ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 1 Ιούνη 2003
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ο ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ ΤΥΠΟΣ

(Και τ' αντιχιτλερικά έντυπα)

ΕΙΝΑΙ μια σημαντική κι ενδιαφέρουσα πτυχή, όχι και τόσο γνωστή, στη μεγάλη προσφορά του παράνομου αντιστασιακού Τύπου, τα έντυπα εκείνα που τύπωσαν και κυκλοφόρησαν οι ΕΑΜικές Οργανώσεις - στα γερμανικά και τα ιταλικά - για να ενημερώσουν τα στρατεύματα Κατοχής σχετικά με την πορεία του πολέμου.

Η ΕΚΔΟΣΗ του ξενόγλωσσου αυτού υλικού άρχισε ουσιαστικά το 1943, φούντωσε αργότερα και συνεχίστηκε το 1944 με τις μεγάλες νίκες του Κόκκινου Στρατού και τη θυελλώδικη προώθησή του στην «καρδιά» της Γερμανίας, στο Βερολίνο.

Η ΑΝΑΓΚΗ να πληροφορηθούν οι Γερμανοί στρατιώτες για την πραγματική κατάσταση του πολεμικού μετώπου ήταν μεγάλη, όταν μάλιστα ο μηχανισμός παραπληροφόρησης του Γκαίμπελς προσπαθούσε με κάθε τρόπο να αποκρύψει και να συντηρήσει τα χιτλερικά μυθεύματα, που καθημερινά εξαπέλυαν.

ΑΚΡΙΒΩΣ την περίοδο αυτή, έγκαιρα, αλλά και επίκαιρα, άρχισε μια συστηματική προσπάθεια για τη σύνταξη του παράνομου ξενόγλωσσου υλικού σε τρικ, προκηρύξεις, αφίσες και, φυσικά, μικρές εφημερίδες.

ΑΝ, ΒΕΒΑΙΑ, ο παράνομος Τύπος, οι εφημερίδες, που τότε έβγαζαν οι αντιστασιακές οργανώσεις, είχαν να αντιμετωπίσουν πολλές και φοβερές δυσκολίες, με τους θανάσιμους κινδύνους, που διέτρεχαν όλοι εκείνοι που μετείχαν στο κύκλωμα, οι κίνδυνοι με τα ξενόγλωσσα, ιδιαίτερα τα γερμανικά, που είχαν ν' αντιμετωπίσουν ήταν αφάνταστα πιο μεγάλοι. Κι όσες φορές οι Γερμανοί βρέθηκαν σε τέτοιες περιπτώσεις χτύπησαν ανελέητα.

Η ΣΥΝΤΑΞΗ του ξενόγλωσσου αυτού δελτίου προκήρυξης είχε ακόμη και ιδιαίτερες ανάγκες, γιατί απαιτούσε την επιλεκτική συγκέντρωση όλης εκείνης της σχετικής ειδησεογραφίας, που είχε ενδιαφέρον για τους στρατιώτες και που αγωνιούσαν να έχουν πληροφορίες πάνω σ' όλα τα θέματα, τα οποία συστηματικά τους απόκρυβαν οι χιτλερικοί με τα έντυπα που μοίραζαν, αλλά και τις εκπομπές τους στο ραδιόφωνο.

Η ΕΠΟΝ Αθήνας, αμέσως μετά την ίδρυσή της, αναπτύσσοντας μεγάλη, καθημερινή δραστηριότητα στον τομέα της διαφώτισης, προχώρησε, αρχές του 1944, στην έκδοση ενός πολυγραφημένου γερμανόφωνου δελτίου, το οποίο είχε στα γερμανικά τον τίτλο: «DEUTSCER Soldat: Zusammen gegen HITLER»: «Γερμανέ στρατιώτη, μαζί εναντίον του Χίτλερ»!!

Η ΣΥΝΤΑΞΗ του δελτίου αυτού, σε βδομαδιάτικη βάση κυκλοφορίας, βασιζόταν κυρίως στο ειδησεογραφικό υλικό που συγκέντρωνε ένα ειδικό συνεργείο, το οποίο παρακολουθούσε συστηματικά τις εκπομπές Μόσχας και Λονδίνου. Η πιο δύσκολη και λεπτή φάση ήταν το υλικό αυτό να πάρει την τελική δημοσιογραφική διαμόρφωση και να μεταφραστεί σωστά και έπειτα να το δακτυλογραφήσουμε στην κλασική για τότε γραφομηχανή. Δύσκολη και με πολλές απαιτήσεις κι αυτή η φάση. Είχαμε, όμως, την καλή τύχη να έχουμε, τότε, μαζί μας μια άξια συναγωνίστρια, που ολοκλήρωνε με επιτυχία τη σύνταξη του δελτίου, φυσικά και τη μετάφραση.

