«Τώρα είναι η ώρα η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να χαράξουν τη δική τους πορεία, να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις, για μια νέα ζωή σε μια κοινωνία νέα, ανθρώπινη, της εργατικής λαϊκής εξουσίας. Ο λαός μπορεί και πρέπει να οργανώσει την αντεπίθεσή του, να εμπιστευτεί τη δύναμή του, να εμπιστευτεί το ΚΚΕ».

Το παραπάνω κάλεσμα απηύθυνε ο Κώστας Αβραμόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλώντας χθες το βράδυ σε εκδήλωση του ΚΚΕ με εκπαιδευτικούς, που έγινε στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης.

Αναφερόμενος στην κρίση και στη διέξοδο από αυτή, σημείωσε ότι «διέξοδο από την κρίση αναζητούν όλα τα κόμματα. Το θέμα είναι ποια είναι η φιλολαϊκή διέξοδος. Στα πλαίσια του καπιταλισμού, αυτό θα γίνει με τη μείωση της παραγωγής, την απαξίωση του κεφαλαίου, μέσα από την καταστροφή μέσων παραγωγής, το χτύπημα ακόμα παραπέρα των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων».

Τόνισε ότι «η κυβέρνηση λέει χοντρά ψέματα όταν υποστηρίζει ότι οι θυσίες θα πιάσουν τόπο, τα μέτρα είναι προσωρινά και ότι τα δύσκολα για τους εργαζόμενους θα κρατήσουν μόνο για τρία - τέσσερα χρόνια και μετά θα έλθει η αναγέννηση της ελληνικής οικονομίας».

Οπως είπε, «και αν υποθέσουμε ότι η ελληνική οικονομία βγει, γρήγορα, από τον κύκλο της κρίσης και ανακάμψει, η εικόνα για το λαό θα είναι εφιαλτική. Τα μέτρα που πήραν κι αυτά που έρχονται γενικεύουν τη μερική απασχόληση, αναγκάζουν τον εργαζόμενο να δουλεύει 40 και 50 χρόνια, για να βγάλει μια σύνταξη της πείνας, το κόστος ζωής θα είναι αφόρητο, με τους μισθούς και τα μεροκάματα να γίνονται χειρότερα.

Οι χώροι δουλειάς θα έχουν ουσιαστικά μετατραπεί σε σύγχρονα στρατόπεδα εργασίας, αφού οι εργοδότες θα μπορούν να προσλαμβάνουν όποτε και όπως θέλουν, να απολύουν όποτε και όπως θέλουν, χωρίς να δεσμεύονται από τους όποιους περιορισμούς βάζουν σήμερα οι ΣΣΕ και η εργατική νομοθεσία».

Αναφερόμενος στις θέσεις των άλλων κομμάτων, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και στις προτάσεις που καταθέτουν για δήθεν αντιμετώπιση της κρίσης, σημείωσε ότι κινούνται στο πλαίσιο διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος. «Τέτοιες προτάσεις εγκλωβίζουν το λαϊκό κίνημα, συγκαλύπτουν τη μήτρα που γεννάει την οικονομική καπιταλιστική κρίση και τη βαρβαρότητα για το λαό».

Ο Κ. Αβραμόπουλος τόνισε ότι ο λαός μπορεί και πρέπει να αποκρούσει τη νέα αντεργατική - αντιασφαλιστική θύελλα. Να οργανώσει την αντεπίθεσή του, διεκδικώντας στόχους πάλης και αιτήματα που ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες και ταυτόχρονα να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ανατροπή του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος και την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού.

Σημείωσε ότι σήμερα υπάρχουν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για μια άλλη οργάνωση της κοινωνίας, που θα βασίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία. Εκείνο που μπαίνει επιτακτικά είναι η δημιουργία των υποκειμενικών προϋποθέσεων για τη σοσιαλιστική επανάσταση.

«Η χώρα μας έχει δυνατότητες φιλολαϊκής ανάπτυξης. Πλούτος υπάρχει. Για να τον καρπωθούν όμως οι εργαζόμενοι, χρειάζεται να γίνει λαϊκή περιουσία στα πλαίσια της λαϊκής οικονομίας», είπε. Και εξήγησε πως με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής παρέχεται η μοναδική δυνατότητα να διαμορφωθεί κεντρικός σχεδιασμός για την αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, την πλήρη αξιοποίηση και κατανομή του ανθρώπινου δυναμικού, που θα έχει ως στόχο την ολόπλευρη ικανοποίηση των υλικών και πολιτιστικών αναγκών ολόκληρης της κοινωνίας.

«Δεν υποστηρίζουμε ότι η πρότασή μας κινείται σε έναν εύκολο δρόμο. Θα απαιτηθούν θυσίες. Θυσίες, όμως, που θα μας οδηγήσουν πέρα από την απόκρουση της βαρβαρότητας, θα μας οδηγήσουν στη μεγαλύτερη κατάκτηση του ανθρώπινου πολιτισμού, στην κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο», σημείωσε.

