ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 4 Σεπτέμβρη 2005
Σελ. /32
ΠΑΙΔΕΙΑ
ΕΝΑΡΞΗ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
Με το άνοιγμα των σχολείων αδειάζουν και οι τσέπες

Με την... καλημέρα καλούνται να καταβάλλουν αξιοσέβαστα ποσά οι γονείς των μαθητών, προκειμένου να καλύψουν τις σχολικές και εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών

Οι αγορές σχολικών ειδών απαιτούν γεμάτα πορτοφόλια

Eurokinissi

Οι αγορές σχολικών ειδών απαιτούν γεμάτα πορτοφόλια
Η έναρξη της σχολικής χρονιάς συνεπάγεται για τη λαϊκή οικογένεια να ψάξει βαθιά μέσα στο πορτοφόλι, προκειμένου να μπορέσει να εφοδιάσει το μαθητή με όλα τα απαραίτητα, σε τεχνικό εξοπλισμό, αλλά και να καλύψει τις ανάγκες του σε μόρφωση και καλλιέργεια.

Ωστόσο τα έξοδα δε σταματούν με την έναρξη των μαθημάτων, καθώς στο πρώτο βαλάντιο προστίθενται μια σειρά αγορές και καταβολές λογής λογής διδάκτρων, που κύρια οφείλονται στις ελλείψεις υποδομής τόσο των σχολείων όσο και του εκπαιδευτικού συστήματος στο σύνολό του.

Ετσι, ενώ η ευθύνη εξοπλισμού των σχολείων βρίσκεται πρώτα και κύρια στην πολιτεία, η αγορά υλικών χειροτεχνίας, αθλητικού εξοπλισμού ακόμα και χαρτιού για φωτοτυπίες βαραίνει τη λαϊκή οικογένεια.

Το γέμισμα της τσάντας κοστίζει ακριβά

Με απανωτές διακηρύξεις ο υφυπουργός Ανάπτυξης τη βδομάδα που διανύσαμε «έκλεισε σε όλες τις πτώσεις» ότι οι τιμές των σχολικών ειδών κυμαίνονται στα περσινά επίπεδα, κάνοντας τα ...στραβά μάτια στη σκληρή πραγματικότητα, που λέει ότι ακόμα και αν είναι έτσι, τα σχολικά είδη είναι ακριβά. Πόσο μάλλον που οι τιμές είναι εμφανώς ανεβασμένες από τα περσινά επίπεδα και τα 50 ευρώ είναι το ελάχιστο (για εντελώς τσίπικα πράγματα) που θα χρειαστεί να καταβάλλει κάθε γονιός προκειμένου να αγοράσει τα άκρως απαραίτητα (τετράδια, μολύβια, μπλοκ ζωγραφικής κλπ.).

Ποιος μπορεί να αρνηθεί να διαθέσει ό,τι καλύτερο όταν είναι αντιμέτωπος με τέτοια προσωπάκια;

Motion Team

Ποιος μπορεί να αρνηθεί να διαθέσει ό,τι καλύτερο όταν είναι αντιμέτωπος με τέτοια προσωπάκια;
Μόνιμη «καραμέλα» τόσο των καταστηματαρχών όσο και κυβερνητικών φορέων, είναι ότι οι αποκλίσεις των τιμών, ανάλογα με τη μάρκα, κάνουν τις αγορές προσιτές σε όλα τα πορτοφόλια. Εκείνο που επιμελώς αποκρύπτουν είναι, αφ' ενός, τη διαφορετική ποιότητα των προϊόντων και, αφετέρου, τις συνέπειες του βομβαρδισμού των μικρών μαθητών με πλείστα καταναλωτικά πρότυπα. Και μπορεί ο υφυπουργός να επισημαίνει όσο θέλει ότι δεν πρέπει να αποτελούν κριτήριο οι τιμές στις διάφορες μάρκες, αλλά γεγονός είναι ότι εκείνο που... γυαλίζει στα μάτια του παιδιού, μπορεί να μην είναι χρυσός, κοστίζει όμως πολύ περισσότερο.

