ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Συνεχίζεται η «φάμπρικα» των εξαγωγών

Νέα εξαγωγή - «μαμούθ» αρχαιοτήτων μας για τη διοργάνωση έκθεσης ενέκρινε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) την περασμένη Τετάρτη, συνεχίζοντας μια τακτική που όχι μόνο δεν τεκμηριώνεται επιστημονικά, αλλά εμπεριέχει και εν δυνάμει κινδύνους για την ασφάλεια των αρχαιοτήτων.

Συγκεκριμένα, το ΚΑΣ ενέκρινε τη διοργάνωση περιοδικής έκθεσης με τίτλο «Τhe Greeks: Agamemnon to Alexander the Great» («Οι Ελληνες: Αγαμέμνων και Μέγας Αλέξανδρος») σε μουσεία του Καναδά και των ΗΠΑ, από το Δεκέμβρη του 2014 έως το Σεπτέμβρη του 2016, για τις ανάγκες της οποίας θα εξαχθούν, προσωρινά βέβαια, 563 αρχαία έργα, πέντε προπλάσματα, δύο εκμαγεία, ένα αντίγραφο και τρία αναπλασμένα πρόσωπα!

Αξίζει να θυμίσουμε ότι από τον Απρίλη του 2011 μέχρι και το Γενάρη του 2012 εξήχθησαν, με προορισμό δύο εκθέσεις... πάνω από 1.000 αρχαία αντικείμενά μας, συν τα πάνω από 500 που εξήχθησαν για την έκθεση για την Ολυμπία που ξεκίνησε πέρυσι από το Βερολίνο και ολοκληρώθηκε... στο Κατάρ.

Οπως έχει κατ' επανάληψη σημειώσει ο «Ρ», οι προσωρινές εξαγωγές και δανεισμοί στο εξωτερικό αρχαίων έργων από ελληνικά μουσεία έχουν πάρει διαστάσεις «τσουνάμι» τα τελευταία χρόνια. Η επιστημονική και παιδευτική χρησιμότητα τέτοιων εκθέσεων και εξαγωγών αμφισβητείται σοβαρά από μέρος της αρχαιολογικής κοινότητας - ενώ υπάρχουν και σοβαροί προβληματισμοί για την ασφάλεια αυτών των ανεκτίμητων και αναντικατάστατων αντικειμένων που ταξιδεύουν ανά τον κόσμο - αν και οι κυβερνήσεις δεν μπαίνουν καν στον «κόπο» να αιτιολογήσουν αυτές τις πολιτικές, ουσιαστικά, επιλογές με επιστημονικούς όρους.

Ακόμη και αντιρρήσεις των αρμόδιων Εφορειών Αρχαιοτήτων για μετακινήσεις αρχαίων έργων πολλές φορές υποτάσσονται στην κυρίαρχη λογική διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς από το αστικό κράτος. Για παράδειγμα, η Ε' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων εξέφρασε αντιρρήσεις για τη μετακίνηση του γλυπτού του οπλίτη «Λεωνίδα» (480 - 470 π.Χ.) από το Μουσείο της Σπάρτης, καθώς αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα εκθέματα του μουσείου. Ομως, το ΚΑΣ έκρινε ότι επειδή καθορίζει μια ολόκληρη ενότητα στην έκθεση, θα πρέπει να αποσταλεί.

Η προπαγανδιστική «καραμέλα» των κυβερνήσεων κάνει λόγο για «εξωστρέφεια» του ελληνικού πολιτισμού (σ.σ. προφανώς ο όρος «εξωστρέφεια» για το ελληνικό αστικό κράτος εμπεριέχει μόνο ποσοτικά κριτήρια) και βέβαια για την... «τόνωση» του τουρισμού, αν και μέχρι τώρα καμιά πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού δεν έχει τεκμηριώσει τη «σχέση» μεταξύ της «προσέλκυσης» τουριστών και των εξαγωγών αρχαιοτήτων.

Σε κάθε περίπτωση οι αρχαιότητες και με αυτόν τον τρόπο χρησιμοποιούνται για διπλωματικούς, οικονομικούς, πολιτικούς λόγους, οι οποίοι εντάσσονται στο γενικότερο προσανατολισμό εμπορευματοποίησης του πολιτισμού.

