Πρώην δήμαρχος Νίκαιας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υποψήφια στη Β' Περιφέρεια Πειραιά
Υπάρχει ακόμα το πρόβλημα της παραδοσιακής νοοτροπίας, υπάρχουν όμως και οι οικονομικές ανάγκες που διαρκώς αυξάνονται, με αποτέλεσμα οι πατέρες να αναζητούν συμπληρωματική εργασία. Οι κοινωνικές παροχές συνεχώς μειώνονται, έτσι τα προβλήματα χτυπάνε περισσότερο τις γυναίκες.
Το πρόβλημα της ανεργίας δεν μπορούν βέβαια να το λύσουν τα πρόχειρα στημένα σεμινάρια που επιδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και ευνοούν τους επιτήδειους. Πρόκειται για "λύσεις του ποδαριού", έξω από τη δημόσια εκπαίδευση, μετεκπαίδευση και εξειδίκευση. Ηδη υπάρχει εμπειρία δέκα χρόνων που δείχνει ότι τα πολυδιαφημιζόμενα σεμινάρια δε λύνουν το πρόβλημα!
Είναι γνωστό ότι το ΚΚΕ δεν ψήφισε το πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για τις γυναίκες, παρόλο που η επιτροπή αυτή δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της ΓΓ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα. Κι αυτό γιατί ενώ γινόταν στο πόρισμα αναφορά στα προβλήματα των γυναικών, αγνοούνταν οι ουσιαστικές αιτίες που τα δημιουργούν και φυσικά δεν προτείνονταν οι αποτελεσματικές λύσεις. Ο στόχος για μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα όπου παίρνονται οι αποφάσεις, δε θα αποκτήσει ουσιαστικό περιεχόμενο, αν δεν προωθηθούν σ' αυτά τα κέντρα γυναίκες, που θέλουν λόγω της πολιτικής τους θέσης να παλεύουν για τα δικαιώματά μας. Είναι γεγονός ότι οι γυναίκες στη Βουλή δεν κατήγγειλαν αυτά που έπρεπε να καταγγείλουν για να προασπίσουν τα συμφέροντα των γυναικών, π.χ. την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης για τις γυναίκες και την άρση της απαγόρευσης της νυχτερινής εργασίας.
***
Η Βέρα Νικολαϊδου είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και επικεφαλής του Τμήματος Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Πρώην δήμαρχος Νίκαιας, διακρίθηκε για το σημαντικότατο, όσο και πρωτότυπο έργο της, ιδιαίτερα για τις γυναίκες: πρώτος ο Δήμος Νίκαιας, με δική της πρωτοβουλία, έκανε το τόλμημα να δημιουργήσει "Πολύκεντρο" για τις δημότισσές του - ένα τετραώροφο κτίριο που φιλοξένησε βρεφονηπιακό σταθμό, απογευματινό παιδότοπο, πολυιατρείο για τις γυναίκες και τα παιδιά, τμήματα επαγγελματικής κατάρτισης, στέκι για τις γυναίκες, τμήμα ζωγραφικής για τα παιδιά του δημοτικού και του γυμνασίου, εκθεσιακό χώρο. Ακόμα έδωσε μεγάλη έμφαση στον πολιτιστικό τομέα και στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου λειτούργησαν ωδείο, χορευτικό τμήμα, τμήμα ζωγραφικής και θεάτρου καθώς και σχολή βιτρό.
Εκπαιδευτικός, υποψήφια στη Β Περιφέρεια Θεσσαλονίκης
Περιορίζεται έτσι στο σημαντικό, ούτως ή άλλως, ρόλο της μάνας, που όμως της στερεί την ευκαιρία να ανοίξει τις δυνατότητές της μέσα στην παραγωγική διαδικασία, να σταθεί οικονομικά, να συμβάλλει στο βαλάντιο της οικογένειας.
