ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 12 Μάη 2000
Σελ. /36
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΠΑΣΟΚ
Μοχλός «ανασύνθεσης» του πολιτικού συστήματος

Συνεδριάζει σήμερα η ΚΕ του κυβερνώντος κόμματος με θέμα την εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος

Από πρόσφατη ΚΟ του ΠΑΣΟΚ
Από πρόσφατη ΚΟ του ΠΑΣΟΚ
Το ρόλο του πολιτικού φορέα που θα ηγηθεί της συνολικής ανασύνθεσης του αστικού πολιτικού σκηνικού, φαίνεται ότι επιλέγει για τον εαυτό του το ΠΑΣΟΚ, όπως προκύπτει από τη χτεσινή συνεδρίαση του ΕΓ, το οποίο συγκλήθηκε ενόψει της τριήμερης συνεδρίασης της ΚΕ, που ξεκινά σήμερα τις εργασίες της. Η επιλογή αυτή φυσικά συνάδει απόλυτα με τις υποδείξεις της ολιγαρχίας, η οποία βλέπει αυτή τη στιγμή στο ΠΑΣΟΚ τον πιο σταθερό πόλο της πολιτικής της εκπροσώπησης και ταυτόχρονα δείχνει να του αναγνωρίζει την πρωτοκαθεδρία στις διεργασίες «μετεξέλιξης» του πολιτικού πεδίου.

«Μετεξέλιξη του συστήματος»

Ενδεικτικό των παραπάνω προθέσεων για «ανασύνθεση» του πολιτικού συστήματος της άρχουσας τάξης, είναι όχι μόνο τα όσα διεμοίφθησαν κεκλεισμένων των θυρών, αλλά και τα όσα δημοσίως δήλωσε μετά το ΕΓ ο Κ. Σκανδαλίδης. Οπως είπε, το κόμμα του θα πάρει πρωτοβουλίες για «την ανανέωση και τη μετεξέλιξη του πολιτικού συστήματος και των κανόνων του παιχνιδιού», ενώ δεν παρέλειψε να προχωρήσει ακόμα παραπέρα λέγοντας ότι «επαναοριοθετείται στις μέρες μας η προοδευτική από τη συντηρητική πρόταση». Λίγο παρακάτω ο Κ. Σκανδαλίδης, θέλοντας να δώσει ένα στίγμα των επερχόμενων τρικ που κατατείνουν στον... «εκσυγχρονισμό» του δικομματισμού, ανέφερε ότι «η πολιτική αναμέτρηση δεν ταυτίζεται με το δικομματισμό στο πολιτικό σύστημα, ούτε με τη μονοκομματική άσκηση της πολιτικής εξουσίας».

Αποδεικνύοντας, δε, ότι τα «κεντροαριστερά» σενάρια θα αποτελέσουν βασικό υλικό για τον εξωραϊσμό - ίσως και στο άμεσο μέλλον - του αστικού πολιτικού σκηνικού, ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ μίλησε για πολιτικές συμμαχίες που θα επιδιώξει το ΠΑΣΟΚ ώστε «να ανοίξουμε το πολιτικό σύστημα και το πολιτικό παιχνίδι, προκειμένου να υπάρξει η σωστή - όπως τη χαρακτήρισε - ανασύνθεση του ευρύτερου προοδευτικού χώρου»...

Με «νέες» διαχωριστές γραμμές το 2004

Φυσικά ο ρόλος αυτός που ανατίθεται από την ολιγαρχία στο ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί παρά να περνά μέσα από διεργασίες που αφορούν και το εσωτερικό του ίδιου. Πάντως, όπως προκύπτει από τη συνεδρίαση του ΕΓ, ο πρωθυπουργός προσανατολίζεται στον τομέα αυτό «να μη βιαστεί» και κατά την αρχή που λέει «δε θίγουμε τα μπάνια του λαού» (άρα και του κομματικού μηχανισμού), οι όποιες εξελίξεις μάλλον μετατίθενται για το Σεπτέμβρη.

