Τέρμα στις προεκλογικές αυταπάτες, βάζει η διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας, η οποία ζητά μακροχρόνια λιτότητα στους μισθούς, κατάργηση των εθνικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, άγριες περικοπές κοινωνικών δαπανών και θέτει ξανά θέμα Ασφαλιστικού
Ετσι, μετά από μια βραχεία προεκλογική περίοδο - όπου κυριάρχησε το στοιχείο της λαϊκιστικής παροχολογίας - η Τράπεζα της Ελλάδας είναι η πρώτη που δίνει το σύνθημα: «Και τώρα, τα κεφάλια μέσα». Τόσο με το περιεχόμενο της έκθεσης, όσο και με τις σχετικές δηλώσεις του διοικητή της, Ν. Γκαργκάνα, η Τράπεζα της Ελλάδας στρώνει το χαλί στην κυβέρνηση της ΝΔ, για την επιβολή του νέου σκληρού αντιλαϊκού πακέτου μέτρων.
Σε μια εποχή που η ακρίβεια γονατίζει τα λαϊκά νοικοκυριά, ο κ. Γκαργκάνας ισχυρίστηκε προκλητικά ότι «δεν υπάρχει άλλη χώρα της ΕΕ, στην οποία το βιοτικό επίπεδο να αυξάνει τα τελευταία χρόνια με ρυθμούς 2,5 - 3%»! Σύμφωνα, μάλιστα, με τις αναλύσεις της Τράπεζας της Ελλάδας, οι ακαθάριστες αμοιβές στη χώρα μας μετά το 2000 αυξάνουν με υψηλότερους ρυθμούς από την άνοδο της παραγωγικότητας, με αποτέλεσμα να αυξάνεται το λεγόμενο κόστος εργασίας... Μάλιστα, η Τράπεζα της Ελλάδας ποσοτικοποιεί το ύψος των ...θεμιτών αυξήσεων. Οπως αναφέρει στην έκθεση, η μέση παραγωγικότητα στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια αυξάνει κατά 2,5% και ο πληθωρισμός στην ΕΕ κινείται κοντά στο 2%. Με βάση αυτή τη λογική, η οροφή των ονομαστικών αυξήσεων των μισθών δεν μπορεί να είναι υψηλότερη από το 4,5%!
Οταν του επισημάνθηκε από το «Ρ» ότι, σύμφωνα με τον κοινωνικό προϋπολογισμό του ΙΚΑ για το έτος 2002, το 50% των μισθωτών στην Ελλάδα αμείβονται με μισθούς μέχρι 200.000 δραχμές, η απάντηση ήταν ιδιαίτερα κυνική. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν κατηγορίες εργαζομένων με χαμηλούς μισθούς ανέφερε συγκεκριμένα, για να προσθέσει με νόημα: «Αν θέλουμε να συγκλίνουμε με το μέσο πληθωρισμό της ΕΕ, δεν υπάρχει άλλος δρόμος» (σ.σ. από τη συνέχιση της εφαρμογής πολιτικών, που οδηγούν στη σύνθλιψη των λαϊκών εισοδημάτων)! Το ίδιο προκλητικός ήταν, όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει, αν η άνοδος κατά 27% των κερδών των εισηγμένων επιβαρύνει τον πληθωρισμό. Κατά τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, «δεν πρέπει να είμαστε αρνητικοί με τα επιχειρηματικά κέρδη, γιατί όταν οι επιχειρήσεις είναι κερδοφόρες κάνουν επενδύσεις και αυξάνουν την απασχόληση»!
Στη λογική της διατήρησης μακροχρόνια βιώσιμης δημοσιονομικής κατάστασης, την οποία συνέδεσε με τη μελλοντική γήρανση του πληθυσμού, ζήτησε να ανοίξει και πάλι το Ασφαλιστικό, αλλά και να περικοπούν οι οι δαπάνες για την Υγεία. Ειδικά για την Κοινωνική Ασφάλιση, ανέφερε ότι «για την Τράπεζα της Ελλάδας το Ασφαλιστικό δεν έχει κλείσει ποτέ. Το πότε θα ανοίξει, είναι θέμα της κυβέρνησης. Εμείς απλώς επισημαίνουμε το πρόβλημα». Το ίδιο ξεκάθαρος και σαφής ήταν με την ανάγκη δραστικής περικοπής των πρωτογενών κοινωνικών δαπανών, κάτι που, όπως είπε, πρέπει να γίνει με πολιτική απόφαση. Σε ερώτηση, μάλιστα, εάν συμφωνεί με τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων στο Δημόσιο, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο θα αυξήσει τις δαπάνες, επανέλαβε και πάλι ότι «είναι πολιτική επιλογή ποιες δαπάνες θα περικόψει η κυβέρνηση. Εμείς απλώς επισημαίνουμε ότι πρέπει να υπάρξει περικοπή πρωτογενών δαπανών».
