Από την απεργιακή συγκέντρωση των εργατοτεχνιτών της Ζώνης την 1η Μάρτη

Αυτά τα πρωτοφανή διαδραματίστηκαν στη χτεσινή προγραμματισμένη τριμερή συνάντηση μεταξύ υπουργού, συνδικαλιστών των σωματείων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης και των εργοδοτικών Ενώσεων, η οποία αφορούσε τα μέτρα που υποτίθεται ότι προγραμματίζει να λάβει η κυβέρνηση για την ανάπτυξη της Ζώνης. Ομως αντί αυτού, οι συνδικαλιστές αντίκρισαν το ενιαίο μέτωπο εργοδοτών - κυβέρνησης!

Ο υπουργός μόλις εισήλθε στην αίθουσα, όταν είδε τους συνδικαλιστές του Συνδικάτου Μετάλλου, άρχισε να ωρύεται λέγοντας ότι αυτοί φταίνε που δεν έχει δουλιά η Ζώνη, γιατί με τις απεργίες τους διώχνουν τα καράβια! Και ότι αν θέλουν δουλιά στη Ζώνη να μην έχουν... πολλές απαιτήσεις! Στη συνέχεια επιτέθηκε συνολικά στους εκπροσώπους των Σωματείων της Ζώνης, καλώντας τους να ...«βγάλουν τα καπελάκια» του ΚΚΕ! Ομως πήρε την απάντηση που του έπρεπε. Οι συνδικαλιστές τον κατήγγειλαν για προβοκατόρικη και φασιστική συμπεριφορά, η οποία, εκτός των άλλων, απέδειξε ανάγλυφα το πάρε δώσε του ίδιου του υπουργού με τους επιχειρηματίες. Ξεκαθάρισαν ότι οι αγώνες τους θα κλιμακωθούν, του είπαν να μην πιάνει το ΚΚΕ στο στόμα του και αποχώρησαν από την αίθουσα. Ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Σωτήρης Πουλικόγιαννης, σχολιάζοντας σχετικά, είπε: «Είναι φανερό πως ενοχλεί την κυβέρνηση και την εργοδοσία η αγωνιστική δράση των ταξικών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα, οι αγώνες των ταξικών συνδικάτων, γιατί συνεχώς συσπειρώνουν αγωνιστικά όλο και περισσότερους εργαζόμενους».

Οι μεταλλεργάτες αγωνίζονται για ουσιαστικές αυξήσεις στο μεροκάματο, διεύρυνση του 7ωρου, 5ήμερου, 35ωρου που ισχύει μόνο στη Ζώνη, χτύπημα της ασυδοσίας των εργοδοτών με την επιβολή ουσιαστικών μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλιάς, μέτρα για την ανάπτυξη της Ζώνης και άλλα.

Σε «ανοιχτή γραμμή» με την εργοδοσία βρίσκονται τα δικαστήρια του Πειραιά, ακολουθώντας τη σαφή κυβερνητική κατεύθυνση για το χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης και την τρομοκράτηση αγωνιστών συνδικαλιστών. Τρανταχτό στοιχείο που αποδεικνύει το ρόλο των δικαστηρίων και των διωκτικών αρχών στο πρώτο λιμάνι της χώρας, αποτελεί το γεγονός ότι έχουν στήσει φάμπρικα διώξεων και δικών σε βάρος συνδικαλιστών, όμως όταν έχουν να κάνουν με επιχειρηματίες «εξαφανίζονται» ...«μυστηριωδώς» ακόμα και μηνυτήριες αναφορές των Επιθεωρήσεων Εργασίας! Η υπόθεση του συνδικαλιστή Βασίλη Ριφουνά, που δραστηριοποιείται στο ΠΑΜΕ, και είναι μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Εργατών Μετάλλου (ΠΟΕΜ) και εκπρόσωπος του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά στο εργοστάσιο της πολυεθνικής επιχείρησης επεξεργασίας γραφίτη «ΚΑΡΜΠΟΝ ΛΟΡΕΝ», στο Ρέντη, «βγάζει μάτι».

Συγκεκριμένα, στις 19 Γενάρη του 2005 ο συνδικαλιστής Β. Ριφουνάς καταδικάστηκε από το Πλημμελειοδικείο Πειραιά σε 5 μήνες φυλακή με κατηγορίες πλήρως χαλκευμένες από την πολυεθνική, τις οποίες στις 29 Ιούλη του 2002 διαβίβασε η Επιθεώρηση Εργασίας Νίκαιας, με αναφορά της, στην εισαγγελία Πειραιά. Ο συνδικαλιστής, εξαιτίας της αγωνιστικής του δράσης στην επιχείρηση καταδικάστηκε με την κατηγορία της ...«παράνομης βίας». Μάλιστα, η δίωξή του ασκήθηκε με αυτεπάγγελτη παρέμβαση του εισαγγελέα.

