Αρχίζει την Τετάρτη στην Ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση για τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2003. Συζήτηση, που θα ολοκληρωθεί την Κυριακή τα μεσάνυχτα, με το διαβόητο «ναι σε όλα» των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος. Στην Ολομέλεια, θα παρέμβει, με ομιλία της, η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, ενώ, κατά τη διάρκεια της συζήτησης, αναμένεται να μιλήσουν αρκετοί βουλευτές του ΚΚΕ. Η άποψη των κομμουνιστών για τον Κρατικό Προϋπολογισμό παρουσιάζεται αναλυτικά στις εισηγήσεις των βουλευτών του Κόμματος Αγγελου Τζέκη, που είναι γενικός εισηγητής και του Νίκου Γκατζή, που είναι ο ειδικός εισηγητής. Σήμερα, ο «Ρ» παρουσιάζει το εισαγωγικό μέρος της παρέμβασης του Α.Τζέκη, καθώς και το μέρος που αναφέρεται στη γενική άποψη του Κόμματος για το θέμα του Κρατικού Προϋπολογισμού. Ο βουλευτής, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους το ΚΚΕ θα καταψηφίσει τον Προϋπολογισμό του 2003, σημειώνει:

«Η κυβέρνηση αξιοποιεί τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2003 σαν μοχλό υλοποίησης της αντιλαϊκής οικονομικής πολιτικής. Επιδιώκει μέσα από τον Κρατικό Προϋπολογισμό:

• Την εκπλήρωση των στόχων του αντιλαϊκού Συμφώνου Σταθερότητας με την Ευρωπαϊκή Ενωση.
• Την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, της παραγωγικότητας και της επενδυτικής δραστηριότητας, δηλαδή την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, η οποία θα προέλθει μέσα από την ακόμη μεγαλύτερη συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης.
• Την προώθηση των αναδιαρθρώσεων στην ελληνική οικονομία μέσα από την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, την απελευθέρωση των αγορών, τη μεγαλύτερη ελαστικοποίηση και ευελιξία στην αγορά εργασίας με την αφαίρεση εργατικών κατακτήσεων.

Ο Κρατικός Προϋπολογισμός και για το 2003 λειτουργεί αναδιανεμητικά προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.

Εξυπηρετεί τις ανάγκες αναπαραγωγής του κοινωνικού κεφαλαίου. Μέσα από το εθνικό Πρόγραμμα Επενδύσεων, από τη χρηματοδότηση των Ολυμπιακών Εργων και των έργων του Γ` Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (ΚΠΣ), προχωρά στη γενναία χρηματοδότηση του μεγάλου κεφαλαίου και τη διασφάλιση της κερδοφορίας του.

Είναι σταθερά προσανατολισμένος στην υλοποίηση μιας περιοριστικής εισοδηματικής πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας. Οι προβλεπόμενες ονομαστικές αυξήσεις 2,5% στους μισθούς, όχι μόνο δεν προσεγγίζουν την ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ (7%), αλλά είναι κάτω και από τον πληθωρισμό, ο οποίος το 2003 -ακόμη και με βάση τις αισιόδοξες κυβερνητικές προβλέψεις - θα είναι 2,9%.

Οι κυβερνητικές εξαγγελίες περί φοροελαφρύνσεων 545 εκατ. ΕΥΡΩ για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους δε φαίνεται να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Γιατί τα έσοδα από τη φορολογία φυσικών προσώπων προβλέπεται να αυξηθούν κατά 8,2% σε σχέση με τον Προϋπολογισμό του 2002. Επίσης αντίστοιχη αύξηση έχουμε και στους έμμεσους φόρους, για το ΦΠΑ 8,2% και για τους Ειδικούς Φόρους Κατανάλωσης (ΕΦΚ) (καπνός, ποτά, κ.ά.) 8,8%, φόρους που επιβαρύνουν τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Ενώ ιδιαίτερα θα επιβαρυνθούν φορολογικά οι μικρές επιχειρήσεις (επαγγελματοβιοτέχνες και έμποροι), οι οποίοι μόνο για το 2002 επιβαρύνθηκαν επιπλέον με 1 δισ. ΕΥΡΩ, εξαιτίας των ρυθμίσεων για τη "συνάφεια". Αντίθετα, οι ουσιαστικές φοροελαφρύνσεις προβλέπονται για το μεγάλο κεφάλαιο, όπως επιστροφή φόρου 2,1 δισ. ΕΥΡΩ στις επιχειρήσεις, μείωση κατά 1,6% των εσόδων από τη φορολογία των νομικών προσώπων σε σχέση με τον Προϋπολογισμό του 2002 και κατά 10,4% μείωση της φορολογίας της περιουσίας.

