Την ανάγκη διεκδίκησης μιας άλλης Παιδείας, μέσα από αγώνες με ταξικό προσανατολισμό και παλλαϊκό χαρακτήρα, τονίζουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στην 77η Γενική Συνέλευση της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ) που ξεκίνησε χτες με τη συμμετοχή 630 αντιπροσώπων από όλους τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας. Χτες το απόγευμα έγινε η πανηγυρική συνεδρίαση με τη συμμετοχή εκπροσώπων κομμάτων και φορέων. Σε αυτή κυριάρχησαν τα συνθήματα των εκπαιδευτικών που καταδίκαζαν την αντιεκπαιδευτική πολιτική και τη συναίνεση: «Τέρμα πια στις αυταπάτες, ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες», «Αγώνας μαζικός θα είναι η απάντηση από δω και μπρος». Οταν στο βήμα ανέβηκε ο υφυπουργός Παιδείας Α. Λυκουρέντζος τον υποδέχτηκαν με συνθήματα όπως «Αυτό το υπουργείο δεν είναι της Παιδείας, είναι της ΟΝΕ και της ολιγαρχίας», «Αυτή η μεταρρύθμιση θα μας τα πάρει όλα, σε λίγο τα σχολεία μας θα γράφουν Κόκα Κόλα». Ο εκπρόσωπος του υπουργείου αποχώρησε τελικά χωρίς να πάρει το λόγο, κάτω από το βάρος των αντιδράσεων, ενώ μετά από λίγο τον ακολούθησαν και οι αντιπρόσωποι της ΔΑΚΕ που αποχώρησαν από την αίθουσα.

Μιλώντας εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ η Α. Διαμαντοπούλου επιχείρησε να προσαρμόσει το λόγο της στο κλίμα της αίθουσας του συνεδρίου, μην μπορώντας ωστόσο να κρύψει ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υπηρετούν την ίδια πολιτική, παρότι δήλωσε πως όσοι τους ταυτίζουν το κάνουν για «μικροκομματικές σκοπιμότητες». Ετσι, πέρα από γενικόλογες αναφορές στην ανάγκη στήριξης της δημόσιας Παιδείας, η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ αναφέρθηκε ανάμεσα σε άλλα στη θέση του κόμματός της για το αποκεντρωμένο σχολείο, το οποίο είναι ένα ακόμα βήμα προς την ταξική διαφοροποίηση και ιδιωτικοποίηση. Στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση και στην ανάγκη συσπείρωσης και διεκδίκησης αποκλειστικά δημόσιας και πραγματικά δωρεάν Εκπαίδευσης αναφέρθηκε, χαιρετίζοντας εκ μέρους του ΚΚΕ, ο Ν. Σοφιανός, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του Κόμματος.

«Η επικοινωνιακή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση με τηλεοπτικές ατάκες, βαρύγδουπους χαρακτηρισμούς και στρογγυλεμένες θέσεις - συνέχισε - κρύβουν την ουσία της πολιτικής της, της δίνουν άλλοθι, ενώ οι ευκαιριακές συμμαχίες καλλιεργούν αυταπάτες, γι' αυτό που η πλειοψηφία του λαού μας αντιλαμβάνεται και το λέει ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν την ίδια πολιτική, τους ίδιους στόχους, κόβουν και ράβουν με την εναλλαγή τους σε κυβέρνηση - αντιπολίτευση. Οι σκοπιμότητες και οι τακτικισμοί διευκολύνουν την κυρίαρχη πολιτική, καθυστερούν την ανάγκη με μαζικούς όρους το κίνημα να προτάξει απέναντι στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου και της ΕΕ τη δική του γραμμή συσπείρωσης και πάλης».

