Η κυβέρνηση επιδιώκει να αλλάξει το "τοπίο" στις εργασιακές σχέσεις και γενικότερα, με τα μέτρα που υλοποιεί ή έχει εξαγγείλει ότι θα επισπεύσει με αφορμή την υποτίμηση της δραχμής. Αρχή της είναι η άμεση προώθηση των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με βάση την παλιότερη "Λευκή Βίβλο" και τις πρόσφατες επιταγές της συνθήκης του Λουξεμβούργου. Κατάληξη των αντεργατικών σχεδίων της θα είναι η "αποψίλωση" των εργαζομένων και των συνταξιούχων από δικαιώματα που σήμερα φαντάζουν στοιχειώδη και - για να μη ξεχνιόμαστε - έχουν κερδηθεί κυριολεκτικά με αίμα.

Ενας από τους πιο σημαντικούς στόχους είναι το εισόδημα των εργαζομένων και οι κατακτήσεις τους που πηγάζουν από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Η σύμβαση είναι σε εκκρεμότητα, μετά τη διακοπή των διαπραγματεύσεων, όταν κατά την τρίτη συνάντηση με τις εργοδοτικές οργανώσεις η ΓΣΕΕ αποχώρησε διαμαρτυρόμενη για τις προκλητικές προτάσεις των εργοδοτών.

Οι εργοδότες έθεσαν θέμα ελαστικοποίησης του χρόνου εργασίας και "αυξήσεις" 2,5%+1%,δηλαδή τον "προβλεπόμενο" πληθωρισμό και μέρος της αύξησης της παραγωγικότητας. Η ΓΣΕΕ αντιπρότεινε αύξηση όσο ο μέσος πληθωρισμός (3,7%) + 2% από την αύξηση του ΑΕΠ και μέρος από την παραγωγικότητα. Τώρα οι διαπραγματεύσεις για την ΕΓΣΣΕ πρόκειται να συνεχιστούν κάτω από το βάρος της δημόσιας πιεστικής προτροπής του υπουργού Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου προς τους "κοινωνικούς εταίρους", για αυξήσεις στα πλαίσια της εισοδηματικής πολιτικής του 2,5%!Οπως και να έχει, η υπογραφή της σύμβασης έχει καθυστερήσει σημαντικά και έχει οδηγήσει στο τέλμα τις διαπραγματεύσεις για τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας που δεν μπορεί να δίνουν αυξήσεις μικρότερες από της ΕΓΣΣΕ. Από την άλλη, ένας αρκετά μεγάλος αριθμός εργαζομένων αμείβεται μονάχα με βάση την ΕΓΣΣΕ και ενώ η δραχμή υποτιμήθηκε, δεν έχει πάρει ούτε την ελάχιστη αύξηση!

Η κυβέρνηση δε στάθηκε φυσικά μόνο στο θέμα της ΕΓΣΣΕ, αφού με τις παρεμβάσεις των τελευταίων ημερών δίνει αποφασιστικά χτυπήματα στα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων στην ΟΑ και οι άλλες ΔΕΚΟ παίρνουν σειρά. Οι ανατροπές που επιχειρεί είναι σαρωτικές, ξεπερνούν τους χειρότερους εφιάλτες των εργαζομένων και δεν μπορεί παρά να είναι σε απόλυτο συγχρονισμό με τις ευρύτερες αλλαγές που θα επιχειρήσει στις αρχές του Μάη στις εργασιακές σχέσεις.

Οπως έχει ανακοινωθεί, εκείνη την περίοδο θα προωθηθούν δυο νομοσχέδια. Το ένα βασίζεται στο αντεργατικό "σύμφωνο εμπιστοσύνης προς το 2000" και σκοπός του είναι να κάνει πράξη τον "εργασιακό μεσαίωνα". Βασικά χαρακτηριστικά του είναι η συνολική διευθέτηση του χρόνου εργασίας, δηλαδή η κατάργηση του 8ώρου και η πλήρης απορύθμιση του ωραρίου εργασίας, ενίσχυση της μερικής απασχόλησης,η προώθηση των τοπικών συμφώνων απασχόλησης,ο περιορισμός της εργασίας των συνταξιούχων κ. ά.

Το δεύτερο νομοσχέδιο έχει να κάνει με το "μικρομέγαλο" - κατά τον χαρακτηρισμό του Μ. Παπαϊωάννου - ασφαλιστικό, που αφορά στον τρόπο διαχείρισης της κινητής και ακίνητης περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων, τις συγχωνεύσεις τους, ζητήματα σχετικά με την εισφοροδιαφυγή κ. ά. Πολύ σύντομα, μέσα σε λίγους μήνες θα ακολουθήσει η επιχείρηση συνολικής ανατροπής του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης,μετά από αυτή την προετοιμασία του "εδάφους", η οποία προετοιμάζεται καιρό τώρα και από τον "κοινωνικό διάλογο" για το ασφαλιστικό.

Η κυβερνητική επίθεση συνεχίζεται με τα άλλα μέτρα που επιταχύνονται λόγω της υποτίμησης, αλλά είχαν αποφασιστεί πολύ νωρίτερα, καθώς είναι αναγκαία για την καλύτερη προσαρμογή της χώρας στην περιβόητη ΟΝΕ και επιπροσθέτως επιβάλλονται και εντάσσονται στον ευρωπαϊκό, αντεργατικό συγχρονισμό. Οιιδιωτικοποιήσεις κρατικών τραπεζών και η ανάλογη τύχη των ΔΕΚΟ, που"επαναμετοχοποιούνται", αντανακλούν την πρόθεση της κυβέρνησης να ξεπουλήσει την περιουσία του ελληνικού λαού, να διαλύσει τον δημόσιο τομέα της οικονομίας και να παραδώσει στο κεφάλαιο τα πιο κερδοφόρα τμήματά του, το συντομότερο δυνατό.