***
Η Βασιλική Πολυζωίδου είναι απόφοιτος της Φυσικομαθηματικής Σχολής του ΑΠΘ. Από το 1975 οργανώθηκε στην ΚΝΕ και από το 1976 στο ΚΚΕ. Εκπαιδευτικός, έχει εργαστεί στην ιδιωτική εκπαίδευση και σήμερα διευθύνει φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών. Συμμετείχε μετά τη μεταπολίτευση σε όλους τους αγώνες του συνδικαλιστικού κινήματος. Ηταν μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφια στις τελευταίες δημοτικές εκλογές.
Πρόεδρος του Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, μέλος του ΔΣ της ΓΣΕΕ, υποψήφια στη Β Περιφέρεια Αθήνας
Ξεχωρίζουν και "σημαδεύουν" τη ζωή των εργαζομένων. Είναι προβλήματα που απορρέουν και από την πολιτική λιτότητας και από τη συστηματική συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας, η οποία γεννά ανεργία, μαρασμό, εξαθλίωση, φτώχεια. Μεγάλα προβλήματα επίσης είναι αυτά που απορρέουν από την εφαρμογή της "Λευκής Βίβλου", και εκφράζονται με συνολική επίθεση στις κατακτήσεις και καταλήγουν στην εφαρμογή της άτυπης και μερικής απασχόλησης, στην κατάργηση του 8ωρου και των συλλογικών συμβάσεων και στην προσπάθεια για κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης.
Ολα αυτά καταλήγουν, είτε σαν πράξεις είτε σαν προοπτική, σε συνολική υποβάθμιση της ζωής των εργαζομένων και τους εισοδήματός τους, εντείνουν την εκμετάλλευση και υπονομεύουν το μέλλον.
Μεγάλο όμως πρόβλημα είναι και η συστηματική προσπάθεια να πείσουν τους εργαζόμενους ότι αυτά είναι επιβεβλημένα, αναγκαία, ότι υπηρετούν την ευημερία, ενώ είναι καθαρή οπισθοδρόμηση. Η λογική, δηλαδή, της συναίνεσης και της υποταγής που διοχετεύουν είναι επίσης κορυφαίο πρόβλημα που χρειάζεται αποφασιστική αντιμετώπιση.
Γιατί προβάλλει αιτήματα σε όλους τους τομείς, αλλά και την ανάγκη της συνολικής και ριζικής αλλαγής της κοινωνίας, όπου θα βρουν διέξοδο και λύση τα προβλήματα των γυναικών. Γι' αυτό θα δώσει σιγουριά και αυτοπεποίθηση με την οργάνωση αγώνων, τη δημιουργία μετώπου πάλης και προοπτικής.
Υπάρχει διέξοδος μέσα από την Ευρωπαϊκή Ενωση; Η συγκεκριμένη Ευρώπη - της Συνθήκης του Μάαστριχτ, της "Λευκής Βίβλου", του προγράμματος "σύγκλισης", της λιτότητας και της φτώχειας - δεν έχει καμιά σχέση με τις ανάγκες, το μέλλον και την προοπτική των εργατών.
Την Ευρωπαϊκή Ενωση λοιπόν των πολυεθνικών αντιπαλεύουμε με κάθε τρόπο και μορφή, την αντιπαλεύουν οι εργάτες, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι, με τα αιτήματά τους και τους αγώνες τους. Σ' αυτό το αντιπάλεμα βρίσκεται η προοπτική και όχι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση - με συνθήκες αναθεωρημένες ή όχι.
Ενισχυμένο ΚΚΕ σημαίνει κτίσιμο της αντεπίθεσης. Αυτό είναι σίγουρα το μέλλον.
***
Η Χριστίνα Τσεντούρου γεννήθηκε στην Πάτρα και είναι 41 χρονών. Παντρεμένη και μητέρα δύο αγοριών. Είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Από το 1983 - 1986 ήταν μέλος της διοίκησης του ΕΚΑ. Αργότερα μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Εργατών Δέρματος και τώρα της ενοποιημένης Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος. Σήμερα είναι πρόεδρος του Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, και μέλος του ΔΣ της ΓΣΕΕ.
