Γρηγοριάδης Κώστας

Για το ΠΑΣΟΚ, η προώθηση των άγριων αντιλαϊκών μέτρων που δεν πρόλαβε να υλοποιήσει η κυβέρνηση Παπαδήμου - στην οποία είχε το «πάνω χέρι» από άποψη κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας - αποτελεί στρατηγικό και πρωταρχικό στόχο που έρχεται σήμερα να υπηρετήσει από τη νέα του θέση στο κυβερνητικό σχήμα. «Το ΠΑΣΟΚ μετέχει στην κυβέρνηση πολιτικά, ουσιαστικά και λειτουργικά, και αυτό είναι το μεγάλο κέρδος γιατί είναι πολύ μεγάλα τα θέματα, πολύ λίγος ο χρόνος και η κυβέρνηση πρέπει να πετύχει. Οποιος ψήφιζε ΠΑΣΟΚ ήξερε ότι ψηφίζει μια πρόταση κυβέρνησης συνεργασίας», δήλωσε με ραδιοφωνική του συνέντευξη το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Δ. Ρέππας.

Στόχος του ΠΑΣΟΚ και των κυβερνητικών του εταίρων είναι να καλλιεργήσουν κάλπικες προσδοκίες στα λαϊκά στρώματα για δήθεν «αναθεώρηση» της δανειακής σύμβασης, ώστε να διασφαλίσουν ανοχή μπροστά στην επιβολή των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων.

Αυτή ακριβώς τη στρατηγική επιλογή του ΠΑΣΟΚ έσπευσε να ξεκαθαρίσει ο Ευ. Βενιζέλος με δήλωσή του μετά τη συνάντηση που είχε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Καρ. Παπούλια την Τρίτη, ενόψει της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ. «Το μήνυμα είναι ότι σεβόμαστε τη θεσμική της σχέση με τους εταίρους μας. Οτι δεν πρόκειται η Ελλάδα να προβεί σε μονομερείς ενέργειες και καταγγελίες, αλλά ζητά μια οργανωμένη αναθεώρηση της σύμβασης, όπως προβλέπει η ίδια η σύμβαση, όπως προβλέπουν οι ευρωπαϊκές διαδικασίες», δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Πίσω από τις κορόνες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ περί «οργανωμένης αναθεώρησης της σύμβασης», κρύβεται ότι το ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία με τη ΝΔ και τη ΔΗΜΑΡ έχουν δεσμευτεί για:

• Προώθηση των αντιδραστικών «διαρθρωτικών αλλαγών», που θα καταστήσουν την ελληνική οικονομία «ανταγωνιστική». Με στόχο τη διατήρηση των ψηφισμένων νόμων και την προώθηση νέων που υπονομεύουν τις κλαδικές συμβάσεις, που έχουν οδηγήσει τους κατώτατους μισθούς στα επίπεδα των 400 και 500 ευρώ, που ανοίγουν το δρόμο για παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
• Απαρέγκλιτη τήρηση του δημοσιονομικού προγράμματος προσαρμογής που απορρέει από τη δανειακή σύμβαση. Την εφαρμογή δηλαδή των μέτρων ύψους από 11,5 μέχρι 14,5 δισ. ευρώ που προβλέπονται στο μνημόνιο.
• Ενίσχυση στο όνομα της «ανάπτυξης» των τραπεζικών και επιχειρηματικών ομίλων με πρόσθετες κρατικές και κοινοτικές επιδοτήσεις, παραπέρα μείωση των εργοδοτικών εισφορών, παροχή νέων φοροαπαλλαγών και άμεση εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Με νόμους που ετοιμάζεται στο επόμενο διάστημα να ψηφίσει η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της συγκυβέρνησης.

Η συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στη νέα συμμαχική κυβέρνηση, που αναλαμβάνει να επιταχύνει για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου την επίθεση σε βάρος των εργαζομένων σε συνθήκες βαθιάς κρίσης του συστήματος, χρονικά το βρίσκει βαριά ηττημένο στις κάλπες των εθνικών εκλογών. Ο ρόλος που είχε τα προηγούμενα χρόνια, ως κεντρικός εκφραστής της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας και σταθερός πυλώνας στη διαχείριση της αστικής εξουσίας, κλυδωνίζεται, όπως και η ικανότητά του να εγκλωβίζει λαϊκές συνειδήσεις για λογαριασμό του αστικού συστήματος.