Τα παραπάνω, είναι λίγο - πολύ αυτά που καλείται να αντιμετωπίσει η ΓΣΕΕ και το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα συνολικά, σε μια μάχη από την οποία εξαρτώνται θεμελιώδεις κατακτήσεις και δικαιώματα. Επίσης, αποτελούν τους βασικούς άξονες του μετώπου που η ΔΑΣ προτάσσει για το διεκδικητικό πλαίσιο της πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας στις 9 Απρίλη.

Η συγκρότηση της νέας διοίκησης της ΓΣΕΕ σε σώμα την περασμένη Δευτέρα, με την ανάδειξη της νέας Εκτελεστικής Επιτροπής της και του προεδρείου, βρίσκει τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και ευρύτερο δημόσιο τομέα χωρίς αυξήσεις, αφού ακόμα δεν έχει υπογραφεί η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και συνακόλουθα, έχουν "παγώσει" και οι κλαδικές συμβάσεις. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση σφυροκοπά τις εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ,αρχίζοντας από αυτούς της "Ολυμπιακής Αεροπορίας" και εξαγγέλλει- μαζί με την υποτίμηση του εθνικού νομίσματος - τα συνοδευτικά μέτρα - "καταιγίδα" που απειλούν θεμελιακά δικαιώματα και κατακτήσεις, όπως το 8ωρο και την κοινωνική ασφάλιση. Παράλληλα "συστήνει" στους "κοινωνικούς εταίρους" (!) "αυτοσυγκράτηση" και συγκράτηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στα όρια της επίσημης εισοδηματικής πολιτικής, δηλαδή 2,5%.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, δε φαίνεται η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ να είναι σε θέση, ούτε να έχει την πρόθεση, να αντιταχθεί ουσιαστικά. Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τον καταιγισμό αντεργατικών εξαγγελιών από την κυβέρνηση και την υποτίμηση της δραχμής, που έριξε στα "βάθη της αβύσσου" το εργατικό εισόδημα και τις πενιχρές συντάξεις, στελέχη αυτής της πλειοψηφίας βρέθηκαν να κάνουν δηλώσεις για τη διασφάλιση του εισοδήματος των εργαζομένων και την προστασία των δικαιωμάτων τους. Η διοίκηση της ΓΣΕΕ αποφάσισε επίσης, στην πρώτη μετά το συνέδριο συνεδρίασή της, πανελλαδική απεργία στις 9 Απρίλη και εκδήλωσε τη συμπαράστασή της στον αγώνα των εργαζομένων στην "Ολυμπιακή Αεροπορία" και στις άλλες ΔΕΚΟ που θα θιχτούν.

Ομως, ταυτόχρονα κορυφαία στελέχη της ΠΑΣΚΕ - με πρώτο και καλύτερο τον πρόεδρό της Χ. Πολυζωγόπουλο - έκαναν λόγο και για "θετικές" συνέπειες από την υποτίμηση. Η ηγεσία της ΟΤΟΕ, η οποία πρόσκειται στην ΠΑΣΚΕ, δηλώνει... χλιαρά την αγωνιστική αλληλεγγύη της και καλεί τον αρμόδιο υπουργό Εθνικής Οικονομίας σε... διάλογο! Ο πρόεδρός της, Δ. Κουσελάς,υπερθεμάτισε τόσο της υποτίμησης, που υποχρέωσε ακόμα και συνδικαλιστή της ΠΑΣΚΕ στο ΕΚ Θεσσαλονίκης να ζητήσει την "αποπομπή του από τις τάξεις του συνδικαλιστικού κινήματος"...

Η ΔΑΚΕ από την πλευρά της βρήκε την ευκαιρία να δημαγωγήσει χωρίς να λυπάται τους χαρακτηρισμούς, για μια πολιτική που εγκρίνει ολόπλευρα στις βασικές κατευθύνσεις της.

Η "Αυτόνομη Παρέμβαση" συμφώνησε για την 24ωρη απεργία, προειδοποιώντας κατά την ολομέλεια της διοίκησης της Συνομοσπονδίας ότι θα είναι η τελευταία φορά που το κάνει αν δεν υπάρχει και κοινό πλαίσιο διεκδίκησης, με αφορμή το διαφορετικό περιεχόμενο που δίνει στην κινητοποίηση η ΔΑΣ! Ταυτόχρονα, επιδιώκει να χρησιμοποιήσει τη συμμετοχή ή μη της ΓΣΕΕ στον "κοινωνικό διάλογο" για το ασφαλιστικό, σαν μέσο... πίεσης ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα, χωρίς να αντιτίθεται στην ουσία της συναινετικής διαδικασίας.

Απέναντι σε αυτή την τακτική, η ΔΑΣ έκανε σαφές και στο πρόσφατο Συνέδριο της ΓΣΕΕ - στο οποίο η συμβιβαστική, συναινετική συμπόρευση των άλλων παρατάξεων επιβεβαιώθηκε - και στην πρώτη συνεδρίαση της διοίκησης της ΓΣΕΕ, ότι απαιτείται ανάπτυξη απεργιακών κινητοποιήσεων με άξονες την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, την εναντίωση στον "κοινωνικό διάλογο", την αντίσταση στην επίθεση στις ΔΕΚΟ και στα μέτρα - "φωτιά" για την υποτίμηση, καθώς επίσης ότι επιβάλλεται συντονισμός και κοινή δράση των εργαζομένων σε όλες τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας.