Από μια πρώτη βόλτα στα μαγαζιά, διαπιστώσαμε, σύμφωνα και με δηλώσεις καταστηματαρχών, ότι οι αυξήσεις παρουσιάζονται στο ύψος του 4-5% στα μπλε τετράδια, στο 3% στα μολύβια, στο 5% στις κόλλες και τα σελοτέιπ, ενώ αύξηση της τάξης του 5% παρουσιάζουν ορισμένα από τα σχολικά βοηθήματα. Στα ξενόγλωσσα εγχειρίδια οι αυξήσεις υπολογίζονται μέχρι και 10%.

Οι αριθμοί μιλάνε μόνοι τους: οι σχολικές τσάντες κυμαίνονται στα 20-150 ευρώ, οι κασετίνες στα 7-30 ευρώ, τα μολύβια στα 0,25-1,31 ευρώ, με εκείνα που προτιμούνται από τους καταναλωτές να βρίσκονται στα 0,75-0,80 ευρώ. Οι γόμες κυμαίνονται στα 0,20-1,97 ευρώ, οι ξύστρες στα 0,29-3,05 ευρώ, τα στυλό στα 0,20-2 ευρώ. Τα είδη ζωγραφικής αποτελούν ξεχωριστό κονδύλι, με τις ξυλομπογιές (18 χρώματα) να βρίσκονται στα 9,38-12,35 ευρώ, τα παστέλ στα 0,96-16,84 ευρώ, τις νερομπογιές στα 2-22,29 ευρώ, τους μαρκαδόρους στα 2,60-16,99 ευρώ ενώ τα μπλοκ ζωγραφικής στα 1,41-2,52 ευρώ. Τα όργανα γεωμετρίας αυξάνουν ακόμα περισσότερο τα έξοδα με ένα απλό χαρακάκι των 30 εκατοστών να κυμαίνεται στα 0,30-1,33 ευρώ, τα τρίγωνα στα 0,35-1,74 ευρώ, τα μοιρογνωμόνια στα 0,15-0,50 ευρώ ενώ οι διαβήτες κοστίζουν 2,50-13,87 ευρώ. Οσο για τα τετράδια, το απλό μπλε τετράδιο 50 φύλλων κοστολογείται το λιγότερο 0,58 ευρώ, ενώ ανάλογα με το μέγεθος του τετραδίου και τα θέματα η τιμή μπορεί να αγγίξει - και να ξεπεράσει - τα 5,24 ευρώ.

Ολοι έτοιμοι για το σχολείο. Και οι γονείς προετοιμασμένοι για περισσότερα έξοδα

Eurokinissi

Ολοι έτοιμοι για το σχολείο. Και οι γονείς προετοιμασμένοι για περισσότερα έξοδα
Αξίζει να σημειωθεί ότι το κόστος αυτό αυξομειώνεται ανάλογα με τις λίστες που δίνουν οι εκπαιδευτικοί και στις οποίες μπορεί να δει κανείς από τη συγκεκριμένη μάρκα μαρκαδόρων, μέχρι χαρτιά για τις φωτοτυπίες, με τις οποίες θα προμηθεύσει ο δάσκαλος τους μαθητές κατά τη διάρκεια του έτους και δε «δικαιολογούνται» από τα έξοδα του σχολείου. Για παράδειγμα, ο ...τιμοκατάλογος αυξάνεται αν ο δάσκαλος «παραγγείλει» κλασικά τετράδια με χρωματιστό όμως εξώφυλλο, καθώς το ένα κοστίζει 1 ευρώ!

Αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσουμε και την ετήσια - τουλάχιστον - αγορά φόρμας και αθλητικών παπουτσιών, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και η ανάγκη για νέο ρουχισμό καθίσταται απαραίτητη, ο γονιός θα βρεθεί αντιμέτωπος με ένα λογαριασμό τουλάχιστον 150 ευρώ!

Πνευματική και σωματική καλλιέργεια για τους «έχοντες»

Τα έξοδα ακολουθούν τη λογική του «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε» καθώς ο μαθητής έχει μια σειρά ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν, όπως η εκμάθηση ξένων γλωσσών, ο αθλητισμός, ο χορός, η μουσική. Αν σε αυτές τις ανάγκες - τις οποίες ουδόλως καλύπτει το εκπαιδευτικό σύστημα - προσθέσουμε και εκείνες που η ίδια η πολιτεία δημιουργεί, όπως τα φροντιστήρια ενισχυτικής διδασκαλίας, ο βασικός μισθός μετατρέπεται από την αρχή της σχολικής χρονιάς σε ...αέρα κοπανιστό.