Κατά την Τράπεζα της Ελλάδας, «το σύστημα προσδιορισμού των μισθών δεν είναι επαρκώς αποκεντρωμένο». Και εξηγώντας τι εννοεί, ο κ. Γκαργκάνας ανέφερε σαν παράδειγμα ...συνεπούς αποκέντρωσης την Ιαπωνία, όπου κυριαρχεί το σύστημα των συμβάσεων ανά επιχείρηση... Με λίγα λόγια, έθεσε ανοιχτά θέμα κατάργησης του θεσμού των εθνικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας και αντικατάστασης του με υπογραφή συμβάσεων ανά περιφέρεια και ανά επιχείρηση... Πρόκειται για επαναφορά του γνωστού αντιδραστικού αιτήματος, που έχει διατυπωθεί αρκετές φορές από τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του '90.
Τέλος, η αγορά εργασίας, κατά την Τράπεζα της Ελλάδας, πρέπει να γίνει περισσότερο ...«ευέλικτη», καθώς, σε συνδυασμό με το μη επαρκώς αποκεντρωμένο σύστημα προσδιορισμού των μισθών, έχει οδηγήσει σε αύξηση του κόστους εργασίας... Αν μη τι άλλο, οι άνθρωποι είναι ειλικρινείς.
Με φραστικές κορόνες απάντησε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ στις θέσεις του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας για περιοριστική πολιτική στους μισθούς. Ο Χ. Πολυζωγόπουλος έκανε λόγο για απαράδεκτες προτροπές, που δε λαμβάνουν υπόψη την κοινωνική πραγματικότητα και τις ανισότητες στη διανομή του παραγόμενου πλούτου. Οι προτροπές - είπε - δεν μπορούν να απευθύνονται στον κόσμο της εργασίας, αλλά στην υπερκερδοφορία του κεφαλαίου. Και αναρωτήθηκε: Ποιος αντιγράφει ποιον; Ο κ. Γκαργκάνας το ΔΝΤ ή το ΔΝΤ τον κύριο Γκαργκάνα;
Καλά όλα αυτά, μόνο που ένας απ' αυτούς που συχνά επικαλείται τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας και το στόχο της «ανταγωνιστικότητας» είναι ο ίδιος ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Αλλωστε, το αίτημα για αυξήσεις στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στο ύψος του 8% και, μάλιστα, ως «οροφή», δεν κάνει τίποτα άλλο, παρά να αναπαράγει τις ανισότητες στη διανομή του παραγόμενου πλούτου. Το αίτημα που υποστηρίζει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ βρίσκεται μακριά από τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, υπονομεύει τις διεκδικήσεις για κατώτερο μισθό τα 1.100 ευρώ, που προβάλλει το ΠΑΜΕ και, σε κάθε περίπτωση, καθόλου δε θίγει την υπερκερδοφορία του κεφαλαίου.
Πολύ περισσότερο, που, με τις χτεσινές του δηλώσεις, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ άφησε ανοιχτό - είναι θέμα της διαπραγμάτευσης, είπε - το ενδεχόμενο, για κλιμακωτές αυξήσεις. Δηλαδή, το 8% να διεκδικηθεί μόνο για τους κατώτερους μισθούς, ενώ στα υψηλότερα κλιμάκια να δοθεί μικρότερη αύξηση. Και είναι αυτή ακριβώς η γραμμή της συναίνεσης, που έχει αποθρασύνει το ΣΕΒ, αλλά και τον κάθε κ. Γκαργκάνα, να απαιτούν από τους εργαζόμενους να σφίξουν και άλλο το ζωνάρι.