Παράλληλα, πρωτοβάθμια σωματεία της Αθήνας, αλλά και άλλων πόλεων, καθώς και ομοσπονδίες, έχουν αναπτύξει και προσπαθούν να διευρύνουν ακόμα περισσότερο ένα μέτωπο πάλης ενάντια στον ορυμαγδό που πλησιάζει. Αυτές τις πρωτοβουλίες στην Αθήνα και σε όλη τη χώρα, τις στηρίζει ανεπιφύλακτα η ΔΑΣ.

Στο στόχαστρο εργοδοτών και κυβέρνησης έχει μπει ο θεσμός των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, που τα τελευταία χρόνια δέχεται τα συντονισμένα τους πυρά. Στην πράξη και σε μεγάλη έκταση, οι συμβάσεις καταστρατηγούνται, ενώ στην κατεύθυνση της κατάργησής τους η κυβέρνηση προσφέρει "χείρα βοηθείας" με μέτρα, όπως τα διαβόητα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης.

"Κουτί" ήρθε στους εργοδότες και η υποτίμηση της δραχμής, καθώς και τα συνοδευτικά αντεργατικά μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση, αφού σε συνδυασμό με τη μη υπογραφή της Εθνικής αποτέλεσαν το άλλοθί τους για να τρενάρουν τις διαπραγματεύσεις για τις κλαδικές συμβάσεις, έως ότου... διευθετηθούν αυτά τα ζητήματα.

Ιδιαίτερα προκλητικοί εμφανίζονται οι εκπρόσωποι των εργοδοτικών οργανώσεων στους κλάδους ένδυσης, στις συναντήσεις με την Ομοσπονδία Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος,αξιώνοντας ουσιαστικά να αποδεχτούν οι συνδικαλιστές αφαίρεση εργασιακών δικαιωμάτων.

Η Ομοσπονδία, μετά την καταγγελία των οχτώ κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας που υπογράφει, έχει καλέσει τέσσερις φορές σε συναντήσεις τις αντίστοιχες εργοδοτικές οργανώσεις, στις οποίες σκόπιμα δεν παραβρέθηκαν όλες. Ομως σε όσες συναντήσεις έγιναν, οι εκπρόσωποι των εργοδοτών, επικαλούμενοι την κρίση στους κλάδους που οι ίδιοι μαζί με την κυβέρνηση δημιούργησαν, επιτέθηκαν κατά του 40ωρου - 5ήμερου, το οποίο όπως ισχυρίζονται βλάπτει την "ανταγωνιστικότητα". Εκαναν λόγο για... υψηλόμισθους εργαζόμενους και θρασύτατα πρότειναν την εφαρμογή τετραήμερης απασχόλησης, αλλαγή του ωραρίου και την κατάργηση ουσιαστικά μιας σειράς εργατικών κατακτήσεων. Επιπλέον, σε μια προσπάθεια σκόπιμης κωλυσιεργίας, μεταθέτουν τις διαπραγματεύσεις για μετά την υπογραφή απ' τη ΓΣΕΕ της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Ο Θ. Ευθυμίου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας, επισημαίνει τις τεράστιες ευθύνες της ηγεσίας της ΓΣΕΕ που κωλυσιεργεί στην υπογραφή της ΕΓΣΣΕ, αλλά και για τη γενικότερη στάση συναίνεσης που ακολουθεί, τροφοδοτώντας έτσι την ασυδοσία των εργοδοτών. Σημειώνει ότι για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης ήδη η Ομοσπονδία έχει προχωρήσει σε περιφερειακές συσκέψεις, καλώντας σε αγωνιστική επαγρύπνηση τους εργαζόμενους στους κλάδους, ενώ συντονίζει τη δράση της με τέσσερις ακόμα Ομοσπονδίες. Στα πλαίσια αυτά, ήδη έχουν πραγματοποιήσει κοινή συγκέντρωση, ενώ συμμετέχουν στην πανεργατική - πανελλαδική απεργία στις 9 Απρίλη, προβάλλοντας το δικό τους πλαίσιο αιτημάτων.

Ακαρπες έχουν αποβεί οι μέχρι τώρα διαπραγματεύσεις για την υπογραφή της κλαδικής σύμβασης των εργαζομένων στα νοσοκομεία, καθώς στις δυο συναντήσεις που έχει καλέσει η Ομοσπονδία Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων αρνήθηκαν να εμφανιστούν οι κλινικάρχες. Οι εκπρόσωποι της Πανελλήνιας Ενωσης των Διαγνωστικών Κέντρων και της Πανελλήνιας Ενωσης των Εργαστηρίων που ανταποκρίθηκαν, απέφυγαν οποιαδήποτε συζήτηση πάνω στα αιτήματα των εργαζομένων. Σε μια προσπάθεια να διασπάσουν τους εργαζόμενους, πρότειναν την υπογραφή ξεχωριστών συμβάσεων και επιπλέον κατάργηση του ωραρίου, ζητώντας, οι εργαζόμενοι στα εργαστήρια να δουλεύουν μισή ώρα επιπλέον τη μέρα. Οι εργοδότες, ακολουθώντας την πάγια τακτική τους, καθυστερούν συνεχώς τις διαπραγματεύσεις για την κλαδική σύμβαση, με στόχο να την οδηγήσουν στον ΟΜΕΔ.

