Από τις χειρότερες των τελευταίων χρόνων, θα είναι η φετινή καλλιεργητική χρονιά για τους μικρομεσαίους αγρότες, καθώς το εισόδημά τους συρρικνώνεται ακόμα περισσότερο και πολλοί θα οδηγηθούν στο ξεκλήρισμα. Κι αυτό γιατί στις δραματικές συνέπειες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ, που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ, προστέθηκαν και οι μεγάλες έως και ανεπανόρθωτες ζημιές σε χιλιάδες στρέμματα αγροτικών καλλιεργειών από τις αντίξοες καιρικές συνθήκες.

Ακόμα χειρότερα θα είναι, δε, τα χρόνια που έρχονται καθώς στο πλαίσιο της ΚΑΠ δρομολογούνται νέα αντιαγροτικά μέτρα. Οι σχεδιασμοί της ΕΕ, που στοχεύουν στο ολοκληρωτικό ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, θα οδηγήσουν στο μαρασμό την ελληνική ύπαιθρο και στην ακόμα μεγαλύτερη διατροφική εξάρτηση της χώρας. Με την επιβολή της λεγόμενης περιφερειοποίησης, οι ήδη πετσοκομμένες επιδοτήσεις θα μειωθούν ακόμα περισσότερο, ενώ για πολλούς μικρομεσαίους αγρότες είναι ορατός ο κίνδυνος να κοπούν εντελώς.

Ο στόχος της ΕΕ και των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς και η συγκέντρωση της γης, της παραγωγής και της εμπορίας σε λίγα χέρια μεγαλοαγροτών. Μ' αυτήν την καταστροφική πολιτική συμφωνούν και ο ΣΥΝ, ο ΛΑΟΣ και οι «Οικολόγοι - Πράσινοι», που όχι μόνο δεν αντιμάχονται την ΚΑΠ, αλλά την υιοθετούν και την προβάλλουν ως μονόδρομο, που πρέπει ν' αποδεχτεί η μικρομεσαία αγροτιά.

Η διέξοδος, βρίσκεται στην πρόταση του ΚΚΕ, που έγκαιρα αποκάλυψε την αλήθεια για το βαθιά αντιαγροτικό χαρακτήρα της ΚΑΠ και πρωτοστατεί στην οργάνωση των αγώνων, σε συμπαράταξη με την εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, για την επιβολή μιας άλλης φιλοαγροτικής - φιλολαϊκής πολιτικής, στα πλαίσια της Λαϊκής Εξουσίας, Λαϊκής Οικονομίας προς όφελος της μικρομεσαίας αγροτιάς και υπέρ του λαού.

Φέτος το ήδη ισχνό εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών, δέχεται ισχυρό πλήγμα, καθώς οι τιμές πώλησης των αγροτικών προϊόντων τους είναι είτε χαμηλότερες είτε στα ίδια εξευτελιστικά επίπεδα με πέρσι, ενώ, ταυτόχρονα, οι επιδοτήσεις παραμένουν «ψίχουλα», και κάθε χρόνο και το υπέρογκο κόστος παραγωγής αυξάνεται συνεχώς.

Η φετινή καλλιεργητική χρονιά θα είναι ακόμα χειρότερη λόγω και της μειωμένης παραγωγής πολλών καλλιεργειών που «χτυπήθηκαν» από τις αντίξοες καιρικές συνθήκες. Είναι χαρακτηριστικό ότι φέτος η βαμβακοκαλλιέργεια στη Θεσσαλία μειώθηκε κατά 30% και ανάλογη μείωση είχαμε και στην καλλιέργεια καλαμποκιού. Οι παραγωγοί των οποίων οι καλλιέργειες υπέστησαν ζημιές είναι, δε, αντιμέτωποι με τον αναχρονιστικό κανονισμό του ΕΛΓΑ, που δεν αποζημιώνει στο 100% και δίνει «ψίχουλα» ως αποζημιώσεις φέρνοντάς τους σε μεγάλο οικονομικό αδιέξοδο.

Περαιτέρω μείωση στο εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών - ιδιαιτέρως αυτών που αναγκάζονται να κάνουν και μιαν άλλη δουλειά για να συμπληρώσουν το πενιχρό αγροτικό εισόδημα, αλλά και των συνταξιούχων των 300 ευρώ - έφερε και η επιβολή του τσουχτερού χαρατσιού που τους επιβλήθηκε για τις δηλώσεις ΟΣΔΕ.

