ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ

«Πέφτουν απ' τα σύννεφα» για το σύστημα που υπερασπίζονται, χτυπάνε την καμπάνα για τη θωράκισή του

Στα «κεραμίδια» βγήκαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και λοιπά αστικά κόμματα μετά τα τελευταία γεγονότα στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ, κλαψουρίζοντας για τη «χαμένη τιμή» της αμερικανικής «δημοκρατίας» από το «λαϊκισμό» και τον «τραμπισμό», αλλά και για να μιλήσουν για τη «δημοκρατία που άντεξε».

Πίσω από αυτά, φανερή όσο και κοινή αγωνία τους είναι το τι σηματοδοτεί ο βαθύς διχασμός στο εσωτερικό της αστικής τάξης των ΗΠΑ - ο οποίος ανάμεσα στα άλλα αντανακλά και τις αντιπαραθέσεις για το πώς θα αντιμετωπιστεί η αμφισβήτηση της πρωτοκαθεδρίας τους - για το εσωτερικό του ευρωατλαντικού στρατοπέδου και πιο συγκεκριμένα για τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στην περιοχή, στον οποίο όλοι μαζί δίνουν «όρκους πίστης». Τα περί «τραμπισμού», άλλωστε, με τα οποία διανθίζουν τα όσα λένε, προσπερνάνε με χαρακτηριστική ευκολία τις «πρωτόγνωρες σχέσεις» που αναπτύχθηκαν τα προηγούμενα χρόνια με τις ΗΠΑ επί κυβέρνησης Τραμπ, αρχικά με ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια με ΝΔ. Στην κατεύθυνση αυτή, εύχονται οι εξελίξεις στις ΗΠΑ να μη σημάνουν «εσωστρέφεια» και η προεδρία Μπάιντεν να προωθήσει ακόμα πιο αποφασιστικά το σχεδιασμό από τον οποίο προσδοκά οφέλη η αστική τάξη.

Την ίδια ώρα, τα αστικά κόμματα διαβάζουν τις εξελίξεις στις ΗΠΑ ολοφάνερα ως «καμπάνα» για την ανάγκη παραπέρα θωράκισης του αστικού πολιτικού συστήματος και των αστικών θεσμών από τους «κραδασμούς» που γεννάνε οι μεγάλες αντιθέσεις του σάπιου συστήματος, οι ανταγωνισμοί και τα αδιέξοδά του, και ενώ μπροστά βρίσκεται η προσπάθειά τους να φορτώσουν και τη νέα καπιταλιστική κρίση στο λαό.

Το «λιβάνισμα» στην «αμερικανική δημοκρατία», των πολέμων και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στο εξωτερικό, της άγριας εκμετάλλευσης και της φτώχειας στο εσωτερικό, ως παρ' όλα αυτά «ανθεκτικής» και με «βαθιές ρίζες», που «θα ξεπεράσει την κρίση», όπως λένε, δείχνει προς αυτήν την κατεύθυνση. Το ίδιο και οι επισημάνσεις για τους «κινδύνους» «όταν αυτά γίνονται στη θεσμικά πιο κατοχυρωμένη» αστική δημοκρατία στον κόσμο.

Καθόλου τυχαία άλλωστε, και με το βλέμμα στα όσα είναι μπροστά, από το «συρτάρι» βγάζουν και τα «διδάγματα» της τελευταίας δεκαετίας από την Ελλάδα, για το πώς η κυβερνητική εναλλαγή, η σύμπνοια όλων των αστικών πολιτικών δυνάμεων στα «δύσκολα», σε συνδυασμό με τη θωράκιση του νομοθετικού πλαισίου, την καταστολή κ.ο.κ., κατάφεραν να λειτουργήσουν ως «αμορτισέρ» για τις λαϊκές αντιδράσεις, για την ενσωμάτωση εργατικών - λαϊκών δυνάμεων.