«Εφυγε» ο Νέαρχος Γεωργιάδης

Πέθανε ξαφνικά την περασμένη Πέμπτη, σε ηλικία 69 χρόνων, ο πολυγραφότατος συγγραφέας, ερευνητής μουσικολόγος, μελετητής του ρεμπέτικου Νέαρχος Γεωργιάδης και κηδεύτηκε στην πατρίδα του την Κύπρο, όπου διέμενε. Ο Ν. Γεωργιάδης γεννήθηκε στη Μόρφου της Κύπρου. Σπούδασε Νομικά και Κοινωνικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παρακολούθησε μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Φωτεινού - Κατράκη. Ιδρυσε τον «Ομιλο Φίλων Λαϊκού Τραγουδιού» -, που ήταν η πρώτη θεσμική ομάδα έρευνας, συλλογής, μελέτης και προβολής του Λαϊκού Τραγουδιού - το 1965. Από το 1973 μέχρι το 1999 εργάστηκε ως σκηνοθέτης και παραγωγός τηλεόρασης στο Ραδιοφωνικό Ιδρυμα Κύπρου. Από το 1999 εργαζόταν ως μουσικός παραγωγός στο ραδιοσταθμό «Αστρα» στην Κύπρο.

Η Εθνική Αντίσταση και το Λαϊκό Τραγούδι των πόλεων είναι τα δύο κοινωνικά φαινόμενα που γνώρισαν την ομόθυμη συμμετοχή ή επιδοκιμασία της πλειοψηφίας των Ελλήνων στον αιώνα μας - δύο λαϊκά κινήματα που άφησαν πίσω τους απόλυτα θετικό και υποδειγματικό έργο, το ένα στον πολιτικό, το άλλο στον πολιτισμικό τομέα. Με το θέμα αυτό ασχολήθηκε στο βιβλίο του «Ρεμπέτικο και πολιτική» (εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», 1993) στοχεύοντας να τοποθετήσει από την αρχή τη μελέτη του θέματος πάνω σε μια αυστηρά επιστημονική βάση και να δείξει με τρόπο τεκμηριωμένο τον κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα του Λαϊκού Τραγουδιού.

Αλλα έργα του: «Από το Βυζάντιο στον Μάρκο Βαμβακάρη» (Κρατικό Βραβείο Κύπρου - «Σύγχρονη Εποχή», 1996). «Ο Μύστης κι ο Ηγέτης» (διηγήματα) 1975, «Διηγήματα φαντασίας», 1980 (Κρατικό Βραβείο Κύπρου), «Ο αναλγητήρ» (διηγήματα) 1982, «Ο Ακρίτας που έγινε ρεμπέτης» («Σύγχρονη Εποχή» 1999), «Το φαινόμενο Τσιτσάνης» (Κρατικό Βραβείο Κύπρου - «Σύγχρονη Εποχή», 2001), «Ο Θόδωρος Δερβενιώτης και το μετεμφυλιακό τραγούδι» («Σύγχρονη Εποχή», 2003), «Ο Μάρκος όπως τον γνώρισα - Ο Βαμβακάρης από το Α ως το Ω» («Σύγχρονη Εποχή», 2006), «Κώστας Παπαδόπουλος - Ο Παγκανίνι του μπουζουκιού» («Σύγχρονη Εποχή», 2007).

Στους οικείους του εκφράζει τα συλλυπητήριά της η «Σύγχρονη Εποχή», που είχε την ευθύνη των περισσότερων εκδόσεών του.

Πέθανε ο Γ. Καρούσος

Πέθανε, σε ηλικία 76 χρόνων, ο σημαντικός ζωγράφος - αγιογράφος Γιάννης Καρούσος, ο οποίος την περίοδο 1998 έως 2002 είχε εκλεγεί αντιπρόεδρος του ΔΣ του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας. Διετέλεσε επίσης μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής των Επιστημονικών Συνεδρίων για την Εκκλησιαστική Τέχνη που διοργάνωσε το ΕΕΤΕ, στην Πάτμο, στην Ξάνθη κ.α.

Ο Γιάννης Καρούσος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών, με δασκάλους τον Γ. Μόραλη και τον Α. Γεωργιάδη. Το1956 πήρε υποτροφία του Art Institute of Chicago III, ΗΠΑ. To 1961 πήρε υποτροφία της ιταλικής κυβέρνησης. Εκανε πολλές ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα, Πάτρα, Παρίσι, Σικάγο, Νέα Υόρκη. Πήρε μέρος σε πολλές ομαδικές Εκθέσεις (Αθήνα, Παρίσι, Μόσχα), καθώς και σε πολλές πανελλήνιες.

Το ΔΣ του ΕΕΤΕ εκφράζει τη βαθιά θλίψη του και τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους του. Η Κηδεία του θα γίνει αύριο, στις 10.00 το πρωί, από τον Αγιο Παντελεήμονα οδού Αχαρνών, στην Αθήνα.