Από τον περασμένο Ιούλη ο Σύλλογος Γυναικών Καρδίτσας, μέλος της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, είχε στείλει υπόμνημα διαμαρτυρίας σ' όλους τους αρμόδιους φορείς - και στο υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας - ζητώντας τη μη εφαρμογή και κατάργηση των αποφάσεων που καθιερώνουν καταβολή τροφείων στα Κέντρα Φροντίδας Οικογένειας (ΚΕΦΟ) και στους κρατικούς σταθμούς. Στην απάντησή του το αρμόδιο τμήμα του υπουργείου (Γενική Διεύθυνση Πρόνοιας - Διεύθυνση Προστασίας της Οικογένειας) λέει ότι «τα τροφεία για τα βρέφη και τα νήπια που εγγράφονται στους κρατικούς σταθμούς καθορίστηκαν με το άρθρο 2 της αριθ. Γ2β/οικ.3214/30.7.99 απόφασης» προκειμένου με τη συμμετοχή αυτή των γονέων να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης των παιδιών και οι παρεχόμενες προς αυτά υπηρεσίες (!) κι ακόμα ότι «τα τροφεία καθορίστηκαν σε τέτοιο επίπεδο κατά κατηγορία εισοδήματος, που θεωρούμε ότι μπορούν οι γονείς να ανταποκριθούν στην καταβολή τους. Τα παραπάνω ισχύουν και για τους παιδικούς σταθμούς που λειτουργούν στα πλαίσια του Εθνικού Οργανισμού Κοινωνικής Φροντίδας (ΕΟΚΦ)».

Η εμπορευματοποίηση της πρόνοιας σ' όλο της το μεγαλείο... Το πρόβλημα δεν αφορά βέβαια μόνο την Καρδίτσα, αλλά όλες τις οικογένειες των βιοπαλαιστών στη χώρα μας, που μέχρι σήμερα είχαν ένα χώρο να αφήνουν τα παιδιά τους κατά τη διάρκεια της εργασίας τους, να απασχολούνται δημιουργικά και με ασφάλεια, έχοντας ταυτόχρονα εξασφαλισμένη τη διατροφή τους - ενώ τώρα θα πρέπει να πληρώνουν. Σύμφωνα με τις νέες αποφάσεις, δωρεάν θα πηγαίνουν στους σταθμούς τα παιδιά των οικογενειών που έχουν, σύμφωνα με τη φορολογική τους δήλωση, ετήσιο εισόδημα μέχρι δύο εκατομμύρια δραχμές. Οταν το εισόδημα ξεπεράσει αυτό το ποσό, θα πληρώνουν από 7.000 μέχρι 22.000 και σε περίπτωση μεταφοράς με αυτοκίνητο θα υπάρχει προσαύξηση κατά 4.000 δραχμές το μήνα. Κι εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε ότι οι αλλοδαποί γονείς, ανεξάρτητα από το πόσο χαμηλά είναι τα εισοδήματά τους, θα πρέπει να πληρώνουν 15.000 δραχμές για κάθε παιδί. Θα έλεγε κανείς ότι το κράτος προσπαθεί να τους αποτρέψει!

Το νέο χαράτσι πλήττει βέβαια όλη την οικογένεια, είναι όμως ακόμα μεγαλύτερο πλήγμα για τις μητέρες, καθώς το πρόβλημα έχει πολλές αθέατες πλευρές. Θα μας μιλήσει γι' αυτές η Ρούλα Χαλάτση, μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ και του Συλλόγου Γυναικών Καρδίτσας, που σαν νηπιαγωγός γνωρίζει τα θέματα από πρώτο χέρι:

«Η νέα ρύθμιση, επισημαίνει, δείχνει πώς βλέπει το κράτος το ζήτημα της πρόνοιας και των παιδικών σταθμών μέσα στα πλαίσια της ανταποδοτικότητας και της εμπορευματοποίησης. Δείχνει ακόμα πώς απαντάει η κυβέρνηση στο δημογραφικό πρόβλημα. Γιατί όλοι καταλαβαίνουμε ότι μια μέση οικογένεια - και μάλιστα νέα οικογένεια - δε θα μπορεί να τα βγάζει πέρα με τα πρόσθετα οικονομικά βάρη. Η ίδια η Γιουροστάτ έχει αναγνωρίσει το μεγάλο ποσοστό φτώχειας που υπάρχει στην Ελλάδα...