Οπως προκύπτει από τα λεγόμενα του Κ. Σημίτη στη συνεδρίαση, σε όλη αυτή τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί θα προσπαθήσει να εμφανιστεί υπερκομματικός και πάνω από τις προσωπικές φιλοδοξίες των επιτελών του, στους οποίους επέστησε την προσοχή να μην προχωρούν στον έως τώρα διαχωρισμό μεταξύ «παλιού» και «νέου» ΠΑΣΟΚ. Οσον αφορά τις ευρύτερες αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό, ο πρωθυπουργός διαπίστωσε ότι στις επόμενες εκλογές θα πρέπει το πολιτικό παιχνίδι των κίβδηλων αντιπαραθέσεων να παιχτεί στη βάση νέων διαχωριστικών γραμμών, αφού, όπως εκτίμησε «όσο προχωράμε προς το 2004 δε θα μπορούμε να μιλάμε για τα πεπραγμένα της ΝΔ το 1990 - 1993».

Με το βλέμμα στην «κεντροαριστερά»

Από τα στελέχη του ΕΓ και στο πλαίσιο της συζήτησης που διεξήχθη για την εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος, η Β. Παπανδρέου υποστήριξε ότι πρέπει να αλλάξει ο «λόγος» του ΠΑΣΟΚ, ώστε «να αποφεύγεται η σύγχυση με τη ΝΔ» ενώ ανέφερε ότι πρέπει να συνεχιστεί το άνοιγμα του ΠΑΣΟΚ προς τα «κεντροαριστερά», αφού από εκεί κέρδισε τις εκλογές και όχι από το άνοιγμα στην «κεντροδεξιά».

Ο Α. Τσοχατζόπουλος επανέλαβε αρκετές φορές ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να ξεκαθαρίσει - πριν προχωρήσει σε κινήσεις που θα αφορούν και το εσωτερικό του - αν θα κινηθεί σε μια κατεύθυνση ενίσχυσης του δικομματισμού ή αν - όπως πιστεύει ο ίδιος - θα επιλέξει την τακτική συμμαχιών προτάσσοντας το διαχωρισμό ανάμεσα σε «κεντροαριστερά - κεντροδεξιά».

Από τα υπόλοιπα μέλη του ΕΓ ο Απ. Κακλαμάνης ανέφερε ότι το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές, αλλά όσοι το ψήφισαν «δεν το έκαναν με την καρδιά τους», ενώ ο Χρ. Παπουτσής υποστήριξε ότι από το '84 γίνεται λόγος για «ανανέωση» του ΠΑΣΟΚ, χωρίς να έχει καταληχθεί τίποτα συγκεκριμένο... Ας σημειωθεί τέλος, ότι τόσο ο Α. Τσοχατζόπουλος όσο και οι Ε. Βενιζέλος και Τ. Αντωνίου ζήτησαν οι αλλαγές στο ΠΑΣΟΚ να μη γίνουν βιαστικά και να υπάρξει αναμονή, ώστε να ολοκληρωθούν οι διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη στους άλλους πολιτικούς χώρους. Αποψη που φαίνεται να γίνεται δεκτή.

«Επανιδρυτικό συνέδριο»

Στο θέμα της λεγόμενης «διεύρυνσης» και «ανανέωσης» του ΠΑΣΟΚ η εισήγηση του ΕΓ - που εγκρίθηκε ομόφωνα από τα μέλη του - δεν επιβεβαιώνει, πάντως, τις έως τώρα μεγαλοστομίες. Οπως ανακοινώθηκε τα «μέτρα» περιορίζονται στη διεύρυνση της Εκτελεστικής Γραμματείας (γίνεται 35μελής) με μέλη της ΚΕ, τον επικεφαλής του ΙΣΤΑΜΕ και της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ και τους γραμματείς των Τομέων, ενώ οι συνεργαζόμενοι με το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές αποφασίστηκε να ενταχθούν στους διάφορους τομείς της ΚΕ και όχι να συμπεριληφθούν στα όργανα του κόμματος. Παράλληλα γίνεται λόγος για οργάνωση θεματικών συνδιασκέψεων, καθώς και για τη δημιουργία οργανωτικών επιτροπών που θα συμμετάσχουν στην επεξεργασία των θέσεων του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ (Μάρτης 2002), το οποίο ο Κ. Σκανδαλίδης το χαρακτήρισε «επανιδρυτικό συνέδριο». Οσο για τις εκλογές σε επίπεδο νομαρχιακών επιτροπών, ξαναμετατέθηκαν, αυτή τη φορά για το Γενάρη του 2001.

