Στο αμερικανικό δικαστήριο της πολιτείας της Ουάσιγκτον έχει κατατεθεί αγωγή από τη «Διεθνή Ομάδα Σχεδιασμού Ομαδικών Αγωγών του Αουσβιτς» (IPAS) κατά της οικογένειας Μπους. Οι ενάγοντες είναι επιβιώσαντες από το χιτλερικό στρατόπεδο εξόντωσης του Αουσβιτς ή μέλη των οικογενειών αυτών των θυμάτων. Ενας απ' αυτούς είναι και ο Γερμανοεβραίος Κουρτ Γκολνστάιν, έγκλειστος στο Αουσβιτς, επίτιμος πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής του Αουσβιτς.

Η «Νόιες Ντόιτσλαντ» (8/10) δημοσιεύει δήλωσή του, στην οποία τονίζει ότι «η δύναμη και η επιρροή της οικογένειας Μπους στηρίζεται κατά ένα όχι μικρό μέρος στα έσοδα από τη συνεργασία της με τη Γερμανία του Χίτλερ».

Το ότι ο Χίτλερ ήταν τόσο ισχυρός και ότι πάνω από το Αουσβιτς δεν εμφανίστηκαν (στη διάρκεια του πολέμου) βομβαρδιστικά των ΗΠΑ, αυτό «οφείλεται σ' αυτήν τη συμφωνία των προσανατολισμένων στο κέρδος ανθρώπων, ένας από τους οποίους ήταν ο παππούς του σημερινού προέδρου των ΗΠΑ».

Ο Prescott Sheldon Bush, ιδρυτής της δυναστείας των Μπους, που ήταν γερουσιαστής των ΗΠΑ, ανήκε σε κείνους τους κύκλους των ΗΠΑ, που έκαναν ισχυρή τη χιτλερική Γερμανία και μ' αυτό δεν κέρδισαν άσχημα... Ο Prescott Bush ήταν συνιδρυτής και διευθυντής της Union Banking Corporattion (UBC), που ανήκε στο γερμανικό κοντσέρν του Τίσεν. Ο Μπους είχε μετοχές στην τράπεζα Bank Voov Handel en Schepvarrt του Ρότερνταμ, επίσης θυγατρική εταιρία της φίρμας Τίσεν, που με τους εξοπλισμούς ανατιμήθηκαν. Αποδειγμένες, επίσης, είναι οι διασυνδέσεις του Μπους με την Consolidated Silesian Steel Company (CSSC), που στη διάρκεια του πολέμου εκμεταλλεύτηκε εργάτες - σκλάβους από το Αουσβιτς. Στη CSSC συμμετείχε και η γνωστή IG - Farben.

Ο ονομαστός Γερμανός αντιφασίστας Γκολνστάιν υπογραμμίζει ότι όσα άφησε πίσω του ο παππούς Μπους «βοήθησαν τον γιο και τον εγγονό Μπους να κερδίσουν επιρροή και δύναμη - και την καρέκλα του προέδρου στο Λευκό Οίκο».

Οπως τονίζει ο Γκολνστάιν, τα βομβαρδιστικά των ΗΠΑ είχαν από το 1943, αλλά το αργότερο από το 1944 τη δυνατότητα να βομβαρδίσουν με ακρίβεια τις γραμμές επικοινωνίας με το Αουσβιτς, ώστε τουλάχιστον να παρεμποδίσουν τη συνέχιση της μεταφοράς στα κρεματόρια εκατοντάδων χιλιάδων κρατουμένων. Αλλά, αν δεν το έπραξαν, αυτό οφειλόταν στη συνεργασία αυτών των κύκλων των ΗΠΑ με τη Γερμανία του Χίτλερ.

Ο Κουρτ Γκολνστάιν είχε πάρει μέρος στη διεθνή ταξιαρχία στο πλευρό της δημοκρατικής Ισπανίας κατά του φασισμού του Φράνκο, το 1933 - κομμουνιστής και Εβραίος - δραπέτευσε από τη φασιστική Γερμανία και κατέφυγε στη Γαλλία. Ομως, μετά την κατάληψη της Γαλλίας, η γαλλική κυβέρνηση των συνεργατών, τον παρέδωσε στους Γερμανούς κατακτητές, για να φτάσει κρατούμενος στο Αουσβιτς.