Το τελευταίο διάστημα είναι σε εξέλιξη μια σειρά αγωνιστικών κινητοποιήσεων διεκδίκησης επίλυσης των οξυμένων προβλημάτων τους, όπως των ροδακινοπαραγωγών, μηλοπαραγωγών, των παραγωγών καρπουζιών - πεπονιών κ.ά. που απαιτούν να δοθούν άμεσες λύσεις στα προβλήματά τους.

Σε βασικά αγροτικά προϊόντα η κατάσταση έχει ως εξής:

Σιτηρά: Οι τιμές που διαμορφώνονται στα σιτηρά είναι στα ίδια εξευτελιστικά επίπεδα με πέρυσι. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο σκληρό σιτάρι η τιμή φτάνει μόλις στα 20 λεπτά το κιλό για όσους το πουλήσουν, όταν το 2007 ήταν στα 50 λεπτά το κιλό. Κι αυτοί που δε θα το πουλήσουν, ελπίζοντας μήπως «τσιμπήσει» κάτι παραπάνω η τιμή, θα είναι στην αβεβαιότητα, ανησυχώντας ακόμα και για το ενδεχόμενο αντί για μεγαλύτερη τιμή, να το πουλήσουν σε χαμηλότερη ακόμα και από τα 20 λεπτά.

Ροδάκινα: Η τιμή παραγωγού στο κονσερβοποιημένο ροδάκινο είναι χαμηλότερη από πέρυσι. Χαρακτηριστικό της «κατρακύλας» που έχει πάρει τα τελευταία χρόνια είναι ότι από 33 λεπτά το κιλό που ήταν το 1998, φέτος υπολογίζεται ότι με τις εξευτελιστικές τιμές των 22 λεπτών, η τελική εκκαθάριση θ' αφήσει στους παραγωγούς περίπου 17 λεπτά το κιλό, όταν το κόστος παραγωγής φτάνει στα 30 λεπτά.

Μήλα. Εκατομμύρια κιλά μήλων παραμένουν απούλητα στα ψυγεία, χωρίς να υπάρχουν, πλέον, χρονικά περιθώρια να τα διαθέσουν στην αγορά. Να σημειωθεί ότι στην επαρχία Αγιάς, που παράγεται περίπου το 30% των μήλων της χώρας, είναι αδιάθετα περίπου 4 εκατομμύρια κιλά. Το πρόβλημα λαμβάνει δραματικές διαστάσεις, αν ληφθεί υπόψη ότι φέτος στην επαρχία οι μηλοκαλλιέργειες υπέστησαν ζημιές από την ακαρπία και τη χαλαζόπτωση και οι παραγωγοί κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς εισόδημα.

Βαμβάκι. Η πλειοψηφία των βαμβακοπαραγωγών πούλησε πέρυσι το προϊόν με 17 έως 18 λεπτά το κιλό, όταν πρόπερσι είχε 43 έως 44 λεπτά το κιλό. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση, με «Δούρειο Ιππο», τους αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ και την ΠΑΣΕΓΕΣ επιδιώκει να βάλει κατώτατο πλαφόν απόδοσης, που πρέπει πιστοποιημένα να παραδώσει ο κάθε παραγωγός για να πάρει το ποσό της συνδεδεμένης ενίσχυσης. Ετσι κινδυνεύουν να «πεταχτούν» από την στρεμματική ενίσχυση οι μικροί αγρότες.

Καλαμπόκι: Η τιμή είναι καθηλωμένη στα περσινά εξευτελιστικά επίπεδα των 11 λεπτών το κιλό, ενώ μεγάλες ποσότητες του προϊόντος παραμένουν αδιάθετες στις αποθήκες. Την ίδια ώρα οι μεγαλέμποροι εισαγωγείς καθώς και οι βιομηχανίες παραγωγής ζωοτροφών προμηθεύονται καλαμπόκι από χώρες όπως Ουκρανία, Ρουμανία, Βουλγαρία.

