Το πονηρό ερώτημα, που προβάλλεται - είτε με υποκριτική αφέλεια, είτε με φανερές διαθέσεις συκοφάντησης - μέσα απ' αυτή την τραγική πασαρέλα των "σφαγέων σοσιαλιστών και πρώην κομμουνιστών" είναι: ποιες ιδεολογικές μήτρες γεννούν τα τέρατα αυτά του 20ού αιώνα; Ενα ερώτημα που μέσα στα πλαίσια που τίθεται - είτε ανοιχτά, είτε νοερά - και με τον τρόπο που τίθεται υποβάλλει και επιβάλλει στο ακουστικοτηλεοπτικό και στο αναγνωστικό κοινό τη χαλκευμένη απάντηση: είναι η μήτρα της μαρξιστικής κοσμοθεωρίας. Της κοσμοθεωρίας, δηλαδή, που πρεσβεύει τη βία, μια και μιλάει για ανατροπές και επαναστάσεις και παράγει αιμοβόρικους τύπους, σαν τους Κλίντον, Σολάνα, Μπλερ, Σρέντερ, Ντ' Αλέμα, Ζοσπέν, Ετσεβίτ, Μιλόσεβιτς, Λένιν, Στάλιν ακόμη και Χίτλερ, Μουσολίνι.

"Προς θεού, μην παρεξηγηθώ. Δε θέλω επικαλούμενος αυτές τις συμπτώσεις (το ότι, δηλαδή, οι μεγαλύτεροι σφαγείς του αιώνα μας είναι σοσιαλιστές) να καταλήξω στο συμπέρασμα, ότι σοσιαλισμός σημαίνει βία, απανθρωπιά και χρηματισμό", λέει ο Γ. Μαρίνος, φερ' ειπείν, στο ΒΗΜΑ (4.4.99), κάνοντας ακριβώς αυτό που δηλώνει ότι δεν κάνει, διότι όλο το άρθρο του περνάει στον αναγνώστη αυτή τη σκέψη ακριβώς και στο τέλος αρνείται ότι θέλει να πει αυτά που λέει.

Ο ιστορικός Φ. Κοέν, στην εφημερίδα "Ουμανιτέ" (13.4.99) κάτω από τον τίτλο "Ποια η σχέση ανάμεσα στον Μιλόσεβιτς και στον κομμουνισμό;", κάνει μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει την καταγγελία, που απευθύνεται στη χώρα του κατά των κομμουνιστών: υπερασπίζεστε τον Μιλόσεβιτς, γιατί υπήρξε κομμουνιστής. Πέρα από το γεγονός, ότι η καταγγελία αυτή είναι χαρακτηριστική για τον αντεστραμμένο τρόπο, με τον οποίο στη Δ. Ευρώπη παρουσιάζεται ο πόλεμος κατά της Νέας Γιουγκοσλαβίας - η παραπληροφόρηση στο απόγειό της κάνει πλύση εγκεφάλου, περιορίζοντας για την κοινή γνώμη τον πόλεμο γύρω από το ερώτημα "μαζί με το στυγνό εγκληματία Μιλόσεβιτς ή εναντίον του;" - εξίσου χαρακτηριστικός είναι ο απολογητισμός και η διάθεση μετάνοιας του αρθρογράφου. Αποδέχεται τους όρους συζήτησης, που επιβάλλουν τα γεράκια του πολέμου και οι εκπρόσωποί τους στα ΜΜΕ, ισχυριζόμενος ότι δεν μπορούν οι κομμουνιστές να βγάλουν την ουρά τους απ' έξω λέγοντας απλώς ότι έχουν μια άλλη αντίληψη περί κομμουνισμού από τον Μιλόσεβιτς.

"Δεν μπορούμε να αποφύγουμε να δούμε κατάμουτρα, μ' αφορμή αυτό το τραγικό επεισόδιο (εννοεί τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία), τι ήταν ο κομμουνισμός του 20ού αιώνα", διαβάζουμε στην ως άνω παρέμβαση.

Και κάνει μετάνοιες: "Η Οχτωβριανή Επανάσταση... επιπλέον θρεμμένη με "μαρξιστικούς" συλλογισμούς σχετικά με το ρόλο της βίας στην ιστορία και βρισκόμενη στην καρδιά της ακραίας έντασης των ταξικών αγώνων, εξασφάλισε την εξουσία της μέσω του εμφυλίου πολέμου, της καταπίεσης, της καταστολής. Οι ηγέτες της δεν έχουν καταλάβει, ότι η δημοκρατία - δηλαδή η συμμετοχή του λαού - εξαρτάται από την ύπαρξη των αντιδυνάμεων κι αυτό, χωρίς αμφιβολία, ήταν το βασικό λάθος".

