«Να 'μαστε πάλι μαζί, έτσι όπως το έχουμε καθιερώσει εννιά χρόνια τώρα, συνεπείς στο ραντεβού μας στο αντιιμπεριαλιστικό διήμερο της ΚΝΕ. Μαζί στο δρόμο του αγώνα», είπε ο Θέμης Γκιώνης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, ανοίγοντας την ομιλία του στη Λευκάδα, στο χώρο πίσω από το Πολιτιστικό Κέντρο της πόλης, μετά τη μεγαλειώδη πορεία των χιλιάδων μελών και φίλων της ΚΝΕ στην πόλη.

Ο Θ. Γκιώνης, μιλώντας για τη σημασία αυτής της μοναδικής κινητοποίησης, του διημέρου που έχει καθιερώσει η Οργάνωση κάθε χρόνο στις αρχές του Ιούλη, αναφέρθηκε στη χρονική περίοδο που διανύουμε, με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ να μακελεύουν τη γειτονιά μας. «Η ισοπέδωση της Γιουγκοσλαβίας, οι δολοφονίες αμάχων, η κατοχή στο Κοσσυφοπέδιο είναι μια πράξη στο αιματοβαμμένο σενάριο της νέας τάξης στην περιοχή». Σενάριο, που, όπως σημείωσε, «συνεχίζεται με τα στρατεύματα των δολοφόνων σε κάθε γωνιά των Βαλκανίων, με την οικονομική και στρατιωτική υποδούλωση των λαών».

«Οσο οι ΝΑΤΟικές μπότες πατάνε στη γειτονιά μας, στον τόπο μας, οι συνειδήσεις μας πρέπει να παραμένουν άγρυπνες, να στοχεύουν συνεχώς στο δυνάμωμα του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος», τόνισε το μέλος του Γραφείου του ΚΣ, λέγοντας ότι «η πάλη για εθνική ανεξαρτησία, για να πάψει η χώρα να είναι ΝΑΤΟικό στρατηγείο, για να γυρίσουν οι Ελληνες στρατιώτες που βρίσκονται εκτός συνόρων, για να σταματήσει η υποταγή και η ενεργός συμμετοχή της χώρας στους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών, πρέπει να είναι καθημερινή. Γιατί αυτή η πολιτική δεν ταιριάζει στην περηφάνια, στον πατριωτισμό, στη θέληση της νεολαίας της πατρίδας μας».

Τη στιγμή που η άρχουσα τάξη προσπαθεί να πείσει λαό και νεολαία ότι όλα όσα αφορούν τη χώρα μας και τη ζωή μας πρέπει να προσαρμοστούν στο μονόδρομο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, η ΚΝΕ απαντάει ότι «αν δεν αντιμετωπίσουμε την αιτία των προβλημάτων, που είναι ακριβώς αυτή η ίδια η προσαρμογή σε ΝΑΤΟ - ΕΕ, η κατάσταση δε θα αλλάξει». Γιατί, όπως τόνισε ο Θ. Γκιώνης, «η αντιδραστικότητα αυτής της πολιτικής που βιώνουμε καθημερινά βρίσκεται ακριβώς σ' αυτήν την προσαρμογή. Καμιά διέξοδος δεν μπορεί να υπάρξει, όσο δε συγκρούεται με τις αιτίες, όσο μένει στο απυρόβλητο ή κρύβεται το γεγονός ότι ο μόνος αγώνας που φέρνει αποτελέσματα είναι η πάλη κι η σύγκρουση με την εξουσία του κεφαλαίου και τους ιμπεριαλιστές».

Παράλληλα, στηλίτευσε και τους διάφορους «λαϊφστιλίστες μεγαλοεκδότες», που προσπαθούν να πείσουν ότι είναι παρωχημένο να αγωνίζεται κανείς και πλασάρουν τον ατομισμό, τη λογική του «κοίτα την πάρτη σου» και του «ο σώζων εαυτό σωθήτω». Τόνισε ότι αυτές οι προσπάθειες δεν είναι τυχαίες, «γνωρίζουν ότι η πολιτική αυτή που συνθλίβει όνειρα και ελπίδες, γεννά και αγανάκτηση, γι' αυτό και παίρνουν τα μέτρα τους».

Η νεολαία, όμως, όπως χαρακτηριστικά υπογράμμισε, «δε βολεύεται στα καλούπια που της ετοιμάζουν. Η δική μας απάντηση στηρίζεται στις νεανικές ανάγκες, στη διεύρυνση των δικαιωμάτων μας, στην εξασφάλιση της προοπτικής. Προϋποθέτει τη νεολαιίστικη δράση, μακριά από "σωτήρες", γιατί η αγανάκτηση δε φτάνει, χρειάζεται συσπείρωση, δράση, αγώνας.