Το ίδιο «από την ανάποδη» αφορά και ο νέος γύρος καβγά ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών για το ποιος με τη στάση του «ενδίδει στη δημαγωγία», «υπονομεύοντας» έτσι την απαραίτητη - για την προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής - «συναίνεση», με κοινή συνισταμένη πάντως όλων το κάλεσμα στο λαό να υπερασπιστεί το αστικό σύστημα, είτε ενάντια στο «λαϊκισμό» είτε ενάντια στην «ακροδεξιά απειλή».

Τον εαυτό του ξεπερνάει στην κοροϊδία ο ΣΥΡΙΖΑ. Αφού ως κυβέρνηση έκλεισε τις συμφωνίες στις ΗΠΑ με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ για τη μετατροπή όλης της χώρας σε αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο και για το σχεδιασμό τους στην περιοχή, με «κορωνίδα» τη ΝΑΤΟικής κοπής Συμφωνία των Πρεσπών, «ξεσπαθώνει» τώρα για τον «τραμπισμό», ζητώντας πάραυτα «η εκλογή του Τζο Μπάιντεν να γίνει σεβαστή».

Παράλληλα, αξιοποιεί τις εξελίξεις στις ΗΠΑ για να τονώσει τις κάλπικες διαχωριστικές γραμμές με τη ΝΔ και τις αυταπάτες περί μιας «δημοκρατικότερης» δικτατορίας του κεφαλαίου, παρουσιάζοντας στο λαό τα γεγονότα ως απόδειξη για το «πόσο σημαντικό είναι να προστατεύουμε τη δημοκρατία κάθε μέρα παντού», μεταξύ άλλων ενισχύοντας παραπέρα τους θεσμούς του αστικού κράτους, τους οποίους παρουσιάζει ως «ασπίδα» απέναντι σε φαινόμενα τα οποία εκκολάπτει το ίδιο το σύστημα που υπηρετούν.

Αποδίδει άλλωστε τις τεράστιες αντιθέσεις και τα αδιέξοδα της καπιταλιστικής κοινωνίας και οικονομίας, που αποτυπώνονται σε όλο τους το «μεγαλείο» αυτές τις μέρες στις ΗΠΑ, στη διαχείριση και τις «εμμονές» συγκεκριμένης μερίδας του αστικού πολιτικού συστήματος. Αναποδογυρίζοντας την πραγματικότητα, καλλιεργεί την αυταπάτη ότι οι αντιθέσεις αυτές μπορούν να ξεπεραστούν, και μάλιστα σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, με την κυβερνητική εναλλαγή και με παραλλαγές της αστικής διαχείρισης.

Και, βέβαια, μέσα σε αυτό το πλαίσιο, «δίνει τη μάχη» με τη ΝΔ και άλλες αστικές δυνάμεις «για τα μάτια του κεφαλαίου», για το ποιος μπορεί πιο αποτελεσματικά να ενσωματώσει εργατικές - λαϊκές δυνάμεις, στο έδαφος της καπιταλιστικής κρίσης, των ανακατατάξεων στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Συνομιλίες με τον πρωθυπουργό της Αλβανίας

Με φόντο τις διεργασίες για προσφυγή στη Χάγη, που ανοίγουν τον δρόμο και για ανάλογες «διευθετήσεις» με την Τουρκία

Στην Αθήνα βρέθηκε την Παρασκευή ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Εντι Ράμα, στη βάση πολυεπίπεδων παζαριών για την προώθηση ευρωατλαντικών σχεδίων στην ευρύτερη περιοχή από την Αδριατική έως την Ανατολική Μεσόγειο.

Ο Ράμα ήρθε από την Τουρκία, όπου προηγουμένως είχε επαφές με τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ρ. Τ. Ερντογάν, που εγκαινίασε με την Αλβανία Συμβούλιο Στρατηγικής Συνεργασίας Υψηλού Επιπέδου, στοχεύοντας στη σύσφιξη της συνεργασίας τους και στην Αμυνα, όπως διαμήνυσαν οι δύο ηγέτες.