Οι τιμές στα ξενόγλωσσα φροντιστήρια κυμαίνονται, ανάλογα με το επίπεδο των μαθητών και τις ώρες μαθήματος ανά βδομάδα, στα 100-150 ευρώ το μήνα, χωρίς βέβαια να υπολογίζονται τα έξοδα για την αγορά ξενόγλωσσων βιβλίων και για τη συμμετοχή στις εξετάσεις που απαιτούνται, τα οποία είναι ιδιαίτερα «τσιμπημένα».

Η σωματική και πνευματική καλλιέργεια των παιδιών έχει ενταχτεί στην κατηγορία του «προαιρετικού», με την πολιτεία να μην παρέχει καμία μέριμνα. Ετσι για να πάει το παιδί στο γυμναστήριο χρειάζονται περίπου 30-60 ευρώ, ενώ το κόστος εκμάθησης χορών, παραδοσιακών ή μοντέρνων, βρίσκεται γύρω στα 60-80 ευρώ το μήνα, για τους αρχάριους και τις πρώτες γενικά τάξεις. Το κόστος αυξάνεται ανάλογα, όσο το παιδί «ανεβαίνει» επίπεδα, ενώ οι στολές και τα παπούτσια χορού θεωρούνται προσωπικός εξοπλισμός, τον οποίο αναλαμβάνει η οικογένεια. Για την εκμάθηση ενός οργάνου, το τμήμα αρχαρίων κοστολογείται σε γενικές γραμμές με 50-120 ευρώ το μήνα, ενώ μπορούν να αγγίξουν και τα 250 ευρώ στις μεγάλες τάξεις.

Αλλά και τα επιπρόσθετα μαθήματα που «χρειάζονται» οι μαθητές προκειμένου να είναι «ανταγωνιστικοί», στο πλαίσιο του «ανταγωνιστικού» σχολείου πάντα, ξεκινάνε από νωρίς και κοστίζουν επίσης ακριβά. Τα ιδιαίτερα σε έναν μαθητή δημοτικού, που αφορούν ουσιαστικά βοήθεια στο διάβασμα κοστίζουν το λιγότερο 10 ευρώ την ώρα, ενώ τα δέκα ευρώ ωριαίως αποτελούν και τη μικρότερη «ταρίφα» που θα συναντήσει ένας μαθητής Γυμνασίου και Λυκείου, με τις τιμές να φτάνουν και τα 40 ευρώ για μια ώρα μαθήματος. Αυτά βέβαια δεν αφορούν τις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου όπου και οι απαιτήσεις είναι αυξημένες. Ενδεικτικά αναφέρουμε την τιμή των 270 ευρώ το μήνα για ένα πλήρες πακέτο προετοιμασίας για τις πανελλήνιες εξετάσεις στη Γ' Λυκείου και 230 ευρώ στη Β' Λυκείου.


Ελένη ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΚΚΕ
Στόχοι πάλης για το λαϊκό κίνημα

Στις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ ενόψει της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης για τη νεολαία, που έχουν τεθεί ήδη σε διαδικασία δημοσίου διαλόγου, σημειώνεται ότι είναι πάγια η πάλη για «Ενιαία Λαϊκή Παιδεία μέσα από δωρεάν δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα».

Αμεση διεκδίκηση του ΚΚΕ είναι η «Βασική - Γενική Εκπαίδευση έως τα 18 χρόνια μέσα από Ενιαίο Δωδεκάχρονο Υποχρεωτικό Σχολείο, συνέχεια δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής, με σκοπό την καλλιέργεια και την ολόπλευρη διαμόρφωση της προσωπικότητας κάθε νέου πριν από την επαγγελματική επιλογή ή ειδίκευση. Θέλουμε σχολείο κοινό για όλους της νέους, με ενιαίο πρόγραμμα, ενιαία - σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή και ενιαία - δωρεάν βιβλία, ενιαία διοίκηση και λειτουργία, μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό με ενιαία εργασιακά δικαιώματα. Σχολείο που θα εξασφαλίζει τη δωρεάν παροχή σε όμοιες συνθήκες της απαραίτητης σε όλους μόρφωσης, παίρνοντας ιδιαίτερα μέτρα για την ένταξη των παιδιών των μεταναστών και των μειονοτήτων».

