Αποκαλυπτική για το τι εννοεί πραγματικά η ΕΕ όταν μιλά για «σεβασμό» και «προώθηση της γλωσσικής και της πολιτιστικής ποικιλομορφίας» είναι η κινητικότητα που παρατηρείται μέσα στο καλοκαίρι από τη Γενική Διεύθυνση Εκπαίδευσης και Πολιτισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με αφορμή την προετοιμασία της διεθνούς διάσκεψης στις 21/9 στις Βρυξέλλες με θέμα «Επιχειρήσεις, Γλώσσες και Διαπολιτισμικές Δεξιότητες» και σύνθημα... «Γλώσσες σημαίνουν μπίζνες» («LANGUAGES MEAN BUSINESS»)!

Στη διάσκεψη «θα εξεταστούν οι γλώσσες και η συμβολή τους στην ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης», όπως άλλωστε προτάσσει και η «Στρατηγική της Λισαβόνας» για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, και θα συμμετάσχουν εμπορικά επιμελητήρια, πολιτιστικά ινστιτούτα, σχολεία εκμάθησης ξένων γλωσσών, φορείς ανάπτυξης λογισμικού διδασκαλίας γλώσσας, σύμβουλοι επιχειρήσεων και εμπορικές οργανώσεις.

Θα συζητηθούν θέματα, όπως, «Γλώσσες και περιφερειακή ανάπτυξη», «Γλωσσικές δεξιότητες και επιχειρήσεις - προσφορά και ζήτηση», «Προώθηση της εκμάθησης ξένων γλωσσών στις επιχειρήσεις». Ιδιαίτερα όμως θα απασχολήσει τη διάσκεψη η ενότητα υπό τον τίτλο «Η σύνδεση μεταξύ των εκπαιδευτικών συστημάτων και της γλώσσας που χρειάζονται οι επιχειρήσεις»!

Ο «πόνος» της ΕΕ είναι ότι κάθε χρόνο, «χιλιάδες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις χάνουν συμβόλαια ως συνέπεια της έλλειψής τους στις γλωσσικές δεξιότητες και στη διαπολιτισμική ικανότητα». Η «πρόκληση» για τις πολυεθνικές «είναι να ενσωματώσουν τις διαφορετικές επιχειρησιακές φιλοσοφίες και να επικοινωνήσουν αποτελεσματικά προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η απόδοση». Ετσι, θα κληθούν να απαντήσουν σε «ζητήματα», όπως: «Είναι τα εθνικά συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης ικανά να παρέχουν στις δυναμικές επιχειρήσεις αρκετούς ανθρώπους με τις σωστές δεξιότητες;»...

Γίνεται πλέον φανερό ότι ευρωενωσιακά προγράμματα τύπου «Ευρωπαϊκό έτος για τον διαπολιτισμικό διάλογο 2008» επιχειρούν να κρύψουν το γεγονός πως «όλα τα σφυριά» και της «πολιτιστικής» πολιτικής της ΕΕ «χτυπούν» για την αύξηση των κερδών των μονοπωλίων. Γι' αυτό και η ΕΕ εντείνει και το προπαγανδιστικό της οπλοστάσιο, επιστρατεύοντας την αντιδραστική και γενικώς «πρόθυμη» διανόηση στον παραπάνω στόχο. Ετσι, τον περασμένο Ιούλη και ενώ ανακοινωνόταν η παραπάνω διάσκεψη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή γνωστοποίησε ότι συνέστησε «ομάδα διανοουμένων και πραγματογνωμόνων στον τομέα της πολυγλωσσίας, η οποία πρόκειται να παρουσιάσει προτάσεις και συστάσεις σχετικά με το πώς οι γλώσσες μπορούν να ενισχύσουν τον διαπολιτισμικό διάλογο και την αμοιβαία κατανόηση»! Στην «ομάδα» συμμετέχουν 11 «ανεξάρτητες προσωπικότητες με πολυπολιτισμική και/ή λογοτεχνική πείρα ή ακαδημαϊκό έργο σε πολυγλωσσικό και πολυπολιτισμικό πλαίσιο», από Λίβανο, Δανία, Ιταλία, Γερμανία, Τσεχία, Βρετανία, Βέλγιο, Ρουμανία, Ισπανία, Πορτογαλία.

