Δεν είναι η πρώτη φορά που μιλάμε για την περιβόητη Διακήρυξη της Μπολόνια και τις επιπτώσεις που θα έχει στην ανώτατη εκπαίδευση της χώρας μας. Σήμερα, ο «Ρ» επιχειρεί μια συνοπτική παρουσίαση των προσπαθειών εφαρμογής της διακήρυξης σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Θυμίζουμε ότι τη Διακήρυξη της Μπολόνια υπέγραψαν από κοινού τον Ιούνη του 1999 οι υπουργοί Παιδείας των χωρών της ΕΕ κι επιπλέον οι υπουργοί των Ελβετίας, Μάλτας, Νορβηγίας, Ισλανδίας, Λιθουανίας, Λετονίας, Εσθονίας, Ουγγαρίας, Τσεχίας, Σλοβακίας, Πολωνίας, Ρουμανίας, Βουλγαρίας και Σλοβενίας. Συνοπτικά προβλέπει στο όνομα της δημιουργίας «ευρωπαϊκού χώρου ανώτατης εκπαίδευσης» την αναμόρφωση των συστημάτων ανώτατης εκπαίδευσης σε κάθε χώρα, στην κατεύθυνση της υποβάθμισης των προπτυχιακών σπουδών και των πτυχίων, μέσω του σπασίματος σε κύκλους σπουδών.
Τις έντονα αρνητικές συνέπειες για το μέλλον της ανώτατης παιδείας της χώρας μας, τις έχουν εντοπίσει σε ένα βαθμό οι εκπρόσωποι των ελληνικών πανεπιστημίων, που με διάφορους τρόπους έχουν κινητοποιηθεί ενάντια τόσο στη διακήρυξη της Μπολόνια, όσο και στο νομοσχέδιο «ανωτατοποίησης» των ΤΕΙ. Με μια δυναμική κινητοποίηση την περασμένη Πέμπτη, πρυτάνεις, πανεπιστημιακοί καθηγητές, φοιτητές και επαγγελματικές ενώσεις διατράνωσαν την αντίθεσή τους στο νομοσχέδιο δήθεν «ανωτατοποίησης» των ΤΕΙ, που αποτελεί την πρώτη εφαρμογή της διακήρυξης στη χώρα μας. Το υπουργείο Παιδείας θα καταθέσει το νομοσχέδιο μέχρι την ερχόμενη Παρασκευή, έχοντας πραγματοποιήσει έναν κύκλο εντελώς προσχηματικού διαλόγου, με τους εμπλεκόμενους φορείς. Ομως φοιτητές, σπουδαστές και πανεπιστημιακοί ετοιμάζονται για τη δεύτερη μαχητική απάντηση στην κυβερνητική κοροϊδία με ένα νέο συλλαλητήριο την Πέμπτη 15 Μάρτη. Ενώ, όπως φαίνεται, ο πονοκέφαλος της κυβέρνησης θα μεγαλώσει, αφού αυτά τα θέματα θα αποτελέσουν το διακύβευμα των φοιτητικών και σπουδαστικών εκλογών, που θα πραγματοποιηθούν στις 28 Μάρτη.
«Η Αγγλία δεσμεύεται στο να προωθήσει την κινητικότητα των φοιτητών, των πανεπιστημιακών και όλου του προσωπικού στην Ευρώπη και στο να άρει οποιαδήποτε εμπόδια σε αυτή την κινητικότητα». Τη δήλωση αυτή έκανε στη συνδιάσκεψη στην Μπολόνια ο Andy Walls, από το τμήμα Εκπαίδευσης και Απασχόλησης της Αγγλίας. Και δε θα μπορούσε να ήταν αλλιώς αφού η Αγγλία είναι από τις χώρες-προορισμούς φοιτητών από όλη την Ευρώπη και από τις χώρες οι οποίες φωτογραφίζονται μέσα από τη Διακήρυξη της Μπολόνια με 200.000 φοιτητές κάθε χρόνο.