Διευκολύνοντας τους εργοδότες, η πλειοψηφία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο Μέταλλο,πιστή στη λογική της αδράνειας, αρνείται να προχωρήσει στην οργάνωση της αντίστασης και της αγωνιστικής διεκδίκησης των μεταλλεργατών. Αν και δυο φορές η Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΟΕΜ πήρε απόφαση να καλέσει σε σύσκεψη τα σωματεία - μέλη της, με ευθύνη της πλειοψηφίας της διοίκησης (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) και με διάφορα προσχήματα και δικαιολογίες, συνεχώς αναβάλλεται.

Με τη στάση της αυτή, αλλά και με την άρνησή της να διεκδικήσει ενιαία σύμβαση για τον κλάδο (υπογράφει τέσσερις συμβάσεις, της σιδηροβιομηχανίας, της σιδηροβιοτεχνίας, των αμαξωμάτων και της αργυροχρυσοχοϊας), τροφοδοτεί την αυθαιρεσία των εργοδοτών. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εκπρόσωποι των αργυροχρυσοχόων, όπως και των βιομηχάνων αμαξωμάτων αρνήθηκαν να προσέλθουν στις συναντήσεις, οι σιδηροβιομήχανοι απέφυγαν κάθε συζήτηση επί των αιτημάτων, ενώ οι σιδηροβιοτέχνες πρότειναν εξευτελιστικές αυξήσεις της τάξης του 5,5% σε δυο δόσεις. Η αδράνεια και η σκόπιμη καθυστέρηση ενισχύουν τον κίνδυνο να φτάσει Μάης - Ιούνης και είτε να υιοθετηθούν οι προτάσεις των εργοδοτών, είτε να οδηγηθούν οι συμβάσεις στον ΟΜΕΔ.

Ως "τροχοπέδη" για την υπογραφή αρκετών συμβάσεων, μεταξύ των οποίων και των λογιστών και των εργαζομένων στις φαρμακοβιομηχανίες, λειτουργεί η καθυστέρηση υπογραφής της Εθνικής Σύμβασης Εργασίας. Οι εργοδότες και στους δυο κλάδους αρνούνται ακόμα και να προσέλθουν στις διαπραγματεύσεις, ενώ έχουν δηλώσει κατηγορηματικά ότι δε θα το κάνουν, έως ότου υπογραφεί η Εθνική Σύμβαση Εργασίας.

Από την πλευρά της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο Φάρμακο, καταγγέλλεται ότι η καθυστέρηση υπογραφής Εθνικής Σύμβασης, που λειτουργεί ως "πιλότος" για τις κλαδικές, στόχο έχει να πλήξει παραπέρα βασικά δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά και να υποβαθμίσει τον ίδιο τον θεσμό.

Η Ομοσπονδία Λογιστών με τη σειρά της επισημαίνει τις συνέπειες που θα έχει η καθυστέρηση αυτή στα ήδη ισχνά και υποτιμημένα εισοδήματα των εργαζομένων. Ταυτόχρονα καταγγέλλεται η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ για τη μεθοδευμένη καθυστέρηση έναρξης των διαπραγματεύσεων για την ΕΓΣΣΕ και κατά συνέπεια της υπογραφής της.

Τέλος, και οι δύο Ομοσπονδίες καλούν τους εργαζόμενους σε επαγρύπνηση για την περιφρούρηση του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, καθώς και να εργαστούν για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή στην 24ωρη πανελλαδική απεργία στις 9 Απρίλη.

Επάξια συναγωνίζεται τους εργοδότες σε θρασύτητα και προκλητικότητα η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΟΙΥΕ). Το περιεχόμενο των προς διαπραγμάτευση σχεδίων των κλαδικών συμβάσεων των ιδιωτικών υπαλλήλων, των εμποροϋπαλλήλων και των τεχνικών, θα μπορούσε, σε αρκετά σημεία του, να είχε υπαγορευτεί από τους ίδιους τους εργοδότες.

Συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά το οικονομικό σκέλος, γίνεται μια γενική αναφορά περί "διασφάλισης του εισοδήματος των εργαζομένων", χωρίς να τίθεται προς διεκδίκηση συγκεκριμένο ποσοστό αυξήσεων. Στο θεσμικό σκέλος, η πλειοψηφία αποδέχεται τη μερική απασχόληση και τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Στα σχέδια συμβάσεων προβλέπεται ακόμα και ο "δανεισμός" των εργαζομένων, υπό κάποιες ασαφείς... προϋποθέσεις. Επίσης, να σημειωθεί ότι μέσα από τις συμβάσεις ζητείται από τις επιχειρήσεις να παρακρατούν υποχρεωτικά από τις μηνιαίες αποδοχές των εργαζομένων τη συνδικαλιστική τους εισφορά και στη συνέχεια να την καταβάλλουν σ' αυτήν!