Ο δρόμος που προτείνουμε είναι ώριμος, ρεαλιστικός, γιατί πατάει στις ανάγκες, στην προοπτική. Γνωρίζουμε ότι έχει δυσκολίες, όμως οι επιπτώσεις της σημερινής πολιτικής έχουν πολύ μεγαλύτερο κόστος. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι χαμένοι είναι μόνο οι αγώνες που δε γίνονται».

«Ξέρουμε πως η υπέρτατη έννοια της ελευθερίας είναι η συνειδητοποίηση της ανάγκης να αγωνίζεται κανείς για την κοινωνική πρόοδο, για ένα καλύτερο μέλλον», υπογράμμισε, γι' αυτό «γυρίζουμε τις πλάτες μας στο μέλλον που μας προετοιμάζουν, ωριμάζουμε στη συνείδησή μας πως η λύση βρίσκεται στη ρήξη μ' αυτήν την πολιτική, καλλιεργούμε στη νεολαία την αυτοπεποίθηση στις δυνάμεις μας, την αισιοδοξία, την αποφασιστικότητα.

Συνεχίζουμε τον αγώνα με ενθουσιασμό και με τη σιγουριά ότι με την πάλη μας στο πλευρό του λαϊκού κινήματος θα 'ρθουν καλύτερες μέρες και δίνουμε υπόσχεση πως όλοι μας θα φροντίσουμε γι' αυτό».

H βάση του Ακτιου, το «μάτι» των ΑμερικανοΝΑΤΟικών φονιάδων, από όπου σηκώνονταν τα κατασκοπευτικά AΒΑΚΣ για να μπορούν να επιλέγονται καλύτερα οι στόχοι της «ανθρωπιστικής» επέμβασης στον πρόσφατο πόλεμο στη γειτονιά μας, βρέθηκε για άλλη μια φορά, το Σάββατο το απόγευμα, στο στόχαστρο του φιλειρηνικού κινήματος και της ανυπότακτης ελληνικής νεολαίας.

Τυπικά το πρόγραμμα έλεγε «συμβολικός» αποκλεισμός της βάσης στα πλαίσια του 9ου Αντιιμπεριαλιστικού Πανελλαδικού Διημέρου της ΚΝΕ. Ουσιαστικά ήταν άλλη μια έκφραση του αδούλωτου φρονήματος του ελληνικού λαού να ζει ελεύθερα στη χώρα του, να συνεχίσει τον αγώνα του μέχρι τότε που από την αναμέτρηση τελικός νικητής θα είναι αυτός και που τα «γεράκια» του ΝΑΤΟ θα έχουν ξεκουμπιστεί από τον τόπο μας.

Αυτή τη φορά, αμέτρητη από τότε που οι βάσεις του θανάτου δηλητηριάζουν τα χώματα της πατρίδας μας, οι νέοι και οι νέες που βρέθηκαν εκεί ήταν χιλιάδες. Οπως πάντα, με τις κόκκινες σημαίες, νεολαίοι, μέλη και φίλοι της ΚΝΕ από όλη την Ελλάδα να καταγγέλλουν με τα πανό και τις φωνές τους τον ιμπεριαλισμό που σκορπίζει το θάνατο στους λαούς της Γης.

Αυτά διαδραματίζονταν το ζεστό απόγευμα του Σαββάτου, κατά μήκος και έξω από τα συρματοπλέγματα της βάσης. Από την άλλη πλευρά, μέσα από το σύρμα επίσης γνώριμο το σκηνικό. Ακροβολισμένοι φαντάροι της βάσης με σκυλιά και γκλομπ στα χέρια, διμοιρίες των ΜΑΤ και άλλων δυνάμεων έτοιμες να «κατατροπώσουν» τον... εχθρό λαό.

Το κομβόι των πούλμαν από την κατασκήνωση της Γύρας ήταν τόσο μεγάλο, έτσι που η προγραμματισμένη πορεία προς την πύλη της βάσης ξεκίνησε σε αρκετή απόσταση από αυτήν κοντά στην είσοδο του πολιτικού αεροδρομίου.

«Η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο, έξω οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ», «Θέλουμε στρατό δημοκρατικό, όχι εξαρτημένο και ΝΑΤΟικό», «Οι ιμπεριαλιστές τη γη ξαναμοιράζουν με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν», ήταν τα πρώτα συνθήματα που δόνησαν την ατμόσφαιρα και οι σημαίες και τα πανό σηκώθηκαν, τα βλέμματα πυρώθηκαν και η οργή των νέων έγινε ακόμη πιο μεγάλη.