Αυτά ακριβώς είναι τα αίτια που οδήγησαν τον Ευ. Βενιζέλο ακόμα και πριν τις εκλογές της 17ης Ιουνίου να προαναγγείλει την «ανασύσταση» του ΠΑΣΟΚ. Στο φόντο των διεργασιών που θα συντελεστούν το επόμενο διάστημα στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και γενικότερα στο αστικό πολιτικό σύστημα, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να διατηρήσει πρωταγωνιστικό ρόλο.

Σ' αυτήν την επιχείρηση εντάσσεται η απόφαση του Ευ. Βενιζέλου να καταργήσει τα πολιτικά όργανα και τις κομματικές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ. Να προωθήσει «νέα πρόσωπα» στα ψηφοδέλτια των εθνικών εκλογών. Να συμμετέχει στη συγκυβέρνηση με μη κοινοβουλευτικά στελέχη, αλλά με τους βουλευτές να ψηφίζουν τα βάρβαρα μέτρα, σε μια προσπάθεια να υποστεί τη λιγότερη δυνατή φθορά της διακυβέρνησης. Να προχωρήσει στη διενέργεια συνεδρίου «ανασύστασης» του ΠΑΣΟΚ το φθινόπωρο, απευθύνοντας πρόσκληση «αυτοοργάνωσης» σε όλα τα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ και καλώντας τους «να συγκροτήσουν ομάδες πρωτοβουλίας».

«Το αποτέλεσμα των εκλογών σηματοδοτεί το τέλος του ΠΑΣΟΚ όπως το ξέραμε τα τελευταία χρόνια (...) Το ΠΑΣΟΚ των παραγόντων και των μηχανισμών τελείωσε», ισχυρίστηκε ο Ευ. Βενιζέλος, στην ομιλία του προς τους βουλευτές του κόμματος, σε μια προσπάθεια να εμφανίσει ότι το ΠΑΣΟΚ δήθεν μπαίνει σε μια «νέα πορεία». Ο ίδιος επιχείρησε να δημιουργήσει ανύπαρκτες διαχωριστικές γραμμές με τη ΝΔ, από την άποψη των ταξικών συμφερόντων που προασπίζονται, ισχυριζόμενος ότι «με τη ΝΔ συνεργαζόμαστε, αλλά δεν ταυτιζόμαστε, ούτε αξιακά, ούτε πολιτικά».

Η συγκεκριμένη αναφορά του Ευ. Βενιζέλου μόνο τυχαία δεν είναι. Το σχέδιο αναδόμησης της σοσιαλδημοκρατίας που έχει εκπονήσει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ εκτός από τα «νέα υλικά» (σε πρόσωπα και κομματικά όργανα), συμπεριλαμβάνει και άνοιγμα προς όμορους από την πλευρά των «διακηρύξεων» πολιτικούς χώρους.

Στη διάρκεια της συνεδρίασης της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ ο Ευ. Βενιζέλος κάλεσε τη ΔΗΜΑΡ, τους Οικολόγους Πράσινους και «άλλες πολιτικές δυνάμεις που κινούνται στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας» να συμμετάσχουν στις 6 και 7 Ιούλη στην εναρκτήρια συνδιάσκεψη για την «ανασύσταση» του ΠΑΣΟΚ που θα πραγματοποιηθεί ενόψει του συνεδρίου του. «Μετεκλογικά το ΠΑΣΟΚ κινείται παράλληλα με τη ΔΗΜΑΡ (...) Η διάθεση του ΠΑΣΟΚ προς τη ΔΗΜΑΡ είναι φιλική και συνεργατική», σημείωσε από το ίδιο βήμα το Ευ. Βενιζέλος.

Τόσο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, όσο και στελέχη του, έχουν διακηρύξει την ανάγκη για τη δημιουργία «ενός σύγχρονου φορέα της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς». Πληροφορίες θέλουν τον Ευ. Βενιζέλο να προσανατολίζεται στην αλλαγή ονόματος και συμβόλων στο ΠΑΣΟΚ, ενώ άλλες διαρροές θέλουν τους προέδρους του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ να συζητούν το ενδεχόμενο συνεργασίας μεταξύ των δυο κομμάτων. «Η συμμετοχή στην κυβέρνηση συνεργασίας των δυο κομμάτων θα αποδειχτεί καθοριστική για το μέλλον» σημειώνουν στελέχη της Ιπποκράτους.

