Θα ήταν παράλειψη, αν δε σημειωνόταν πως μέσα στο καλλιεργούμενο κλίμα που περιγράφηκε παραπάνω, υπάρχει και μια ακόμα διάσταση. Πρόκειται για την αναζήτηση και την παροχή διαπιστευτηρίων "σωφροσύνης" προς τα ελληνικά πολιτικά κόμματα, ανάλογα με τη στάση που τηρούν στο θέμα της ένοπλης μορφής, που έχει πάρει η λαϊκή εξέγερση στην Αλβανία. Φυσικά, αν κρίνουμε από τις προθέσεις των συνεντευξιαστών, που προχωρούν σε ερωτήσεις όπως "το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που υποστηρίζει τη βίαιη ανατροπή του καθεστώτος (Μπερίσα), γιατί περί αυτού πρόκειται, έτσι δεν είναι;" και "γιατί δεν καταδικάζει (το ΚΚΕ) τη χρήση της βίας" από τον αλβανικό λαό, όπως έκαναν τα υπόλοιπα κόμματα, τότε αντιλαμβάνεται κανείς πού σκοπεύουν...

**********

Επομένως, αναγκαίο είναι να γίνουν ορισμένες παρατηρήσεις και να τεθούν μερικά απλά ερωτήματα. Πρώτον, όλοι σήμερα στην Ελλάδα, επίσημα ή λιγότερο επίσημα, εμφανίζονται να αντιλήφθηκαν ότι ο Μπερίσα είναι δικτάτορας. Αλήθεια, αν ο Μπερίσα είναι δικτάτορας, τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα έχουν ήσυχη τη δημοκρατική τους συνείδηση, όταν ένας δικτάτορας έχει στα χέρια του τα όπλα για την κατάπνιξη του λαού του; Τι προτιμούν; Εναν οπλισμένο δικτάτορα κατά του λαού ή έναν οπλισμένο λαό κατά του δικτάτορα; Δεύτερον, όλη αυτή η ανησυχία για την "αιματοχυσία", που θα επιφέρει η αντίσταση του αλβανικού λαού ενάντια στους υπαίτιους της δυστυχίας του, από πού πηγάζει; Υπάρχει κάποιο ιστορικό προηγούμενο που μπορούν να μας υποδείξουν, όπου κάποιος λαός προκάλεσε αιματοχυσία; Οχι. Οσο και να ψάξουν το μόνο που θα βρουν είναι αμέτρητους "Μπερίσα" στην ιστορία, οι οποίοι στηριζόμενοι σε έξωθεν "φίλους", κύλησαν στο αίμα ολόκληρους λαούς, για να διατηρήσουν την εξουσία τους. Δεν είναι οι λαοί που προκαλούν και επιδιώκουν τις αιματοχυσίες, αλλά οι κάθε λογής "Μπερίσα". Οποιος δε θέλει την αιματοχυσία, ας το αποδείξει, καταπολεμώντας τους αιμοσταγείς Μπερίσα.

********

Είναι φανερό ότι η ελληνική κυβέρνηση, πιστή στο πνεύμα της ιμπεριαλιστικής "νέας τάξης", αναγνωρίζει ως "λύση" μόνο ό,τι διευκολύνει την παρουσία των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή, και άρα διαιωνίζει το ιμπεριαλιστικό πλιάτσικο στα Βαλκάνια. Φτάνει δε στο σημείο, παρά τη δήθεν αλλεργία της στα όπλα, να τάσσεται υπέρ ακόμα και της διά των όπλων επέμβασης πολυεθνικής δύναμης στην Αλβανία! Δηλαδή, όταν τα όπλα στην Αλβανία τα κρατούν Αμερικανοί, Γερμανοί, Γάλλοι, αυτό είναι δίοδος για πολιτική "λύση"! Οταν τα κρατά ο αλβανικός λαός είναι "αταξία"... Πρόκειται για βαθιά αντιδραστική και υποτελή συμπεριφορά απέναντι στους "συμμάχους" και τις πολυεθνικές.

********

Το συμφέρον την Αλβανίας και του λαού της, μαζί και της μειονότητας, δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών, που αναιδώς προωθεί η ελληνική ολιγαρχία, κάνοντας λόγο για "οικονομική διείσδυση" στη γειτονική χώρα και για "χρυσές δουλιές" πάνω στις πλάτες ενός λαού, που τον θέλουν ζητιάνο. Το συμφέρον της Αλβανίας βρίσκεται στον "αφοπλισμό" των ιμπεριαλιστών και των οργάνων τους, μέσα και έξω από τη χώρα, που επιζητούν συνέχιση της κατοχής της χώρας από τις πολυεθνικές και τους πολιτικούς υπηρέτες τους.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

σποτ

Οταν τα όπλα στην Αλβανία τα κρατούν Αμερικανοί, Γερμανοί, Γάλλοι, αυτό θεωρείται δίοδος για πολιτική "λύση"! Οταν τα κρατά ο αλβανικός λαός θεωρείται "αταξία"..!

