Η «απελευθέρωση» των αγορών ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, καθώς και η πρόσβαση τρίτων στα δίκτυα προβλέπεται, ανάμεσα στ' άλλα, στην υπογραφείσα Συνθήκη για τη δημιουργία της «Ενεργειακής Κοινότητας» της περιοχής

Πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες διαπλέκονται ξεκάθαρα σε αυτή την περίπτωση, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και - συγκυριακά - τη βρετανική Προεδρία να εμφανίζονται ως ρυθμιστές της εξέλιξης, αλλά με εμφανή, αδιαμφισβήτητη και καθοριστική την παρέμβαση μιας πανίσχυρης τετράδας, που αποτελείται από: Την Παγκόσμια Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, τις ΗΠΑ και τον Καναδά! Είναι οι «δωρητές» για την αναδιάρθρωση των Βαλκανίων όπως τους ονομάζουν και εγγυητές ότι θα διαθέσουν ή θα προσελκύσουν σημαντικές ενεργειακές επενδύσεις δεκάδων δισ. ευρώ στη συγκεκριμένη περιοχή, με προϋπόθεση την ενεργοποίηση της νέας αγοράς με δεδομένους κανόνες λειτουργίας.

Οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους βρίσκονται στο στόχαστρο αυτής της εξέλιξης. Μπορεί όλοι οι πολιτικοί που μίλησαν πριν και μετά την υπογραφή της Συνθήκης να αναφέρθηκαν στην ευημερία των λαών, στην ασφάλεια, τη σταθερότητα - με εγγυητές τους «χασάπηδες» της Γιουγκοσλαβίας - την ενεργειακή επάρκεια κλπ, αλλά η βάση της πολιτικής που υλοποιείται είναι το καπιταλιστικό κέρδος με σκληρούς, βίαιους όρους.

Η Συνθήκη υπογράφτηκε από τις κυβερνήσεις 5 κρατών - μελών της ΕΕ. Αλλες 8 κυβερνήσεις (με την τουρκική να αναμένεται τον επόμενο χρόνο) όχι μόνο υπέγραψαν, αλλά πολύ πιο πριν, κατά τη διάρκεια των συνομιλιών και ιδιαίτερα στο τελευταίο στάδιο που όλα είχαν πάρει το δρόμο τους, συναγωνίζονταν στο ξεπούλημα των ενεργειακών υποδομών τους. Σ' αυτές τις βαλκανικές και όχι μόνο χώρες, που προσδοκούν να ενταχθούν στην ΕΕ και η Συνθήκη τους παρουσιάστηκε σαν ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, έχουν ήδη αρχίσει δημόσιες επενδύσεις, με ιδιωτικούς... αποδέκτες. Η Συνθήκη δεσμεύει νομικά τις συμμετέχουσες χώρες και βασικά αυτές εκτός ΕΕ, να ενσωματώσουν στο εθνικό τους δίκαιο τις Οδηγίες της ΕΕ για την «απελευθέρωση» των αγορών ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, καθώς και για την πρόσβαση τρίτων στα δίκτυα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα εκχωρήσουν τις δημόσιες ενεργειακές εγκαταστάσεις και θα επιτραπεί στις πολυεθνικές να «αλωνίσουν» με προνομιακούς - προκλητικούς όρους επιχειρηματικής δράσης. Υπολογίζεται ότι τα επόμενα 15 χρόνια θα «επενδυθούν» 21 δισ. ευρώ για νέες υποδομές και εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων.

Η «Ενεργειακή Κοινότητα» ξεκίνησε το 1996, με χρονικούς «σταθμούς» μνημόνια και διακηρύξεις που υπογράφτηκαν το 1997, το 1999, το 2002, το 2003, το 2004 και σημαντικές συσκέψεις στη διάρκεια του 2005, μέχρι και την υπογραφή της Συνθήκης. Ο ρόλος της Ελλάδας εκθειάστηκε από τους εμπλεκόμενους και είναι αλήθεια ότι «εύσημα» διεκδικεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που προώθησε το θέμα επί πολλά χρόνια, γι' αυτό άλλωστε ο Δ. Σιούφας έκανε αναφορά και στον Χρ. Παπουτσή, που το '96 ήταν επίτροπος Ενέργειας.

