Μάνος Σαριδάκης, κύριος ερευνητής στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, Διδάκτωρ Θεωρητικής Φυσικής
Γιατί απέναντι στη ζοφερή πραγματικότητα που διαμορφώνεται για τον λαό και τη νεολαία, απέναντι στα πολύ δύσκολα που μας περιμένουν στις 26 Ιούνη, το ΚΚΕ αποτελεί εγγυημένα τη δύναμη εκείνη που μπορεί να δώσει ανάταση, μαχητικότητα, ελπίδα, αισιοδοξία για τις μάχες που έχουμε μπροστά μας.
Γιατί το ΚΚΕ είναι η μόνη μαχητική, γνήσια, λαϊκή αντιπολίτευση προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων, απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ και όλων των άλλων. Αυτό έχει πραγματικά ανάγκη ο λαός και η νεολαία.
Γιατί οι στιγμές που χαμογελάσαμε, που συγκινηθήκαμε τα προηγούμενα χρόνια, ήταν όταν ο λαός βρήκε τη δύναμή του συμμετέχοντας στους αγώνες. Χαμογελάσαμε με την εικόνα της πλατείας Συντάγματος την Πρωτομαγιά του 2020, τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε «θα λογαριαστούμε μετά», όταν έσπαγε στην πράξη η απαγόρευση στο Πολυτεχνείο, όταν χιλιάδες νέοι και νέες φώναζαν το σύνθημα «`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» μετά το έγκλημα στα Τέμπη, όταν σώζεται το σπίτι του γείτονά μας, μιας λαϊκής οικογένειας από τα κοράκια.
Αυτές τις εικόνες μπορούμε να τις πολλαπλασιάσουμε, πολλαπλασιάζοντας τη δύναμη του ΚΚΕ στις εκλογές της 25ης Ιούνη, για να κρατήσει τους 26 βουλευτές, τους 2 που εξέλεξε στον Νότιο Τομέα, για να αυξήσει τις ψήφους και τα ποσοστά του.
Τώρα λοιπόν, ο καθένας και η καθεμία από εμάς δίνουμε τη μάχη να φτάσουμε σε πολλούς περισσότερους με την ανακοίνωση, με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ. Σε όλους αυτούς που προβληματίζονται, ανεξάρτητα με τις πολιτικές επιλογές που έκαναν τα προηγούμενα χρόνια, ακόμα και στις εκλογές της 21ης Μάη.
Τώρα μπορούμε ο καθένας και η καθεμία από το δικό του μετερίζι, έτσι και εγώ, να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για την ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση του ΚΚΕ.
Δήμητρα Μαραγκουδάκη, υποψήφια με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» Αθήνας
Μπέρτολτ Μπρεχτ
Ακούω συνέχεια ότι το ΚΚΕ περιμένει να ωριμάσουν οι συνθήκες, αραχτό. Οτι κυνηγάει οράματα και άπιαστες ουτοπίες. Κι άρχισα να σκέφτομαι και να ανασύρω γεγονότα και κείμενα. Τέμπη, Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, ανακοινώσεις των σωματείων εργαζομένων που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ, που προειδοποιούσαν για τις εγκληματικές συνέπειες των πολιτικών που πριμοδοτούν τους εργοδότες και αδιαφορούν για τους εργαζόμενους.
Τραυματισμοί μελών του ΚΚΕ από τους χρυσαυγίτες, άνθρωποι του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ να σέρνονται από τα ΜΑΤ όταν έτρεχαν να αποτρέψουν πλειστηριασμούς, νεολαίοι της ΚΝΕ στη φλεγόμενη βόρεια Εύβοια να τρέχουν να βοηθήσουν τους κατοίκους να σώσουν τα σπίτια τους.
Είδα λοιπόν το ΚΚΕ να κυνηγάει τα αφεντικά και τους συμμάχους τους. Και να πετυχαίνει μικρές, αλλά ουσιαστικές νίκες. Οσοι αποφασίσαμε να συμπορευθούμε με το ΚΚΕ, εκτιμήσαμε τους αγώνες του. Και δεν βρήκαμε απόρθητα τείχη στον Περισσό. Φιλόξενους οικοδεσπότες βρήκαμε, ανοιχτά αυτιά να ακούσουν τη δική μας «διαφορετικότητα». Καθαρές κουβέντες, ξεκάθαρα κείμενα, γενναιόδωρος αναστοχασμός, αμφίπλευρα.
Γνωρίζοντας από κοντά τους ανθρώπους με τους οποίους συμπορεύομαι, κατανόησα πως όταν το «εμείς» γίνεται τρόπος ζωής, θέλει πολύ κόπο για να διαφυλαχθεί. Για να καταλάβετε την επιλογή μου, που είναι επιλογή ώριμη και επιλογή ζωής, δεν θα παραθέσω άλλα επιχειρήματα. Μόνο θα προτείνω, διαβάστε κείμενα και παρακολουθήστε στην πράξη, στα συνδικάτα, στον δρόμο, στους πλειστηριασμούς. Και έτσι εύχομαι να βρεθούμε ξανά μαζί στους ίδιους δρόμους, με οργή, με ορμή και με μυαλό, με το ΚΚΕ ακόμη πιο δυνατό, και στη Βουλή.
Μίλτος Πασχαλίδης, τραγουδοποιός
1. Γιατί είναι το μόνο κόμμα που κάνει στ' αλήθεια μαχητική και αποτελεσματική αντιπολίτευση.
