Ελλειμμα πάνω από 3 δισ. ευρώ το μήνα αφήνουν οι κάθε είδους δοσοληψίες με τα άλλα κράτη και αγορές. Παρά και την πτώση της οικονομικής δραστηριότητας, των εμπορικών και άλλων ανταλλαγών, τα ελλείμματα συνεχίζουν να διαμορφώνονται σε ακόμη ψηλότερα επίπεδα, σε μια εξέλιξη που αποτυπώνει την ανισόμετρη ανταλλαγή με τα ισχυρά καπιταλιστικά κέντρα, τη υποκατάσταση της ντόπιας παραγωγής από εισαγωγές μετά και τις εκτενείς αναδιαρθρώσεις κλάδων και τομέων της οικονομίας. Κάθετη πτώση καταγράφεται φέτος στα κοινοτικά κονδύλια που μπαίνουν στη χώρα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία από την Τράπεζα της Ελλάδας που αφορούν στο 4μηνο Γενάρης - Απρίλης 2010:

• Ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών: Από τις κάθε είδους δοσοληψίες εμφανίζεται έλλειμμα ύψους 12,9 δισ. ευρώ (από 10,3 δισ. ευρώ πέρυσι) με αύξηση 25,4%.
• Εμπορικό ισοζύγιο: Το έλλειμμα διαμορφώνεται στα 10,7 δισ. ευρώ (από 10,3 δισ. ευρώ) παίρνοντας αύξηση 3,5%. Για εισαγωγές καυσίμων πληρώθηκαν στο εξωτερικό 4,5 δισ. ευρώ (αύξηση 34%). Η συνολική αξία των εισαγωγών φτάνει στα 15,6 δισ. ευρώ (αύξηση 2,6%) και των εξαγωγών στα 4,9 δισ. ευρώ παραμένοντας στάσιμη στα επίπεδα του 2009.
• Ισοζύγιο «υπηρεσιών»: Το εμφανιζόμενο πλεόνασμα διαμορφώνεται σε 1,6 δισ., ευρώ με μείωση 8%. Οι ταξιδιωτικές εισπράξεις διαμορφώνονται στα 806 εκατ. ευρώ με μείωση 7,8%. Να σημειωθεί πως οι ταξιδιωτικές εισπράξεις υπολογίζονται από την Τράπεζα της Ελλάδας στη βάση δειγματοληπτικών στατιστικών ερευνών που διεξάγονται στους σταθμούς εισόδου - εξόδου της χώρας. Οι εισπράξεις από μεταφορές (αφορά κυρίως το ντόπιο εφοπλιστικό κεφάλαιο της ποντοπόρου ναυτιλίας) σημείωσαν και αύξηση 8,6% στα 4,9 δισ. ευρώ
• Ισοζύγιο εισοδημάτων: Η καπιταλιστική κρίση κάθε άλλο παρά εμπόδισε τις εκροές κεφαλαίων στο εξωτερικό. Στο 4μηνο και με την μορφή «τόκων, μερισμάτων και κερδών» πληρώθηκαν ακόμη 4 δισ. ευρώ. Πρόκειται για τα κονδύλια που εισέπραξαν ξένοι «επενδυτές» και μεγαλοδανειστές του ελληνικού κράτους. Το αντίστοιχο κονδύλι που εισέπραξαν οι ντόπιοι κεφαλαιοκράτες από τις «μπίζνες» τους στο εξωτερικό φτάνει σε 1,2 δισ. ευρώ.

Ενέκρινε η Επιτροπή Ανταγωνισμού την εξαγορά κατά 100% της αλυσίδας σούπερ μάρκετ DIA από την ΚΑΡΦΟΥΡ - ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την ενοποίηση δύο πολυεθνικών που λειτουργούσαν στη χώρα υπό διαφορετικές επωνυμίες, για να «χτυπάνε» περισσότερη και διαφοροποιούμενη πελατεία, στην ουσία όμως η DIA αποτελεί, από τη δεκαετία του '70, παρακλάδι της ΚΑΡΦΟΥΡ.

Το αρμόδιο τμήμα της Επιτροπής έκρινε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος περιορισμού του ανταγωνισμού, καθώς η ΚΑΡΦΟΥΡ δήλωσε ότι σε περίπτωση λήξης μιας σύμβασης δικαιοχρησίας, δε θα ενεργοποιήσει τη ρήτρα που απαγορεύει τον ανταγωνισμό επί 3 χρόνια, ώστε το αντίστοιχο σημείο πώλησης να «απελευθερωθεί». Αυτό σημαίνει ότι δεν κάνει η ίδια χρήση του συγκεκριμένου χώρου ακόμα και στην περίπτωση που λήξη μια σύμβαση φρανσάιζ.

Η ΚΑΡΦΟΥΡ προχωρά ουσιαστικά σε μετονομασία των σούπερ μάρκετ της DIA. Αυτή τη στιγμή, η ΚΑΡΦΟΥΡ έχει 530 μεγάλα και μικρά σούπερ μάρκετ με διάφορες επωνυμίες, ενώ το αυτόνομο δίκτυο της DIA, απαρτίζεται από 400 σημεία πώλησης.

Η συγχώνευση των δύο επωνυμιών, κινείται στα πλαίσια της συγκέντρωσης κεφαλαίων και αποδεικνύει ότι η ακόμα μεγαλύτερη γιγάντωση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων είναι μια διαδικασία που βρίσκεται σε συνεχή εξέλιξη και δε σταματά σε οποιαδήποτε φάση του οικονομικού κύκλου.