ΠΡΕΠΕΙ να πούμε ακόμη ότι ο παράνομος αυτός εκτυπωτικός μηχανισμός λειτουργούσε στην οδό Λυκείου, δίπλα στο σημερινό Μέγαρο Μαξίμου, στο οποίο ήταν εγκαταστημένο το γερμανικό Ναυαρχείο!!

ΗΤΑΝ το φιλόξενο σπίτι ενός καθηγητή Πανεπιστημίου, ακαδημαϊκού, που είχε με πατριωτική διάθεση δεχτεί να στήσουμε εκεί τον παράνομο μηχανισμό... Και να βγάζουμε το αντιχιτλερικό μας δελτίο της ΕΠΟΝ. Ασβηστες πάντα τέτοιες μνήμες.

Η ΣΤΕΡΝΗ φάση κι η πιο δύσκολη, ύστερα από την εκτύπωση, ήταν η διανομή. Κι εδώ δεν πρόκειται για μια διανομή, που γινόταν τυχαία. Ηταν διανομή με στόχους, επιλεγμένους από πριν. Στρατιωτικές μονάδες, καμιόνια, υπηρεσίες...

ΔΕΝ ΗΤΑΝ εύκολη καθόλου μια τέτοια εξόρμηση. Σ' αυτές πολύ συχνά έπαιρναν μέρος τα αετόπουλα, γλιστρούσαν μέσα στις μονάδες, πάνω στα αυτοκίνητα. Συχνά τα αετόπουλα, μαζί με τους ΕΠΟΝίτες, πλήρωσαν επί τόπου με τη ζωή τους τη διανομή του αντιφασιστικού ξενόγλωσσου υλικού στη φωλιά του λύκου. Είναι μια ακόμη σελίδα από τη δράση της θρυλικής ΕΠΟΝ, που φέτος γιορτάζει τα 60 χρόνια της.


Του
Νίκου ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΥ


ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Τα πάντα για την εξουσία!

«

Το πρόβλημα της οικονομίας είναι πολιτικό πρόβλημα», διαπίστωνε με κάθε σοβαρότητα ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ μετά τη σύσκεψη των συντονιστών υπό τον Κ. Καραμανλή την περασμένη Τετάρτη με θέμα την οικονομία. Το ζήτημα όμως που δεν απάντησε ήταν με ποια πολιτική ακριβώς θα λύσει το πρόβλημα της οικονομίας.

Η παραπάνω κοινότοπη διαπίστωση προβάλλεται από την ηγεσία της ΝΔ απλά και μόνο για ένα λόγο: Οτι μόνο μια «άλλη κυβέρνηση», μια κυβέρνηση ΝΔ, μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της οικονομίας. Αυτό που επιμελώς επιχειρεί να αποκρύψει είναι ότι αυτή η άλλη κυβέρνηση δε διαθέτει «άλλη πολιτική», διαφορετική δηλαδή από αυτή της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης που εφαρμόζεται εδώ και χρόνια. Περίτρανη απόδειξη η δημοσιοποίηση του πρώτου «κομματιού» του κυβερνητικού προγράμματός της, αυτού για την Παιδεία, από το οποίο προέκυψε πεντακάθαρα ότι πουθενά δεν ξεχωρίζει από την πολιτική που υλοποιεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Η ηγεσία της ΝΔ όμως πασχίζει να παραπλανήσει τις λαϊκές μάζες ώστε να μη γίνει αντιληπτό ότι η πολιτική της είναι «μία από τα ίδια». Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής έφτασε στο σημείο να καταγγείλει τη -νεοφιλελεύθερη - κυβερνητική πολιτική ως «εξόχως αντιλαϊκή»!!! Γιατί, συνέχισε ακάθεκτος, «είναι μια πολιτική ταυτισμένη με την ανεργία και την ακρίβεια, ταυτισμένη με τα λουκέτα στις επιχειρήσεις, με την αδιαφάνεια και τη διαφθορά... είναι μια πολιτική που οδήγησε σε απόγνωση τον αγροτικό κόσμο». Είναι τέτοια η δίψα για εξουσία ώστε φτάνουν στο «παράλογο» σημείο να εμφανίζονται σχεδόν ότι αποκηρύσσουν τον «εαυτό τους», προκειμένου να υφαρπάσουν τη λαϊκή ψήφο.

Η αλήθεια είναι όμως ότι η ακρίβεια, η ανεργία, η λιτότητα, οι ιδιωτικοποιήσεις, η απελευθέρωση των αγορών, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και, βέβαια, η διαπλοκή, θα «ζουν και βασιλεύουν» και επί της δικής της κυβέρνησης, απλούστατα γιατί θα συνεχίζουν να υπάρχουν οι ίδιοι νόμοι που θα ρυθμίζουν τα πράγματα, οι νόμοι της «ελεύθερης αγοράς».