Παρ' όλα αυτά, οι εργοδότες "ποντάροντας" στην αδράνεια της Ομοσπονδίας αρνούνται να συζητήσουν ακόμα κι αυτό το απαράδεκτο διεκδικητικό πλαίσιο που αυτή προβάλλει. Σε πρόσφατη συνάντηση της ΟΙΥΕ με τις εργοδοτικές ενώσεις του εμπορίου, αυτές αποχώρησαν από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αρνούμενες να συζητήσουν μέχρις ότου διευθετηθούν τα ζητήματα της δραχμής και της υπογραφής της Εθνικής Σύμβασης. Για το θεσμικό μέρος της σύμβασης παρέπεμψαν τη συζήτηση μετά την εφαρμογή των αντεργατικών μέτρων που θα συνοδεύσουν την υποτίμηση.

Να σημειωθεί ότι η Ομοσπονδία, όχι μόνο αρνήθηκε να συντονίσει πανελλαδικά τη δράση των σωματείων, ώστε να διεκδικηθούν συμβάσεις που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργαζομένων, αλλά αγνόησε επιδεικτικά τις προτάσεις τους για τις συμβάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό με τη σύμβαση των υπαλλήλων συμβολαιογραφείων. Η ΠΑΣΚΕ αυθαίρετα άλλαξε το σχέδιο της σύμβασης που ομόφωνα τα σωματεία είχαν προτείνει, χωρίς να ενημερώσει και διαγράφοντας βασικά τους αιτήματα! Οταν η εκπρόσωπος των εργαζομένων στην πρώτη συνάντηση με τους εργοδότες "τόλμησε" να διαμαρτυρηθεί, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Α. Φραγκόπουλος την εξύβρισε! Το γεγονός αυτός πυροδότησε την αντίδραση των σωματείων, τα οποία λίγες μέρες μετά πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής και, κάτω από την πίεσή τους, η πλειοψηφία ανέλαβε τη δέσμευση άμεσα να καλέσει σύσκεψη μαζί τους, όπου θα διαμορφωθεί η τελική τους πρόταση, η οποία θα κατατεθεί για συζήτηση στους εργοδότες.

Η απόρριψη της πρότασης της ΔΑΣ να διεκδικηθεί αγωνιστικά η υπογραφή ικανοποιητικών συμβάσεων και η παραπομπή τους με συνοπτικές διαδικασίες στον ΟΜΕΔ από την πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Επισιτισμού - Τουρισμού (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ), φαίνεται ότι τελικά οδήγησε σε αδιέξοδο. Η Ομοσπονδία υπογράφει τις συμβάσεις των ξενοδοχοϋπαλλήλων, εστιατορίων, ζαχαρωδών προϊόντων, αλιπάστων και εργαζομένων στον ΕΟΤ και μέχρι σήμερα στον ΟΜΕΔ έχει γίνει μόνο μία συνάντηση με τους ξενοδόχους.

Οι ξενοδόχοι "κατέθεσαν" την προκλητικότητά τους και στο τραπέζι του μεσολαβητή. Προκλητικότατα, ζήτησαν απελευθέρωση του ωραρίου και επέκταση του ωρομισθίου, όταν στον κλάδο ήδη οργιάζουν οι ελαστικές μορφές απασχόλησης! Συντονισμένοι πλήρως με τις κυβερνητικές επιδιώξεις, χαρακτήρισαν "εθνικό στόχο" την πτώση του πληθωρισμού στο 2,5% και ζήτησαν οι αυξήσεις να μην υπερβαίνουν αυτό το ποσοστό! Επιπλέον στο όνομα της υποτίμησης και της υποτιθέμενης ζημίας που θα υποστούν, ζήτησαν παραπέρα μείωση του ήδη ευτελούς κόστους εργασίας.

Επίσης, οι ξενοδόχοι κατέθεσαν και στον ΟΜΕΔ τα αιτήματα που είχαν καταθέσει στον "κοινωνικό διάλογο". Τα αιτήματα αυτά, αποτέλεσμα ενός αντεργατικού ντελίριου, συμπυκνώνονται στο εξής ένα: Κατάργηση κάθε εργασιακού και ασφαλιστικού δικαιώματος. Μετά κι από αυτή την εξέλιξη, η ΔΑΣ εξέφρασε την πεποίθησή της ότι η κατάσταση δεν μπορεί να προχωρήσει μ' αυτόν τον τρόπο και κάλεσε την πλειοψηφία της Ομοσπονδίας, έστω και καθυστερημένα, να κινηθεί στην κατεύθυνση αγωνιστικών κινητοποιήσεων για την ικανοποίηση των αιτημάτων των εργαζομένων.

Στο πνεύμα της "εκσυγχρονιστικής" κυβέρνησης και των νέων σαρωτικών μέτρων, οι εκπρόσωποι των λιθογραφικών επιχειρήσεων εμφανίστηκαν στις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας, με προκλητικές αξιώσεις. Τόσο προφορικά, όσο και με εξώδικο έγγραφο απαίτησαν από το προεδρείο της Πανελλαδικής Ενωσης Λιθογράφων να αποδεχτεί την αφαίρεση κατακτήσεων του κλάδου.

Αξιώνουν συγκεκριμένα: Να απαλειφτεί ο ορισμός της πενθήμερης βδομάδας "από Δευτέρα ως Παρασκευή", δηλαδή θέλουν κυλιόμενο πενθήμερο και να ανοίξει ο δρόμος για επιβολή "ευέλικτων" μορφών εργασίας. Να μειωθεί η προσαύξηση της νυχτερινής εργασίας από 50% σε 25%. Να προβλεφτεί στη συλλογική σύμβαση κατηγορία ανειδίκευτου εργάτη και να επαναπροσδιοριστούν οι υπάρχουσες κατηγορίες ειδικοτήτων, στην κατεύθυνση βέβαια της μείωσης των βασικών μισθών. Επίσης να καταργηθούν οι τριετίες και να προσδιοριστούν κριτήρια"ποιοτικής απόδοσης"!

