«Νόμος είναι το δίκιο των τραπεζών». Αυτό διακήρυξε, με έμμεσο τρόπο, χτες η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μέσω του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, αποδεχόμενη έτσι, το ρόλο της συναυτουργίας, στην πολιτική των τραπεζών, να κρατούν σε κατάσταση ομηρίας λαϊκές καταθέσεις ύψους 22,5 τρισ. δραχμών, με μηδενικά επιτόκια. Πολιτική η οποία τους εξασφαλίζει έσοδα από τους μη αποδιδόμενους τόκους εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δραχμών.

Τα μέτρα που ανακοίνωσε χτες ο Ν. Χριστοδουλάκης, κινούνται στα όρια της απάτης, με στόχο να εκτονώσει την ογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια. Πρόκειται για μερική επαναφορά του τρόπου διάθεσης των κρατικών ομολόγων που είχε η ίδια καταργήσει το 1997 σαν... αναχρονιστικό. Συγκεκριμένα ο υπουργός ανακοίνωσε τα ακόλουθα δύο μέτρα: α) Σε κάθε νέα έκδοση κρατικών ομολόγων θα διατίθενται στο κοινό (φυσικά πρόσωπα) με δημόσια εγγραφή τίτλοι που θα αντιστοιχούν μέχρι το 20% της έκδοσης. β) Τρεις φορές το χρόνο (Φλεβάρη - Μάρτη - Σεπτέμβρη) πάλι μέσω δημόσιας εγγραφής θα διατίθενται κρατικοί τίτλοι ετήσιας διάρκειας, με απόδοση λίγο υψηλότερη από τον τρέχοντα πληθωρισμό, οι οποίοι και θα ονομάζονται «ετήσιοι τίτλοι αποταμίευσης». Και τα δύο αυτά προϊόντα, αν διακρατηθούν από τους αγοραστές τους μέχρι τη λήξη τους, θα είναι αφορολόγητα. Σε διαφορετική περίπτωση, αν εξοφληθούν πριν τη λήξη τους, θα επιβάλλεται φόρος 10% επί των τόκων. Αφορολόγητα ομόλογα θα μπορούν να αγοράζουν οι καταθέτες και από τις τράπεζες - με την πληρωμή βέβαια της ανάλογης τραπεζικής προμήθειας αγοράς - μέσα σε διάστημα 5 εργάσιμων ημερών από την έκδοσή τους και πάλι με την προϋπόθεση ότι θα διακρατηθούν μέχρι τη λήξη τους.

Φυσικά πρόκειται για ημίμετρα, τα οποία επιχειρεί να χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση σαν βαλβίδα εκτόνωσης των λαϊκών αντιδράσεων από τη ληστρική επιτοκιακή πολιτική των τραπεζών. Οπως προκύπτει από τις δηλώσεις Χριστοδουλάκη, κάθε αποταμιευτής θα μπορεί να προβαίνει σε αγορές τίτλων, μέχρι 10.000 ευρώ. Θα μπορεί, δηλαδή, να τοποθετήσει μέχρι 10.000 ευρώ σε κρατικά ομόλογα και μέχρι 10.000 ευρώ σε «ετήσιους τίτλους αποταμίευσης». Αλλά και αυτό το ύψος δεν είναι δεδομένο. Αν το ύψος της ζήτησης στη δημόσια εγγραφή, ξεπεράσει το ύψος που έχει θέσει το υπουργείο (υπερκάλυψη προσφορών), θα υπάρχουν μειώσεις των σχετικών «προσφερόμενων» τίτλων μέχρι το επιθυμητό - για το υπουργείο - ύψος τοποθέτησης. Η απάτη του μέτρου καθίσταται ακόμα πιο εμφανής με την επίκληση των αριθμών. Σύμφωνα με τις σχετικές ανακοινώσεις, συνολικά οι αποταμιευτές θα μπορούν να τοποθετούν σε κρατικά ομόλογα μέχρι 4 δισ. ευρώ, και έως 2,5 δισ. ευρώ στις τρεις εκδόσεις που θα γίνουν στους «ετήσιους τίτλους αποταμίευσης». Συνολικά, δηλαδή, μπορεί να κατευθυνθούν προς τους κρατικούς τίτλους 6,5 δισ. ευρώ. Ομως σε λογαριασμούς Ταμιευτηρίου στο τέλος του Δεκέμβρη του 2002, ήταν τοποθετημένες αποταμιεύσεις 65 δισ. ευρώ. Με λίγα λόγια το υπουργείο Οικονομικών «μπαίνει μπροστά» για να απορροφήσει με ένα επιτόκιο της τάξης του 3,5% - 3,8% το 10% των καταθέσεων που μπορεί να μεταφερθούν στους κρατικούς τίτλους, ενώ το υπόλοιπο 90% μένει άθικτο στις αρπακτικές διαθέσεις των τραπεζιτών. Αυτή είναι η... μεγάλη προσφορά της κυβέρνησης στους μικροαποταμιευτές.