Εξ ου και πηγές από την Αλβανία ανέφεραν ότι θέλει να λειτουργήσει ως «ενδιάμεσος» και ίσως φέρει κάποιο μήνυμα από την Αγκυρα σχετικά με τις προθέσεις της για επανεκκίνηση των διερευνητικών επαφών, για τις οποίες η Αθήνα αναμένει πρόσκληση από τη γείτονα.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ο Ράμα είχε αρχικά «ιδιωτική συνάντηση» με τον Ελληνα υπουργό Εξωτερικών Ν. Δένδια, ο οποίος γνωστοποιούσε κατόπιν ότι συζήτησαν «τις διμερείς σχέσεις, την ευρωπαϊκή προοπτική της Αλβανίας και τις πρόσφατες περιφερειακές εξελίξεις». Στη συνέχεια συναντήθηκε με τον Κυρ. Μητσοτάκη.

Κατά πληροφορίες, στη συνάντηση των δύο πρωθυπουργών, παρουσία και του Δένδια, έγινε μια συνολική ανασκόπηση των σχέσεων Ελλάδας και Αλβανίας. Μητσοτάκης και Ράμα φέρονται να εξέφρασαν ικανοποίηση για τη σταθερή βελτίωση των διμερών σχέσεων. Συζήτησαν ακόμη «για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια και για την ευρωπαϊκή προοπτική των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων», καθώς και για την πανδημία του κορονοϊού και τους τρόπους αντιμετώπισής της.

Θυμίζουμε, οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Αλβανίας συμφώνησαν πρόσφατα να προσφύγουν στη Χάγη για να χαραχθούν οι μεταξύ τους θαλάσσιες ζώνες, συμφωνία που φανερά ανοίγει τον δρόμο και για ανάλογες κινήσεις στα Ελληνοτουρκικά, με τον εκπρόσωπο του ελληνικού ΥΠΕΞ Αλ. Παπαϊωάννου να λέει την Πέμπτη πως οι διμερείς επαφές ναι μεν προχωρούν, αλλά οι δύο πλευρές δεν είναι ακόμα στο σημείο να υπογράψουν το συνυποσχετικό, το οποίο, όπως σημείωσε, έχει χαρακτηριστικά διεθνούς συμφωνίας, εξ ου και θα πρέπει να επικυρωθεί και από τα δύο Κοινοβούλια. Σε κάθε περίπτωση, στην κυβέρνηση δεν αναμένουν κάποια εξέλιξη πριν τις εκλογές στη γείτονα στις 25 Απρίλη, καθώς η επιχειρούμενη διευθέτηση με την Ελλάδα έχει μπει στο κάδρο της προεκλογικής αντιπαράθεσης στα Τίρανα.

Στο ίδιο πλαίσιο, η κυβέρνηση φέρνει αυτή τη βδομάδα στη Βουλή το νομοσχέδιο για την επέκταση της ελληνικής Αιγιαλίτιδας Ζώνης στα δυτικά σύνορα, από βόρειο Ιόνιο έως το Ταίναρο στα 12 ναυτικά μίλια. Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής την ερχόμενη Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή και θα ψηφιστεί από την Ολομέλεια στις 19 Γενάρη με ονομαστική ψηφοφορία.

«Παράθυρο ευκαιρίας για διάλογο» βλέπει ο Τσαβούσογλου

Στο μεταξύ, καθώς αναμένονται οι επίσημες προσκλήσεις για έναν νέο γύρο διερευνητικών επαφών Ελλάδας - Τουρκίας, υπό την «αιγίδα» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, από τη Λισαβόνα όπου βρέθηκε για επαφές στο πλαίσιο έναρξης της πορτογαλικής προεδρίας της ΕΕ, ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, δήλωσε ότι «υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας για καλύτερο διάλογο με την Ελλάδα» και συμπλήρωσε πως «τις επόμενες βδομάδες σχεδιάζουμε να συναντηθούμε με τον Ελληνα ΥΠΕΞ που αποτελεί και προσωπικό καλό μου φίλο».