Στην Αγγλία εδώ και χρόνια αναπτύσσονται δραστηριότητες στον τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης ευθυγραμμισμένες με τη Διακήρυξη της Μπολόνια. Το σύστημα των δύο κύκλων με προπτυχιακές σπουδές διάρκειας συνήθως τριών ή τεσσάρων χρόνων και με μεταπτυχιακές είναι πια παράδοση στην ανώτατη εκπαίδευση στην Αγγλία. «Δίνουμε έμφαση στο αποτέλεσμα των σπουδών και όχι στη διάρκειά τους», δηλώνει ο Αγγλος εκπρόσωπος συμπληρώνοντας ότι η χώρα του εξετάζει τη δυνατότητα προγραμμάτων σπουδών διετούς φοίτησης εύκολα προσβάσιμων από τους σπουδαστές και με μεγαλύτερη ανταπόκριση στην αγορά εργασίας (!), χωρίς όμως να υποκαταστήσουν τις παραδοσιακές προπτυχιακές σπουδές.
Σε ό,τι αφορά στις πιστωτικές μονάδες, το σύστημα εφαρμόζεται ευρέως στην ανώτατη εκπαίδευση στην Αγγλία από το 1989, κυρίως μέσα από τα προγράμματα Erasmus και Socrates, και δηλώνει ανοιχτή για υιοθέτηση ενιαίου συστήματος πιστωτικών μονάδων στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ειδικότερα στη Σκοτία, υπάρχει το σχέδιο μεταφοράς πιστωτικών μονάδων με το όνομα «Scotcat». Τέλος, σε ό,τι αφορά στην αξιολόγηση, στην Αγγλία λειτουργεί το Συμβούλιο Διασφάλισης Ποιότητας, το οποίο ξεφεύγει μάλιστα από τα όρια της Αγγλίας.
Το βρετανικό μοντέλο ανώτατης εκπαίδευσης αποτέλεσε πρότυπο για την αναμόρφωση της ανώτατης εκπαίδευσης στη Φινλανδία. Στην ανώτατη εκπαίδευση ανήκουν τα πανεπιστήμια και οι μη πανεπιστημιακές τεχνολογικές σχολές που, σε αντίθεση με τα κρατικά πανεπιστήμια, ανήκουν στους δήμους. Οι προπτυχιακές σπουδές στα φινλανδικά πανεπιστήμια διαρκούσαν αρχικά πέντε χρόνια, αλλά το πτυχίο που παρείχαν δεν αναγνωριζόταν σε καμία χώρα της Ευρώπης ως μάστερ καθώς δεν είχε προηγηθεί τίτλος bachelor. Το σύστημα 3 χρόνια προπτυχιακές σπουδές-5 ή 7-9 εφαρμόστηκε στη Φινλανδία πριν από τη Διακήρυξη της Μπολόνια, υπό τις έντονες αντιδράσεις των πανεπιστημιακών.
Η εφαρμογή του συστήματος των πιστωτικών μονάδων διαπνέει την ανώτατη εκπαίδευση στην Ιταλία, η οποία «κερδίζει» τον τίτλο της χώρας-οδηγού για την εφαρμογή των όσων προβλέπει η Διακήρυξη της Μπολόνια. Μέσα σε 18 μήνες τα πανεπιστήμια της χώρας υποχρεώνονται να αναπροσαρμόσουν τα προγράμματα σπουδών τους σε τρία χρόνια προπτυχιακές σπουδές, δύο χρόνια μάστερ και τρία χρόνια για διδακτορικό (με εξαίρεση την Ιατρική). Η αντανάκλαση του παραπάνω συστήματος σε πιστωτικές μονάδες είναι 60 μονάδες για κάθε έτος σπουδών, που με τη σειρά τους μεταφράζονται σε επίπεδο σπουδών σε 1.500 ώρες διδασκαλίας και μελέτης. Δηλαδή, με το πρώτο πτυχίο οι φοιτητές συγκεντρώνουν 180 πιστωτικές μονάδες και με το δεύτερο 300, με την προϋπόθεση ότι το δεύτερο πτυχίο θα έχει το ίδιο αντικείμενο με το πρώτο.
