Στις 21/11/1975 ο «Ριζοσπάστης» αναγγέλλει τη νίκη των απεργών της ΜΕΛ και συναδέλφων τους σε άλλες επιχειρήσεις

Η απεργία των 400 εργατών και υπαλλήλων της βιομηχανίας χαρτιού ΜΕΛ στη Θεσσαλονίκη, ξεκίνησε στη 1 Σεπτέμβρη 1975, με αίτημα την αύξηση των αποδοχών 20% - 40% και την καταβολή επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας 15%. Η απεργία κράτησε 78 μέρες.

Λίγους μήνες πριν, είχε δημιουργηθεί επιχειρησιακό σωματείο. Τον Ιούλη που έγιναν οι αρχαιρεσίες, η εργοδοσία απέλυσε τον αντιπρόεδρο της προσωρινής διοικούσας επιτροπής, τον γενικό γραμματέα και τέσσερα ιδρυτικά μέλη του σωματείου. Οι εργαζόμενοι αντέδρασαν με κινητοποιήσεις, ζητώντας την επαναπρόσληψή τους και προβάλλοντας άλλα αιτήματα, για τους μισθούς και το ωράριο. Γύρισαν στη δουλειά τους σχεδόν ένα μήνα μετά.

Οι συνθήκες δουλειάς είναι αυτές που οδήγησαν στην απεργία του Σεπτέμβρη. Τα μεροκάματα ήταν χαμηλά, οι Συλλογικές Συμβάσεις δεν εφαρμόζονταν με διάφορα τεχνάσματα. Αντρες και γυναίκες δούλευαν μέσα στη σκόνη, στη μούχλα και την υγρασία. Η εργοδοσία δεν έδινε το επίδομα ανθυγιεινής εργασίας, το οποίο είχε καθιερωθεί στον κλάδο από το Σεπτέμβρη του 1974.

Η επιχείρηση σε ανακοίνωσή της χαρακτήρισε αυθαίρετα την απεργία παράνομη. Το απόγευμα της 16ης Σεπτέμβρη μεγάλη αστυνομική δύναμη έφθασε στην πύλη του εργοστασίου. Οταν οι απεργοί αποδοκίμασαν πέντε απεργοσπάστες, ο επικεφαλής της χωροφυλακής τους απείλησε ότι «αύριο θα φέρει χίλιους χωροφύλακες». Τη μέρα εκείνη επισκέφθηκε τους απεργούς αντιπροσωπεία του ΚΚΕ και κατέθεσε το συμβολικό ποσό των 2.000 δραχμών για τη στήριξη του αγώνα τους.

Την Κυριακή, 17 Σεπτέμβρη, στήθηκαν εκδηλώσεις έξω από το εργοστάσιο. Μεταξύ άλλων το Θεατρικό Εργαστήρι της Θεσσαλονίκης παρουσίασε αποσπάσματα από το έργο «Απεργία» και το καλλιτεχνικό συγκρότημα της ΚΝΕ Θεσσαλονίκης τραγούδησε τραγούδια εργατικών αγώνων. Λίγο πριν τη γιορτή επισκέφθηκε τους απεργούς η Μ. Γιάννου, βουλευτής του ΚΚΕ.

Οταν οι εργάτες συμπληρώνουν 24 μέρες απεργίας, η εργοδοσία έκανε ακόμα εννιά απολύσεις και άσκησε πιέσεις για να τερματιστεί η κινητοποίηση, χωρίς αποτέλεσμα.

Στα τέλη Σεπτέμβρη, ένα Σάββατο απόγευμα όπου στο εργοστάσιο υπήρχαν 80 άτομα απεργιακή περιφρούρηση, κατέφθασε ένας λόχος 60 χωροφυλάκων με κράνη και γκλομπς. Η εταιρεία προσπάθησε να φυγαδεύσει δύο φορτηγά με προϊόντα της. Η περιφρούρηση ξάπλωσε στην είσοδο, ενώ άρχισαν να καταφθάνουν απεργοί μαζί με τις οικογένειές τους, ακυρώνοντας τις απεργοσπαστικές προσπάθειες.

Στις αρχές Οκτώβρη το Σωματείο κατήγγειλε ότι «άγνωστοι» συνέχιζαν να απειλούν από το τηλέφωνο μέλη της διοίκησης. Απειλητικά τηλεφωνήματα γίνονταν και σε εκπροσώπους άλλων σωματείων που συμπαραστέκονταν στον αγώνα τους. Στις 6 Οκτώβρη η εργοδοσία έκανε ακόμα 30 απολύσεις. Οι απεργοί πρόσθεσαν τα νέα αιτήματα: Επαναπρόσληψη των απολυμένων, απομάκρυνση του προσωπάρχη. Στα μέσα Οκτώβρη η εργοδοσία προσέφυγε στα δικαστήρια κατά του προέδρου και του γενικού γραμματέα του σωματείου, επιδιώκοντας να τους απολύσει.

Στις 30 Οκτώβρη οι απεργοί κατέβηκαν στην Αθήνα, κάνοντας συγκέντρωση στη Βουλή. Οπως κατήγγειλαν κατά την κάθοδό τους, αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες τούς σταμάτησαν στο δρόμο 12 φορές με διάφορα προσχήματα. Ακόμα, στην κινητοποίησή τους ορισμένοι συμπαραστάτες πήγαν να δημιουργήσουν σύγχυση με διάφορα συνθήματα...

Απεργοί της ΜΕΛ παρέμειναν στην Αθήνα και προχώρησαν σε κοινές κινητοποιήσεις με τους εργάτες της χαρτοποιίας ΕΓΛ της Πάτρας που επίσης είχαν έρθει στην Αθήνα.

Η απεργία σταμάτησε στις 20 Νοέμβρη. Οι εργάτες πέτυχαν αύξηση 20% για όσους είχαν υπηρεσία κάτω από δύο χρόνια και 26% για όσους είχαν υπηρεσία πάνω από δύο χρόνια. Ακόμα, αύξηση στους μισθούς των υπαλλήλων κατά 1.100 δραχμές στους μισθούς μέχρι 8.000, 800 δραχμές στους μισθούς των 10.000 και 600 δραχμές στους μισθούς άνω των 10.000 δραχμών. Καταβολή των ημερομισθίων και μισθών της απεργίας, επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων, να εξεταστεί από επιτροπή το θέμα του ανθυγιεινού επιδόματος και άλλα επιμέρους αιτήματα.