Κτηνοτροφία. Η κατάσταση συνεχώς χειροτερεύει. Οι τιμές σε γάλα και κρέας παραμένουν για τον παραγωγό πολύ χαμηλές - 95 λεπτά/κιλό για το πρόβειο γάλα, 60 λεπτά/κιλό για το γίδινο, 35 λεπτά/κιλό για το αγελαδινό, ενώ το αρνί και το κατσίκι πωλούνται στα 5 ευρώ /κιλό.

Καρπούζια - πεπόνια. Οι παραγωγοί πουλούν τα προϊόντα τους για «ψίχουλα» με αποτέλεσμα ν' αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης.

Ανάλογα είναι τα προβλήματα και για τ' άλλα αγροτικά προϊόντα

Είναι ολοφάνερο, λοιπόν, ότι στο πλαίσιο της πολιτικής της «ελεύθερης αγοράς» και στο όνομα του ανταγωνισμού, οι μικρομεσαίοι αγρότες παραδίδονται βορά στα «νύχια» των μεγαλεμπόρων και των πολυεθνικών που αγοράζουν όσο όσο τ' αγροτικά προϊόντα και πουλούν πανάκριβα τ'αγροτικά μέσα και εφόδια, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη.

Χαμένοι, εκτός από τους μικρομεσαίους αγρότες είναι και οι καταναλωτές, αφού παρά τη μεγάλη μείωση των τιμών παραγωγού, τα τρόφιμα και τ' άλλα προϊόντα που στηρίζονται στην αγροτική παραγωγή, και πολλές φορές είναι αμφιβόλου ποιότητας, κοστίζουν πολύ στα λαϊκά νοικοκυριά, «ροκανίζοντας» κι άλλο το εισόδημά τους.

Η ευθύνη για την τραγική κατάσταση που βιώνουν οι μικρομεσαίοι αγρότες βαρύνει τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που εφαρμόζουν με συνέπεια την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και τις συμφωνίες του ΠΟΕ. Γιατί αυτή η πολιτική είναι που επιτρέπει την κερδοσκοπική ασυδοσία των μεγαλεμπόρων, απελευθερώνει, μέσω των συμφωνιών του ΠΟΕ, τις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων στη χώρα μας, με αποτέλεσμα να πέφτουν οι τιμές για τον παραγωγό, να αυξάνεται το εμπορικό έλλειμμα και να διογκώνεται η διατροφική εξάρτηση του λαού από τις πολυεθνικές, που γεμίζουν την ελληνική αγορά με χαμηλής ποιότητας και επικίνδυνα για την υγεία τρόφιμα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι:

Το 2008 το καθαρό αγροτικό εισόδημα των Ελλήνων αγροτών μειώθηκε κατά 8%. Στο διάστημα 2000-2008, η μείωση του αγροτικού εισοδήματος ήταν 19,9%.

Την περίοδο 2004-2007 το κόστος παραγωγής αυξήθηκε κατά 22,9% ενώ οι τιμές παραγωγού των αγροτικών προϊόντων μόνο κατά 14,8%.

Ο εκφυλισμός και η κατάργηση των ελάχιστων εγγυημένων τιμών, που έγινε με τις τελευταίες αναθεωρήσεις της ΚΑΠ, είχαν ως αποτέλεσμα την κατάρρευση των τιμών παραγωγού το 2008 σε όλα σχεδόν τα αγροτικά προϊόντα.

Οι επιδοτήσεις των αγροτικών προϊόντων αποδεκατίζονται χρόνο με το χρόνο. Ιδιαίτερα, φέτος, για τις φετινές δηλώσεις ΟΣΔΕ, η ΠΑΣΕΓΕΣ και οι Ενώσεις, με τις ευλογίες της κυβέρνησης, επέβαλαν παράνομες και καταχρηστικές παρακρατήσεις που έφταναν μέχρι το 35% της επιδότησης!

Η αγροτική απασχόληση μειώνεται με ρυθμούς που ξεπερνούν τις 20.000 θέσεις εργασίας το χρόνο.

Η αγροτική παραγωγή συρρικνώνεται με γρήγορους ρυθμούς, με αποτέλεσμα το ποσοστό του Αγροτικού Προϊόντος στο συνολικό ΑΕΠ της χώρας να μειωθεί από 5,74% το 2000 στο 3% το 2007 και το έλλειμμα στο αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο για την ίδια περίοδο από 1,029 δισ. ευρώ να φτάσει στα 3,041 δισ. ευρώ, ενώ το 2008 έφτασε τα 3,043 δισ. ευρώ. Βασικές καλλιέργειες, όπως, ο καπνός, τα τεύτλα, το βαμβάκι, η σταφίδα, κ.ά., αποδεκατίστηκαν ή μειώθηκαν σημαντικά.

