Στους 250 οι εργάτες που απαρτίζουν το ψηφοδέλτιο του «Πανοικοδομικού Ταξικού Ενωτικού Συνδυασμού»
Εκλογές θα γίνουν και τις πρωινές ώρες σε χώρους δουλειάς, σύμφωνα με πρόγραμμα που θα αποφασίσει η Εφορευτική Επιτροπή. Αναλυτικά, τα γραφεία του Συνδικάτου στα οποία θα γίνουν εκλογές είναι τα ακόλουθα: Κέντρο (Βερανζέρου 1, πλ. Κάνιγγος), Κυψέλη (Πατησίων 252), Αιγάλεω (Ελλης και Ανδριανουπόλεως 5), Βόρεια - Βορειοανατολικά (Λεωφ. Μαραθώνος 96), Βύρωνας (Κύπρου 111 - 113), Ζωγράφου (Περιάνδρου 18, Ιλίσια), Ηλιούπολη - Γλυφάδα (Στρ. Σαράφη 40), Μπραχάμι (Καλλιθέας 6), Ιλιον (Μενελάου 33 και Χρυσηίδος), Καλλιθέα (Αριστείδου 92), Μενίδι (Δεκελείας 42), Ν. Ιωνία - Ηράκλειο (Νισύρου 20), Πειραιάς (Ομηρίδου Σκυλίτση 17), Περιστέρι (Θεοφράστου και 40 Εκκλησιών 20).
Με 250 ονόματα οικοδόμων «έκλεισε» το ψηφοδέλτιο του «Πανοικοδομικού Ταξικού Ενωτικού Συνδυασμού», του συνδυασμού που στηρίζεται από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και είναι ο μοναδικός που παίρνει μέρος σε αυτές τις εκλογές. Το ψηφοδέλτιο δεν είναι μόνο μαζικό αλλά και σημαντικά ανανεωμένο, κατά 60%, σε σχέση με τις προηγούμενες αρχαιρεσίες του Συνδικάτου, το Νοέμβρη του 2011. Αξίζει να σημειωθεί η συμμετοχή οικοδόμων από μεγάλα εργοτάξια και χώρους δουλειάς όπου αναπτύχθηκαν αγώνες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι περισσότεροι από 20 υποψήφιοι οικοδόμοι που εργάζονται στην κατασκευή του ΜΕΤΡΟ. Η μεγάλη συμμετοχή δεν είναι τυχαία, αφού πρόκειται για χώρο δουλειάς που βρέθηκε σε κινητοποιήσεις που κατέληξαν στην υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης με αυξήσεις, με τη βοήθεια του κλαδικού Συνδικάτου να έχει αποδειχθεί πολύτιμη σε αυτήν τη διαδικασία. Συμμετέχουν, επίσης, εργαζόμενοι στο εργοτάξιο του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος «Νιάρχου», όπου το Συνδικάτο οργανώνει συχνές εξορμήσεις και περιοδείες.
Από το ψηφοδέλτιο δε θα μπορούσαν να λείπουν οι άνεργοι οικοδόμοι, που δραστηριοποιούνται στις Επιτροπές Ανέργων και έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στις πρωτοβουλίες για την οργάνωση της λαϊκής αλληλεγγύης μέσα από τα παραρτήματα του Συνδικάτου. Σημαντικό μέρος του ψηφοδελτίου αποτελούν οι μετανάστες οικοδόμοι από μια σειρά χώρες, όπως την Αλβανία, τη Συρία, την Αίγυπτο, το Πακιστάν.
Απεργία για τους εργαζόμενους στο Δημοτικό Βρεφοκομείο Πατρών έχει κηρύξει για σήμερα το κλαδικό Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΤΑ Νομού Αχαΐας ενάντια στις ενέργειες του Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που οδηγούν στην απόλυσή τους. Στο πλαίσιο της απεργίας θα γίνει συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση, στις 10 π.μ.
Ο Επίτροπος, επικαλούμενος τους αντεργατικούς νόμους, δεν αναγνωρίζει τη νομιμότητα των συμβάσεων των εργαζομένων στο Βρεφοκομείο και γι' αυτό δεν εγκρίνει το σχετικό κονδύλι για την πληρωμή τους. Το αποτέλεσμα θα είναι να πεταχτούν στο δρόμο οι 22 εργαζόμενοι και πρακτικά να κλείσει το Βρεφοκομείο, που αυτή τη στιγμή φιλοξενεί 180 παιδιά, αφού θα περάσει καιρός μέχρι να γίνουν νέες προσλήψεις. Το Συνδικάτο καλεί «τους εργαζομένους, τους γονείς των παιδιών μαζί με το Συνδικάτο να μπούνε μπροστά στον αγώνα».