Αναπτύσσοντας τη θέση του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στην εκπαίδευση ο Ν. Σοφιανός τόνισε: «Η πολιτική που ακολουθείται δεν είναι "γενικά" νεοφιλελεύθερη ούτε αποτελεί επιλογή "της Μαριέττας" πριν και του Στυλιανίδη σήμερα. Πηγή της είναι η ΕΕ, η ΟΝΕ, το σύμφωνο σταθερότητας με την υπογραφή νεοφιλελεύθερων, σοσιαλδημοκρατών, ακόμα και μεταλλαγμένων κομμουνιστών που συμμετείχαν σε κεντροαριστερές κυβερνήσεις. Η απόκρυψη της πηγής εκπόρευσης αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής αποτελεί σοβαρό πρόβλημα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που όταν δίνεται η δυνατότητα στους λαούς, όπως στην Ιρλανδία, βγαίνει ένα ηχηρό "Οχι" στην ΕΕ του κεφαλαίου, που κουρελιάζει τις θεωρίες για το ιρλανδικό θαύμα. Ενα "Οχι" καθαρό, χωρίς "απουσίες" την κρίσιμη ώρα.

Η εκπαίδευση βρίσκεται σε πρώτη θέση στην ατζέντα της ΕΕ, του ΟΟΣΑ, του ΣΕΒ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ.

Αποτελεί τον καλύτερο χώρο προετοιμασίας της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης (ευέλικτες σχέσεις, διαρκείς απολύσεις, αποδοχή της κατάργησης των δικαιωμάτων, ιδεολογικός έλεγχος).

Εκπαίδευση = προθάλαμος της ισόβιας εργασιακής εξαθλίωσης που ονομάζεται "διά βίου μάθηση".

Τα Συνδικάτα πρέπει:

-- Να πάρουν θέση για το περιεχόμενο και την παραπάνω αποστολή της εκπαίδευσης.

-- Να αρνηθούν να γίνει εργαλείο της καπιταλιστικής οικονομίας, ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας.

Και πιο ειδικά:

1. ΟΧΙ στην αποκέντρωση (δηλ. στα σχολεία στους δήμους, ανταγωνιστικά με μάνατζερ, χορηγούς, ταξικά κατηγοριοποιημένα και υποβαθμισμένα). Ηδη αλωνίζουν Λαμπράκης, Μποδοσάκης, RENAULT, πολυεθνικές, πρόσφατο μνημόνιο.

2. Ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών με την αποκέντρωση. Ευρωπαϊκή πείρα, μικρό ποσοστό μονίμων, οι υπόλοιποι ολιγόμηνες ατομικές συμβάσεις με δήμο, σχολικές μονάδες ή Νομαρχία.

3. Η αξιολόγηση προωθείται στη σχολική μονάδα και τους εκπαιδευτικούς, επιτάχυνση της ιδιωτικοποίησης, αποκέντρωσης, διαφοροποίησης.

4. Τα νέα βιβλία και αναλυτικά προγράμματα σχεδιάστηκαν από το ΠΑΣΟΚ, ολοκληρώθηκαν από τη ΝΔ και αρκετά γράφτηκαν από ομάδες του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Μετατροπή της όποιας γνώσης σε δεξιότητες και κατάρτιση, ασυναρτησία, σχετικισμός, ιμπεριαλιστική προπαγάνδα, διάλυση της σκέψης των νέων. Να αποσυρθούν. Λέμε "όχι" στο ρατσισμό και στον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου. Διεκδικούμε το δικαίωμα μάθησης της μητρικής γλώσσας για τα μεταναστόπουλα στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, χωρίς ευρωπαϊκά προγράμματα και προγράμματα ολυμπιακής παιδείας, χωρίς να πληρώνουν οι γονείς τους δασκάλους.

5. Οικονομική και επιστημονική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών.

Η πάλη στην Παιδεία δεν αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς ή τους αυριανούς εργαζόμενους, κάποιους ειδικούς και όσους έχουν παιδιά. Είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων, όλων των κλάδων, ανεξάρτητα από το μορφωτικό τους επίπεδο. Και αυτό, γιατί η αντίσταση στην επίθεση στην Παιδεία, συνδέεται όλο και πιο στενά με την αντεπίθεση στον τομέα της εργασίας και της οικονομίας. Για όλους αυτούς τους λόγους η πάλη για την Παιδεία αφορά όλους και πρώτα από όλα την εργατική τάξη.