Για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών σημειώνεται ότι απαιτείται ένα «σχολείο που θα ολοκληρώνει τη διαπαιδαγωγητική εργασία του, χωρίς να χρειάζεται κανένα φροντιστήριο μέσα ή έξω από αυτό, γιατί θα παρέχει όλα τα εφόδια για το μέλλον, πρώτα πρώτα με το να βοηθά το παιδί και τον έφηβο να καλύψουν τις ανάγκες και να ζήσουν τις χαρές της ηλικίας τους».

Κύρια διεκδίκηση και προϋπόθεση αποτελεί η «κατοχύρωση αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν Εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες, προϋπόθεση του ενιαίου χαρακτήρα και της κοινωνικής της αποστολής. Κάλυψη του συνόλου των εκπαιδευτικών αναγκών από τον κρατικό προϋπολογισμό, ενάντια σε κάθε μορφής ιδιωτικοποίηση, άμεσης ή έμμεσης. Διπλασιασμό των κρατικών κονδυλίων για την Εκπαίδευση, ώστε να σταματήσει η καταλήστευση των λαϊκών οικογενειών από τους κάθε λογής εμπόρους της γνώσης. Τα χρήματα των κονδυλίων των κοινοτικών προγραμμάτων ν' αξιοποιηθούν για τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων και των σχολών, ένταξη και διανομή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ακύρωση κάθε μέτρου που οδηγεί σε ανταποδοτική - επιχειρηματική λειτουργία τα σχολεία και τα ΑΕΙ - ΤΕΙ. Οχι δημοτικά τέλη για τη λειτουργία σχολείων και πανεπιστημίων, κανένας ιδιώτης χορηγός στην Εκπαίδευση. Κατάργηση των κάθε λογής ιδιωτικών "πανεπιστημίων", ακύρωση κάθε μέτρου για την αναγνώριση και διεύρυνσή τους, καθώς και των μορφών επιχειρηματικής λειτουργίας των κρατικών ΑΕΙ. Εξασφάλιση δωρεάν συγγραμμάτων, σίτισης και στέγασης όλων των φοιτητών, κατάργηση όλων των διδάκτρων. Παροχή υποτροφιών σε όλους τους μεταπτυχιακούς φοιτητές».

ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
Ο Μαυροθαλασσίτης

(και το περιβόλι του)

ΠΑΝΩ από τριάντα χρόνια χαροπάλευε με τη θάλασσα ο καπετάν - Γιάννης ο Κοζεβέρος. Αξιος ναυτικός, ταξίδευε σε μακρινούς τόπους, μα πιότερο απ' όλα η σκούνα του είχε δουλέψει τη Μαύρη Θάλασσα και τα λιμάνια της. Ταξίδια δύσκολα και μερικές φορές μπροστά του ο θαλασσοπνιγμός.

ΣΤΑΜΑΤΟΥΣΕ του Σταυρού και ξανάρχιζε με τα Φώτα, πολλά χρόνια η ίδια ρότα, μέχρι που 'φτασε η ώρα του ξεμπάργκου και της σύνταξης. Αβολο και δύσκολο για το ναυτικό να βάλει τελεία στη ζωή της θάλασσας μ' όλες τις πίκρες τις φαρμακερές, που έχει, ούτε ήταν από κείνους, που θα γινόταν πια πρεφαντζής... Ο μπαρμπα - Γιάννης είχε από τα πατρογονικά ένα μεράδι κτήματα σε μια πλαγιά και πάνω στο χώμα και την άγρια πέτρα του έσκυψε και το δούλεψε μ' όλη την ψυχή και το 'κανε περιβόλι.

ΕΙΧΕ κοκκινόχωμα μαζί με πέτρα κι εκεί πάνω φύτεψε το αμπελάκι του ρομπόλα, μαυροδάφνη, αλλά και μπόλικα άλλα σταφύλια επιτραπέζια, που τρυγούσε ο νοικοκύρης, αλλά κι οι περαστικοί, καθώς πήγαιναν στο γιαλό, στα Λέπεδα.