Συμπληρώνοντας το σκηνικό, παρέπεμψαν οποιαδήποτε συζήτηση για αυξήσεις, για μετά την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ξεκαθαρίζοντας ωστόσο πως θα πρέπει να είναι στα πλαίσια της κυβερνητικής εισοδηματικής πολιτικής!

Για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης, η Πανελλαδική Ενωση Λιθογράφων συντονίζει τη δράση της με δεκάδες άλλα πρωτοβάθμια σωματεία της Αθήνας και καλεί σε μαζική συμμετοχή στην πανεργατική απεργία στις 9 Απρίλη.

Ρεπορτάζ: Γ. ΦΛΩΡΑΤΟΣ, Ντ. ΝΤΑΒΟΥ, Β. ΝΙΕΡΗ

Η απόφαση της κυβέρνησης να μετατρέψει τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ) σε ανώνυμη εταιρία, οδηγεί στην άρση του δικαιώματος της μονιμότητας για τους 348 εργαζόμενούς του και την εφαρμογή ελαστικών μορφών εργασίας. Ταυτόχρονα ανοίγει το δρόμο για την παράδοση του έργου του στα "χέρια" μεγάλων τεχνικών εταιριών, δίνοντας ένα ακόμη χτύπημα στο δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας.

Στο Προεδρικό Διάταγμα μετατροπής του ΟΣΚ σε ανώνυμη εταιρία, αναφέρεται ότι εντάσσεται στις διαδικασίες του νόμου 2414/96 με τον ψευδεπίγραφο τίτλο "περί εκσυγχρονισμού των ΔΕΚΟ". Αντιμετωπίζεται δηλαδή σαν ΔΕΚΟ, όταν δεν έχει δικά του έσοδα, δεν πουλάει τίποτα και χρηματοδοτείται αποκλειστικά απ' τον κρατικό προϋπολογισμό, το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και συμπληρωματικά από κοινοτικά κονδύλια.

Ο Οργανισμός έχει σαν κύριο έργο τη μελέτη και κατασκευή σχολικών κτιρίων στην Αττική και τον εξοπλισμό των σχολείων πανελλαδικά, όπως επίσης και τη χρηματοδότηση των δήμων της περιφέρειας για την κατασκευή σχολικών κτιρίων στις περιοχές τους.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις συνδικαλιστών, η μετατροπή σε ανώνυμη εταιρία είναι το πρώτο βήμα για την ιδιωτικοποίησή του και στην πορεία η απαλλαγή του κράτους απ' το κόστος της κατασκευής σχολικών κτιρίων, που θα μεταφερθεί στους δήμους και συνακόλουθα στους πολίτες, είτε με τη μορφή των δημοτικών τελών, είτε με το σύστημα της αυτοχρηματοδότησης (θα πληρώνουν δηλαδή οι χρήστες).

Παράλληλα, κυβέρνηση και διοίκηση του ΟΣΚ υποσκάπτουν το έργο του Οργανισμού, οδηγώντας με πλάγιο τρόπο βασικές δραστηριότητές του σε ιδιώτες. Αυτή την περίοδο ο όγκος του κύριου έργου του ΟΣΚ (μελέτη - κατασκευή στην Αττική) έχει αυξηθεί, ωστόσο ένας σημαντικός αριθμός εργαζομένων έχει αποσταλεί στην επαρχία. Σύμφωνα με καταγγελίες των εργαζομένων, υπάρχει κίνδυνος με το πρόσχημα αδυναμίας εκτέλεσης του κύριου έργου, να οδηγηθούν σε προγραμματικές συμβάσεις με ΟΤΑ (θα πάρουν χρήματα απ' τον ΟΣΚ και θα αναθέσουν το έργο σε ιδιώτες) ή απευθείας διαγωνισμούς ανάθεσης μελετών σε ιδιώτες. Αξιοσημείωτο είναι ότι την τριετία '93-'96 κατασκευάστηκαν απ' τον ΟΣΚ 3.901 σχολικές αίθουσες, χωρίς καμιά προγραμματική συμφωνία ή διαγωνισμό.

Οι συνέπειες απ' την ιδιωτικοποίηση θα είναι τεράστιες, όπως αποδεικνύεται απ' τα παρακάτω στοιχεία. Το κόστος κατασκευής σχολικών κτιρίων απ' τον ΟΣΚ είναι 120.000 δρχ. το τετραγωνικό, όταν το κόστος κατασκευής από ιδιώτες (π.χ. 3ο Λύκειο Παιανίας) ξεπερνά τις 250.000 δρχ. το τετραγωνικό. Επίσης το κόστος της μελέτης κατασκευής ενός 12θέσιου σχολείου στην "αγορά" κυμαίνεται μεταξύ 40-50 εκατ. δραχμών, όταν σε κάθε μηχανικό του ΟΣΚ αντιστοιχούν 2 μελέτες το χρόνο, χωρίς επιπλέον - της κανονικής μισθοδοσίας - οικονομική επιβάρυνση. Καθοριστικής σημασίας είναι και το γεγονός πως η μελετητική και κατασκευαστική δραστηριότητα του ΟΣΚ είναι άμεσα προσαρμοζόμενη στα κάθε φορά εκπαιδευτικά προγράμματα και ανάγκες. Οσο για την "ευελιξία" που επικαλείται η κυβέρνηση για την απόφασή της, να σημειώσουμε ότι το '97 ο προϋπολογισμός του ΟΣΚ ήταν 83,4 δισ. δρχ., απ' τα οποία μόλις 2,4 δισ. είναι μισθοδοσία και λειτουργικές δαπάνες, δηλαδή ποσοστό 2,86%!

