Μία προς μία φυλλορροούν οι ανέξοδες ψηφοθηρικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ προς το λαό, με την ηγεσία του να καταθέτει όλο και πιο καθαρά τα διαπιστευτήριά της στους αστούς και στην ΕΕ για την ικανότητά της να διαχειριστεί την κρίση προς όφελός τους. Εφτασαν μάλιστα να προβάλλουν σαν εγγύηση των προτάσεών τους τις παρεμβάσεις Ομπάμα, ο οποίος δείχνει να ποντάρει σε κυβερνήσεις με αντιγερμανική ρητορεία, αναζητώντας νέα όπλα στον οικονομικό πόλεμο με την ΕΕ.

Ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε απ' την Καβάλα: «Δεν είμαστε οι μόνοι που ζητάμε ορθολογισμό και ρεαλισμό από τις πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης. Μόλις, χτες, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, διατύπωσε την αμφιβολία του για την ορθότητα της ευρωπαϊκής πολιτικής στην κρίση χρέους της Ευρωζώνης»! Τα διαπιστευτήρια προς τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ιδιαίτερα προς την άλλη άκρη του Ατλαντικού πέφτουν βροχή, όπως έγινε και στην κεκλεισμένων των θυρών συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με τους πρεσβευτές του G20.

Σε συνέντευξή του στην «Αυγή», ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ομολόγησε ότι η συνάντηση αυτή αποσκοπούσε στο «να παρουσιάσουμε τις πραγματικές μας θέσεις, και τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύουμε να διαχειριστούμε ένα νικηφόρο για την Αριστερά αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου (...) Νομίζω ότι εδραιώθηκε καταρχήν ένα κλίμα εμπιστοσύνης που απέχει πολύ από την κινδυνολογία και την καταστροφολογία που έχει εξαπολυθεί στο εσωτερικό». Από την πλευρά του, ο Γ. Δραγασάκης διαβεβαίωνε στο «euro2day» ότι ίσως «μια αριστερή κυβέρνηση αποδειχθεί πιο φιλική προς τις επιχειρήσεις»!

Κι ενώ γίνεται ολοκάθαρο τίνος τα συμφέροντα προτίθενται να υπηρετήσουν αν αναδειχτούν στην κυβέρνηση, ο Αλ. Τσίπρας είχε το θράσος στη συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Αυγή» να αξιώσει απ' το ΚΚΕ να βάλει πλάτες στην αντιλαϊκή διαχείριση.

Δήλωσε μεταξύ άλλων: «Επιδιώκουμε, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, τόσο το ΚΚΕ όσο και η ΔΗΜΑΡ να είναι κυβερνητικοί εταίροι σε μια κυβέρνηση Αριστεράς (...) Η προεκλογική στάση των δύο κομμάτων δεν είναι ενθαρρυντική. Συμπεριφέρονται σαν να μη συνειδητοποιούν αμφότεροι την ιστορική ευκαιρία για την Αριστερά και για το λαϊκό κίνημα στη χώρα μας. Η ηγεσία του ΚΚΕ, δυστυχώς, επιλέγει συνειδητά να αφήσει ένα ιστορικό κόμμα για πρώτη φορά έξω από τις ιστορικής διάστασης διεργασίες λαϊκής χειραφέτησης και ειρηνικής ανατροπής, που συμβαίνουν τούτες τις μέρες στη χώρα μας και οδηγούν σε κυβέρνηση αριστεράς για πρώτη φορά μετά τα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης. Αυτό είναι μια βαριά ιστορική ευθύνη»!

Πρόκειται για αναποδογύρισμα της πραγματικότητας και δημαγωγία επικίνδυνη για το λαό, τον οποίο προσπαθεί να πείσει ότι η ανάδειξη μιας ακόμα διαχειριστικής κυβέρνησης, που θα φέρει τον τίτλο «αριστερή», συνιστά «ανατροπή» και «λαϊκή χειραφέτηση», όταν ο στόχος των αστικών επιτελείων με τη συγκεκριμένη κυβέρνηση είναι ακριβώς αντίθετος.

Στην ίδια συνέντευξη ο Αλ. Τσίπρας επιβεβαίωσε ότι στόχος τους είναι η αντικατάσταση του μνημονίου από ένα νέο που ονομάζουν «Εθνικό Σχέδιο Ανόρθωσης για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, την παραγωγική ανασυγκρότηση και τη δίκαιη δημοσιονομική εξυγίανση» (!) ώστε να μην «καταρρεύσει το σύνολο της ευρωπαϊκής οικονομίας»!

Οι στόχοι αυτού του προγράμματος, όπως είπε, θα είναι «ανακούφιση των θυμάτων της κρίσης», δηλαδή ψίχουλα στους πλέον εξαθλιωμένους, «σταθεροποίηση της οικονομίας» και «διαμόρφωση ορατών θετικών προϋποθέσεων για έξοδο από την κρίση», δηλαδή προαναγγελία νέων αντιλαϊκών μέτρων, που αποτελούν προϋπόθεση για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, όπως και σε κάθε άλλη χώρα της ΕΕ.