Μάλιστα. Οπως τόσοι λαοί δεν είχαν καταλάβει τι ήταν δημοκρατία, όταν πήραν τα όπλα και αποφάσισαν να ανατρέψουν με τη βία αυτό που επιβαλλόταν με τη βία εις βάρος τους: την εξουσία των εκάστοτε στυγνών καταπιεστών τους. Είναι η αντι - βία ενάντια στη βία. Είναι η βία που γεννιέται από τη βία. Δεν είναι η έλλειψη κατανόησης της δημοκρατίας, αλλά η πολύ καλή κατανόηση της δημοκρατίας, δηλαδή του δικαιώματος της καταπιεσμένης πλειοψηφίας. Ετσι το είχαν καταλάβει πολύ σωστά οι ηγέτες της Οχτωβριανής Επανάστασης που αντιμετώπισαν, ήδη από το 1918, την παρουσία στρατευμάτων 14 ιμπεριαλιστικών κρατών στο έδαφός τους. Η μικρή Νέα Γιουγκοσλαβία αντιμετωπίζει 19 καπιταλιστικά κράτη, ενωμένα στο Νέο Δόγμα του ΝΑΤΟ. Πάντως, οι Σέρβοι ενώνονται πίσω από την ηγεσία τους, γενναία, εθελοντικά και πατριωτικά, για την υπεράσπιση των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων.

Ισως, φαίνεται, δεν κατάλαβαν καλά, τι πάει να πει δημοκρατία...

Ο προβληματισμός γύρω από την ιδεολογική μήτρα του κακού που συντελείται στον κόσμο, σταματάει εκεί που τους βολεύει και δεν προχωρεί εκεί που τους πονάει. Η μήτρα, που γεννάει φασισμούς και πολέμους, βρίσκεται πια σχεδόν σε κάθε γειτονιά του κόσμου. Είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός που με βιαιότητα, καταστροφές και πολέμους προσπαθεί να ξεπεράσει τις περιοδικές κρίσεις του, να διοχετεύσει τα τεράστια ανεπένδυτα κεφάλαιά του ρίχνοντας βόμβες στο κεφάλι αθώων, όπου γης, όταν κρίνει ότι πρέπει να γίνει ο διαχειριστής κρίσεων που ο ίδιος τις δημιουργεί. Τα τοπικά προϊόντα της τερατογένεσής του, είναι οι Εφιάλτες και οι Τσολάκογλου.

Γι' αυτό χρειάζονται αγωνιστές κομμουνιστές για να πολεμήσουν τον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό στην προοπτική του σοσιαλισμού και να εξοντώσουν αυτούς που σφετερίστηκαν το όνομα, αλλά όχι την ουσία του: τα ιδανικά του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Αννεκε ΙΩΑΝΝΑΤΟΥ

Η μήτρα, που γεννάει φασισμούς και πολέμους, βρίσκεται πια σχεδόν σε κάθε γειτονιά του κόσμου. Είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός που με βιαιότητα, καταστροφές και πολέμους προσπαθεί να ξεπεράσει τις περιοδικές κρίσεις του, να διοχετεύσει τα τεράστια ανεπένδυτα κεφάλαιά του ρίχνοντας βόμβες στο κεφάλι αθώων, όπου γης, όταν κρίνει ότι πρέπει να γίνει ο διαχειριστής κρίσεων που ο ίδιος τις δημιουργεί.

- Η ΟΓΕ συμμετείχε στην αποστολή διεθνιστικής αλληλεγγύης, που έγινε στο Βελιγράδι στις 22 - 25 Απρίλη. Ποιες οι εντυπώσεις και τα συμπεράσματά σας;

- Είχα την τιμή να εκπροσωπώ την ΟΓΕ στο ταξίδι αλληλεγγύης προς το λαό της Γιουγκοσλαβίας, μαζί με τους εκπροσώπους της ΤΑ, συνδικαλιστικών και μαζικών οργανώσεων.