Σύμφωνα με παραδείγματα που επεξεργάστηκε ο "Ρ", ένας μισθωτός που έπαιρνε 100.000 δραχμές μισθό το Δεκέμβρη του 1990, έχασε περίπου 2.261.946 δραχμές, λόγω της γαλαζοπράσινης εισοδηματικής πολιτικής των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
Θα πιστεύατε, αν σας έλεγαν ότι οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, στα τελευταία 6 χρόνια (δηλαδή με την εισοδηματική πολιτική που εφάρμοσαν στην περίοδο 1991 - 1996), "έκλεψαν" συνολικά περίπου 2.261.946 δραχμές από κάθε μισθωτό του δημοσίου, που είχε το Δεκέμβρη 100.000 δραχμές μισθό; Αν δεν πιστεύετε, διαβάστε προσεκτικά τους παρακάτω 6 πίνακες που επεξεργάστηκε και δημοσιεύει σήμερα ο "Ρ". Οι πίνακες αυτοί, δείχνουν πόσο ψεύτικη είναι η αντιπαράθεση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Οι δύο μονομάχοι, "τσακώνονται" για το αν η "πραγματική" αύξηση του εισοδήματος των μισθωτών, ήταν μεγαλύτερη επί των ημερών που στην κυβέρνηση ήταν η "φιλελεύθερη" ή η "σοσιαλιστική" παράταξη, ενώ στην ουσία και στην πρώτη και στη δεύτερη τριετία τα πραγματικά εισοδήματα των εργαζομένων μειώθηκαν.
Σε πείσμα των προεκλογικών δημόσιων δεσμεύσεων για "προστασία και εγγύηση του πραγματικού εισοδήματος" - που μοίραζαν τόσο η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ και επαναλαμβάνονται αυτές τις μέρες - τα πραγματικά εισοδήματα εξελίχθηκαν εντελώς διαφορετικά για τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων και συνταξιούχων. Οι αριθμοί μαρτυρούν με τη δική τους γλώσσα ότι, η γαλαζοπράσινη οικονομική πολιτική μονόπλευρης λιτότητας, που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από το 1990 μέχρι σήμερα, προκάλεσε άγρια διανομή και αναδιανομή των εισοδημάτων σε βάρος των εργαζομένων και προς όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Ο "Ρ" επεξεργάστηκε και παρουσιάζει σήμερα σε παραδείγματα την εξέλιξη 5 διαφορετικών μισθών στο δημόσιο, τις δραματικές απώλειες στην αγοραστική δύναμή τους, με τη συγκεκριμένη εισοδηματική πολιτική που εφαρμόστηκε στην περίοδο 1991 - 1996.
Ας αφήσουμε τα λόγια, για να μιλήσουν οι αριθμοί. Οι αριθμοί, που έχουν τη δική τους σκληρή γλώσσα, σχετικά με το μέγεθος της ληστείας στους μισθούς των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, στην τελευταία εξαετία. Γιατί όταν μιλούν οι αριθμοί, τα σχόλια περιττεύουν. Το μόνο που θέλουμε να υπογραμμίσουμε, είναι, πως τα ποσά για το μέγεθος των απωλειών των μισθών στο δημόσιο, φαντάζουν απίστευτα. Είναι, όμως, αληθινά. Δεν πρόκειται για κάποιες προπαγανδιστικές αλχημείες, αλλά για τη σκληρή πραγματικότητα, που προσπαθούν να κρύψουν από το λαό, τόσο οι ηγεσίες της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ, που επιδίδονται σε διάφορες αλχημείες και τεχνάσματα, για να εξωραϊσουν τη γαλάζια ή την πράσινη εισοδηματική πολιτική λιτότητας.
Από τα στοιχεία που επεξεργάστηκε και παρουσιάζει σήμερα ο "Ρ", στους 6 πίνακες, προκύπτουν συνοπτικά τα εξής αποκαλυπτικά:
Πρώτον, ότι κάθε εργαζόμενος στο δημόσιο, που το Δεκέμβρη του 1990 είχε μισθό 100.000, έχασε στην εξαετία ένα μεγάλο ποσό το οποίο φτάνει αισίως στα 3.799.030 δραχμές!.Χρήματα δηλαδή, που έφυγαν από τις τσέπες των εργαζομένων για να καταλήξουν - με τον ένα ή άλλο τρόπο - στα θησαυροφυλάκια της μεγάλης ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Αδιάψευστος μάρτυρας, οι ισολογισμοί των μεγάλων επιχειρήσεων, οι οποίες δεν κρύβουν την έκρηξη κερδοφορίας στην τελευταία 6ετία.