Προσπαθώντας να προσδώσει αξιοπιστία στην πρότασή τους για επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης, υπενθύμισε ότι «το μνημόνιο έχει αναθεωρηθεί ήδη δύο φορές», δεν είπε όμως ότι και τις δύο ήταν σε ακόμα πιο αντιλαϊκή κατεύθυνση. Συμπλήρωσε ότι θα υπάρξει ανάγκη «ενός νέου PSI και ενός πρόσθετου πακέτου στήριξης» και εκτίμησε ότι είναι «πολύ πιθανόν οι δανειστές να προτιμήσουν να αφήσουν την Ελλάδα στην τύχη της»! Αμέσως μετά όμως άλλαξε βιολί και πρόσθεσε: «Εμείς ξεκινάμε από μια βάση εκτίμησης, ότι κανέναν δε συμφέρει και άρα κανένας εταίρος δεν θέλει ούτε χρεοκοπία ούτε διατάραξη της συνοχής στην Ευρωζώνη. Αυτό δημιουργεί σημαντικές δυνατότητες για διαπραγμάτευση»!

Θέλοντας να προσγειώσει τις προσδοκίες που έχει καλλιεργήσει στο λαό ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε πως, πράγματι, υπάρχει θέμα με την «τήρηση των δεσμεύσεων για δημοσιονομική εξυγίανση και σταθερότητα. Αυτή, ναι. Είναι ευρωπαϊκή θεσμική υποχρέωση. Αλλά, θα σας έλεγα, είναι κυρίως εθνική ανάγκη»! Τα ίδια έλεγαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου, διαβεβαιώνοντας ότι πολλά από τα μέτρα που προβλέπονται στα μνημόνια θα έπρεπε να θεσμοθετηθούν ούτως ή άλλως, χρησιμοποιώντας σαν άλλοθι τα ελλείμματα και το χρέος της πλουτοκρατίας.

Ακόμα, αναφερόμενος στα πρώτα βήματα μιας ενδεχόμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, επανέλαβε και αυτός τα ίδια μέτρα βιτρίνας που υποσχόταν ο Γ. Παπανδρέου πριν εκλεγεί, όπως ότι θα φτιάξει «ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα», θα μειώσει «στο ελάχιστο δυνατό τη σπατάλη του κρατικού μηχανισμού εξουσίας», θα καταργήσει «τις στρατιές των συμβούλων», θα περικόψει τους υπουργικούς μισθούς κ.ά. Εξάλλου, ακόμα κι αυτές τις ψευτοπαροχές που υπόσχεται για την ακραία φτώχεια, τις μεταθέτει σε χρόνο όπου θα έχει αποδώσει η υποτιθέμενη φορολογική μεταρρύθμιση που θα κάνουν για να γεμίσουν τα «άδεια κρατικά ταμεία».

Ο Αλ. Τσίπρας επιχείρησε ακόμα να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από το γεγονός ότι εργατοπατέρες του ΠΑΣΟΚ και στελέχη του μηχανισμού του μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι «στην προσπάθειά του να διασωθεί από την πολιτική κατάρρευση, το ΠΑΣΟΚ πετάει από πάνω του το παρελθόν του και προσπαθεί να το φορτώσει στον ΣΥΡΙΖΑ», ο οποίος, βέβαια, ευχαρίστως το έχει σπιτώσει.

Στο μεταξύ, με επίκεντρο τον Ι. Αμυρά, στέλεχος του ΔΗΚΚΙ, «θαμώνα» των «αγανακτισμένων» του Συντάγματος, με εθνικιστικές θέσεις, όπως τις δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του, στήθηκε ένας νέος γύρος κοκορομαχίας ανάμεσα στη ΝΔ και στον ΣΥΡΙΖΑ, που προσπαθούν να πολώσουν το προεκλογικό κλίμα, αντιγράφοντας και εδώ τον παλιό δικομματισμό. Η ΝΔ χρέωσε τον Ι. Αμυρά και τις απόψεις του περί «αντάρτικου πόλεων» στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έσπευσε να αρνηθεί οποιαδήποτε σχέση μαζί του.

Η αλήθεια είναι ότι ο Αμυράς επρόκειτο να είναι υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα για τις εκλογές της 6ης Μάη, όταν όμως η Κουμουνδούρου πληροφορήθηκε τις απόψεις που διακινεί στο ίντερνετ απέσυρε άρον άρον την υποψηφιότητά του, παρά το γεγονός ότι συναγελαζόταν μαζί του στις συγκεντρώσεις της «πλατείας». Αλήθεια επίσης είναι ότι απ' την εκπομπή που ο Ι. Αμυράς μετέδιδε στο ίντερνετ παρέλασαν κατά καιρούς και κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλων πολιτικών δυνάμεων, όπως και της ΝΔ.