Προτιμά, λοιπόν, να διασκεδάζει τις εντυπώσεις και να σκεπάζει το αποκρουστικό πρόσωπο της αντιλαϊκής πολιτικής της, κάτω από ένα παχύ λούστρο «φιλολαϊκών» τάχα διαπιστώσεων, αναφορών και περιγραφών πάνω στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, αποφεύγοντας συστηματικά το συγκεκριμένο «διά ταύτα». Με αυτό τον τρόπο καλλιεργείται έντεχνα η εντύπωση ότι τάχα προσεγγίζει με φιλικό προς τα λαϊκά συμφέροντα τρόπο τα προβλήματα, αλλά πουθενά δεν αναφέρει κανένα ουσιαστικό συγκεκριμένο φιλολαϊκό μέτρο και δέσμευση.

Αντίθετα, από παντού, προβάλλει το πονηρό μήνυμα «δοκιμάστε μας, ψηφίστε μας και δε θα σας απογοητεύσουμε».

Οι διακηρύξεις της για την πολιτική που θα εφαρμόσει μπορεί να είναι σαφέστατες όσον αφορά στην πορεία πλεύσης, αλλά παραμένουν σκόπιμα γενικόλογες ακριβώς για να μη γίνεται αντιληπτό από την πρώτη ματιά το «ποιος θα πληρώσει».

Αναδεικνύει, για παράδειγμα, σε πρώτο μεταξύ των προβλημάτων, «πληγών» όπως τα χαρακτηρίζει, της ελληνικής οικονομίας, το δημόσιο χρέος. Ομως, αποφεύγει να πει με ποιους τρόπους θα περιορίσει το δημόσιο χρέος. Γιατί τότε θα 'πρεπε να παραδεχτεί ότι η λιτότητα θα συνεχιστεί εσαεί, θα γίνουν άγριες περικοπές στις κρατικές (κοινωνικές) δαπάνες, οι ιδιωτικοποιήσεις θα είναι σαρωτικές, οι φόροι θα γίνουν πιο αβάσταχτοι, κ.ο.κ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η «αναθεώρηση» του Συμφώνου Σταθερότητας της ΕΕ αναγορεύει πρώτο στη σειρά το κριτήριο του δημόσιου χρέους, ακριβώς για να χρησιμοποιηθεί ως ο πιο αποτελεσματικότερος μοχλός για να πειθαναγκαστούν οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών στην υλοποίηση των πλέον σκληρών αντιλαϊκών μέτρων.

Με τον ίδιο τρόπο, η ηγεσία της ΝΔ έμμεσα καλλιεργεί το έδαφος για ταχύτερους ρυθμούς υλοποίησης νεοφιλελεύθερων επιλογών, επαναλαμβάνοντας μονότονα τη δήθεν καθυστέρηση στις «διαρθρωτικές αλλαγές», τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα, την υψηλή ανεργία, κ.ο.κ. Το άκρον άωτον της υποκρισίας είναι ότι κόπτεται για τα «υψηλά επιτόκια και τα πανωτόκια της ντροπής» και όχι μόνο δεν τολμά να υπαινιχθεί κάποιο μέτρο που θα περιορίζει την αυθαιρεσία και την ασυδοσία των τραπεζών, αλλά τους προσφέρει νέα κίνητρα και προνόμια...

Τα πάντα δηλαδή σε αυτή τη φάση υποτάσσονται στον αγώνα για την άνοδο στην εξουσία. Και επειδή τα μεγάλα αφεντικά δεν έχουν την παραμικρή αμφιβολία για την πολιτική που θα εφαρμόσει μια κυβέρνηση ΝΔ - μάλιστα σε αυτή τη φάση δείχνουν να κρατάνε «ίσες αποστάσεις» μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ -, η ηγεσία της ρίχνει όλο το βάρος στην απόσπαση της ψήφου των «μη προνομιούχων», όπως, αντιγράφοντας τον Α. Παπανδρέου, αποκάλεσε ο Κ. Καραμανλής τα λαϊκά στρώματα.

Ομως, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι, οι μαθητές, δεν περιμένουν βέβαια το πρόγραμμα της ΝΔ ή τα απατηλά λόγια των στελεχών της, για να τη γνωρίσουν. Τους είδαν τόσα χρόνια πώς «συμπαραστάθηκαν» ως κόμμα κατ' ευφημισμόν της αντιπολίτευσης στους αγώνες που έγιναν για να σωθεί ό,τι ήταν δυνατόν από τα δικαιώματά τους. Η ηγεσία της ΝΔ ήταν ακριβώς απέναντι, ο καλύτερος σύμμαχος της κυβέρνησης. Δεν πρέπει να τρέφουν ψευδαισθήσεις για το τι τους περιμένει αν η ΝΔ γίνει κυβέρνηση. Αυτό που χρειάζονται να κάνουν είναι να κλείσουν τ' αυτιά τους στις παραπλανητικές «Σειρήνες» της ΝΔ, να γυρίζουν τις πλάτες και να δραπετεύουν μαζικά από την «παγίδα] του δικομματισμού, παίρνοντας τη θέση που πρέπει στο δικό τους λαϊκό κοινωνικοπολιτικό Μέτωπο.


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