Δεύτερον, με τις αυξήσεις - ψίχουλα, που έδωσαν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ο μισθός κάθε δημοσίου υπαλλήλου που το Δεκέμβρη του 1990 ήταν 100.000 δραχμές, έχει διαμορφωθεί σήμερα μόλις στις 137.568 δραχμές (δεν υπολογίζουμε τα επιδόματα από την αλλαγή μισθολογικού κλιμακίου λόγω προϋπηρεσίας ή αύξηση μισθού λόγω γάμου κλπ. ). Αν, όμως, ο μισθός του αυξανόταν όσο ο επίσημος πληθωρισμός, θα έπρεπε να είναι σήμερα 207.421 δραχμές το μήνα. Δηλαδή, κάθε μισθωτός του δημοσίου που το Δεκέμβρη του 1990, είχε μισθό 100.000 δραχμές, παίρνει σήμερα περίπου 70.000 δραχμές λιγότερα κάθε μήνα.
Τρίτον, αν αθροίσουμε τους μισθούς που πήρε στην περίοδο 1991 - 96 και τους μισθούς που έπρεπε να πάρει και διαιρέσουμε τη σωρευτική απώλεια για την εξαετία, προκύπτει ότι οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έκλεβαν από κάθε μισθωτό των 100.000 δραχμών, στην εξαετία, κατά μέσο όρο 44.790 δραχμές το μήνα.
Το μέγεθος της γαλαζοπράσινης ληστείας, από τους εργαζόμενους μισθωτούς και συνταξιούχους, είναι ακόμη μεγαλύτερο, αν συνυπολογιστεί η παραπέρα μείωση των λαϊκών εισοδημάτων, που επιβλήθηκε με τη φορολογική πολιτική (μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας) και τον ασφαλιστικό νόμο (αύξηση των κρατήσεων για ασφαλιστικές εισφορές στους δημοσίους υπαλλήλους κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες καθώς και της συμμετοχής όλων των ασφαλισμένων στις δαπάνες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, όπως συμμετοχή 25% στην αξία των φαρμάκων και εισιτήριο στα νοσοκομεία).
Ανάλογες είναι οι απώλειες που είχαν στην ίδια περίοδο και οι συνταξιούχοι, ενώ ελάχιστα μικρότερες ήταν οι απώλειες των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.
Το τι μέλλει γενέσθαι, στις 23 Σεπτέμβρη 1996, αν το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ σχηματίσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση ή ακόμη και αν κανένα από τα δύο κόμματα δε σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση αλλά βγει ενισχυμένος ο δικομματισμός, δεν τον έκρυψαν ούτε η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ούτε της ΝΔ. Μιλώντας για τις προθέσεις του ΠΑΣΟΚ, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας ήταν ξεκάθαρος. Θα συνεχίσουμε την ίδια πολιτική, που όπως υποστήριξε, "εγγυάται την πραγματική αύξηση των εισοδημάτων". Μόνο που η αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων, όπως την εφάρμοσε στα 3 προηγούμενα χρόνια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δεν ήταν αύξηση αλλά μείωση και μάλιστα γενναία. Το ίδιο σαφής ήταν και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Μ. Εβερτ,ο οποίος όταν ρωτήθηκε για την εισοδηματική πολιτική που θα εφαρμόσει η ΝΔ αν σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, είπε: "δεν μπορούμε να δεσμευτούμε για τίποτε"... Αν λοιπόν οι εργαζόμενοι δε ρίξουν μαύρο και στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ, αν δεν είναι έτοιμοι να συσπειρωθούν και δεν αντιδράσουν αγωνιστικά, αν... Τότε η αγοραστική δύναμη των μισθών και των συντάξεων, θα δεχτεί και νέα πολύπλευρα πλήγματα τα επόμενα χρόνια, καθώς τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ δεν κρύβουν την πρόθεσή τους να επιμείνουν στην εφαρμογήτηςεισοδηματικής πολιτικής λιτότητας, χωρίς όρια και χωρίς ημερομηνία λήξης.