Υπενθυμίζεται ότι πριν από λίγο καιρό ο δήμαρχος Πάτρας, Κώστας Πελετίδης, σε δηλώσεις του για το ζήτημα αυτό είχε επισημάνει μεταξύ άλλων: «Η κυβέρνηση με τους μηχανισμούς της προσπαθεί, με όλα τα μέσα, να υλοποιήσει την αντιλαϊκή της πολιτική (...) Απαιτεί και προσπαθεί με όλα τα μέσα να επιβάλει την κατάργηση της σταθερής απασχόλησης, για να περάσει η λειτουργία όλων των κοινωνικών δομών του δήμου μας στους Κοινωνικούς Συνεταιρισμούς. Καλούμε τους εργαζόμενους και τους γονείς σε συσπείρωση, για να αντιμετωπίσουμε άμεσα και αποφασιστικά κάθε προσπάθεια υπονόμευσης της λειτουργίας του Δημοτικού Βρεφοκομείου και των άλλων κοινωνικών δομών του δήμου μας».
Ο Θ. Φέσσας ξεχώρισε στην ομιλία του το θέμα του Ασφαλιστικού, σαν βασικού παράγοντα για την παραπέρα μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους», τις ανατροπές στο συνδικαλιστικό νόμο, τη θεμελίωση της πλήρους απελευθέρωσης των ομαδικών απολύσεων, με τη «θωράκιση του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας», την οριστική κατάργηση της υποχρεωτικής διαιτησίας (ΟΜΕΔ), την αναβάθμιση του «κοινωνικού διαλόγου» και την επέκταση της «μαθητείας». Αν βάλει κανείς αυτές τις «προτάσεις» δίπλα στα ζητήματα που «ανοίγουν» και προωθούν αυτήν την περίοδο η κυβέρνηση και η τρόικα, θα διαπιστώσει την καταπληκτική τους ομοιότητα.
Το δεύτερο που προκύπτει, είναι ότι οι κυβερνήσεις πριν από την κρίση δεν ήταν λιγότερο αντιλαϊκές από τις σημερινές, που επιπλέον υπογράφουν μνημόνια. Για παράδειγμα, οι βιομήχανοι και οι άλλες μερίδες του κεφαλαίου δεν έπαψαν ποτέ να ζητούν ανατροπές στο Ασφαλιστικό, που σχετίζονται άμεσα με τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.
Θυμίζουμε, όμως, ότι μια από τις βασικές αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις, ο νόμος Σιούφα, έγινε πολύ πριν την κρίση και τα μνημόνια. Θυμίζουμε, επίσης, ότι το σχέδιο Γιαννίτση, ο πυρήνας του οποίου εφαρμόζεται με τη νομοθεσία των πέντε τελευταίων χρόνων, συντάχθηκε και έγινε προσπάθεια να γίνει νόμος σχεδόν μια δεκαετία πριν ξεσπάσει η κρίση και προκύψουν τα μνημόνια.
Το ασφαλιστικό σύστημα των τριών πυλώνων ήταν συστατικό στοιχείο της στρατηγικής της Λισαβόνας και κατόπιν της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Προβλέπει, μεταξύ άλλων, την παροχή μιας σύνταξης - επίδομα από το κράτος. Από εκεί και πέρα, το «συμπλήρωμα» για να επιβιώσει ο συνταξιούχος θα προέρχεται από τα επαγγελματικά ταμεία και την ιδιωτική ασφάλιση, όπου είναι καθορισμένες οι εισφορές, αλλά κανείς δεν εγγυάται ούτε τη σύνταξη, ούτε το ύψος της.
Αυτό το σύστημα έχει ήδη δρομολογηθεί στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, έχει προχωρήσει η μετατροπή της επικουρικής ασφάλισης σε επαγγελματική, οι εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές έχουν μειωθεί, το κράτος θεσπίζει από το 2015 τη λεγόμενη «βασική σύνταξη» των 360 ευρώ και πάει λέγοντας. Οι βιομήχανοι θέλουν ταχύτερους ρυθμούς και σε καμιά περίπτωση δε συναρτούν την ανάγκη τους για παραπέρα μείωση του «μη μισθολογικού κόστους», με το αν υπάρχει μνημόνιο ή όχι, αν κυβερνάει η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ ή όποιος άλλος.
Αρα, κριτήριο για το αν ένα κόμμα θέλει και μπορεί να ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική δεν είναι το πώς τοποθετείται απέναντι στην τρόικα και στα μνημόνια, αλλά το πώς τοποθετείται απέναντι στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, στα μονοπώλια, στο κεφάλαιο. Πιάνοντας από εδώ το νήμα, είναι περισσότερο καθαρό σήμερα ότι η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις μεταξύ τους υπαρκτές διαφορές στο ζήτημα της διαχείρισης του χρέους και των ελλειμμάτων, ταυτίζουν την ευημερία του λαού με την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, μέσα στην ΕΕ και με καλύτερη αξιοποίηση της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας.
Να γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική λύση διεξόδου για το λαό. Επειδή ο ΣΕΒ, όταν απαγγέλλει τα «θέλω» του, απευθύνεται και στον ΣΥΡΙΖΑ, με τη βεβαιότητα ότι έχει απέναντί του «ευήκοον ους»...