Την ανάγκη ανάπτυξης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας με τρόπο που να ανταποκρίνεται στις διευρυμένες λαϊκές ανάγκες επισημαίνουν σε Ερώτησή τους προς τον υπουργό Ανάπτυξης οι βουλευτές του ΚΚΕ Π. Κοσιώνης και Ελ. Παντελάκη. Οι βουλευτές του Κόμματος, αναφερόμενοι στις δικαιολογημένες αντιδράσεις των κατοίκων και φορέων της περιοχής της Κορώνης Μεσσηνίας για το αιολικό πάρκο στο Μαυροβούνι Κορώνης, τονίζουν ότι έχει σημασία ποιος είναι ο ιδιοκτήτης των μέσων παραγωγής, μεταφοράς και διανομής της ενέργειας κι αν η συγκεκριμένη επένδυση γίνεται με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος ή την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών. Υπογραμμίζουν, επίσης, ότι η πολιτική που έχουν επιλέξει οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ θα έχει επιπτώσεις στη λαϊκή κατανάλωση, στους εργαζόμενους στον ενεργειακό τομέα και στο περιβάλλον και ρωτούν μεταξύ άλλων τον αρμόδιο υπουργό τι μέτρα προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση για να διασφαλίσει φτηνή παροχή ρεύματος και το δημόσιο χαρακτήρα στον τομέα της ενέργειας. Το πλήρες κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής:

«Η συμπληρωματική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του αιολικού πάρκου στη θέση "Μαυροβούνι" του Δήμου Κορώνης Μεσσηνίας, που αφορά τη γραμμή υψηλής τάσης και τον υποσταθμό σύνδεσης με το δίκτυο της ΔΕΗ, ήρθε στο Νομαρχιακό Συμβούλιο για γνωμοδότηση και επιβεβαιώνει τις δικαιολογημένες αντιδράσεις κατοίκων και φορέων της περιοχής.

Η ανάγκη ανάπτυξης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας πρέπει να ανταποκρίνεται στις διευρυμένες λαϊκές ανάγκες. Να διασφαλίζει φτηνό ρεύμα. Να προστατεύεται το περιβάλλον και να οδηγεί στη διεύρυνση των εργασιακών και ασφαλιστικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων σ' αυτές.

Εχει σημασία ποιος είναι ο ιδιοκτήτης των μέσων παραγωγής, μεταφοράς και διανομής της ενέργειας και αν η συγκεκριμένη επένδυση γίνεται με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος ή την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ προωθούν δυναμικά την είσοδο του ιδιωτικού κεφαλαίου στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, χρηματοδοτώντας απλόχερα την αγορά και εγκατάσταση του εξοπλισμού τους από τη μια και από την άλλη διασφαλίζοντας στη συνέχεια τη σίγουρη κερδοφορία τους. Το κράτος αγοράζει την παραγόμενη ενέργεια από τα αιολικά πάρκα σε διπλάσια τιμή από το κόστος παραγωγής της ΔΕΗ. Την ίδια στιγμή αποτρέπουν τη ΔΕΗ να κατασκευάσει η ίδια αιολικά πάρκα.

Αυτή η πολιτική θα έχει επιπτώσεις στη λαϊκή κατανάλωση, αφού θα αυξηθεί η τιμή του ρεύματος. Στους εργαζόμενους στον ενεργειακό τομέα αφού θα μειωθούν οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ. Στο περιβάλλον αφού μπροστά στο καπιταλιστικό κέρδος δε διστάζουν να καταστρέψουν δασικές εκτάσεις, παρακάμπτοντας πολλές φορές ακόμα και τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός τι μέτρα προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση ώστε να διασφαλιστεί:

• Φτηνή παροχή ρεύματος για τις λαϊκές ανάγκες.
• Η προστασία του περιβάλλοντος.
• Ο δημόσιος χαρακτήρας στον τομέα της ενέργειας και η μείωση του βαθμού εξάρτησης της χώρας μας από τα εισαγόμενα καύσιμα».