Σε επίπεδο προπαγάνδας, λοιπόν, ο όρος της ΕΕ είναι «διαπολιτισμικός διάλογος» και σε επίπεδο ουσίας ...«μη χάνετε συμβόλαια»...

Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 180 χρόνων από το θάνατο του μεγάλου ποιητή Ugo Foscolo - γεννήθηκε στη Ζάκυνθο από πατέρα Ιταλό και μητέρα Ζακύνθια - επανεκδόθηκε από την εταιρεία «Τρίμορφο», σε συνεργασία με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ζακύνθου, η μεταφρασμένη από τη Μαριέττα Μινώτου ποιητική του συλλογή «Χάριτες». Ο ποιητής άρχισε να δουλεύει τη συλλογή στη διάρκεια της παραμονής του στη Φλωρεντία (1812-13), εμπνευσμένος από τη γλυπτική σύνθεση των Χαρίτων του Κανόβα. Το έργο είδε το φως αρκετά χρόνια μετά το θάνατό του, το 1848. Η μετάφραση της ποιητικής συλλογής από τη Μ. Μινώτου ολοκληρώθηκε το 1925 και εκδόθηκε δύο χρόνια μετά. Η αναστατική επανέκδοσή της μας φέρνει κοντά σ' ένα έργο - ύμνο στην αιώνια ομορφιά, που ο Foscolo επεξεργάστηκε και αγάπησε όσο κανένα άλλο δημιούργημά του.

• Από το «Τρίμορφο» κυκλοφόρησε και το βιβλίο «Ζακυνθινά Παραμύθια», από τον Α' τόμο του ΖΑΝΤΕ Αρχιδούκα Λουδοβίκου Σαλβατόρ (1847-1915). Τα συγκεκριμένα παραμύθια συλλέχτηκαν από το δάσκαλο Αντώνη Μπισκίνη (1846-1911) ο οποίος και τα παραχώρησε στον Σαλβατόρ. Εισαγωγή - επιμέλεια έκδοσης: Κατερίνα Δεμέτη - Λιβέρη, εικονογράφηση: Ολγα Τσιραπίδου - Ανδρεάδου, επεξεργασία εικόνων: Δήμητρα Χατζηδάκη.

Η τελευταία παράσταση του σπονδυλωτού έργου «Αργώ... Ταξίδι επιστροφής» θα δοθεί αύριο στη Νέα Κίο της Αργολίδας («Πελαργός», παλιό ιπποφορβείο του Οθωνα), στο πλαίσιο της συμπλήρωσης φέτος των 80 χρόνων από την ίδρυση και κατοίκησή της (1927 - 2007) από τους πρόσφυγες Κιανούς της Μ. Ασίας. Τα κείμενα επιμελείται η Λίνα Νικολακοπούλου από έργα των: Οδ. Ελύτη, Κικής Δημουλά, Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, Μάνου Χατζιδάκι και από τον «Κοινό Λόγο» της Ελλης Παπαδημητρίου. Μουσική επένδυση: Ελένη Καραΐνδρου. Ενορχήστρωση: Γιάννης Νόνης. Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου. Χορός: Μόνικα Κολοκοτρώνη. Σκηνογραφία και ενδυματολογική επιμέλεια: Ελένη Στρούλια. Σκηνοθεσία: Γιάννης Σαρηγιάννης. Στο πιάνο ο σολίστας Νίκος Τσαλίκης. Ταξιδευτές - εγγονοί ο Γιώργος Καραμίχος και ο Γιώργος Χρανιώτης. Στο ρόλο του μυθικού Υλα ο Μάξιμος Μουμούρης. Συνταξιδευτές τους απόφοιτοι ηθοποιοί του Εθνικού Θεάτρου, του Εθνικού Ωδείου Αθηνών και άλλων δραματικών σχολών σε κοινοπραξία με θεατρικές ομάδες της Νέας Κίου.

Στον ίδιο χώρο λειτουργεί Εκθεση φωτογραφίας, με θέμα «Η Νέα Κίος του χθες».