ΗΤΑΝ ένα πρότυπο μικρού περιβολιού του καπετάνιου το αμπελάκι. Ολούθε δέντρα, συκιές, κορομηλιές, και σταφύλια κάθε ποικιλίας. Ερεθιστικά τα φορτωμένα κλαδιά προκαλούσαν το διαβάτη. Κι αυτός άπλωνε το χέρι για να δοκιμάσει την ωριμότητά τους.

Ο ΜΠΑΡΜΠΑ - ΓΙΑΝΝΗΣ, ξακουστός για τη ναυτοσύνη του, έμοιαζε με τον Αϊ-Λια, που μπροστά στις περιπέτειες στις οποίες είχε ζήσει πάνω στα κύματα μια μέρα άρπαξε το κουπί και τράβηξε στα ψηλώματα, ως εκεί, που το μάτι δεν ξαγνάντευε θάλασσα και κύμα. Το περιβολάκι, όμως, που ανάστησε στην πλαγιά αντίκριζε θάλασσα, κύμα, καράβια να πηγαινοέρχονται σαν πυγολαμπίδες. Κι ακόμα, έφτανε κοντά του ο βόγκος της θάλασσας, του ανοιχτού πελάγους.

ΕΚΕΙ κάθε καλοκαίρι, όταν έφτανε του κάμπου η ώρα, με επιδέξια αξιοσύνη, έστηνε την τραγάτα του, το χόρτινο υψωμένο δωμάτιο με φτέρες κι άλλα υλικά κι έτσι αποχτούσε το παρατηρητήριό του και ξαγνάντευε αυτούς που είχαν μακρύ χέρι και «τρυγούσαν» από τα ξένα. Εμείς όλοι, γνώριμοι από τα σπίτια και τα συγγενολόγια, σταματούσαμε για λίγο στην τραγάτα του, ξεδιψούσαμε, μας πρόσφερε από του περιβολιού τα καλά του. Και μετά, μας «φόρτωνε» χαιρετίσματα για όλο το χωριό και φρόντιζε να μην ξεχάσει κανένα. Κι εμείς ξεθεωμένοι από το πολύωρο κολύμπι πιάναμε την πλαγιά για να μπούμε στο χωριό, την ώρα, που ο ήλιος βούλιαζε στο πέλαο.

ΗΤΑΝ ένα αυγουστιάτικο πρωινό, που ο καπετάν - Σταύρος ξύπνησε βαθιά χαράματα το χωριό, καθώς με τις δυνατές φωνάρες αναζητούσε εκεί στο γνώριμο αμπελάκι του την τραγάτα του. Ερχόταν από την πολιτεία και τα μάτια δεν αντίκριζαν από μακριά το χόρτινο εκείνο σπιτικό, που κάθε χρόνο έστηνε στη γωνιά του αμπελιού.

ΜΠΗΚΕ στο χτήμα κι ο γερο - θαλασσόλυκος δεν είχε πια αμφιβολία πως η τραγάτα είχε πια γίνει άφαντη. Ο καλοσυνάτος άνθρωπος, που συχνά έμπαινε κι αυτός σ' αστεία και πειράγματα, ετούτη τη φορά φούντωσε κι αγριεμένος άρχισε να γυρεύει την τραγάτα του, προεξοφλώντας πως του χωριού η νεολαία, που ανεβοκατέβαινε το στρατώνι για τη θάλασσα, μόνον αυτοί μπορούσαν να ξεσηκώσουν ολόκληρο το χόρτινο σπιτικό του. Θέλω την τραγάτα μου, φώναζε.

Η ΠΑΡΕΑ σε λίγο σκορπίστηκε στα γύρω κτήματα κι ύστερα από λίγο είδαν να φέρνουν τέσσερις γεροδεμένοι την τραγάτα στη θέση, που την είχε στήσει ο καπετάνιος, όλα όπως τα 'χε ρυθμίσει ο μπάρμπα - Σταύρος και που τα 'θελε όλα στην εντέλεια.