Πώς να διαβάσετε τους πίνακες
Οι πίνακες εμφανίζουν σε παραδείγματα τη μείωση που είχαν στην τελευταία εξαετία οι μισθοί και συντάξεις, είναι αρκετά αποκαλυπτικοί.
Στον πίνακα Α φαίνεται η εξέλιξη 5 διαφορετικών μηνιάτικων μισθών,στην περίοδο από το Δεκέμβρη του 1990, μέχρι το Δεκέμβρη του 1996, με βάση τις αυξήσεις που πήραν οι μισθωτοί και συνταξιούχοι και στον πίνακα Β πώς θα διαμορφώνονταν οι ίδιοι μισθοί, αν δινόταν γνήσια ΑΤΑ και αυξάνονταν όσο και ο επίσημος πληθωρισμός.
Στον πίνακα Γ,φαίνεται πώς διαμορφώθηκε με την επίσημη εισοδηματική πολιτική το ετήσιο εισόδημα 5 διαφορετικών μισθών δημοσίων υπαλλήλων από το Δεκέμβρη του 1990, μέχρι το Δεκέμβρη του 1996, με την επίσημη εισοδηματική πολιτική που εφάρμοσαν στην εξαετία οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Στον πίνακα Δ,φαίνεται πώς θα έπρεπε να διαμορφωθούν οι ίδιοι μισθοί, αν δινόταν γνήσια ΑΤΑ - αν δηλαδή δινόταν κάθε χρόνο αυξήσεις στους μισθούς, όσο ο επίσημος πληθωρισμός - ώστε να υπάρχει πραγματική προστασία του εισοδήματος και η αγοραστική δύναμη αυτών των μισθών να βρισκόταν φέτος στα επίπεδα του Δεκέμβρη 1990.
Στον πίνακα Ε,φαίνεται η ετήσια απώλεια που είχαν στα εισοδήματά τους οι παραπάνω 5 μισθωτοί του δημοσίου, λόγω της εισοδηματικής πολιτικής που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με τις αυξήσεις μισθών που ήταν σε ολόκληρη την εξαετία πολύ μικρότερες από το ρυθμό αύξησης του πληθωρισμού. Η απώλεια αυτή προκύπτει, αν αφαιρεθούν τα ετήσια εισοδήματα που πήραν οι μισθωτοί του δημοσίου στην εξαετία (πίνακας Γ) με το ετήσιο εισόδημα που έπρεπε να πάρουν, αν στους μισθούς αυτούς δινόταν γνήσια ΑΤΑ (πίνακας Δ).
Οπως προκύπτει από τον πίνακα αυτό, οι απώλειες για κάθε δημόσιο υπάλληλο που έπαιρνε το Δεκέμβρη του 1990 μισθό 60.000 δραχμές φτάνουν αισίως στα2.281.946 δραχμές για την εξαετία 1991 - '96. Οι απώλειες αυτές, για μισθωτό του δημοσίου που το Δεκέμβρη του 1990, έπαιρνε 150.000 δραχμές, έφτασαν στο ποσό των 5.654.865 δραχμών.
Τέλος, στον πίνακα ΣΤ,φαίνεται πώς, με τη συγκεκριμένη εισοδηματική πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μεγάλωνε - με γεωμετρική πρόοδο - η ληστεία στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Για παράδειγμα, στην περίπτωση του μισθωτού που το Δεκέμβρη του 1990, έπαιρνε 60.000 δραχμές, η μέση μηνιάτικη απώλεια - για την ακρίβεια η "κλεψιά" - ξεκίνησε με 8.052 δραχμές(το 1991) καιφέτος έφτασε τις 40.880 δραχμές.