Η εισήγηση του ΕΓ

Στην εισήγηση που θα κατατεθεί σήμερα στην ΚΕ, βασική εκτίμηση του ΕΓ είναι ότι «τις εκλογές τις κέρδισε το ΠΑΣΟΚ, δεν τις έχασε η ΝΔ»... Παράλληλα εκτιμάται ότι «διατηρήθηκε έστω αποδυναμωμένη» η αντιπαράθεση ανάμεσα στην «προοδευτική και συντηρητική συσπείρωση», ενώ γίνεται λόγος για «αμφίπλευρη» επιρροή του ΠΑΣΟΚ. Οι εισηγητές υποστηρίζουν ότι με τις εκλογές της 9ης Απρίλη «κλείνει οριστικά ο κύκλος της μεταπολίτευσης», ότι σε μεγάλο βαθμό υπήρξε «υπέρβαση» των διαχωριστικών γραμμών και θεωρούν ότι πρέπει να υπάρξει «ανασύνθεση» του πολιτικού τοπίου στη βάση της «συναίνεσης» και του «κοινωνικού διαλόγου». Δεν παραλείπουν, επίσης, να κάνουν λόγο για εκλογική υποχώρηση της πέραν του ΠΑΣΟΚ Αριστεράς...

Οσο για τη λεγόμενη «ανανέωση και διεύρυνση» του ΠΑΣΟΚ επαναλαμβάνονται τα όσα... άνευρα ανέφερε στις δηλώσεις του και ο Κ. Σκανδαλίδης. Οπως, δε, έλεγαν χτες στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ούτε ο πρωθυπουργός θα ανοίξει πλήρως τα χαρτιά του στο θέμα αυτό με τη σημερινή του τοποθέτηση που θα είναι προσαρμοσμένη στον πανηγυρικό χαρακτήρα της συνεδρίασης της ΚΕ. Συνεργάτες του τελευταίου, πάντως, δεν απέκλειαν ο πρωθυπουργός με την ομιλία του να θέσει τις «βασικές κατευθύνσεις» για το ΠΑΣΟΚ που «θέλει ο ίδιος να δημιουργήσει»...

Ο κ. Βενιζέλος με ... «θυμιατό»

Με χτεσινό του άρθρο στα «ΝΕΑ», ο κ. Ε. Βενιζέλος αναλαμβάνει ρόλο συνηγόρου υπεράσπισης της δήθεν «διωκόμενης» Εκκλησίας. Με δικανισμούς και συνταγματολογικούς ακροβατισμούς, προσπαθεί - διεκδικώντας το εύσημο του «ιδανικού» εκπροσώπου του κ. Χριστόδουλου - να παρουσιάσει το άρθρο 3 του Συντάγματος ως σημαντικό, μεν, αλλά για τις δευτερεύουσες διατάξεις του, όχι, όμως, και για την πρώτη και βασική του διάταξη, δηλαδή εκείνη που υπαγορεύει τη σύμφυση Κράτους - Εκκλησίας. Κατ' αυτόν τον τρόπο, ο πρώην υπουργός επιχειρεί να προσπεράσει το ουσιαστικό ζήτημα. Και το ουσιαστικό ζήτημα που απαιτείται να αντιμετωπιστεί είναι η συνταγματικώς οριζόμενη (με ευθύνη όλων των αστικών πολιτικών κομμάτων) επιβολή της ορθόδοξης ...μαντίλας επί του σώματος της ελληνικής κοινωνίας.

***

Στην προσπάθειά του, ο κ. Βενιζέλος υποπίπτει σε παραδοχές, που επιβεβαιώνουν την ανάγκη εκείνου που ο ίδιος «ξορκίζει». Δηλαδή, την απαλλαγή της πολιτικά οργανωμένης κοινωνίας από το θυμιατό μιας κοσμικής εξουσίας «θεόσταλτου» χαρακτήρα, που εξουσιάζει, ακριβώς λόγω των δυνατοτήτων που της παρέχει η κρατικά υποβασταζόμενη δοξολογία της.

Συγκεκριμένα, ισχυρίζεται ότι το άρθρο 3 είναι κρίσιμο, όχι τόσο διότι ορίζει τις σχέσεις Κράτους - Εκκλησίας, αλλά γιατί καθορίζει τις «ενδοεκκλησιαστικές σχέσεις» και, ως εκ τούτου, υπερασπίζεται τη διατήρησή του! Παραδοχή 1η, λοιπόν: Ο κ. Βενιζέλος θέλει το κράτος σε ρόλο «διαιτητή» των ενδοεκκλησιαστικών ερίδων. Περίφημα!

