Χαράματα στο Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) Ικονίου. Οι λιμενεργάτες, μόνιμοι και συμβασιούχοι, είναι συγκεντρωμένοι στην αίθουσα που καθορίζονται οι εργατοομάδες της ημέρας, δηλαδή που «τσουρμάρονται», όπως λένε οι ίδιοι. Η ανησυχία των «μόνιμων» για το αύριο που τους επιφυλάσσουν, με το κομμάτιασμα του λιμανιού και την προσφορά των πιο κερδοφόρων κομματιών του, όπως το ΣΕΜΠΟ, στο πιάτο των μεγαλοεπιχειρηματιών, είναι ολοφάνερη. Οπως και η οργή των συμβασιούχων, που αφού τους προσέλαβαν πριν από 8 μήνες με σπασμένο μεροκάματο, χτυπώντας τις κατακτήσεις του κλάδου, τώρα τους πετάνε στο δρόμο, ανά 30 κάθε βδομάδα, διαδικασία που θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι τις 25 Απρίλη. Ολοι, «μόνιμοι» και συμβασιούχοι, παραμένουν σύσσωμοι στην αίθουσα και υποδέχονται τον συνάδελφό τους ναυτεργάτη Γιάννη Μανουσογιαννάκη, υποψήφιο νομάρχη Πειραιά με το ψηφοδέλτιο της ΝΑΣ και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ο Γ. Μανουσογιαννάκης έθεσε το ζήτημα καθαρά: «Δεν υπάρχει τρίτος δρόμος. 'Η θα συμβιβαστείς και θα υποταχτείς με αυτή την πολιτική, της φτώχειας, της μιζέριας, των ιδιωτικοποιήσεων των πάντων και τους εκπροσώπους της - ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, με συνένοχο τον ΣΥΝ - και των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών ή θα συγκρουστείς διεκδικώντας τον πλούτο που εσύ παράγεις». Βήμα σε αυτό - τόνισε - αποτελεί και η ανάδειξη στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές των αγωνιστικών ψηφοδελτίων συνεργασίας. Οι εκλογές αυτές είναι καθαρά πολιτικές και η ανάδειξη των αγωνιστών δημάρχων θα δώσει ηχηρό μήνυμα αντίστασης σ' αυτή την πολιτική και θα συμβάλει στην ανάπτυξη των αγώνων του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Κάνοντας αυτό χειροπιαστό για τους εργαζόμενους του λιμανιού, ανέφερε ως παράδειγμα το γεγονός η Τοπική Αυτοδιοίκηση, την οποία οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ την έχουν μετατρέψει σε μοχλό για την επιβολή της αντεργατικής αντιλαϊκής πολιτικής, με τη βοήθεια των «γαλαζοπράσινων» και των «ροζ» - δηλαδή του ΣΥΝ - δημάρχων και νομαρχών, αποτέλεσε και το «δοκιμαστικό σωλήνα» για την επιβολή των ελαστικών μορφών απασχόλησης (συμβασιούχων, ωρομίσθιων, ακόμα και εργαζομένων χωρίς πληρωμή, με την ελπίδα ότι κάποτε θα τους προσλάβουν), οι οποίες τώρα επεκτείνονται πια παντού, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον ΟΛΠ.

Απευθύνοντας το κάλεσμα ο Γ. Μανουσογιαννάκης έθεσε τους εργαζόμενους απέναντι στις ευθύνες τους, να αλλάξουν τους συσχετισμούς δύναμης σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο. Τους κάλεσε να συσπειρωθούν με τις ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ, απομονώνοντας πια τις υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ ΑΠ και να συμμετέχουν στη σημερινή απεργιακή κινητοποίηση με όποιο τρόπο μπορούν.

«Τουφεκιές στον αέρα», με ένα τετελεσμένο έγκλημα να συντελείται ήδη σε βάρος των εργαζομένων και των κατοίκων της Καλλιθέας, ρίχνει η διοίκηση του δήμου με δήμαρχο τον Κ. Ασκούνη που στηρίζεται από ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ. Διοργανώνει συγκέντρωση στην παραλία των Τζιτζιφιών με θέμα την...«παράδοση της παραλίας στους ιδιώτες» με αφορμή απόφαση της «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ» να ξεπουλήσει 141 στρέμματα ολυμπιακών εγκαταστάσεων στο «Μπιτς Βόλεϊ».

Η διοίκηση του δήμου «ξεχνά» ότι είναι εξίσου συνυπεύθυνη με την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και με τη σημερινή της ΝΔ, στο ξεπούλημα. «Με την πολιτική της όλο αυτό το διάστημα από το 2002 μέχρι και σήμερα, οδήγησε σε αυτή την κατάσταση», σημειώνει στο «Ρ» ο Βασίλης Δημόπουλος, υποψήφιος δήμαρχος με το συνδυασμό «Δημοκρατική Δημοτική Ενότητα».

Η πολιτική βούληση εκποίησης των εγκαταστάσεων είχε εκφραστεί από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Οι νόμοι 316/2002 και 3207/2003 περί Ολυμπιακών Ακινήτων που συνέστησαν την εταιρία «Ολυμπιακά Ακίνητα» και τη μετέτρεπαν σε Ανώνυμη Εταιρία ιδιωτικού δικαίου ψηφίστηκαν από το ΠΑΣΟΚ. Η ΝΔ ήρθε να ολοκληρώσει το έγκλημα που ξεκίνησε το ΠΑΣΟΚ με το νόμο 3342/2005 μετατρέποντας τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις σε μεγάλες εμπορικές και επιχειρηματικές ζώνες. Και τώρα ο δήμαρχος, «ανακαλύπτοντας την Αμερική» προχωρά σε... προεκλογική (;) κινητοποίηση.

Ο Β. Δημόπουλος τόνισε ότι η διοίκηση όλα αυτά τα χρόνια «και ενώ είχαν ψηφιστεί οι νόμοι του ΠΑΣΟΚ, διαβεβαίωνε ότι όλες αυτές οι κατασκευές θα αποδίδονταν αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες αυτομάτως στους κατοίκους, προβάλλοντας και συντηρώντας τις απατηλές υποσχέσεις τόσο κυρίως της προηγούμενης όσο και της σημερινής κυβέρνησης. Αποκοίμιζε τους εργαζόμενους της πόλης σκορπίζοντας φρούδες ελπίδες. Και τώρα τι; Δύο χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, και ενώ βρισκόμαστε προ τετελεσμένων γεγονότων, διοργανώνουν αυτή τη συγκέντρωση - φιέστα».

Σε πλήρη αντίθεση με αυτή την πολιτική βρίσκεται η «Δημοκρατική Δημοτική Ενότητα» που από το 2002 διοργάνωνε κινητοποιήσεις, αποκαλύπτοντας τα σχέδια εκποίησης.