Το σχέδιο για άμεση διακυβέρνηση της χώρας, που αναλύεται σε εφτά θέσεις και αποπνέει το «ρεαλισμό» της συμμόρφωσης στην ευρωενωσιακή φιλομονοπωλιακή στρατηγική, παρουσίασε την Κυριακή, στο πλαίσιο της διακαναλικής συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε, ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. Φ. Κουβέλης.

Επικρίνοντας τις άλλες πολιτικές δυνάμεις ότι «πρόταξαν το κομματικό τους συμφέρον» και οδήγησαν τη χώρα σε επαναληπτικές εκλογές, ο Φ. Κουβέλης δήλωσε πως ο ίδιος και το κόμμα του θα κάνουν «ό,τι είναι δυνατόν» για να σχηματιστεί αυτή τη φορά κυβέρνηση, με προαπαιτούμενα την παραμονή της χώρας στο ευρώ και τη «σταδιακή αποδέσμευση απ' τις δυσμενείς ρυθμίσεις του μνημονίου». Ο ίδιος κάλεσε ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ να αποσαφηνίσει τι ακριβώς προτείνει σχετικά με τη δανειακή σύμβαση και το μνημόνιο.

Μεταξύ άλλων, στα εφτά σημεία για διακυβέρνηση, η ΔΗΜ.ΑΡ. προτείνει την αναστήλωση της βιτρίνας του αστικού πολιτικού συστήματος, με αναδρομικό έλεγχο περιουσιακών στοιχείων, αυστηρότερες ποινές, κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών κ.ά. Σε ό,τι αφορά το μνημόνιο ζητάει επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής έως και το 2017, «πάγωμα των περικοπών του Ιουνίου σε μισθούς και συντάξεις, κατάργηση της Πράξης για τη μείωση του κατώτατου μισθού, επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και της μετενέργειας» κ.ά.

Πρόκειται για μέτρα - παρανυχίδα μπροστά σ' αυτά που νομοθετήθηκαν τα τελευταία μόνο χρόνια και έχουν συντρίψει στην κυριολεξία μισθούς και εργασιακές σχέσεις. Ακόμα και αυτά όμως, όπως κάνουν επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλοι, τα εναποθέτει στο αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης με την ΕΕ, στην οποία μάλιστα σπεύδει να υποσχεθεί λήψη άλλων «ισοδύναμων» μέτρων για να επιτευχθεί ο στόχος του μηδενικού ελλείμματος. Στα μέτρα αυτά εντάσσει και την περιστολή της νοσοκομειακής και φαρμακευτικής δαπάνης, που σημαίνει νέες περικοπές σε βάρος του λαού.

Στον αντίποδα, οι προτάσεις για την ανάπτυξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας είναι πολύ πιο συγκεκριμένες και υπόσχονται άφθονο ζεστό χρήμα στους κεφαλαιοκράτες. Προτείνει αναπτυξιακά προγράμματα, ενίσχυση δημοσίων και ιδιωτικών επενδύσεων, προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων για την υλοποίηση συγκεκριμένων έργων, βελτίωση της ανταγωνιστικότητας με στήριξη των ιδιωτικών επιχειρήσεων, κίνητρα για επενδύσεις, «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας, συμπράξεις Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα σε τομείς όπως λιμάνια, αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι, ορυκτός πλούτος κ.ά.

Ωστόσο, δεν παραλείπει να υποσχεθεί και ορισμένα ψίχουλα στους πλέον εξαθλιωμένους, διαβεβαιώνοντας για την πρόθεσή της να θεσπίσει «επίδομα φτώχειας»! Στο διάλογό του με τους δημοσιογράφους ο Φ. Κουβέλης υπερασπίστηκε τα σχέδια για παραπέρα πολιτική και οικονομική ενοποίηση της ΕΕ επειδή «μια ΕΕ η οποία δε θ' ασκήσει την οικονομική διακυβέρνηση με όρους και στοιχεία πολιτικής ενοποιημένης Ευρώπης, εκτός από τα αρνητικά αποτελέσματα που θα υπάρξουν για τα κράτη - μέλη της Ενωσης, θα υπάρξει συνολικά για την Ευρώπη το μεγάλο αρνητικό, θα έχει από ελάχιστη έως μηδενική συμμετοχή στην παγκόσμια κατανομή της οικονομικής δραστηριότητας»!

Σε σχόλιο για τη συνέντευξη του Αλ. Τσίπρα στην «Αυγή της Κυριακής», το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει: «Το ΚΚΕ ανταποκρίνεται στην ιστορική του ευθύνη σε συνθήκες οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης και αυτό ακριβώς ενοχλεί και τον Αλ. Τσίπρα. Εξάλλου ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βρει πολλούς συνεργαζόμενους, τον Κίμωνα Κουλούρη, την Λούκα Κατσέλη, τον Χ. Κοτσακά, τον Γ. Ραυτόπουλο και τόσους ακόμα εργατοπατέρες του ΠΑΣΟΚ, με τους οποίους προχωράει αγκαλιά υπό τα χειροκροτήματα των αστικών δυνάμεων που τους στηρίζουν».