Την ερχόμενη βδομάδα καταφτάνουν στην Αθήνα τα κλιμάκια των ιμπεριαλιστικών Οργανισμών (ΕΕ - ΔΝΤ - Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα). Στην ατζέντα των συνεννοήσεων με τη νέα συγκυβέρνηση είναι η «αξιολόγηση» του προγράμματος, καθώς και οι προτεραιότητες για την παραπέρα αντιλαϊκή κλιμάκωση. Οι επικεφαλής των κλιμακίων αναμένεται να έχουν ολιγοήμερη παρουσία στην Ελλάδα, και στη συνέχεια τα «τεχνικά κλιμάκια» θα προχωρήσουν στην «αξιολόγηση» των αντιλαϊκών δράσεων.

Συγκεκριμένα :

-- Κλιμάκωση των ιδιωτικοποιήσεων, για τις οποίες διαπιστώνουν «καθυστερήσεις». Για την εκχώρηση ζωτικού χώρου στους κεφαλαιοκράτες, βγάζουν μαζικά στο σφυρί την κρατική συμμετοχή στο κλάδο της Ενέργειας (ΕΛΠΕ - ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ), στην Υδρευση - Αποχέτευση (ΕΥΑΘ - ΕΥΔΑΠ), σε λιμενικές υποδομές, περιφερειακά αεροδρόμια, οδικούς άξονες, επίσης μεγάλα φιλέτα δημόσιας γης και περιουσίας (παλιό αεροδρόμιο Ελληνικού, Αφαντου Ρόδου, Κασσιόπη Κέρκυρας κ.ά.)

-- Νέο φορολογικό νομοσχέδιο, μέσα από το οποίο ετοιμάζουν την παραπέρα αφαίμαξη λαϊκού εισοδήματος, στο πλαίσιο των δημοσιονομικών μέτρων ύψους πάνω από 11,5 δισ. ευρώ που σχεδιάζουν να κλιμακώσουν στα επόμενα χρόνια.

-- Στην ατζέντα είναι ο «περιορισμός του δημόσιου τομέα», με μαζικά λουκέτα και απομακρύνσεις εργαζομένων στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Η τρόικα θεωρεί μηδενικές τις αποδόσεις από τα προηγούμενα προγράμματα (εργασιακή εφεδρεία, προσυνταξιοδοτικό καθεστώς). Ετοιμάζουν νέο νομοθετικό πλαίσιο, προκειμένου να πετύχουν το στόχο για τη βίαιη απομάκρυνση 150.000 εργαζομένων μέσα στα επόμενα χρόνια.

-- Πρώτη «αποτίμηση» του πρόσφατου αντεργατικού πακέτου (μείωση κατώτατου μισθού, μετενέργεια, πάγωμα μισθών και μισθολογικών ωριμάνσεων, κατάργηση της μονιμότητας στις πρώην ΔΕΚΟ).

-- «Αξιολόγηση» της εξέλιξης των «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων», όπως για το «άνοιγμα» των λεγόμενων «κλειστών επαγγελμάτων».

-- Η πορεία εκτέλεσης του φετινού κρατικού προϋπολογισμού, η αποδοτικότητα των φορολογικών μέτρων που ήδη πάρθηκαν, κατά πόσο πραγματώθηκαν οι στόχοι τους για την είσπραξη των εμφανιζόμενων ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την Εφορία. Ζητούμενο είναι ο βαθμός κλιμάκωσης, τα πρόσθετα μέτρα που θα πάρουν για τις εμφανιζόμενες αντιλαϊκές «αστοχίες» τους για το 2012.

-- Ο περιορισμός και η «συγκράτηση» των κρατικών δαπανών πρώτα και κύρια στον τομέα της Υγείας και στα ασφαλιστικά ταμεία.

-- Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, η οποία συνεπάγεται νέες κρατικομονοπωλιακού χαρακτήρα ρυθμίσεις σε όφελος των τραπεζών και των σημερινών μεγαλομετόχων τους.