Ο Κρατικός Προϋπολογισμός αντανακλά την κυβερνητική ανησυχία μπροστά στη διεθνή ύφεση που εκδηλώνεται με σχετικό συγχρονισμό στα τρία ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ενωση, Ιαπωνία) και στην επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης του ΑΕΠ της ελληνικής οικονομίας σε σχέση με τις προβλέψεις της.

Η άρχουσα τάξη αξιολογεί τα προμηνύματα της ύφεσης στην ελληνική οικονομία, τη στασιμότητα στην πορεία της μεταποιητικής βιομηχανίας, τη διεύρυνση του εμπορικού ελλείμματος και την επιδείνωση της ανταγωνιστικής θέσης των ελληνικών προϊόντων στη διεθνή αγορά. Η ανησυχία της διευρύνεται, διότι διαφαίνεται ότι η κοινοτική χρηματοδότηση (Γ` ΚΠΣ, Ολυμπιακά Εργα κλπ.) δε θα είναι αντίστοιχου ύψους μετά το 2004.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να διαχειριστεί με γνώμονα τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου την κατάσταση, μέσα στο πλαίσιο του μονόδρομου της ΟΝΕ, χωρίς να θίξει την κερδοφορία των μονοπωλίων. Ετσι, απ' τη μια, προσπαθεί να συγκρατήσει τα ελλείμματα και τον πληθωρισμό σε βάρος του λαϊκού εισοδήματος και, από την άλλη, επιχειρεί να συγκρατήσει την πτώση της λαϊκής κατανάλωσης για να τονώσει το ρυθμό της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Πρόκειται για μια αδιέξοδη προσπάθεια "τετραγωνισμού του κύκλου".

Οι όποιες προσπάθειες συγκράτησης της πτώσης της λαϊκής κατανάλωσης θα εξανεμιστούν από την κυβερνητική πολιτική της ακρίβειας, της πλήρους εμπορευματοποίησης της Παιδείας και της Υγείας, της συρρίκνωσης του πραγματικού μισθού.

Το ΚΚΕ καταψηφίζει το Γενικό Κρατικό Προϋπολογισμό του 2003. Καλεί τους εργαζόμενους να μην εγκλωβιστούν στα ψευτοδιλήμματα για το καλύτερο μείγμα διαχείρισης, στο πλαίσιο του αντιλαϊκού μονόδρομου της ΟΝΕ, σοσιαλδημοκρατικής ή νεοφιλελεύθερης εκδοχής, κεντροδεξιών ή κεντροαριστερών σχημάτων.

Καλεί να μην παρακολουθήσουν παθητικά την αποπροσανατολιστική διαμάχη μεταξύ ΠΑΣΟΚ - ΝΔ για τη διαφάνεια των στοιχείων του Προϋπολογισμού, η οποία συγκαλύπτει την ουσιαστική συμφωνία τους για την αντιλαϊκή επίθεση σε βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Προτείνει στο λαϊκό κίνημα να δώσει άμεσα τη δική του αγωνιστική απάντηση, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και την ισοπέδωση των εργατικών κατακτήσεων. Να αντεπιτεθε,ί απαιτώντας άμεσα ουσιαστικές αυξήσεις, δημόσια - δωρεάν Υγεία και Πρόνοια για όλους, κατάργηση των έμμεσων φόρων στα είδη λαϊκής κατανάλωσης.

Ο λαός πρέπει να πάρει την τύχη του στα χέρια του, ώστε να γίνει λαϊκή περιουσία ο κοινωνικός πλούτος που παράγει».

«Για το ΚΚΕ, το θέμα του Προϋπολογισμού είναι κυρίως πολιτικό. Γιατί στον Προϋπολογισμό η τοποθέτηση γίνεται σύμφωνα με την πολιτική επιλογή του κάθε κόμματος, που πρέπει ν' απαντήσει: Προώθηση και εξασφάλιση των λαϊκών συμφερόντων ή των συμφερόντων του μονοπωλιακού κεφαλαίου;