Να σημειώσουμε ότι η ΚΑΡΦΟΥΡ εμφανίστηκε στη χώρα μας μετά από μια μεγάλη επιχειρηματική συμφωνία παγκόσμιας εμβέλειας, όταν συγχωνεύτηκαν η ΚΑΡΦΟΥΡ με την PROMODES, η οποία είχε εγκατασταθεί στην Ελλάδα το 1991 με τα πολυκαταστήματα ΚΟΝΤΕΝΕΝΤ. Η επιθετική πολιτική που ακολούθησε είχε σαν αποτέλεσμα από το 2000 κιόλας να γίνει ο μεγαλύτερος όμιλος λιανικών πωλήσεων στην Ελλάδα, ενώ ένα πολύ σημαντικό ποσοστό από τα εμπορεύματα που διακινεί στην ελληνική αγορά, αποτελούν εισαγωγές που κάνει απευθείας η ίδια η πολυεθνική στη χώρα μας.

Λίγες μεγάλες αλυσίδες ελέγχουν την αγορά παιχνιδιών και βρεφικών ειδών, τάση που εντείνεται με την αυξανόμενη συγκέντρωση και τη συνακόλουθη σταδιακή συρρίκνωση των παραδοσιακών, μεμονωμένων σημείων πώλησης, όπως αναφέρει μελέτη της ICAP για τον κλάδο. Οι αλυσίδες ενδυναμώνονται λόγω της τιμολογιακής πολιτικής που έχουν την ευχέρεια να ακολουθήσουν, τη διεύρυνση της ποικιλίας των προσφερόμενων ειδών, τη διαφημιστική προβολή και τη μεγάλη γεωγραφική επέκταση. Η ανάπτυξή τους οξύνει τον ανταγωνισμό, που περιλαμβάνει και τη διάθεση όλο και περισσότερων ειδών βρεφανάπτυξης και εποχιακών προϊόντων.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, οι 10 μεγαλύτερες αλυσίδες εμφάνισαν άνοδο των συνολικών πωλήσεων το 2008 κατά 18,8% και αύξηση των κερδών κατά 19,5%. Με βάση τους ισολογισμούς 6 επιχειρήσεων, ο μέσος όρος μικτού περιθωρίου κέρδους την πενταετία 2004 - 2008, διαμορφώθηκε στο 47,7%!!!

Οι πωλήσεις παιχνιδιών αυξήθηκαν κατά 6% το 2009, μέσα από τις αλυσίδες. Το μεγαλύτερο μερίδιο (95%) αφορά τα παραδοσιακά παιχνίδια, ενώ ανοδική είναι και η πορεία πωλήσεων των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Η αύξηση για τα παραδοσιακά παιχνίδια, σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγόντων του κλάδου, θα συνεχιστεί και μέχρι το 2011, κυρίως λόγω της συνεχιζόμενης ανάπτυξης του δικτύου καταστημάτων των αλυσίδων. Μικρή ανοδική τάση αναμένεται να εκδηλωθεί και για τα είδη βρεφανάπτυξης, η οποία αναμένεται να καλυφθεί από τα εξειδικευμένα καταστήματα.

• Η μεθοδευόμενη ρύθμιση για το τριετές «πάγωμα» των αυξήσεων στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, σε περίπτωση που δεν καταλήξουν σε αυτή την επιλογή ΓΣΕΕ - ΣΕΒ από μόνοι τους.
• Η ρύθμιση για την καθιέρωση αμοιβών κάτω από τις συλλογικές συμβάσεις, για άτομα που θεωρούνται μακροχρόνια άνεργοι.
• Η σχεδιαζόμενη μείωση των δαπανών και ενισχύσεων που δικαιούνται μεγάλες κατηγορίες του πληθυσμού, με το αιτιολογικό οι παροχές αυτές να δίνονται σε εκείνους που έχουν απόλυτη ανάγκη.
• Η προγραμματισμένη μείωση των κονδυλίων για τη δημόσια υγεία και την αντικατάσταση των σχετικών πόρων από πληρωμές των εργαζομένων.
• Η αναμενόμενη μετάταξη σωρείας ειδών πλατιάς κατανάλωσης από το χαμηλό στον υψηλό συντελεστή του ΦΠΑ, που θα σηματοδοτήσει νέες ανατιμήσεις στην αγορά.
• Η εισαγωγή της σύνδεσης των μισθών με την παραγωγικότητα της εργασίας.
• Η προαποφασισμένη αύξηση των αντικειμενικών αξιών, που θα κάνει ακόμα πιο ακριβή την υπόθεση στέγης και θα ωθήσει σε αυξήσεις των ενοικίων.
• Η κατάργηση της δεύτερης δόσης για τους οικονομικά αδύνατους που αναμένεται να ανακοινωθεί περί το φθινόπωρο.
• Η ενεργοποίηση των λεγόμενων αντικειμενικών κριτηρίων για τη φορολόγηση.

Ολα αυτά για την κυβέρνηση δεν είναι ...μέτρα. Είναι απλά ρυθμίσεις που αποβλέπουν στην ...ολοκλήρωση του καταστροφικού της έργου σε βάρος των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Αλλά επειδή είναι μέτρα αντιλαϊκά και αντιδραστικά, το μόνο βέβαιο είναι ότι η εφαρμογή τους πρέπει να σκοντάψει στην αντίσταση των εργαζομένων, οι οποίοι μπορούν να αναζητήσουν διέξοδο στα αδιέξοδα που προκαλεί η πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, μόνο με τον αγώνα και την πάλη τους για ρήξη και ανατροπή.