ΤΟ ΑΣΤΕΙΟ που ξεπέρασε αυτή τη φορά όλα τα προηγούμενα τέλειωνε ξανά με της γης τα φιλοδωρήματα, που έστελνε για το κάθε σπιτικό του χωριού ο καπετάνιος. Ηξερε για το καθένα όλα τα χρειαζούμενα και για μας, που σχεδόν καθημερινά του ξεκλέβαμε αχλάδια, κορόμηλα και σταφύλια, είχαμε μερίδιο και στα λαχανικά, που ήταν περιζήτητα εκείνη την εποχή κι απαραίτητα και τα λεμόνια, που κι αυτά ήταν στο νησί, τότε, σπάνια.

ΚΑΝΑΜΕ μια στάση ανάσας κοντά διακόσια μέτρα ψηλά πάνω σε μια βραχούρα, που την αγκάλιαζαν μερσίνες και κάππαρη κι από κει όλοι μαζί τον χαιρετούσαμε: Γεια σου μπάρμπα - Σταύρο... Κι εκείνος, που μας έβλεπε παραταγμένους πάνωθέ του, μας αντιχαιρετούσε σαν να κρατούσε το τιμόνι της μπρατσέρας του κοντά στην τραγάτα φωνάζοντας:

- Στο καλό ζαγάρια μου και το νου σας στη θάλασσα. Είναι ξελογιάστρα, να τη φοβάστε. Και σαν καπετάνιος σκαρφάλωσε στην τραγάτα του...


Του
Νίκου ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΥ

Κατ' επίφαση δωρεάν η Δημόσια Παιδεία

Ζητήσαμε από τον Δημήτρη Κωνσταντινίδη, μέλος της διοίκησης της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας, να σχολιάσει την κατάσταση με την οποία βρίσκονται αντιμέτωποι οι γονείς μπροστά στο άνοιγμα της σχολικής χρονιάς. Παραθέτουμε τα σχόλια του:

«Το κόστος των σχολικών ειδών που πέφτει στις πλάτες της οικογένειας ανέρχεται σε 3 δισ. ευρώ για όλη την επικράτεια. Ασχετα από τις κυβερνητικές δηλώσεις για αύξηση ή μη αύξηση, το σίγουρο είναι ότι τα σχολικά είδη θα ακριβύνουν κι άλλο, ακριβαίνουν συνεχώς. Αυτό σημαίνει ότι οι οικογένειες θα επιβαρυνθούν ακόμα περισσότερο. Και η πραγματικότητα είναι ότι ο μισθός του Σεπτέμβρη δε φτάνει για να καλύψει αυτές τις ανάγκες».

«Η ουσία είναι ότι η Δημόσια Παιδεία κατ' επίφαση μόνο είναι δωρεάν. Το μεγαλύτερο κόστος το πληρώνουν οι γονείς. Με την έναρξη του σχολικού έτους οι δάσκαλοι θα δώσουν και τις γνωστές "συνταγές" για τα παιδιά. Μαρκαδόροι, μπλοκ ζωγραφικής, τετράδια, μολύβια που θα πρέπει να αγοράσουν οι γονείς».

Ο ίδιος ξεκαθαρίζει ότι «η γνώση ξένων γλωσσών δεν καλύπτεται από το σχολείο, είτε γιατί τα συγγράμματα δεν είναι κατάλληλα είτε γιατί το επίπεδο και η υποδομή δεν μπορούν να παρέχουν τη γλωσσομάθεια. Η αισθητική και καλλιτεχνική αγωγή δε βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Τα πράγματα είναι χειρότερα από ό,τι φαίνονται. Κι άμα φτάσεις στο Λύκειο το πράγμα έχει τελειώσει. Η προετοιμασία για τις πανελλήνιες απαιτεί φροντιστήριο, το φροντιστήριο απαιτεί χρήματα. Ολο τον Ιούλη δούλευαν τα φροντιστήρια και από 20 Αυγούστου άνοιξαν ξανά».

«Για όλα αυτά - τονίζει - η κυβέρνηση δεν έχει πάρει κανένα μέτρο. Το μόνο που εξήγγειλε είναι να φτιάξουν νέα σχολεία και τάξεις γιατί η αναλογία των μαθητών στις τάξεις είναι μικρή, αυτό βλέπει. Ομως έτσι όπως είναι το σχολείο δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των παιδιών. Δεν υπάρχουν τάξεις για μουσική, δεν υπάρχουν γυμναστήρια. Εχουν καταστρατηγηθεί όλες οι απόψεις των παιδαγωγών για το πώς πρέπει να είναι το σχολείο».



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