Και πάλι γι' αυτούς πρέπει να μιλήσουμε. Για τους ασπρομάλληδες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, που προχτές το απόγευμα «παρέδωσαν» ένα ακόμα μάθημα Ιστορίας. Γι' αυτούς που έφτασαν απ' όλες τις γωνιές της Αττικής και έκατσαν με οργή και θυμό μπροστά στην κεντρική εξέδρα της εκδήλωσης. Οχι μόνο για να υπερασπίσουν το όργανο, την εφημερίδα που με καμάρι κρατούσαν στα χέρια τους. Κυρίως για να προστατέψουν τα αποτελέσματα και τις κατακτήσεις των μεγαλειωδών αγώνων τους. Γιατί για τη λευτεριά χύθηκε το αίμα τόσων και τόσων της γενιάς τους. Κι είναι χρέος αυτή η λευτεριά να διαφυλαχτεί...

Βουβοί απ' τη συγκίνηση και τις αναμνήσεις έστεκαν οι άνθρωποι αυτοί, την ώρα που ο Νίκος Τερζόγλου - πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ - ξεδίπλωνε στο χαιρετισμό του την πορεία αυτής της ιστορικής εφημερίδας. Τότε που ο «Ριζοσπάστης» ξεκινούσε απ' τα υπόγεια, όπου τυπωνόταν παράνομα, για να φτάσει ξανά στα άλλα υπόγεια που κρύβονταν οι αγωνιστές της ανεξαρτησίας. Τότε που κανείς τους δεν μπορούσε να κρατήσει αυτή την εφημερίδα στα χέρια του, κρυμμένη μέσα στα σακάκια κυκλοφορούσε η αλήθεια, η ιστορική αλήθεια αυτής της χώρας. Γι' αυτό και σήμερα δεν μπορεί, δεν έχει το δικαίωμα κανένας υπουργός, καμιά κυβέρνηση να βγάλει απ' τις τσέπες τους, να βγάλει απ' τις ψυχές τους αυτή την εφημερίδα...