Το ιταλικό μοντέλο βασίζεται στη «διαπίστευση», στη διαρκή αξιολόγηση των φοιτητών, οι οποίοι συγκεντρώνουν πιστωτικές μονάδες περνώντας με επιτυχία τις εξετάσεις τους και όχι περνώντας από το ένα έτος σπουδών στο άλλο.
Στη Γερμανία η ανώτατη εκπαίδευση αποτελείται από τα πανεπιστήμια και τις μη πανεπιστημιακές πολυτεχνικές σχολές. Σε ό,τι αφορά στις αλλαγές στους κύκλους σπουδών, παρότι η υιοθέτηση του μοντέλου κύκλων σπουδών της «Μπολόνια» είναι προαιρετική, τα περισσότερα πανεπιστήμια οδηγούνται για λόγους ανταγωνισμού να το υιοθετήσουν (εκτός από την Ιατρική και τη Θεολογία), σύμφωνα με τα όσα μετέφερε στο συνέδριο που έγινε στην Αθήνα στις 19-20 του Γενάρη για τη Διακήρυξη της Μπολόνια ο Γερμανός εκπρόσωπος. Από την πλευρά τους οι πρυτάνεις των ελληνικών ΑΕΙ σημειώνουν ότι είναι τελικά ελάχιστα τα πανεπιστήμια που υιοθέτησαν το μοντέλο γιατί δε δέχτηκαν να υποβαθμίσουν τις σπουδές τους.
Η Γαλλία μόλις το καλοκαίρι του 1999 θεσμοθέτησε τον τίτλο μάστερ για πενταετείς σπουδές στην κατεύθυνση προσαρμογής στη Διακήρυξη της Μπολόνια. Παράλληλα, στην κατεύθυνση σύντομων, «ευέλικτων», φτηνών και συνδεδεμένων με τις τρέχουσες ανάγκες της αγοράς, σπουδών το γαλλικό υπουργείο Παιδείας σχεδιάζει την εισαγωγή προγραμμάτων σπουδών μέσα στα πανεπιστήμια, με διετή διάρκεια (!), τα οποία δε θα οδηγούν σε πτυχίο αλλά σε δίπλωμα, με στόχο «την ανταπόκριση στις ανάγκες της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας». Στη Γαλλία η τεχνολογική εκπαίδευση είναι ευθύνη των πανεπιστημίων και των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων επαγγελματικής εξειδίκευσης και οι σπουδές τους διαρκούν τρία χρόνια. Ενα ποσοστό 20% των αποφοίτων τους μπορούν να συμμετέχουν στα μεταπτυχιακά εφόσον έχουν επαγγελματική εμπειρία.
Μια σειρά από ρυθμίσεις πραγματοποιούνται σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι οποίες έρχονται να στρέψουν το βλέμμα της ανώτατης εκπαίδευσης στην αγορά, σύμφωνα με τις τρέχουσες ανάγκες του κεφαλαίου σε «εξειδικευμένο» εργατικό δυναμικό. Στη Νορβηγία το σύστημα ανώτατης εκπαίδευσης διαιρείται σε δύο κύκλους, τον προπτυχιακό, το μεταπτυχιακό και επιπλέον το διδακτορικό και συζητείται η πρόταση για προσαρμογή σε μία δομή 3-2-3 κατά τις επιταγές της «Μπολόνια». Σε ό,τι αφορά στις πιστωτικές μονάδες, στη Νορβηγία οι περίοδοι σπουδών κατανέμονται σε χρόνια και κάθε χρονιά μεταφράζεται σε 20 μονάδες, ενώ είναι πρόθεση του υπουργείου Παιδείας να επεκτείνει το σύστημα σε όλα τα πανεπιστήμια.
Πόσα δεν έχει κανείς να σας χρεώσει; Ξεκινώντας από την εξωτερική πολιτική, όπου παραδώσατε τη χώρα σε άνανδρες επιθετικές επιχειρήσεις, σέρνοντάς την παράλληλα στα άπληστα - και άπλυτα - ανοιχτά στόματα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και φτάνοντας στα εσωτερικά, όπου δημιουργήσατε νέες στρατιές ανέργων, φτωχών και απελπισμένων...