ΝΑΪΡΟΜΠΙ - ΟΣΛΟ.- Η Ουανγκάρι Μαατάι, υφυπουργός Περιβάλλοντος στην κυβέρνηση της Κένιας, έγινε από χτες η πρώτη Αφρικάνα που κέρδισε βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Η εκλογή της ήταν απροσδόκητη, τόσο για την ίδια, όσο και για αρκετούς από τους 194 συνυποψηφίους της, όπως ο επικεφαλής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι και ο πρώην επικεφαλής της ομάδας επιθεωρητών του ΟΗΕ στο Ιράκ Χανς Μπλιξ, που δεν απέσπασαν τις περισσότερες ψήφους της επιτροπής των βραβείων Νόμπελ, η οποία προτίμησε την Δρ. Ουανγκάρι ως «πρότυπο Αφρικανής για τον αγώνα υπέρ της δημοκρατίας και του περιβάλλοντος»...

Η 64χρονη καθηγήτρια είχε ξεκινήσει την πορεία της για την προστασία των δασών της Κένιας και άλλων αφρικανικών χωρών πριν από περίπου τριάντα χρόνια... όταν ηγήθηκε του Κινήματος Πράσινη Ζώνη, που δραστηριοποιούνταν υπέρ της διατήρησης της βιοποικιλότητας της αφρικανικής χλωρίδας, της μόρφωσης των ντόπιων πληθυσμών σε σχέση με την προστασία του περιβάλλοντός τους, της προώθησης των δικαιωμάτων της γυναίκας. Τα μέλη του Κινήματος Πράσινης Ζώνης (γυναίκες ως επί το πλείστον) είχαν γίνει γνωστά στην Κένια σαν οι «γυναίκες των δέντρων». Κυρίως, γιατί δεντροφύτευσαν μέσα στις τελευταίες δεκαετίες δεκάδες εκατομμύρια δέντρα σε διάφορες περιοχές της Αφρικής, ενάντια στη συνεχή αποψίλωση των «πνευμόνων πρασίνου» από τους εργολάβους, τους γαιοκτήμονες και τις μεγάλες εταιρίες ξυλεμπορίας...

Η βραβευθείσα με Νόμπελ μίλησε χτες στους δημοσιογράφους ξένων πρακτορείων, κλαίγοντας από χαρά. Οχι τόσο για τα 10.000.000 σουηδικές κορόνες (περίπου 1,36 εκατ. δολάρια), αλλά και επειδή ενδεχομένως ένιωσε πως αναγνωρίστηκε και διεθνώς ο αγώνας τόσων χρόνων...

Μ' αυτόν τον τίτλο η ημερήσια εφημερίδα του Βερολίνου Γιούγκε Βελτ (8/10) γράφει: «Μετά τα άρματα Fuchs στο Ιράκ και Δίνγκος στο Ισραήλ, μπορεί σύντομα να κυλήσουν και άρματα μάχης Λέοπαρντ στην Τουρκία. Ο υπουργός Αμυνας Πέτερ Στρουκ (του SPD)... δεν απέκλεισε την προμήθεια αρμάτων μάχης στην Αγκυρα. Το γεγονός, είπε, ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση θέλει να αρχίσει διαπραγματεύσεις ένταξης με την Τουρκία πρέπει να οδηγήσει σε "αλλαγή συνείδησης" εκείνων που έως τώρα είναι κατά της προμήθειας αρμάτων στην Αγκυρα. Αυτό δήλωσε ο Στρουκ, μετά τη συνάντησή του με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γιαπ ντε Χουπ Σέφερ, την Πέμπτη στο Βερολίνο.

»Επίσης, και άλλοι Γερμανοί στρατιώτες μπορεί να σταλούν προσεχώς στο εξωτερικό. Ο Στρουκ δήλωσε την Τετάρτη το βράδυ στη Βόννη ότι αμφιβάλλει αν η Αφρικανική Ενωση μπορεί να λύσει τα προβλήματα στο Νταρφούρ. Η Μπούντεσβερ θα μπορούσε να βοηθήσει, είπε ο υπουργός. Αλλά προς το παρόν δεν υπάρχουν σχετικά αιτήματα από τα Ηνωμένα Εθνη ή από το ΝΑΤΟ».