Θα μπορούσε ίσως κάποιος - καλοπροαίρετα ή όχι - να προβάλει το επιχείρημα, ότι στα παραδείγματα δεν υπολογίσαμε τις αυξήσεις που πήραν οι μισθωτοί και συνταξιούχοι με το διορθωτικό ποσό,την ωρίμανση και τα διάφορα επιδόματα. Το επιχείρημα αυτό είναι βάσιμο, αλλά έχει εξήγηση. Δεν υπολογίσαμε αυτές τις αυξήσεις, γιατί εκτιμούμε ότι αντισταθμίστηκαν ή και υπεραντισταθμίστηκαν από τις αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές που πλήρωσαν οι εργαζόμενοι, την υπερφορολόγηση των μισθών με τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, καθώς και το γεγονός ότι ο επίσημος τιμάριθμος δεν είναι και τόσο γνήσιος.
Ας σταματήσει, λοιπόν, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να υποστηρίζει πως στα τελευταία 3 χρόνια, που το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην κυβέρνηση, αυξήθηκε το πραγματικό εισόδημα των εργαζομένων. Φτάνει πια η κοροϊδία. Και το "φτάνει πια στη ληστεία των λαϊκών εισοδημάτων", αυτή τη φορά οι μισθωτοί και συνταξιούχοι πρέπει να το πουν και με την ψήφο τους, μαυρίζοντας στις 22 Σεπτέμβρη και το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, υποψήφια στη Β Περιφέρεια Πειραιά
Οι Ελληνίδες σήμερα και ιδιαίτερα οι νέες, σε αντίβαρο όλων αυτών που δεν τους παρέχει η πολιτεία, παίρνουν τα φτηνά πρότυπα των πολυτελών σίριαλ της τηλεόρασης, με τα ροζ σκάνδαλα και τις φανταχτερές εικόνες, έτσι ώστε να μην συνειδητοποιούν την πραγματικότητα στη ζωή τους, να διαμορφώνουν ψευδαισθήσεις, ψεύτικα όνειρα. Η πραγματικότητα όμως που βιώνουν είναι πολύ σκληρή. Η γυναίκα σήμερα μπαίνει στο περιθώριο, ξαναγυρνά στο σπίτι, αποξενώνεται από την εργασία, ζει την πιο σκληρή εκμετάλλευση, μέσα από τα φασόν και τη μερική απασχόληση, ενώ ταυτόχρονα το "κράτος πρόνοιας" των "σοσιαλιστικών" ή νεοφιλελεύθερων, μέχρι τώρα, κυβερνήσεων της στερεί κάθε περιθώριο κοινωνικής στήριξης - όταν οι δημόσιοι παιδικοί σταθμοί ιδιωτικοποιούνται και μια σειρά άλλες σοβαρές παροχές μπαίνουν στον κάλαθο των αχρήστων. Καμιά υποστήριξη από το κράτος και ταυτόχρονα η ίδια η γυναίκα δεν έχει καμιά προσωπική ζωή.
Για τις γυναίκες, βέβαια, ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει ένας συμπαραστάτης και συναγωνιστής στον αγώνα για χειραφέτηση, για ισοτιμία, για δικαιώματα στη δουλιά, στη μόρφωση, στην ψυχαγωγία. Ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει ενημέρωση με τη γλώσσα της αλήθειας, αγώνας καθημερινός και σύγκρουση με τα μεγάλα ντόπια και ξένα συμφέροντα, σημαίνει νέες δυνατότητες για ευρύτερες συσπειρώσεις πάνω στα προβλήματα για τη δημιουργία ενός δυνατού λαϊκού μετώπου, ενάντια στα μονοπώλια και την ιμπεριαλιστική επιβολή.
***
Η Νανά Τσαρουχά γεννήθηκε το 1965 και σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Πειραιά (πρώην Βιομηχανική). Σήμερα είναι μέλος του Γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ και εργάζεται στην "Ολυμπιακή Αεροπορία".
Ο "Ρ" παρουσιάζει από σήμερα τις γυναίκες υποψήφιες του ΚΚΕ, οι οποίες αναπτύσσουν τις σκέψεις τους στα συγκεκριμένα ερωτήματα που τους έθεσε.
Τα ερωτήματα που έθεσε ο "Ρ" και απάντησαν οι υποψήφιες βουλευτίνες του ΚΚΕ είναι τα εξής:
Τα κείμενα έγραψε ο Λάμπρος ΤΟΚΑΣ