Δεν υπάρχουν, πια, περιθώρια επικοινωνίας μαζί σας. Μέρα με τη μέρα γίνεστε επιθετικότεροι, αυταρχικότεροι, δεξιότεροι. Σας έχει απορροφήσει οριστικά και αμετάκλητα η χυδαία χοντροαριστοκρατία του τόπου. Παραδοθήκατε στις δεξιώσεις και τα χειροφιλήματα αμόρφωτων εφοπλιστών και αστοιχείωτων βιομηχάνων. Και όλοι μαζί παριστάνετε τους δόγηδες και τις δόγισσες! Σε μια χώρα που έχει «γραμμένους» τους τίτλους!
Γίνατε, σαν άτομα και σαν πολιτικοί, καρικατούρες. Περιφέρεστε εδώ και εκεί σκορπώντας ψέματα και συκοφαντίες. Επιτίθεστε σε όποιον σάς κάνει κριτική και τον απειλείτε! Φέρνετε, όντας βαθιά μικροαστοί, τα προσωπικά σας σε πρώτο πλάνο, σπρώχνοντας τα γενικά - και τα κοινωνικά - στο περιθώριο. Μια πολιτική, βέβαια, που γίνεται σκόπιμα για να αποπροσανατολίσει.
Προσωπικά, σας είχα οριστικά ξεγράψει. Είχα αποφασίσει να μην σας απευθύνω ποτέ το λόγο. Ομως τα γεγονότα αυτών των ημερών με έχουν αγριέψει. Δε σας επιτρέπω, ούτε σε εσάς προσωπικά, ούτε στους συνεργάτες σας, να ασχημονείτε πάνω σε μωρά που πονάνε! Δε σας επιτρέπω και σας καταγγέλλω που χρησιμοποιείτε τους ανθρώπους σαν σάκους του μποξ για να βγάζετε πάνω τους το θυμό σας, τα κόμπλεξ και την απανθρωπιά σας!
Τι ήταν το μωράκι, που πέθανε χωρίς το δικαίωμα στην ελπίδα, κύριε πρωθυπουργέ; Μετοχή του χρηματιστηρίου, για να είναι υπεύθυνη η τράπεζα για την τύχη του; Ποιος σας είπε ότι η ζωή του έπρεπε να εξαρτάται από την ευσπλαχνία των συνανθρώπων μας; Από τις γραφειοκρατικές αποφάσεις κάποιου διευθυντή; Κανένας από εσάς δεν ντρέπεται, που για να δοκιμάσει να σωθεί ένα αγγελούδι, αναγκάσατε τους γονείς του να βγούνε στη ζητιανιά; Να παρακαλέσουν, να κλάψουν, λες και δεν τους έφτανε ο φόβος του θανάτου που τρύπωσε στο σπίτι τους! Και, τέλος, κανένας δεν ντρέπεται, που από δική σας ευθύνη και ολιγωρία, τελικά, το μωρό έσβησε πριν προλάβει να πει καλημέρα στη ζωή;
Τα δικά σας μωρά, κύριε πρωθυπουργέ, έχουνε κέρατα και ξεχωρίζουν από το μωράκι του Μυτιληνιού; Το παιδάκι της κυρίας από το Βόλο, που εκλιπαρεί βοήθεια, από άχυρα είναι καμωμένο και το πετάτε στα σκουπίδια; Κανένας σας δεν κοκκινίζει, που πριν ακόμα στεγνώσουν τα δάκρυα και τα παρακάλια της μιας μάνας αρχίζουν μιας άλλης; Ανοχύρωτος, πια, ο λαός μας; Μας βγάλατε όλους στα φανάρια να απλώνουμε τα χέρια μας στους περαστικούς;
Καμία δικαιολογία δε σας επιτρέπεται! Δε δοκιμάσατε να αλλάξετε τη ζωή και από συγκυρίες ή έστω ανικανότητα δεν τα καταφέρατε, για να έχετε τη συμπάθειά μας και την ανοχή μας. Εσείς παραλάβατε τη ζωή από το κακό και συνειδητά την πήγατε στο χειρότερο. Η συμπεριφορά, που σας εκφράζει - και σας αποκαλύπτει - σαν ανθρώπους και σαν πολιτικούς, είναι αυτή που προκύπτει από τα λόγια και τον κυνισμό του υπουργού Υγείας: «Το θέμα έχει λήξει», είπε ο ιερόσυλος!