Στη συνέχεια, υπέρμαχος ων της σύμφυσης Κράτους - Εκκλησίας, για να μας πείσει για την ανάγκη διατήρησης του υφιστάμενου καθεστώτος, μας θυμίζει τη σημασία που έχει - κατά τη γνώμη του θετική - για την Ελλάδα κάθε συνάντηση του αρχιεπισκόπου Αμερικής με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ. Δηλαδή, ο κ. Βενιζέλος αναγνωρίζει (ανεξαρτήτως πώς το αξιολογεί) ότι η Εκκλησία, όχι μόνο παρεμβαίνει πολιτικά, αλλά και ότι ασκεί - με τις ευλογίες του κράτους(!) - υψηλού επιπέδου πολιτική, ακόμα και εξωτερική πολιτική!

Παράλληλα, ως υπέρμαχος επίσης της πολιτικής αξιοποίησης του Οικουμενικού Πατριαρχείου, επαινεί την «επίσημη κρατική αναγνώριση» της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αφού, όπως λέει, λειτουργεί υποβοηθητικά για τη χορήγηση κονδυλίων σε μητροπόλεις του οικουμενικού θρόνου σε χώρες, όπως η Γερμανία, η Αυστρία, η Γαλλία κλπ. Δηλαδή και «φοροεισπράκτορας» για λογαριασμό της Εκκλησίας το ελληνικό κράτος! Και πάλι περίφημα!

***

Καταλήγοντας ο κ. Βενιζέλος οδηγείται από το λατρευτικό του οίστρο σε εμφανές αδιέξοδο. Το ζήτημα σχέσεων Κράτους - Εκκλησίας, στις διάφορες χώρες καθορίζεται, όπως λέει, από λόγους ιστορικούς. Ξεχνάει, όμως, τους πολιτικούς λόγους ο κ. Βενιζέλος. Και αυτοί, οι πολιτικο-ιστορικοί λόγοι είναι που ακυρώνουν όλη τη δοξασία του. Διότι (ακόμα κι αν ξεχάσουμε το ανεκπλήρωτο της επιταγής που απορρέει από την ίδια τη Γαλλική Επανάσταση για το διαχωρισμό Κράτους - Εκκλησίας), η ιστορία της πολιτικής δράσης της εκκλησιαστικής ιεραρχίας στην Ελλάδα δηλώνει πεντακάθαρα το «γιατί» απαιτείται η απαλλαγή του κράτους από τη δεσποτεία της. Αρχίζοντας από την «προσφορά» της Εκκλησίας στην αποκήρυξη της Επανάστασης του '21 μέχρι τη διασύνδεσή της με τους Αγγλο-Αμερικάνους το '44 και τους χουντικούς το '67, και φτάνοντας στα σημερινά «ανέκδοτα» του κ. Χριστόδουλου, όντως βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιστορία που επιβεβαιώνει το αντιδραστικό και σκοταδιστικό της διαδρομής του ιερατείου, το οποίο δεν αρκείται στη συνειδησιακή χειραγώγηση των μαζών. Θέλει (ως παρακλάδι του αστικού αυταρχικού κράτους) να χειραγωγεί και με κρατικό βούλευμα, και με νόμο. Γι' αυτό ο νόμος, το καθεστώς που υπερασπίζεται ο κ. Βενιζέλος, είναι ιστορικά και πολιτικά απαράδεκτο.


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ
Τιμούν τον Γιάννη Ρίτσο

Μουσικο-θεατρική παράσταση, με αφορμή τα 10 χρόνια από το θάνατο του Γιάννη Ρίτσου, θα δοθεί τη Κυριακή, 14 Μάη, στις 8 το βράδυ, έξω από το σπίτι του ποιητή στη Μονεμβασιά. Την εκδήλωση οργανώνουν ο Δήμος Μονεμβάσιας, ο πολιτιστικός σύλλογος, οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων και το σωματείο «Πολιτιστική Παρέμβαση». Την επιμέλεια της παράστασης έχει ο Στέφανος Ψαραδάκος, ενώ τα κείμενα και η σκηνοθεσία ανήκουν στη Λίλιαν Δημητρακοπούλου. Η παράσταση αναφέρεται σε γεγονότα που ενέπνευσαν το ποιητή στη δημιουργική του πορεία στο χώρο της ποίησης, της λογοτεχνίας και του θεάτρου.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