Πολλά είδα. Πολλά θέλω να πω, να γράψω, να φωνάξω. Οταν θα μιλάω πια για πόνο,θα θυμάμαι τα πρόσωπα των υπεύθυνων της κρατικής τηλεόρασης την ώρα που μας μιλούσαν και δίπλα μας έβγαζαν τα πτώματα των συναδέλφων τους. Οταν θα μιλάω πια για φιλοξενία,θα θυμάμαι πάντα το μικρό κοριτσάκι που μοίραζε τη σοκολάτα του στην αντιπροσωπεία μας, εκεί δίπλα στους νεκρούς της σερβικής τηλεόρασης. Οταν θα μιλάω πια για έγκλημα,θα θυμάμαι πάντα τη μικρή γειτονιά στο Αλέξινατς, όλα ένα κουβάρι, ξύλα, πέτρες, ρούχα, κουκλίτσες, βιβλία... Ηθελαν να μάθουν τα παιδιά, να μεγαλώσουν, να σπουδάσουν. Τώρα δεν υπάρχουν... Εσκυψα, πήρα ένα βιβλίο - ιστορία της τρίτης τάξης - το κρατάω για να μην ξεχάσω ποτέ τους εγκληματίες.

Οταν θα μιλάω πια για εγκληματίες,θα βλέπω ένα - ένα τα πρόσωπα των αρχηγών κρατών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Οταν θα μιλάω για ντροπή,θα σκέφτομαι όσους υπέγραψαν το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας.

Οταν θα μιλάω για αξιοπρέπεια,θα θυμάμαι τη γέφυρα στο Σάβα ποταμό και τους Σέρβους να τραγουδούν για την ειρήνη και στην άκρη των ματιών τους η απορία, η δύναμη, η αυταπάρνηση, η γνώση "αυτή η γη είναι δική μας", ο θυμός, το πείσμα "θα την κρατήσουμε". Οταν θα μιλάω πια για αλληλεγγύη, θα θυμάμαι τις πορείες της αντιπροσωπείας μας, στους δρόμους του Βελιγραδίου, με πανό, σημαίες και συνθήματα. Θα θυμάμαι Σέρβους και Σέρβες να διαβάζουν πάνω στη γέφυρα το μήνυμα της ΟΓΕ, να το φιλούν και να τ' ανεμίζουν σαν λάβαρο. Τι όμορφος, τι περήφανος λαός!

- Με ποιους τρόπους η ΟΓΕ σκέφτεται να διατρανώσει την αντίθεσή της στον πόλεμο που διεξάγεται;

- Η ΟΓΕ σε όλα τα κοινωνικά προβλήματα της χώρας μας είναι πάντα στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Τώρα, με τον πόλεμο, ούτε στιγμή δεν έχει σταματήσει να συμμετέχει και να πρωτοστατεί σ' όλες τις κινητοποιήσεις, αλλά και να οργανώνει στην Αθήνα και στην περιφέρεια συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες, έκκληση για υπογραφές, πορείες, ομιλίες, ψηφίσματα κ.ά. Γνωρίζουμε ότι σαν Ελληνίδες, σαν μάνες έχουμε χρέος να είμαστε σε συναγερμό για την προστασία της ειρήνης και ασπίδα για τα παιδιά μας. Γι' αυτό λέμε: "Κανένας φαντάρος έξω απ' τα σύνορά μας".

- Το γυναικείο καραβάνι ειρήνης που διοργανώνει η Ομοσπονδία για τις 15 - 16 Μάη τι στόχους έχει;

- Αποφασίσαμε να πορευτούμε στους δρόμους της Βόρειας Ελλάδας, που η κυβέρνηση έχει παραδώσει στους ΝΑΤΟικούς φονιάδες σαν "πεδία θεάτρου των επιχειρήσεων". Θέλουμε να διατρανώσουμε πως οι γυναίκες αντιστέκονται, ενώνονται, αρνούνται να μπουν στη λογική του παραλογισμού της "νέας τάξης πραγμάτων". Γι' αυτό και τις καλούμε να πορευτούν μαζί μας, για να γίνουμε όλες ένα ποτάμι αντίστασης, μια φωνή καταδίκης και διαμαρτυρίας. Για ν' ακουστεί πιο δυνατά το σύνθημα: "Γεννάμε τα παιδιά μας να ζουν και να αγαπάνε, στο ΝΑΤΟ δεν τα δίνουμε, γι' αυτούς να πολεμάνε".