Σε ανώνυμη εταιρία μετατρέπεται και ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Υλικού (ΟΔΔΥ) - το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα είναι έτοιμο - με το πρόσχημα της "ευελιξίας" και της αποτελεσματικής λειτουργίας.

Πρόσχημα, που καταρρίπτεται απ' την ίδια τη φύση της δραστηριότητας του ΟΔΔΥ, του οποίου κύριο έργο είναι η εκποίηση όλων των πλεοναζόντων άχρηστων υλικών του δημοσίου, αλλά και των αυτοκινήτων που, με τον ένα ή άλλο τρόπο, περιέρχονται στην κυριότητα του δημοσίου (κατασχέσεις, παλιά κλπ.) και επίσης η δωρεάν παραχώρηση αυτοκινήτων, μηχανημάτων κλπ. σε δημόσιες υπηρεσίες, που αποφεύγουν έτσι την αγορά καινούριων σε πολλαπλάσια τιμή. Η ίδια η κυβερνητική επιτροπή του νόμου 2469/'97 (περί συγχωνεύσεων - καταργήσεων) είχε προτείνει τη λειτουργία του ΟΔΔΥ σαν μια αποκεντρωμένη δημόσια υπηρεσία. Η "αποτελεσματικότητα" που επικαλείται η κυβέρνηση, αφορά κυρίως την ανατροπή του εργασιακού καθεστώτος των 200 υπαλλήλων του ΟΔΔΥ.

Ομως εκείνο που ενισχύει τα σενάρια της ιδιωτικοποίησης είναι οι δραστηριότητες που μπορεί να αναπτύξει ο ΟΔΔΥ, σύμφωνα με 2 μελέτες του Πολυτεχνείου. Με την πρώτη εκτιμάται ότι ο ΟΔΔΥ διαθέτει την απαραίτητη υποδομή για ανάληψη με άλλους φορείς του τομέα ανακύκλωσης χαρτιού, αλουμινίου κλπ. Με τη δεύτερη έχει δυνατότητες ανάληψης δραστηριότητας στον τομέα ανακύκλωσης των καταλυτών αυτοκινήτων, ενώ εκτιμάται πως η σχετική επένδυση θα ανέλθει περίπου στο ύψος των 400 εκατ. δραχμών.

Να σημειώσουμε ότι τα επόμενα δυο χρόνια αναμένεται ένα πολύ υψηλό ποσοστό καταλυτικών αυτοκινήτων να αλλάξουν καταλύτες και πως τα σχετικά προγράμματα ανακύκλωσης είναι αδρά επιδοτούμενα. Χαρακτηριστικό εδώ είναι το ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν ενέκρινε τη σχετική επένδυση για τον ΟΔΔΥ, ενώ την ίδια ώρα επιχορήγησε με 416 εκατ. δρχ. και επιπλέον με 45% επιδοτούμενο επιτόκιο την επιχείρηση "ΠΡΟΣΠΕΡ Ελληνική Περιβαντολλογική ΑΕ" στην Πάτρα, για δημιουργία εγκατάστασης ανακύκλωσης καταλυτών.

Στο "βωμό" της ιδιωτικοποίησης θυσιάζει η κυβέρνηση και τον Οργανισμό Κεντρικής Αγοράς Αθηνών (ΟΚΑΑ - λαχαναγορά Ρέντη). Με Προεδρικό Διάταγμα τον μετατρέπει σε ανώνυμη εταιρία, οδηγώντας σε αυτόματη άρση της μονιμότητας των 120 υπαλλήλων που απασχολεί και παραπέρα στην παράδοσή του σε πολυεθνικές επιχειρήσεις του εμπορίου.

Η προσπάθεια για ιδιωτικοποίηση του ΟΚΑΑ και του χώρου που του ανήκει, χρονολογείται απ' το '92, επί κυβέρνησης ΝΔ, ενώ τη συνέχεια ανέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με καταγγελίες των εργαζομένων, στα σχέδια του υπουργείου Ανάπτυξης είναι η άσκηση της δραστηριότητας του ΟΚΑΑ από πολυεθνικές χονδρεμπορικές επιχειρήσεις τύπου ΜΑΚΡΟ.

Ο ΟΚΑΑ αποτελεί βασικό κέντρο διακίνησης της εγχώριας παραγωγής οπωροκηπευτικών και κρεάτων και βασικός προμηθευτής των νησιών του Αιγαίου, νοσοκομείων, στρατιωτικών μονάδων κλπ. Η καταγραφή και η συγκέντρωση στοιχείων για τις ποσότητες που διακινούνται, αποτελεί σημαντικό εργαλείο για την κυβέρνηση στον τομέα της γνώσης των εισαγωγών που απαιτούνται και της οργάνωσης της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής. Αλλωστε απ' το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, ο ΟΚΑΑ μαζί με τη λίμνη του Μαραθώνα έχουν χαρακτηριστεί χώροι εθνικής σημασίας σε πολεμική περίοδο.