Με αυτήν την πρωταρχική εκτίμηση παλεύουμε να προσλάβουν οι αγώνες για την εκπαίδευση διευρυμένη - παλλαϊκή πανεργατική φυσιογνωμία και χαρακτηριστικά συντονισμού κλιμάκωσης, σύγκρουσης και ρήξης. Να γίνουν εστίες πολιτικής συνειδητοποίησης για τη μεγάλη και συνολική αντεπίθεση. Αρα, με αυτούς τους στόχους πάλης και με ταξικό πλαίσιο συμμετέχουμε στους αγώνες και όχι για να διακριθούμε, για να διασπάσουμε ή να αποσπάσουμε αγωνιστικά εύσημα.

Αντίληψη - πλαίσιο και χαρακτηριστικά των αγώνων είναι αυτά που διασφαλίζουν τη δυναμική, τη νικηφόρα έκβαση και την προοπτική».

Τις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης στο χώρο της εκπαίδευσης, που προωθούνται με το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά, δηλαδή τη μετατροπή των ΑΕΙ σε επιχειρήσεις, διαφήμισαν πρωθυπουργός και υπουργός Παιδείας, χτες βράδυ από τη Θεσσαλονίκη, μιλώντας στο 1ο Συμπόσιο του Ελληνικού Διεθνούς Πανεπιστημίου, του πρώτου Δημόσιου πανεπιστημίου που λειτουργεί με απόλυτα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Οι εισηγητές και ο κύριος κορμός του ακροατηρίου ήταν στελέχη επιχειρήσεων και χρηματοοικονομικών κέντρων. Το όραμα της κυβέρνησης, όπως παρουσιάστηκε στο εκλεκτό ακροατήριο, είναι: συμπληρωματικά η Ελλάδα που λειτουργεί ήδη σαν χρηματοπιστωτικό κέντρο, εμπορικός και διαμετακομιστικός κόμβος, να γίνει και περιφερειακό - διεθνές εκπαιδευτικό κέντρο. Εκπαιδευτικό κέντρο που θα παρέχει παιδεία προσαρμοσμένη στις ανάγκες των επιχειρήσεων, της αγοράς, του κέρδους. Ακολουθώντας το δρόμο της διείσδυσης στη ΝΑ Ευρώπη που επιτεύχθηκε με την ανάπτυξη 4.000 επιχειρήσεων ελληνικών συμφερόντων και 3.000 παραρτημάτων ελληνικών τραπεζών, η Ελλάδα - όπως παρουσιάστηκε από τους εκπροσώπους της κυβέρνησης - επιδιώκει να μπει δυναμικά και στις αγορές της εκπαίδευσης που ανοίγονται στην Ανατολική Ευρώπη, στην Ασία, στον Εύξεινο Πόντο, στον Αραβικό Κόσμο.

Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τις μεταπτυχιακές σπουδές, που νομιμοποιεί τα δίδακτρα και την εισβολή επιχειρηματιών στις σχολές, ενώ διασπά το ενιαίο των σπουδών και υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο τον προπτυχιακό κύκλο, απαιτεί η Πανσπουδαστική Κ.Σ.

Για να διατρανώσει την αντίθεσή της στο νομοσχέδιο, η ΠΚΣ διοργανώνει παράσταση διαμαρτυρίας στη Βουλή, την Πέμπτη 26 Ιούνη, στις 12 το μεσημέρι. Η Πέμπτη είναι η μέρα που εισάγεται το νομοσχέδιο προς συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής, ενώ η ψήφισή του έχει προγραμματιστεί να γίνει τη μεθεπόμενη βδομάδα, από το θερινό τμήμα της Βουλής, παρ' όλο που πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό νομοσχέδιο που συναντά αντιδράσεις από μεγάλο μέρος της ακαδημαϊκής κοινότητας.