2. Γιατί αποδεδειγμένα έβαζε και βάζει πλάτη ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που βιώνει η πλειοψηφία του κόσμου και
3. Γιατί τελικά, έχω χρέος να κυνηγάω την ουτοπία. Οπως έλεγε κι ο Γκαλεάνο, χρειαζόμαστε την ουτοπία, χωρίς αυτήν δεν μπορούμε να προχωρήσουμε.
Γιάννης Παυλάκης, μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Γυμναστικής Ομοσπονδίας
Μαριάνθη Σοντάκη, ηθοποιός
Παναγιώτης Κανελλόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Παγκρατίου αθλήματος
Γιώργος Ζυμπουλέρης, πρόεδρος της Εργοστασιακής Επιτροπής στη «Μινέρβα Ελαιουργική»
Κάθε εργάτης στη γραμμή παραγωγής, ο μηχανικός στη βάρδια, ο θερμαστής, ο τεχνίτης, κάθε εργαζόμενος στο γραφείο και στον Η/Υ, ο αναλυτής του χημείου, ο ελεγκτής ποιότητας, ο νεολαίος που στερήθηκε τη μελέτη της επιστήμης και βγήκε στο μεροκάματο, αξίζει πριν πάει στις κάλπες στις 25 Ιούνη να αναρωτηθεί:
Ποιο ήταν εκείνο το κόμμα που μου μείωσε τον μισθό; Ποιο ήταν εκείνο το κόμμα που πάγωσε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τις τριετίες; Ποιο ήταν εκείνο το κόμμα που ποινικοποίησε τις απεργίες και χτύπησε τις κινητοποιήσεις του λαού με ΜΑΤ και «αύρες»; Ποιο ήταν εκείνο το κόμμα που επέβαλε τους πλειστηριασμούς και ξεσπιτώνει οικογένειες; Ποιο ήταν το κόμμα που καθιέρωσε μισθούς πείνας; Ποιο ήταν το κόμμα που οδήγησε σε ζωή με γραμμάτια και pass; Ποιο ήταν το κόμμα που θυσίασε τη ζωή του λαού για τα κέρδη των λίγων, που στήριξε το «να ματώνουν οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ»;
Οι ερωτήσεις αφορούν το φάσμα της ζωής μας ολάκερης και η απάντηση χωράει πολλές επιλογές! Γιατί; Γιατί σε όλα τα παραπάνω έχουν βάλει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους διαχρονικά οι κυβερνήσεις των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ. Από κοντά και τα λοιπά κόμματα - δορυφόροι που ξεγέλασαν στο παρελθόν τον εργαζόμενο λαό και θέλουν και πάλι να του κλέψουν την ψήφο, να την καταθέσουν σε ανώδυνα, βολικά κανάλια. Βεβαίως, πάντα, αφού παίξουν τον «μιας χρήσης» ρόλο τους, θα διαλυθούν, ενώ τα στελέχη τους θα τους ζητούν να τους πιστωθεί η «υπηρεσία» με μεταγραφή σε κάποιο μεγάλο αστικό κόμμα, σε κυβερνητικό αξίωμα, ή σε καρέκλα με ρόλο συμβούλου της μεγαλοεργοδοσίας.
Μόνο το ΚΚΕ δεν θα μπορούσε να αποτελεί επιλογή απάντησης σε κάποιο από τα παραπάνω ερωτήματα! Αυτήν την καθοριστική διαφορά είναι που πρέπει να αντιληφθούμε και να την κάνουμε κριτήριο ψήφου και στοιχείο ενότητας. Γιατί τους ΚΚΕδες θα τους βρει κανείς στο πλάι του να μοιράζονται τον μόχθο για το μεροκάματο, εκεί που η εργοδοσία προσπαθεί να τσαλακώσει συνειδήσεις, θα τους βρει έξω από την πύλη του εργοστασίου στην απεργία, στη συνέλευση στον χώρο δουλειάς, στη γειτονιά να παλεύουν ενάντια στις εξώσεις και για να μη μείνει κανείς χωρίς ρεύμα, στη μάχη για να σβήσουν οι φωτιές, στον αγώνα για τη μόρφωση της νεολαίας, στο γλέντι της παρέας.
Τους ΚΚΕδες θα τους βρει κανείς μέσα στον μόχθο, στις στενοχώριες και τις χαρές του λαού, γιατί είναι σάρκα από τη σάρκα του, με δέσμευση εφ' όρου ζωής να νικήσει η ζωή, απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα! Θα τους βρει κανείς να παλεύουν το άδικο και να δίνουν το χέρι σε όποιον σηκώνεται.
Επειδή λοιπόν όσο και να σφίξουμε το ζωνάρι, οι τρύπες δεν τελειώνουν, επειδή θέλουμε να κοιτάμε τα παιδιά μας στα μάτια και να βλέπουμε τη χαρά, επειδή οι εργάτες είμαστε περήφανοι και θέλουμε να έχουμε το κεφάλι ψηλά, η ρεαλιστική, η συνεπής, η μαχητική επιλογή είναι μία: ΚΚΕ δυνατό γιατί την επόμενη μέρα έχουμε πολλή κόντρα να βάλουμε και πρέπει να είμαστε ψηλότεροι, ακόμα πιο δυνατοί!