Αναφέρθηκε επίσης στις καινούριες δυνάμεις που μπήκαν στον αγώνα και στις πολλές άλλες που βρίσκονται σε μια τέτοια αναζήτηση, παρά τη συστηματική προπαγάνδα τρομοκράτησης, το κλίμα εφησυχασμού, σύγχυσης και αποπροσανατολισμού, την εργοδοτική τρομοκρατία.

Και τόνισε: «Τούτες τις κρίσιμες ώρες, οι κομμουνιστές, οι φίλοι και οπαδοί, όλοι όσοι συσπειρώνονται στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, με το κεφάλι ψηλά, περνάμε στην αντεπίθεση για το δίκιο μας. Αρνούμαστε νέες θυσίες για τα συμφέροντα και τα κέρδη της πλουτοκρατίας.

Με μοχλό παρέμβασης τα πρωτοβάθμια σωματεία, τα Εργατικά Κέντρα, τις ομοσπονδίες που δραστηριοποιούνται στα πλαίσια του ΠΑΜΕ, τα ταξικά ψηφοδέλτια και τις Επιτροπές Αγώνα εκεί όπου είμαστε μειοψηφία οργανώνουμε την αντεπίθεση.

Εχουμε καθαρό ότι η πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών, των φίλων και οπαδών, των πρωτοπόρων εργατών, βγάζει στην επιφάνεια "υπόγειες δυνάμεις", διαφοροποιεί συσχετισμούς.

Βοηθάει τους εργαζόμενους να συνειδητοποιήσουν ότι το ταξικό τους συμφέρον δεν εκφράζεται με τις τυπικές πλειοψηφίες - πολλές φορές επίπλαστες - σε σωματεία, ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ.

Η δύναμη του προσωπικού παραδείγματος μπορεί να αποτελέσει τη σπίθα για την αντίσταση και αντεπίθεση».

Σε συστράτευση με το ΚΚΕ κάλεσε ο Ζήσης Λυμπερίδης, μέλος της ΚΕ και γραμματέας της ΚΟΘ του Κόμματος, μιλώντας χτες βράδυ σε ανοιχτή πολιτική συγκέντρωση στην πλατεία Δημαρχείου στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης.

Οπως είπε, «είναι μονόδρομος, σήμερα περισσότερο από ποτέ, να αποκρούσουμε την εγκληματική πολιτική, που οδηγεί την τάξη μας, τις οικογένειες και τα παιδιά μας στην πιο άγρια και βάρβαρη εκμετάλλευση, στη μόνιμη φτώχεια και την ανεργία. Ο λαός μας δεν πρέπει να κάνει καμιά θυσία για την πλουτοκρατία. Τη μόνη "θυσία" που πρέπει να κάνει είναι να φύγει για λίγο από το "άραγμα", από τη ρουτίνα της καθημερινότητας, από τον επικίνδυνο φόβο και το δισταγμό και να οργανώσει την πάλη του. Αυτή η "θυσία" μόνο θα πιάσει τόπο. Αυτή η "θυσία" θα βοηθήσει τη δική του πατρίδα, το ταξικό συμφέρον του, θα ανοίξει το δρόμο για να πάμε μπροστά».

Σε άλλο σημείο πρόσθεσε: «Τώρα ήρθε η στιγμή να πάρει σάρκα και οστά, να διαμορφωθεί διακριτά ένα κοινωνικολαϊκό μέτωπο πολιτικής και μαζικής δράσης από τις ριζοσπαστικές δυνάμεις που είναι υπαρκτές και πρέπει να πολλαπλασιαστούν, δηλαδή τις ριζοσπαστικές δυνάμεις των εργατοϋπαλλήλων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων μικρών επιχειρηματιών, της φτωχής αγροτιάς, των παιδιών της εργατικής, λαϊκής οικογένειας, γυναικών και μεταναστών, αγωνιστών στο χώρο της επιστήμης, της τέχνης και του πολιτισμού.

Γι' αυτό χρειάζεται συστράτευση με το ΚΚΕ, ανεξάρτητα αν οι εργαζόμενοι συμφωνούν μαζί του σε όλα, αν έχουν ερωτήματα και διαφορετικές απόψεις για το σοσιαλισμό».

Και κατέληξε: «Αυτές τις ώρες, ο καθένας καλείται να πάρει απόφαση με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει. Υπέρτατος νόμος είναι το δίκιο του εργάτη. Αυτό πρέπει να εκφραστεί στην πράξη, πιο ισχυρά αυτή τη φορά. Στην πρώτη γραμμή όσοι δε φοβούνται την εργοδοσία, το κράτος, να ανοίξουν δρόμους και για τους άλλους. Τώρα είναι πιο επίκαιρο το σύνθημα "μην τους φοβάστε, φοβίστε τους εσείς", να τρομάξει, να φοβηθεί η εργοδοσία, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ.».