Το «θέμα που έχει λήξει», για τον υπουργό σας, για εσάς προσωπικά και την κυβέρνησή σας, κύριε πρωθυπουργέ, είναι ο θάνατος ενός μωρού! Ο θάνατος ενός μωρού από δική σας ευθύνη. Ο θάνατος και στη συνέχεια η έλλειψη σεβασμού στο νεκρό παιδί. Βρέστε εσείς, λοιπόν, μόνος σας τη λέξη που σας ταιριάζει. Εγώ αδυνατώ! Για ένα μπορώ να σας βεβαιώσω! Σας λυπάμαι!
Στην ουσία έρχεται να γενικεύσει και να θέσει κανόνες σε αλλαγές που ήδη έχουν ξεκινήσει να πραγματοποιούνται την τελευταία εικοσαετία με εθνικές και κοινοτικές ρυθμίσεις, τροποποιώντας σημαντικά τη φυσιογνωμία της ανώτατης εκπαίδευσης στις χώρες-μέλη της ΕΕ. Αλλαγές που αποσκοπούν στην προσαρμογή των πανεπιστημίων στις γενικότερες αναδιαρθρώσεις της καπιταλιστικής οικονομίας και των εργασιακών σχέσεων.
Συγκεκριμένα, προωθεί την «υιοθέτηση ενός συστήματος σπουδών, που θα στηρίζεται βασικά σε δυο κύκλους» (προπτυχιακό και μεταπτυχιακό). Ο προπτυχιακός θα έχει ελάχιστη διάρκεια τριών ετών κι ο μεταπτυχιακός θα οδηγεί σε μάστερ και/ή διδακτορικό. Παράλληλα, μιλάει για καθιέρωση ενός συστήματος διδακτικών μονάδων «ως του πλέον κατάλληλου μέσου για την προώθηση της ευρύτερης δυνατής κινητικότητας των φοιτητών», οι οποίες θα μπορούν να συγκεντρώνονται και από ιδρύματα που δεν ανήκουν στην ανώτατη εκπαίδευση. Τέλος, έχει στόχο την προώθηση «ευρωπαϊκών διαστάσεων στην ανώτατη εκπαίδευση, κατά κύριο λόγο σε σχέση με τα προγράμματα σπουδών, τη συνεργασία μεταξύ των ιδρυμάτων, τα σχήματα κινητικότητας και τα ολοκληρωμένα προγράμματα σπουδών και άσκησης κατάρτισης-επιμόρφωσης και έρευνας».
Ετσι, η αναμόρφωση των συστημάτων ανώτατης εκπαίδευσης στις χώρες της ΕΕ ακολουθεί την κατεύθυνση υποβάθμισης των προπτυχιακών σπουδών, αφού ο πρώτος κύκλος (προπτυχιακός) θα είναι συγκρίσιμος με τρίχρονες σπουδές, ενώ πετιέται η ειδίκευση, που είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωση της επιστημονικής γνώσης, έξω από το πτυχίο.
Επιπλέον, προωθείται ένα σύστημα «πιστωτικών μονάδων», που συνεπάγεται ένα διαρκές κυνήγι πιστωτικών μονάδων από τους φοιτητές για να αντεπεξέλθουν στον ανταγωνισμό. Οι μονάδες προβλέπεται να δίνονται από ιδρύματα και εκτός της ανώτατης εκπαίδευσης (δηλαδή και ΙΕΚ, κολέγια, ινστιτούτα ξένων γλωσσών), άρα όποιος έχει και τα οικονομικά μέσα θα συλλέγει περισσότερες. Τέλος, η αλλαγή των ίδιων των προγραμμάτων σπουδών και της έρευνας, ώστε να είναι σύμφωνα με την «ευρωπαϊκή προοπτική», σημαίνει ότι τα ιδρύματα που δε θα μπορέσουν να προσαρμοστούν στα ευρωπαϊκά δεδομένα τα περιμένει μάλλον ένα αμφίβολο μέλλον...