Ταυτόχρονα ο Οργανισμός παρέχει χαμηλού κόστους υπηρεσίες στις 600 χονδρεμπορικές επιχειρήσεις λαχανικών και 100 κρεάτων που λειτουργούν στο χώρο. Για παράδειγμα το νοίκι που αποδίδουν στον Οργανισμό είναι της τάξης των 70.000 δρχ. το μήνα. Η ιδιωτικοποίησή του και η παράδοσή του στα χέρια πολυεθνικών, θα έχει σοβαρές παρενέργειες για τις 700 επιχειρήσεις και τους 5.000 εργαζόμενούς τους, εκτός απ' το ότι ο ΟΚΑΑ είναι κερδοφόρος Οργανισμός που δεν έχει επιδοτηθεί ποτέ απ' τον κρατικό προϋπολογισμό και παράλληλα έχει σήμερα αποθεματικό 3 δισ. δραχμές.

Αποφασισμένοι να διεκδικήσουν την υπογραφή ικανοποιητικών συμβάσεων είναι οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, κόντρα στην ασυδοσία των εργοδοτών που αρνούνται να προσέλθουν στις διαπραγματεύσεις

Δυναμικά αντιδρούν οι εργαζόμενοι στους κλάδους ένδυσης, στη θρασύτητα των εργοδοτών, που ζητάνε την αφαίρεση βασικών εργασιακών τους δικαιωμάτων

Μεταξύ άλλων τα σωματεία της Αθήνας διεκδικούν αγωνιστικά ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς και μεροκάματα

Από την πρώτη συνάντηση φέτος της ΓΣΕΕ με το ΣΕΒ για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας

Με επιταχυνόμενους ρυθμούς, προχωρά η κυβέρνηση στη διάλυση της δημόσιας διοίκησης, ανεμίζοντας τα "εκσυγχρονιστικά" επιχειρήματα του "λιγότερου κράτους", της "ευελιξίας" και της "αποτελεσματικότητας". Περίπου 1.750 Οργανισμοί, Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου και Ιδιωτικού Δικαίου επιλέγεται να θυσιαστούν στο βωμό της ιδιωτικοποίησης.

Στην κατεύθυνση αυτή προωθείται η άρση της μονιμότητας πάνω από 100.000 δημοσίων υπαλλήλων, η ανατροπή του εργασιακού τους καθεστώτος και η επιβολή της μερικής απασχόλησης σε μεγάλη έκταση. Το σχετικό νομοθετικό "οπλοστάσιο" είναι ήδη έτοιμο και τώρα η κυβέρνηση βάζει μπρος μια "βιομηχανία" Προεδρικών Διαταγμάτων για την υλοποίηση του παραπάνω στόχου.

Σε πρώτη φάση επιλέγεται - με σχετικά ΠΔ - η μετατροπή σε ανώνυμες εταιρίες των Οργανισμών Λιμένος Πειραιώς, Λιμένος Θεσσαλονίκης, Διαχείρισης Δημοσίων Υλικών, Σχολικών Κτιρίων, Κεντρικής Αγοράς (Λαχαναγοράς) Αθηνών, Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων.

Αντιδρώντας σε αυτή τη λαίλαπα οι εργαζόμενοι σε ΟΛΠ - ΟΛΘ βρίσκονται σε απεργιακές κινητοποιήσεις, ενώ σε συντονισμό της δράσης τους προχώρησαν οι εργαζόμενοι των ΟΣΚ, ΟΔΔΥ, Λαχαναγοράς και Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, πραγματοποιώντας την προηγούμενη εβδομάδα μαχητική συγκέντρωση και πορεία στο ΥΠΕΘΟ.

Στα χέρια των ιδιωτών οδηγεί η κυβέρνηση το κερδοφόρο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, αποφασίζοντας τη συγχώνευσή του με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και τη μετατροπή και των δυο σε μια ανώνυμη εταιρία.

Ενδεικτικό της ευρωστίας και της σημασίας του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων είναι το ότι το έτος '96 παρουσίασε καθαρά κέρδη, ύψους 51,8 δισ. δραχμών, όταν το ίδιο έτος η Εθνική Τράπεζα εμφάνισε κέρδη 56 δισ. δρχ. Το 70% μάλιστα των κερδών του Ταμείου αποδίδεται άμεσα στο δημόσιο.

Το Ταμείο λειτουργεί απ' το 1919 και υπηρετεί το θεσμό της παρακαταθήκης, δηλαδή της διαφύλαξης των χρημάτων που κατατίθενται προς εξόφληση τρίτων, δραστηριότητα, η οποία πρέπει να ασκείται μόνο από δημόσια υπηρεσία. Ταυτόχρονα, επιτελεί δυο αρκετά σημαντικές κοινωνικές δραστηριότητες. Στεγαστική πολιτική για τους δημόσιους υπάλληλους, προσφέροντάς τους χαμηλότοκα δάνεια. Επίσης χρηματοπιστωτική στήριξη των ΟΤΑ. Εχει σημασία επίσης να υπενθυμίσουμε ότι Ταμείο έχει μια ιδιαίτερη συμβολή σε κρίσιμες περιόδους για τη χώρα, για παράδειγμα στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου διέθεσε τα αποθεματικά του κεφάλαια για την αγορά όπλων, την κατασκευή οχυρωματικών έργων κλπ.

Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ

Από την κινητοποίηση των εργαζομένων σε ΟΔΔΥ, ΟΣΚ, Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και Κεντρική Λαχαναγορά Αθήνας την περασμένη Δευτέρα