ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ισμαΐλ Χανίγια

ΚΩΣΤΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Σε αδιέξοδο κατέληξε άλλος ένας γύρος συνομιλιών μεταξύ «Χαμάς» - «Φατάχ» για τη σύσταση κυβέρνησης εθνικής ενότητας, στη βάση των αρχών που τίθενται από το κείμενο των φυλακισμένων ηγετών όλων, σχεδόν, των παλαιστινιακών οργανώσεων. Ο πρωθυπουργός Ισμαΐλ Χανίγια επανέλαβε ότι η «Χαμάς» δεν προτίθεται να αναγνωρίσει το Ισραήλ, κάτι που το κείμενο των φυλακισμένων θέτει έμμεσα, αφού αναφέρεται σε τερματισμό των επιθέσεων εκτός των συνόρων του 1967. Η πρόταση της «Χαμάς» για 10ετή εκεχειρία απορρίφθηκε από την ισραηλινή κυβέρνηση, που επικαλείται το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ.

Αντίθετα, ως είθισται, ξεχνά το δικαίωμα ύπαρξης των Παλαιστινίων. Πέραν των διακηρύξεων, επί του πρακτέου, οι επιχειρήσεις «συλλογικής τιμωρίας» που εξαπολύει ο ισραηλινός στρατός, με κορύφωση την επιχείρηση που βρίσκεται σε εξέλιξη από τις 25 Ιούνη στη Λωρίδα της Γάζας, μετατρέπουν σε κόλαση τη ζωή του παλαιστινιακού λαού.

Αυτή ήταν και η διαπίστωση του ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Παλαιστίνη. Ο Τζον Νάγκαρντ χρησιμοποίησε, ασυνήθιστα, σκληρή γλώσσα για το Ισραήλ, κατηγορώντας το ότι μετέτρεψε τη Γάζα «σε μιαν ανυπόφορη, φρικαλέα φυλακή» και τονίζοντας ότι «με τις επιδρομές, το τείχος, τα σημεία ελέγχου, τους αποκλεισμούς» παραβιάζει καθημερινά τα θεμελιώδη δικαιώματα των Παλαιστινίων. Περαιτέρω αίσθηση, πάντως, προκάλεσε, κατηγορώντας ΗΠΑ και ΕΕ ως συνένοχες στο «έγκλημα, γιατί παρακολουθούν σιωπηλά όλη την κατάσταση».

Ε.Μ.

ΒΙΒΛΙΟ

Η ζούγκλα

«H τιμή είναι η δουλειά που κόστισε για να γίνει και να παραδοθεί και καθορίζεται με τις πρώτες αρχές της αριθμητικής. Το ένα εκατομμύριο εργάτες στους σιτοβολώνες της χώρας εργάστηκαν εκατό μέρες ο καθένας και το συνολικό προϊόν της δουλειάς είναι ένα δισεκατομμύριο μπούσελ. Επομένως, η αξία ενός μπούσελ σιταριού είναι το ένα δέκατο της ημερήσιας αγροτικής δουλειάς. Αν χρησιμοποιήσουμε ένα αυθαίρετο σύμβολο και πούμε ότι πληρώνουμε πέντε δολάρια τη μέρα για αγροτική δουλειά, τότε το κόστος ενός μπούσελ σιταριού είναι πενήντα σέντσια». Ο Α. Σίνκλερ (1878 - 1968) είναι ένας από τους πολυγραφότατους και πιο πολυδιαβασμένους στο εξωτερικό Αμερικανούς συγγραφείς. Σ' όλο του το έργο στηλιτεύει κάθε μορφή κοινωνικής αδικίας, περιγράφει την ασίγαστη πάλη ανάμεσα στον κεφαλαιοκράτη και τον εργάτη. Η ζούγκλα είναι το δημοφιλέστερο μυθιστόρημά του που εκδόθηκε το 1906. Γράφτηκε, όπως λέει ο ίδιος ο συγγραφέας, «μέσα σ' ένα σανιδένιο καλύβι, δυόμισι επί τρία, στην πλαγιά ενός λόφου στα βόρεια του Πρίνστον», αφού ο Σίνκλερ είχε ζήσει για εφτά βδομάδες μαζί με απόκληρους, αξιολύπητους ξένους στα σφαγεία του Σικάγου. Το βιβλίο εξιστορεί τη ζωή ενός Λιθουανού χωρικού, μετανάστη στις ΗΠΑ στις αρχές του αιώνα, που προσπαθεί να επιζήσει σαν εργάτης στα σφαγεία και σαν ξένος γνωρίζει τη διπλή εκμετάλλευση. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Δε «χρυσώνεται το χάπι»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σύμφωνα με τους πλέον μετριοπαθείς υπολογισμούς, τα έξοδα ενός μαθητή της Γ` Λυκείου που δίνει εξετάσεις για την ανώτατη εκπαίδευση φτάνουν ή και ξεπερνούν τα 5.000 ευρώ. Αν καταφέρει, δε, να περάσει σε κάποια σχολή πανεπιστημίου ή ΤΕΙ (και ιδιαίτερα αν είναι σε άλλη πόλη), τότε τα συνολικά έξοδα μέχρι την απόκτηση πτυχίου, φτάνουν, στην καλύτερη περίπτωση, τα 55.000 ευρώ!