Ομως, η ίδια Επιθεώρηση, στις 2 Μάη του 2001 - δηλαδή ένα χρόνο πριν την κατάθεση της αναφοράς της από την οποία προέκυψε η καταδίκη του Ριφουνά - είχε καταθέσει μηνυτήρια αναφορά σε βάρος της «ΚΑΡΜΠΟΝ ΛΟΡΕΝ» με αριθμό πρωτοκόλλου 1037, για παραβίαση της νομοθεσίας, καθώς δεν κατέβαλε στον Ριφουνά το ανθυγιεινό επίδομα. Αυτή η μηνυτήρια αναφορά, αν και θα έπρεπε να εκδικαστεί πρώτη, έχει εξαφανιστεί εντελώς από τις λίστες των υποθέσεων της εισαγγελίας Πειραιά! Τόσο το Συνδικάτο Μετάλλου όσο και οι δικηγόροι του, έχουν κατ' επανάληψη απευθυνθεί στην εισαγγελία για να δουν σε ποιο στάδιο βρίσκεται η υπόθεση, όμως η απάντηση που παίρνουν από τις αρμόδιες υπηρεσίες είναι ότι δεν τη βρίσκουν! Η μηνυτήρια αναφορά δεν υπάρχει ούτε και στο Αρχείο! Κοινώς έχει «εξαφανιστεί»...

Το Συνδικάτο Μετάλλου στις 3 Φλεβάρη 2005 έστειλε επιστολή προς τον προϊστάμενο Εισαγγελίας Πειραιά κ. Μωραϊτάκη, απαιτώντας να μάθει για την πορεία της μήνυσης, όμως ακόμα ...περιμένει. Στην επιστολή σημείωνε μεταξύ άλλων: «Για την κατάληξη της παραπάνω μηνυτήριας αναφοράς, η οποία προηγείται από αυτήν που εκδικάστηκε, δε γνωρίζουμε τίποτα παρ' όλες τις προσπάθειες τις δικές μας και των δικηγόρων μας». «Δεν κατανοούμε τη λογική και την όποια σκοπιμότητα που η μια υπόθεση επισπεύστηκε και η άλλη αγνοείται».

Να σημειωθεί ότι λίγες μέρες πριν από τη δίκη του Β. Ριφουνά το Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά είχε εκδώσει ανακοίνωση σημειώνοντας: «Είναι πλέον κοινός τόπος πολιτείας και κοινωνικών φορέων ότι το παρόν και το μέλλον της οικονομίας μας εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας και την προσέλκυση επενδύσεων. Συμπεριφορές όπως αυτές του "συνδικαλιστή" Β. Ριφουνά δεν αποτελούν απλώς ένα εμπόδιο προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά, έναν σύγχρονο Δούρειο Ιππο σε ό,τι ζωντανό και ελπιδοφόρο διαθέτει η οικονομία μας»!

Με τραύματα στο κεφάλι νοσηλευόταν μέχρι και χτες στο ΚΑΤ ο 32χρονος εργάτης της ΛΑΡΚΟ Κυριάκος Κουτσλιωτάκης, που τραυματίστηκε το απόγευμα της Δευτέρας, την ώρα της βάρδιάς του στο εργοστάσιο - κάτεργο. Το σοβαρό τραυματισμό του προκάλεσε κομμάτι της ταράτσας που αποκολλήθηκε από ύψος 25 περίπου μέτρων στον πύργο τροφοδοσίας των περιστροφικών καμίνων, όπου εργαζόταν με την ειδικότητα του χειριστή Β'.

Το μπετόν που αποκολλήθηκε από το διαβρωμένο κτίριο έσπασε σε κομμάτια, ένα από τα οποία χτύπησε στο κεφάλι τον 32χρονο εργάτη και τον τραυμάτισε σοβαρά, σπάζοντας το κράνος προστασίας που φορούσε.

Συνάδελφοί του από τη ΛΑΡΚΟ, που επισκέφτηκαν χτες τον τραυματία εργάτη στο νοσοκομείο, σημείωναν αγανακτισμένοι ότι ο 32χρονος «έπεσε από την Ακρόπολη και στάθηκε όρθιος», αποδίδοντας σε καθαρή τύχη το γεγονός ότι είναι σήμερα ζωντανός. Οπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, τα κτίρια - κάτεργα της ΛΑΡΚΟ παραμένουν στην πλειοψηφία τους ασυντήρητα από τα τέλη της δεκαετίας του '60 που κτίστηκαν, ενώ και ο πύργος τροφοδοσίας περιστροφικών κυλίνδρων, που λειτουργεί από το 1978, δεν έχει συντηρηθεί ποτέ. Η προχτεσινή αποκόλληση τμήματος της ταράτσας δεν είναι το πρώτο τέτοιο περιστατικό που καταγράφεται στο εργοστάσιο. Πριν από περίπου τρεις μήνες κατέρρευσε ολόκληρη καμινάδα και μόνο από τύχη δεν υπήρξαν θύματα, ενώ καθημερινότητα αποτελούν τα εργατικά «ατυχήματα», λόγω της τεράστιας έλλειψης μέτρων ασφάλειας στους χώρους δουλιάς.