Η θέα των αστυνομικών, που έφραζαν την πύλη της βάσης, όργισε ακόμη περισσότερο τους νέους διαδηλωτές. «Κυβέρνηση Σημίτη, υπάλληλοι του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο», «Η νεολαία δε σκύβει το κεφάλι, με το ΚΚΕ αντίσταση και πάλη» ήταν η δική τους δυναμική απάντηση, ενώ μετά αρκετή ώρα και με το τέλος των ομιλιών στη συγκέντρωση - διαδήλωση, προχώρησαν στο κάψιμο των μισητών συμβόλων, των σημαιών της ΕΕ και των ΗΠΑ, διατρανώνοντας τη θέλησή τους για συνέχιση του αγώνα.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής το μέλος του ΠΓ και βουλευτή Σπύρο Στριφτάρη και το μέλος της Γραμματείας της ΚΕ και γραμματέα της ΟΠ Δυτικής Ελλάδας, Γεράσιμο Αραβανή.

Μετά τη μαχητική κινητοποίηση στη ΝΑΤΟική βάση, σειρά είχε η πόλη της Λευκάδας να δεχτεί το ορμητικό ποτάμι των νέων διαδηλωτών, να πλημμυρίσει τα κόκκινα λάβαρα και τα πανό τους, να σειστεί απ' τα γεμάτα πάθος συνθήματά τους, τη ζωντάνια και τον ενθουσιασμό τους.

Λίγο πριν δύσει ο ήλιος, το απόγευμα του Σαββάτου, τα δεκάδες πούλμαν που μετέφεραν τους διαδηλωτές από το Ακτιο, όπου βρίσκονταν πριν, έφτασαν στην είσοδο της πόλης και τα μέλη κι οι φίλοι της ΚΝΕ παρατάχτηκαν για να ξεκινήσουν μια ακόμα δυναμική πορεία. «Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί, έξω οι βάσεις κι οι Αμερικανοί», έγραφε το πανό της Οργάνωσης Περιοχής Δυτικής Πελοποννήσου της ΚΝΕ, που βρέθηκε στην κεφαλή της πορείας κι ακολουθούσαν ανά μπλοκ οι χιλιάδες νέοι διαδηλωτές.

«Ενας είναι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός», ήταν το πρώτο σύνθημα που δόνησε την ατμόσφαιρα κι ακολουθούσαν βροχή συνθήματα που καταδίκαζαν τους μακελάρηδες των λαών: «Εμείς το λέμε δεν υποχωρούμε, τους ΝΑΤΟικούς δε θα φοβηθούμε», «Κυβέρνηση Σημίτη, υπάλληλοι του ΝΑΤΟ - η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο». Χιλιάδες φωνές ενώνονταν σε μια, που έφτανε δυνατή από τη μια άκρη της πόλης ως την άλλη. Το κάθε μπλοκ, εξίσου δυναμικό με το επόμενο, κι ανάμεσά τους ξεχωρίσαμε αυτό της Οργάνωσης Αγγλίας της ΚΝΕ, που από τις οργανώσεις εξωτερικού της ΚΝΕ, για πρώτη φορά συμμετείχε συγκροτημένα σε αντιιμπεριαλιστικό διήμερο, μ' ένα πανό που έγραφε χαρακτηριστικά «Ουστ! Yankees go home».

Ανάμεσα στα συνθήματα που δε σταμάτησαν στιγμή, ήταν και πολλά για τα δικαιώματα των νέων στη μόρφωση και τη δουλιά, αλλά και συνθήματα για το τιμημένο ΚΚΕ και την πρωτοπόρα οργάνωση νεολαίας, την ΚΝΕ.

Ο κόσμος της Λευκάδας, τουρίστες και ντόπιοι, έκπληκτοι έβγαιναν από τα σπίτια και τα μαγαζιά και κοντοστέκονταν μπροστά στο κόκκινο νεανικό ποτάμι, μη μπορώντας να κρύψουν απ' το βλέμμα τους το θαυμασμό για τον όγκο και τη μαχητικότητα της διαδήλωσης. Η πορεία, διασχίζοντας το εσωτερικό της πόλης, κατέληξε στο χώρο πίσω από το Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου, που είχε διαμορφωθεί κατάλληλα για τη συναυλία των Δ. Τσακνή και Λ. Μαχαιρίτσα.