Οταν, λοιπόν, οι λαϊκές οικογένειες αναγκάζονται να ξοδεύουν τέτοια αστρονομικά ποσά για τη μόρφωση των παιδιών τους (για κάτι δηλαδή, που αποτελεί δικαίωμά τους), καταντά γελοίος ο ισχυρισμός διαφόρων ιδιωτικών εταιρειών ότι, τάχα, συμβάλλουν στην εκπαίδευση και ενισχύουν τους νέους μοιράζοντας ...μερικές υποτροφίες.

Μια περίπτωση είναι και η «COSMOTE», που προσπαθεί να «χρυσώσει το χάπι» με δέκα υποτροφίες σε πρωτοετείς φοιτητές, κάνοντας, βέβαια, και τη διαφήμισή της... Θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς σεβαστό το ποσό της υποτροφίας (12.000 ευρώ), όμως, δε φτάνει ούτε για τα έξοδα του πρώτου έτους, ενώ οι δέκα υποτροφίες στους περίπου 90.000 εισακτέους είναι σταγόνα στον ωκεανό. Και δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Γιατί η λύση στην αλματώδη ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης δεν μπορεί να είναι ούτε οι χορηγίες, ούτε οι υποτροφίες.

Μονόδρομος ο αγώνας!

«Ξεχείλισε το ποτήρι» της αγανάκτησης των κτηνοτρόφων η μεγάλη μείωση της τιμής του γάλακτος και προχωρούν σε δυναμικές κινητοποιήσεις, ενάντια στη ληστεία των γαλακτοβιομηχανιών σε βάρος τους, που γίνεται με τη συνενοχή της κυβέρνησης. Η αρχή των κινητοποιήσεων έγινε την περασμένη Τετάρτη από τους κτηνοτρόφους της Κατερίνης, τη σκυτάλη παίρνουν οι Θεσσαλοί συνάδελφοί τους, που πραγματοποιούν συλλαλητήριο, στη Λάρισα, την ερχόμενη Πέμπτη και έπεται αγωνιστική συνέχεια σε πολλές περιοχές της χώρας. Η αποφασιστικότητά των κτηνοτρόφων να αγωνιστούν ανάγκασε τις συναινετικές «γαλαζοπράσινες» συνδικαλιστικές ηγεσίες τους να ελιχθούν και να δηλώσουν ότι είναι «υπέρ των κινητοποιήσεων». Αυτό δε σημαίνει, βεβαίως, ότι «άλλαξαν και μυαλά» οι συμβιβασμένες ηγεσίες, καθώς, από την άλλη, συμμετέχουν ενεργά στην επιχείρηση αποπροσανατολισμού των φτωχών και μεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της διοίκησης της Ομοσπονδίας Κτηνοτρόφων Λάρισας - η πλειοψηφία πρόσκειται στη ΝΔ - η οποία είναι ένας από τους διοργανωτές «καμπάνιας» εξωραϊσμού της νέας ΚΑΠ που ξεκινά αυτές τις μέρες σε κτηνοτροφικές περιοχές του νομού.

Βεβαίως, δεν πρόκειται να ξεγελάσουν τον κτηνοτροφικό κόσμο, που εδώ και πολλά χρόνια είναι δυσαρεστημένος κι οργισμένος με τη γενικότερη αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που ξεκληρίζει τους μικρομεσαίους μετατρέποντάς τους σε κακοπληρωμένους εργάτες των κτηνοτροφικών επιχειρήσεων που συγκεντρώνονται σε όλο και λιγότερα χέρια. Είναι η ίδια πολιτική, που τους στέλνει στα «νύχια» των μεγάλων γαλακτοβιομηχανιών για να κερδοσκοπήσουν σε βάρος και των παραγωγών και των καταναλωτών. Κι αυτήν την πολιτική οι κτηνοτρόφοι αντιπαλεύουν.