Πάντως, η Αγκυρα εξέδωσε και νέες NAVTEX για ασκήσεις στο Βόρειο Αιγαίο, αλλά και μεταξύ Ρόδου - Καστελόριζου, από 11 έως 14 Γενάρη, ενώ την Τετάρτη είχε καταγραφεί νέο επεισόδιο στην περιοχή των Ιμίων, όταν ακταιωρός της τουρκικής Ακτοφυλακής, η οποία φέρεται να παρεμπόδιζε ελληνικά καΐκια εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, προσέκρουσε σε ταχύπλοο του ελληνικού Λιμενικού.

Επίσης, ας καταγραφεί και ότι πριν από λίγες μέρες, σε ολομέλεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, η Τουρκία καταψήφισε την ετήσια απόφαση του ΟΗΕ για τους Ωκεανούς και το Δίκαιο της Θάλασσας, με το επιχείρημα ότι αυτή κάνει αναφορές στη Σύμβαση του Οργανισμού για το Δίκαιο της Θάλασσας, την οποία η Αγκυρα επιμένει να μην αναγνωρίζει.

Στο μεταξύ, «τρέχουν» οι εξελίξεις και στο Κυπριακό, όπου παρά τις ανοιχτές προκλήσεις Τουρκίας και ψευδοκράτους, που μιλούν πλέον διαρκώς για «δύο κράτη» στο νησί, προετοιμάζεται νέα 5μερής Διάσκεψη και όλοι μιλούν για την ανάγκη εξεύρεσης μιας «ρεαλιστικής και βιώσιμης λύσης», αναγνωρίζοντας «νέες πραγματικότητες» στην περιοχή, αλλά και την ανάγκη να προχωρήσουν τα σχέδια συνδιαχείρισης στην Ενέργεια, ακόμα και πριν ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις για τους όρους «επανένωσης» (στην ουσία οριστικής διχοτόμησης) της Κύπρου. Τη βδομάδα που πέρασε, εμφανίστηκαν ξανά προτάσεις για Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, π.χ. για τους όρους που θα «ανοίξει» στη διεθνή κοινότητα η Αμμόχωστος ή και το αεροδρόμιο της Τύμπου στα Κατεχόμενα, που έως τώρα αξιοποιούσαν Αγκυρα και ψευδοκράτος, ενώ τη Δευτέρα συναντήσεις με Αναστασιάδη και Τατάρ θα έχει η απεσταλμένη του γγ του ΟΗΕ, Χ. Λουτ.

«Ευγνώμων» ο πρέσβης

«Ευγνώμων» δήλωσε την Παρασκευή ο πρέσβης των ΗΠΑ Τζ. Πάιατ «για τις δηλώσεις υποστήριξης που έχουμε λάβει από πολλούς εδώ στην Ελλάδα, καταδικάζοντας αυτήν την άνευ προηγουμένου επίθεση στη δημοκρατία μας», δηλαδή τα όσα έγιναν στην Ουάσιγκτον, στο Καπιτώλιο, διαβεβαιώνοντας ότι η «δημοκρατία» τους «υπέστη πολλές δοκιμασίες και θα επικρατήσει και πάλι τώρα». Σε άλλη ανάρτησή του άλλωστε, για να μην αφήσει καμία αμφιβολία για τις «κοινές αξίες» που ενώνουν τις δύο αστικές τάξεις, τόνισε ότι οι δύο χώρες έχουν «πολύ βαθιές και φιλικές σχέσεις από πολύ καιρό», επικαλούμενος μεταξύ άλλων το Σχέδιο Τρούμαν και το Σχέδιο Μάρσαλ, με το οποίο «η Ελλάδα επέστρεψε σε κεντρική θέση στην αμερικανική διπλωματική ιστορία το 1947».