Μια άλλη παράμετρος είναι τι θα γίνει με τις μητέρες που θα εργάζονται με μερική απασχόληση - κάτι που προωθεί η κυβέρνηση. Αν μια γυναίκα εργάζεται τρεις - τέσσερις ώρες την ημέρα χωρίς ασφάλιση, αν δεν έχει πλήρη απασχόληση και δεν ελπίζει σε καριέρα, θα προτιμήσει - ή θα πιεστεί - να παραμείνει στο σπίτι της και να φροντίσει μόνη το παιδί της. Μια άλλη εξέλιξη που μπορεί να υπάρξει είναι η στροφή των γονέων προς τους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς - εφόσον βέβαια έχουν την οικονομική δυνατότητα. Οταν μια μέση οικογένεια θα πληρώνει κατά μέσο όρο 15.000-19.000 δραχμές το μήνα για τροφεία στον κρατικό παιδικό σταθμό, μπορεί να καταλήξει να πληρώνει πέντε χιλιάδες περισσότερα στον ιδιωτικό, όπου το παιδί θα το πηγαινοφέρνει αυτοκίνητο με συνοδό. Γιατί, όπως είναι γνωστό, στους κρατικούς σταθμούς τα παιδιά τα πηγαίνουν οι γονείς με τα πόδια ή με αυτοκίνητο. Στην Καρδίτσα για παράδειγμα από τους πέντε κρατικούς σταθμούς ο ένας στεγάζεται σ' ένα μαγαζί και ένας άλλος σ' ένα παλιό οίκημα, με μια μικρή αυλή. Αρκετά νήπια και προνήπια έχουν αρχίσει να πηγαίνουν σε νηπιαγωγεία διευρυμένου ωραρίου (από τις οκτώ παρά τέταρτο το πρωί μέχρι τις τέσσερις παρά τέταρτο το απόγευμα). Τα νηπιαγωγεία αυτά στεγάζονται στην ίδια αίθουσα, στον ίδιο χώρο με μια μόνο νηπιαγωγό, χωρίς καθαρίστρια και χωρίς μαγείρισσα. Οι γονείς πρέπει να τους δίνουν από το σπίτι το τάπερ με το φαγητό τους... (Δε μιλάμε εδώ για τα ολοήμερα σχολεία που λειτουργούν ακόμα πιλοτικά). Βλέπουμε λοιπόν ότι από εδώ κι εμπρός θα έχουμε αγωγή και φύλαξη πολλών ταχυτήτων... Να επισημάνουμε ακόμα ότι σύμφωνα με τελευταία απόφαση, μέχρι τις 31-12-2000, όλοι οι δήμοι, ακόμα κι αν δεν το θέλουν, υποχρεούνται να αναλάβουν την αρμοδιότητα των παιδικών σταθμών. Αυτό θα σημάνει αύξηση της οικονομικής συμμετοχής των γονέων και μείωση του προσωπικού των σταθμών ή αλλαγή των εργασιακών σχέσεων του προσωπικού. Κι όμως, ο ελληνικός λαός πληρώνει στο κράτος για υπηρεσίες κοινωνικής πολιτικής με άμεσους και έμμεσους φόρους...».

«Τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν από την αύξηση των εξόδων για την οικογένεια θα είναι πολύ πιο έντονα στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου οι αποστάσεις είναι μεγαλύτερες και οι συγγενείς μένουν μακριά. Γιατί, βέβαια, οι γιαγιάδες είναι πάλι αυτές που θα κληθούν να λύσουν τα προβλήματα ή οι γυναίκες που θα σταματήσουν να εργάζονται. Οσο για τα χωριά, όπου η οικονομική κατάσταση διαρκώς χειροτερεύει, φοβόμαστε ότι οι παιδικοί σταθμοί θα σβήσουν... Πώς να τους πληρώσει η αγροτική οικογένεια;» καταλήγει η Ρούλα Χαλάτση.

Ηδη ο Σύλλογος Γυναικών Καρδίτσας ετοιμάζει κινητοποίηση για το θέμα, παράσταση στο δήμαρχο και το νομάρχη, που θα κληθούν να πάρουν θέση στο καυτό αυτό πρόβλημα. Μια κινητοποίηση που θα πρέπει να επεκταθεί σ' όλη την Ελλάδα. Γιατί είμαστε υπεύθυνες για το μέλλον των κοριτσιών και των εγγονών μας: Δεν μπορεί η Ελληνίδα να εργάστηκε μαζικά επαγγελματικά μόνο για μια γενιά - όσο βόλευε το κεφάλαιο - και στο μέλλον να επιστρέφει στο σπίτι της...