Αυστηρότερες θέλει να κάνει τις μετεγγραφές μαθητών από ημερήσια σε εσπερινά λύκεια, το υπουργείο Παιδείας και δίνει τη δυνατότητα στους διευθυντές των εσπερινών σχολείων να ζητούν (κατά το δοκούν) περισσότερα δικαιολογητικά και αποδεικτικά στοιχεία από όσα απαιτεί ο νόμος προκειμένου να δεχτούν τους μαθητές που θα κάνουν αιτήσεις για μετεγγραφή.

Τα δυσβάσταχτα βάρη που καλούνται και θα κληθούν στο μέλλον να σηκώσουν οι λαϊκές οικογένειες λόγω της κρίσης και των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων της κυβέρνησης, είναι αναμενόμενο να συμβάλλουν στην αύξηση του αριθμού των εργαζόμενων μαθητών. Αντί όμως να εξασφαλίζεται ότι τα παιδιά των φτωχών οικογενειών που θα αναγκαστούν να βγουν στην παραγωγή, θα μπορούν απρόσκοπτα να συνεχίσουν το σχολείο (σε ένα εσπερινό λύκειο), ανοίγει ο δρόμος για την αυστηροποίηση των μετεγγραφών. Σύμφωνα με τα όσα ίσχυαν έως σήμερα, για τη μετεγγραφή ενός μαθητή από ημερήσιο σε εσπερινό σχολείο, απαιτούνταν μια βεβαίωση του εργοδότη ή της υπηρεσίας όπου εργάζεται ο μαθητής. Με τη νέα εγκύκλιο που έστειλε το υπουργείο Παιδείας στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, λέει ότι «ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται ως προς τη διαδικασία μετεγγραφής των μαθητών» και δίνει την ευχέρεια στους διευθυντές να ζητούν κατά την κρίση τους και άλλα δικαιολογητικά πέραν της βεβαίωσης του εργοδότη. Συγκεκριμένα τονίζει στην εγκύκλιο: «Οι Διευθυντές των Εσπερινών Γενικών Λυκείων (Δημοσίων ή Ιδιωτικών) στα οποία ζητείται η μετεγγραφή οφείλουν να ζητούν, εκτός από τα προβλεπόμενα στην παρ. 12 του άρ. 8 του ίδιου Π.Δ., όπως τροποποιήθηκε με την με αρ. ΣΤ5/71/01-12-1986 Υ.Α. (ΦΕΚ 834 τ. Β') δικαιολογητικά, αποδεικτικά στοιχεία, προκειμένου να σχηματίσουν την πεποίθηση ότι πράγματι υφίσταται ο προβαλλόμενος κατά τις διατάξεις του άρ. 15 του Π.Δ. 104/79 λόγος μετεγγραφής».

Επιπλέον, αυστηρότερες φαίνεται ότι γίνονται και οι επανεγγραφές των ήδη φοιτούντων μαθητών στα εσπερινά λύκεια, αφού στην εγκύκλιο του υπουργείου αναφέρεται ότι «επικαιροποιημένα δικαιολογητικά θα πρέπει να υποβάλλονται από τους κηδεμόνες των μαθητών κατά την έναρξη κάθε σχολικού έτους φοίτησης».

Με το δεδομένο όμως ότι μεγάλος αριθμός εργαζόμενων μαθητών είναι μερικώς απασχολούμενοι, άλλοι δουλεύουν σε καθεστώς «μαύρης εργασίας» χωρίς να φαίνονται πουθενά ως εργαζόμενοι, ενώ άλλοι μπορεί να έχουν πρόσφατα απολυθεί και να αναζητούν δουλειά... η αυστηροποίηση των εγγραφών και των μετεγγραφών συνιστά σοβαρό εμπόδιο στη συνέχιση της φοίτησής τους στο σχολείο.

Πρόγραμμα ενίσχυσης μεταδιδακτορικών ερευνών ανακοίνωσε χτες η Γενική Γραμματεία Ερευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) του υπουργείου Παιδείας, που θα ανέλθει στα 30.000.000 ευρώ (συγχρηματοδοτούμενο από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση»). Σύμφωνα με την ανακοίνωση του προγράμματος, οι ενδιαφερόμενοι ερευνητές μπορούν να υποβάλλουν τις προτάσεις τους μέχρι 30 Σεπτέμβρη 2010, στα αγγλικά, σε πλατφόρμα ηλεκτρονικής υποβολής. Οι προτάσεις πρέπει να αφορούν σε ερευνητικά έργα (οποιουδήποτε επιστημονικού πεδίου), διάρκειας 24 - 36 μηνών, που θα υλοποιηθούν σε πανεπιστήμια, ΤΕΙ ή ερευνητικούς φορείς. Ο ανώτατος προϋπολογισμός κάθε ερευνητικού έργου ανέρχεται στις 150.000 ευρώ, δηλαδή μπορεί να χρηματοδοτηθούν πάνω από 200 ερευνητές για μεταδιδακτορική έρευνα.

Εχει σημασία να υπογραμμιστεί ότι τα τελευταία χρόνια όλο και αυξάνονται οι μεταδιδακτορικές έρευνες, η ζήτηση για υποτροφίες μεταδιδακτορικών κτλ. Σύμφωνα με την καταγραφή που έχει κάνει η ΓΓΕΤ για τη δημιουργία μητρώου διδακτόρων, μέσα στη δεκαετία 1995 - 2005 όσοι απόκτησαν διδακτορικό δίπλωμα (από ιδρύματα της Ελλάδας ή του εξωτερικού) ξεπερνούν τους 10.600. Πρακτικά έχει ήδη συγκεντρωθεί και στη χώρα μας ένα μεγάλος αριθμός διδακτόρων, που πολλοί από αυτούς αναζητούν εργασία και οι μεταδιδακτορικές έρευνες είναι μια μορφή προσωρινής εργασίας πάνω στην επιστήμη τους όταν δεν προκηρύσσονται θέσεις ΔΕΠ ή θέσεις εργασίας στα ερευνητικά κέντρα. Παράλληλα, η αύξηση των διδακτόρων δεν είναι και ανεξάρτητη από την πολιτική που ακολουθείται τις τελευταίες δεκαετίες στην ανώτατη εκπαίδευση, η οποία υποβαθμίζει διαρκώς το πτυχίο και τη σύνδεσή του με το επάγγελμα, μεταφέροντας την επιστημονική ειδίκευση στους μεταπτυχιακούς κύκλους σπουδών.

Αν στο πτυχίο συμπεριλαμβάνονταν όλη η απαραίτητη επιστημονική γνώση και ειδίκευση για κάθε επιστήμονα, αν τα μεταπτυχιακά ήταν ενός ενιαίου κύκλου που θα οδηγούσε απευθείας σε διδακτορικό και σε «ακαδημαϊκή καριέρα» και, φυσικά, αν αυτά εντάσσονταν σε ένα πλαίσιο σχεδιασμένης οικονομίας που θα υπηρετούσε τις λαϊκές ανάγκες, τότε δε θα υπήρχε ανάγκη για «μεταδιδακτορικές» έρευνες αφού οι διδάκτορες θα συνέχιζαν απρόσκοπτα το ερευνητικό τους έργο εντός των πανεπιστημίων και των ερευνητικών κέντρων. Στις σημερινές συνθήκες όμως, στον καπιταλισμό, ένα μεγάλο μέρος αυτού του υψηλά καταρτισμένου επιστημονικού δυναμικού πραγματικά απαξιώνεται.