Οσον αφορά, δε, στις διάφορες ανούσιες αντιπαραθέσεις μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και των άλλων κομμάτων του «ευρωμονόδρομου», για την αγροτική οικονομία, αυτές έχουν να κάνουν με τον τρόπο διαχείρισης της ΚΑΠ. Αξίζει να σημειωθεί ότι την ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ το ΠΑΣΟΚ την προετοίμασε ως κυβέρνηση και την ψήφισε κατά τα 2/3 των κανονισμών της, ενώ στη συνέχεια η ΝΔ ψήφισε τους υπόλοιπους κανονισμούς που αφορούσαν στα μεσογειακά προϊόντα και την εφαρμόζει πιστά. Το ίδιο γινόταν και τα προηγούμενα χρόνια, με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ να συμφωνούν και να ψηφίζουν τις διάφορες αναθεωρήσεις της ΚΑΠ. Οπως συμφωνούν και με τα νέα αντιαγροτικά μέτρα που απεργάζονται τα επιτελεία της ΕΕ, για την επιβολή της λεγόμενης περιφερειοποίησης, που θα οδηγήσει στην πλήρη και οριστική αποσύνδεση των επιδοτήσεων από την παραγωγή.

Σταθεροί σύμμαχοι, στο πλευρό των εκάστοτε κυβερνήσεων για την εφαρμογή των αντιαγροτικών μέτρων της ΚΑΠ, είναι οι ξεπουλημένες ηγεσίες της ΠΑΣΕΓΕΣ, της ΓΕΣΑΣΕ και της ΣΥΔΑΣΕ και κυβερνητικοί συνδικαλιστές, που θέλουν να «ξεμπερδεύουν» με τους μικρομεσαίους αγρότες, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγαλοαγροτών που εκπροσωπούν. Σ' αυτή την κατεύθυνση επιχειρούν να υπονομεύσουν τους μεγαλειώδεις αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς που αναπτύσσονται τα τελευταία χρόνια και να χτυπήσουν το συνεπές αγροτικό κίνημα που εκφράζεται από την ΠΑΣΥ.

Γίνεται σαφές, λοιπόν, ότι η αποτελεσματικότητα των αγώνων της μικρομεσαίας αγροτιάς προϋποθέτει ανασύνταξη, ανασυγκρότηση του αγροτικού κινήματος, με ουσιαστική και σταθερή λειτουργία των αγροτικών συλλόγων, δυνάμωμα της ΠΑΣΥ που στο στόχαστρο θα έχει τη σύγκρουση και την ανατροπή της ΚΑΠ. Και, βεβαίως, απαιτείται να συνενώσει τις δυνάμεις του με το ταξικό κίνημα της εργατικής τάξης και το αγωνιστικό κίνημα των άλλων λαϊκών στρωμάτων, στην κατεύθυνση της συγκρότησης του Λαϊκού Μετώπου, που θα μάχεται για την ανατροπή συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής.

Ταυτόχρονα, οι αγροτικοί αγώνες χρειάζεται να θέτουν, πιο καθαρά και σταθερά, το ζήτημα της προοπτικής για τη μικρομεσαία αγροτιά της χώρας μας. Και η προοπτική βρίσκεται σε μια διαφορετική οργάνωση της αγροτικής οικονομίας, που θα προωθεί την ολόπλευρη αγροτική ανάπτυξη, με βασικό μοχλό τον παραγωγικό συνεταιρισμό, ο οποίος θα λειτουργεί δίπλα στις καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές επιχειρήσεις.

Αυτή την προοπτική προβάλλει το ΚΚΕ, που καλεί τους μικρομεσαίους αγρότες να αγωνιστούν, μαζί με τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους, για την ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών, σε βάρος των κομμάτων του δικομματισμού και του «ευρωμονόδρομου» και υπέρ του ΚΚΕ, ώστε ν' ανοίξει ο δρόμος για την ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας, η οποία στο πλαίσιο της Λαϊκής Οικονομίας θα εφαρμόσει τη φιλοαγροτική πολιτική.