Συνεχίζουν οι εποχικοί εργάτες

Να μην κάνουν ούτε ένα βήμα πίσω από τον αγώνα και τις διεκδικήσεις τους, είναι αποφασισμένοι οι εποχικοί εργάτες στα κονσερβοποιεία και τα διαλογητήρια της Λάρισας. Υστερα και από την άρνηση του υφυπουργού Απασχόλησης Γ.Γιακουμάτου να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματά τους, μεταξύ των οποίων είναι και η καταβολή επιδόματος 1.000 ευρώ σε όσους δεν παίρνουν επίδομα ανεργίας, συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους με καταλήψεις του υποκαταστήματος του ΟΑΕΔ. «Θα είμαστε συνέχεια εδώ μέχρι να πείτε το ναι», ήταν η απάντηση που έδωσε ο Τ. Τσιόγκας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας και βουλευτής του ΚΚΕ στο «όχι» του Γ. Γιακουμάτου, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε μαζί του στο πλαίσιο χτεσινής κινητοποίησης στον ΟΑΕΔ.

Την περασμένη Τρίτη, ο υφυπουργός άφησε να φανεί ότι η απάντησή του θα είναι θετική, φοβούμενος ότι θα βρεθεί αντιμέτωπος με τις αντιδράσεις των εποχικών εργατών ο υπουργός Σάββας Τσιτουρίδης, που επρόκειτο να πραγματοποιήσει επίσκεψη στη Λάρισα, την οποία και «ανέβαλε» η σκανδαλολογία των ημερών. Ετσι εξηγείται και το γεγονός ότι ενώ είχε δεσμευτεί πως θα απαντήσει από την περασμένη Πέμπτη, δεν το έκανε. Αλλωστε, δεν είναι και το μοναδικό που λέει και δεν κάνει...

Τα εμβόλια και οι πραγματικές ανάγκες

Με το που άρχισαν τα πρωτοβρόχια, άρχισε και η συζήτηση - κυρίως μέσω της τηλεόρασης - για τον αντιγριπικό εμβολιασμό.

Ο υφυπουργός Υγείας Θανάσης Γιαννόπουλος βεβαιώνει ότι υπάρχει επάρκεια, ενώ έβγαλε εγκύκλιο (25/9/2006), με την οποία ορίζει ότι «η χορήγηση του αντιγριπικού εμβολίου αφορά μόνο στα άτομα που ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου - όπως αυτές αναφέρονται σε άλλη εγκύκλιο - και θα γίνεται μόνο με την προσκόμιση σχετικής ιατρικής συνταγής, η οποία θα φυλάσσεται για μια τριετία».

Προχτές οι Φαρμακευτικοί Σύλλογοι Αττικής και Πειραιά, με ανακοίνωσή τους, υποστηρίζουν ότι οι ποσότητες εμβολίων που παραλαμβάνουν τα φαρμακεία - μέλη τους είναι «πολύ μικρότερες από αυτές που έχουν δηλώσει ότι χρειάζονται για τις ανάγκες των πελατών τους» και ότι «απ' το καλοκαίρι είχαν επισημάνει ότι τα εμβόλια, που θα εισάγονταν στη χώρα μας το Σεπτέμβρη, θα ήταν λιγότερα από την περυσινή ποσότητα για διαφόρους λόγους, τους οποίους εξηγήσαμε στους αρμόδιους φορείς».

Το ότι η επάρκεια των εμβολίων είναι ένα το κρατούμενο δε χωράει καμιά αμφιβολία. Ωστόσο, όμως, οι ανάγκες εμβολιασμού του πληθυσμού δεν μπορούν να καθορίζονται με όρους και λογικές αγοράς. Χρειάζεται το οργανωμένο Πρωτοβάθμιο Σύστημα Υγείας, όπου ο Οικογενειακός Γιατρός θα υποδεικνύει ποιος πρέπει να εμβολιαστεί. Και το εμβόλιο πρέπει να παράγεται ή να εισάγεται και να χορηγείται δωρεάν από έναν ενιαίο κρατικό φορέα φαρμάκου. Γι' αυτό και μια τέτοια επιλογή και προοπτική πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου στις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές.