιγαίο έγιναν ωραία πράγματα. Είναι μονόδρομος η ειρήνη. Για να ζήσουν καλά τα παιδιά μας. Ο πατέρας μου και η μάνα μου είναι Χιώτες. Δε ζητάω τη Χίο. Θέλω εσάς! Θέλω να λέω: είμαι Χιώτης! Θέλω την καρδιά σας! Θέλω να σας πω, όμορφοι άνθρωποι, ελάτε όλα αυτά τα όμορφα πράγματα να τα ζήσουμε όλοι μαζί! Μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη, αυτό έχω μόνο να σας δώσω, αυτό μόνο ζητάω".

Ο δήμαρχος του Τσεσμέ Νουρί Ερτάν με τον βουλευτή του ΚΚΕ Στρατή Κόρακα και το μέλος της ΚΕ του Κόμματος Μπάμπη Αγγουράκη

ΚΕΙΜΕΝΑ:

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:

"Ριζοσπάστης"

Το παραμύθι για τον Αλί και τον Αλέκο, τους δυο ψαράδες που πάλεψαν μαζί τα κύματα του Αιγαίου

Κι άντε ξεχώρισε ποιος είναι ο Ελληνας και ποιος ο Τούρκος σε αυτή την αγκαλιά