- Ποια είναι η ιδιαίτερη σημασία του φετινού γιορτασμού του Κιλελέρ; - Στις 16 του Μάρτη, μέρα γιορτασμού του Κιλελέρ, η αγροτιά της χώρας μας θα δώσει ένα νέο αγωνιστικό "παρών", συνεχίζοντας την πάλη της για την επιβίωση και ενάντια στην αντιαγροτική - αντιλαϊκή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της κυβέρνησης. Ο φετινός γιορτασμός δεν είναι μόνο επετειακός, αλλά εκ των πραγμάτων παίρνει παναγροτικό διεκδικητικό χαρακτήρα, αφού είναι συνέχεια των πολυήμερων δυναμικών κινητοποιήσεων του Μάρτη του 1995, του Δεκέμβρη του 1996 και του Φλεβάρη του 1997. Των κινητοποιήσεων αυτών που ξεκινώντας από τη Θεσσαλία εξαπλώθηκαν και συγκλόνισαν ολόκληρη τη χώρα, με τη δυναμική τους, την ενότητα στη βάση των προβλημάτων, τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη των άλλων στρωμάτων.

- Τα προβλήματα και τα αιτήματα της αγωνιζόμενης αγροτιάς, πόσο σχετίζονται με αυτά των εξεγερμένων κολίγων της Θεσσαλίας, πριν 87 χρόνια;

- Στον ίδιο τόπο της θυσίας των Θεσσαλών κολίγων, που πριν 87 χρόνια εξεγέρθηκαν κατά των τσιφλικάδων και έδωσαν το αίμα τους για να διεκδικήσουν της γη τους, δίνεται σήμερα η μάχη για την επιβίωση των μικρομεσαίων αγροτικών νοικοκυριών. Τότε το πρόβλημα ήταν η αναδιανομή της γης από τους τσιφλικάδες. Τώρα το πρόβλημα είναι το ξεκλήρισμα του μεγαλύτερου μέρους της μικρομεσαίας αγροτιάς από τη γη της. Η αγροτιά σήμερα παλεύει ενάντια στους σύγχρονους "τσιφλικάδες" που είναι οι πολυεθνικές και το μεγάλο κεφάλαιο. Ολα σήμερα δείχνουν ότι κάποιοι θέλουν να κάνουν τους μικρομεσαίους αγρότες, κολίγους και άνεργους. Αυτή είναι και η ουσία των αιτημάτων που έθεσαν οι αγωνιζόμενοι αγρότες στη διάρκεια των πρόσφατων κινητοποιήσεών τους. Ομως η κυβέρνηση τα αγνοεί όλα αυτά και επιμένει να απαντά με άρνηση, αδιαλλαξία και συκοφάντηση των αγώνων των αγροτών και επιχειρεί να κάμψει το αγωνιστικό τους φρόνημα, μέσα από την τρομοκράτηση και τις δικαστικές διώξεις. Αυτό βέβαια δεν πρόκειται να περάσει έτσι.

- Παίρνοντας υπόψη τις προηγούμενες μεγαλειώδεις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, ποια είναι η προοπτική του αγώνα των αγροτών;

- Οι αγρότες όλης της χώρας πρέπει να στείλουν ένα μήνυμα που να δείχνει ότι δεν έχουν ξεχάσει τη στάση της κυβέρνησης - τρομοκρατία, αστυνομοκρατία, δολιοφθορές στα τρακτέρ - κατά τη διάρκεια των μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων. Να δείξουν ακόμα, πως είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν και να γιγαντώσουν τους αγώνες τους κατά της αντιαγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Η πολιτική αυτή είναι άλλωστε η αιτία της όξυνσης των προβλημάτων στον αγροτικό τομέα και οδηγεί στο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Ενα είναι σίγουρο: Οτι οι αγώνες των αγροτών θα συνεχιστούν και θα "φουντώσουν" μέσα στο επόμενο διάστημα, μέχρι την τελική δικαίωση. Ο φετινός γιορτασμός του Κιλελέρ αποτελεί ορόσημο νέων αγώνων και χρειάζεται και πρέπει να πάρει παλλαϊκό χαρακτήρα με τη συμμετοχή των εργαζομένων, επαγγελματοβιοτεχνών, συνταξιούχων, νέων και άλλων στρωμάτων, γνωρίζοντας - και οι αγρότες το γνωρίζουν καλά αυτό - ότι μόνο ο κοινός λαϊκός αγώνας κατά της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης μπορεί να φέρει αποτελέσματα.

Κ. Δ.