Το ΚΚΕ, έχοντας ξεκάθαρο πολιτικό στόχο, καταψηφίζει τον Προϋπολογισμό του 2003, επειδή αυτός είναι αντιλαϊκός, φοροεισπρακτικός, ταξικός και ενισχύει παραπέρα την έντονα αναδιανεμητική του λειτουργία υπέρ του κεφαλαίου.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει πως χρειάζεται άλλος Προϋπολογισμός, στα πλαίσια μιας άλλης πολιτικής. Πρόκειται για αίτημα ρεαλιστικό, που βασίζεται στην πραγματικότητα της χώρας μας. Το ΚΚΕ, με την πολιτική του πρόταση για τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου πάλης, καλεί τον ελληνικό λαό να πάρει την τύχη του στα χέρια του, το μέλλον των παιδιών του, την πορεία του τόπου, με στόχο τη λαϊκή ευημερία, τη δημιουργία της λαϊκής οικονομίας. Η λαϊκή οικονομία αποτελεί σήμερα αναγκαιότητα, ρεαλιστική απάντηση στα οξυμένα προβλήματα του λαού και της χώρας. Η σημερινή οικονομία έχει βάση, κίνητρο και σκοπό το μονοπωλιακό υπερκέρδος, τη διασφάλιση και αναπαραγωγή του. Από εδώ προκύπτουν τα καθημερινά πιεστικά, τραγικά προβλήματα που ζει ο λαός μας.

Το ΚΚΕ διακηρύσσει ότι τα προβλήματα των εργαζομένων, ολόκληρου του λαού και της νεολαίας θα μπορούν να βρουν λύση στα πλαίσια ενός άλλου δρόμου εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας, προς όφελος των εργαζομένων. Του δρόμου της ανάπτυξης της λαϊκής οικονομίας, στα πλαίσια της οποίας θα αλλάξουν χέρια και ρόλο τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, οι μεγάλες επιχειρήσεις και οργανισμοί και από την ιδιοκτησία και τον έλεγχο της οικονομικής ολιγαρχίας να περάσουν στο λαό. Στα πλαίσια της λαϊκής οικονομίας:

• Θα κοινωνικοποιηθούν οι στρατηγικοί τομείς και τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, ειδικά σε τομείς κρίσιμους για την άσκηση φιλολαϊκής πολιτικής, για την ασφάλεια και την προστασία της χώρας, όπως: Ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, ορυχεία, ύδρευση, μεταφορές. Στους βασικούς κλάδους μεταποίησης, παραγωγής μέσων παραγωγής και προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης. Στο τραπεζικό σύστημα, στο σύστημα συγκέντρωσης, διοχέτευσης και διαχείρισης οικονομικών και υλικών πόρων. Στο εξωτερικό εμπόριο, στο συγκεντρωμένο δίκτυο εσωτερικού εμπορίου. Στη βασική έρευνα. Παράλληλα με τον κοινωνικοποιημένο τομέα της λαϊκής οικονομίας, θα λειτουργούν οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί της μικρομεσαίας αγροτιάς, των μικρομεσαίων - ιδιαίτερα αυτών που είναι σε κλάδους μεταποίησης - όπου υπάρχει πολύ μικρή συγκέντρωση.
• Θα δημιουργηθεί και θα λειτουργεί κεντρικός πανεθνικός μηχανισμός διεύθυνσης της οικονομίας, για να αξιοποιούνται όλες οι παραγωγικές δυνατότητες με εργαλείο του τον κρατικό πανεθνικό σχεδιασμό, με προσαρμογή στο περιφερειακό, κλαδικό, διακλαδικό επίπεδο.
• Θα υπάρχει κοινωνικός και εργατικός έλεγχος, ο οποίος θα υλοποιείται με ενεργό λαϊκή συμμετοχή στις αποφάσεις του πανεθνικού μηχανισμού. Κοινωνικός και εργατικός έλεγχος θα υπάρχει στη διεύθυνση, στη δράση, στα αποτελέσματα, όπως και πλήρη δημοκρατία στους χώρους δουλιάς.
• Θα διαμορφωθεί και θα ακολουθείται διαφορετικός διεθνής προσανατολισμός της χώρας: Σπάσιμο των δεσμών και πλήρης εναντίωση στις διεθνείς ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Ενεργητική συμμετοχή της στις διεθνείς εξελίξεις και συνεργασίες, με κριτήριο το συμφέρον των λαών, της ειρήνης. Συνεργασία με χώρες και λαούς, με κριτήριο το αμοιβαίο όφελος, τη γεωγραφική εγγύτητα, το επίπεδο ανάπτυξης, την ασφάλεια.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει πως μόνον έτσι, με μια λαϊκή οικονομία, που θα προωθείται στα πλαίσια μιας λαϊκής εξουσίας, μπορούν να αντιμετωπιστούν τα χρόνια προβλήματα, να ικανοποιηθούν με επάρκεια οι διευρυμένες λαϊκές ανάγκες, να εξασφαλιστεί η ασφάλεια της χώρας, να ανοίξουν νέοι ορίζοντες στην πολύμορφη λαϊκή δημιουργία, στον πολιτισμό, να προστατευτεί το περιβάλλον».