Μετά τις πρώτες δόσεις κινδυνολογίας και τρομοκράτησης των εργαζομένων που εξαπέλυσε προχτές η κυβέρνηση, πέρασε στη δεύτερη φάση με το στήσιμο του διαλόγου των «κοινωνικών εταίρων». Ετσι, χτες, ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Α. Λοβέρδος ανακοίνωσε επίσημα τις πρώτες συναντήσεις που θα γίνουν τη Δευτέρα 23 Νοέμβρη. Η πρώτη συνάντηση θα είναι με τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ στις 13.30 το μεσημέρι, ενώ λίγο αργότερα θα ακολουθήσει συνάντηση με την ΓΣΕΒΕΕ. Την επομένη, 24 Νοέμβρη θα γίνουν οι συναντήσεις με τον ΣΕΒ και την ΕΣΕΕ.

Σε επιστολή του προς τους προέδρους της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, ο υπουργός Εργασίας σημειώνει ότι «είναι απαραίτητο να δοθούν συνολικές αλλά και επιμέρους λύσεις, διαμέσου ενός διεισδυτικού κοινωνικού διαλόγου». Το τι θα είναι βέβαια αυτός ο «διάλογος» οι εργαζόμενοι δε χρειάζεται να περιμένουν για να το δουν, αφού ήδη η κυβέρνηση προσδιόρισε το περιεχόμενό του και την ουσία των «συνολικών λύσεων» που επιδιώκει να δώσει. Η στοχοποίηση εκ μέρους της κυβέρνησης του «κόστους» - χαρακτηρισμό που το κεφάλαιο δίνει γενικά σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα των εργαζομένων - των συντάξεων το οποίο εκ των προτέρων θεωρεί ως σοβαρό πρόβλημα, προδιαγράφει και τις αντεργατικές λύσεις που έχει στο συρτάρι της. Η ενοχοποίηση και πάλι των ασφαλισμένων για τις λεγόμενες σπατάλες στη φαρμακευτική δαπάνη, δείχνει και αυτή ότι στις μυλόπετρες της εξοικονόμησης θα μπούνε οι παροχές Υγείας, το δικαίωμα των ασφαλισμένων στη στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αλλωστε, ήδη προγραμματικά το ΠΑΣΟΚ έχει δηλώσει την πρόθεσή του για «ενοποιήσεις» των κλάδων Υγείας των μεγαλύτερων ασφαλιστικών ταμείων, η οποία θα γίνει μοχλός για παραπέρα περικοπές στην Υγεία, αλλά και την προώθηση της εμπορευματοποίησης ολόκληρου του βασικού αυτού τομέα.

Σε έναν τέτοιο «διάλογο», με προκαθορισμένα αντεργατικά αποτελέσματα έσπευσαν να δηλώσουν πρόθυμες οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, παίζοντας το γνωστό τους ρόλο. Μόνο που τους διαλόγους αυτούς τούς έχει πληρώσει ακριβά η εργατική τάξη. Κοινωνικός διάλογος και «Συμφωνία» προηγήθηκε πριν το 1998, για να προετοιμαστούν οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις που σήμερα δρέπουμε τους καρπούς τους με την «ευελιξία», τη μερική απασχόληση, την ενοικίαση εργαζομένων, την εκ περιτροπής εργασία. Με «διάλογο» προετοιμάστηκε ο νόμος 3029 του ΠΑΣΟΚ το 2002, που πετσόκοψε συντάξεις, αύξησε όρια ηλικίας, νομοθέτησε την υποχρηματοδότηση του ΙΚΑ, για το οποίο σήμερα «ανακαλύπτουν» ότι έχει ελλείμματα. Με αντίστοιχο διάλογο στις επιτροπές της Βουλής πέρυσι η κυβέρνηση της ΝΔ και με τη συμμετοχή πάντα των κοινωνικών εταίρων «ψήθηκε» ο νόμος Πετραλιά που τσάκισε - μεταξύ των άλλων - τα δικαιώματα της εργαζόμενης μητέρας.

Η προθυμία που οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες δείχνουν για την πραγματοποίηση νέων «διαλόγων» γίνεται απροθυμία όταν αφορά την κινητοποίηση των εργαζομένων για τη διεκδίκηση όσων έχουν ανάγκη, τη διεκδίκηση δηλαδή ενός δημόσιου καθολικού συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Μετά την πρόταση που κατέθεσαν προχτές οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στη ΓΣΕΕ για την κήρυξη πανελλαδικής 24ωρης απεργίας, χτες, ανάλογη πρόταση κατέθεσαν και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Δημόσιο κατά τη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ. Οπως και στη ΓΣΕΕ η παράταξη της ΠΑΣΚ απέρριψε την πρόταση, ισχυριζόμενη ότι δε χρειάζονται να γίνουν κινητοποιήσεις. Η ΔΑΚΕ επιφυλάχθηκε να τοποθετηθεί στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ - θα γίνει στις 27 Νοέμβρη - και η «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΝ) δεν απέρριψε την πρόταση, προβάλλοντας όμως το δικό της πλαίσιο.