Με αφορμή τις χτεσινές υπουργικές δηλώσεις, από το Γραφείο Τύπου της ΚΕ δόθηκε στη δημοσιότητα η παρακάτω ανακοίνωση:

«Μέτρο εμπαιγμού των λαϊκών στρωμάτων αποτελεί η έκδοση των λεγόμενων "λαϊκών ομολόγων". Πρώτο, γιατί η ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ και την κοινή νομισματική πολιτική επέβαλαν την προσαρμογή των ελληνικών επιτοκίων στο ύψος των επιτοκίων της Ευρώπης, με αποτέλεσμα το ονομαστικό επιτόκιο καταθέσεων να είναι πολύ χαμηλότερο από το ύψος του πληθωρισμού. Λόγω αυτής της προσαρμογής, οι μικροκαταθέτες έχασαν την τελευταία διετία πάνω από 1,3 τρισ. δραχμές, με τα οποία ενισχύθηκε η κερδοφορία των τραπεζών. Δεύτερο, γιατί το συνολικό ύψος των "λαϊκών ομολόγων" αντιστοιχεί σε ένα πολύ μικρό κομμάτι των καταθέσεων ταμιευτηρίου και από τη διάθεσή τους δεν είναι βέβαιο ότι θα επωφεληθούν μόνον οι μικροκαταθέτες. Τρίτο, γιατί η έκδοση των "λαϊκών ομολόγων" θα επιβαρύνει τις δανειακές ανάγκες του Δημοσίου, που θα κληθούν οι ίδιοι οι αποταμιευτές να καλύψουν ως φορολογούμενοι.

Η κυβέρνηση αξιοποιεί τη φορολογική πολιτική σαν εργαλείο ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, δηλαδή της κερδοφορίας τους. Αυτή προωθείται μέσα από τους μειωμένους συντελεστές φορολόγησης, τη μείωση του φόρου μεταβίβασης κεφαλαίου, την υλοποίηση του φορολογικού συστήματος που μειώνει το λειτουργικό κόστος.

Η επίκληση της αύξησης του αφορολόγητου ορίου γίνεται για να αποκρύψει την ουσία της φορολογικής μεταρρύθμισης, που είναι η εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου. Πρόκειται για μια ελάχιστη επιστροφή από τις μεγάλες απώλειες, που είχαν τα λαϊκά εισοδήματα από τη φορομπηχτική πολιτική, αφορά αυτά τα στρώματα που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας και η οποία εξανεμίζεται από την ακρίβεια, την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας.

Οι εξαγγελίες για πάταξη της φοροδιαφυγής αποσκοπούν στη νομιμοποίηση της φοροεπιδρομής κατά των μικρών επιχειρήσεων, μια και η ασυδοσία και φοροδιαφυγή του μεγάλου κεφαλαίου προστατεύεται και νομοθετικά».

Πέρασαν πάνω από 3 χρόνια, από τη μέρα που οι τραπεζίτες -με το «έτσι θέλω» και πάντα με τις ευλογίες της κυβέρνησης των «σοσιαλιστών»- μείωσαν τα ονομαστικά επιτόκια καταθέσεων ταμιευτηρίου, σε ποσοστά κάτω και από τον επίσημο πληθωρισμό. Με την ενέργεια αυτή, «βελτίωσαν επί το αντιλαϊκότερον» τις μεθόδους τοκογλυφίας σε βάρος των μικροαποταμιευτών, αφού με τα νέα τοκογλυφικά επιτόκια αποσκοπούσαν στη μεγιστοποίηση των κερδών τους.

Χρειάστηκε να περάσουν πάνω από 36 μήνες, για να αντιληφθεί η συνδικαλιστική ηγεσία των τραπεζοϋπαλλήλων (η διοίκηση της ΟΤΟΕ) τις ληστρικές διαθέσεις και επιδόσεις των τραπεζιτών σε βάρος των λαϊκών αποταμιεύσεων. Με αφορμή τα «λαϊκά έντοκα» που προτίθεται να εκδώσει η κυβέρνηση, επιχειρώντας να εξωραΐσει έτσι την οργανωμένη τοκογλυφία, στην οποία επιδίδονται οι τραπεζίτες, η διοίκηση της ΟΤΟΕ εξέδωσε ανακοίνωση, για να υποστηρίξει πως βρίσκεται σε «θετική κατεύθυνση» η απόφαση του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών για την έκδοση εντόκων γραμματίων με επιτόκιο από μισή έως μία ποσοστιαία μονάδα πάνω από τον πληθωρισμό!

Δηλαδή, η ΟΤΟΕ όχι μόνο δίνει άφεση αμαρτιών στους τραπεζίτες για την καταλήστευση των μικροαποταμιευτών την τελευταία 3ετία, αλλά για να κρύψει την τρίχρονη ένοχη σιωπή της για τη σύμπλευση με την κυβερνητική πολιτική, λέει και «μπράβο» στην κυβέρνηση που αποφάσισε να ψευτοπροστατεύσει τις λαϊκές αποταμιεύσεις, με επιβάρυνση του δημόσιου χρέους...