Αυτούς τους μαθητές που παλεύουν οργανωμένα και δεν είναι «μπάχαλα» δεν τους είδαν και χτες τα ΜΜΕ της αστικής τάξης που παριστάνουν τα «αντιεξουσιαστικά»...

Μετά απ' αυτό όλα είναι πιθανά.

Ο Κύρκος χαρακτηρίζει προβοκάτορες το «νέο κίνημα» και ο Τσίπρας αφού ξεμπερδεύει με την Παπαρήγα προαναγγέλλει συνεργασία με το ΚΚΕ.

Αυτά γράφονται σοβαρά - σοβαρά στον χτεσινό Τύπο.

Επιστροφή στην πραγματικότητα:

Βρήκανε παπά να θάψουνε πεντέξι, ή εκεί που μας χρωστάγανε ζητάνε και το βόδι; Οποια παροιμία κολλάει.

Αφού σαν κράτος των μονοπωλίων έχουν αναγορεύσει εχθρό όποιον προληπτικά κρίνουν ως «αποκλίνουσα συμπεριφορά» και άρα «μπαμ και κάτω», έρχονται τώρα να πουν ότι οι αντιδράσεις στη δολοφονία του παιδιού φταίνε και για τα χάλια της οικονομίας. Μπάστα, ρε!

Οταν η ίδια η ΕΕ καταφεύγει στη γνωστή συνταγή της συναίνεσης για να ζητήσει από τους τυφλούς να βοηθήσουν τον ανοιχτομάτη, ενόψει βαθέματος της καπιταλιστικής κρίσης, πάει πολύ οι ντόπιοι να επικαλούνται τις αντιδράσεις για το νεκρό παιδί για να αξιώσουν άκρα του τάφου σιωπή μπροστά στα αποτελέσματα της δικής τους πολιτικής.

Ισα - ίσα, την ώρα ακριβώς που η ίδια η ΕΕ ομολογεί ότι περνά επίσημα στην κρίση (ύφεση το λένε για να το μαλακώσουν), αυτό που χρειάζεται είναι ακόμα ισχυρότερη οργάνωση του αγώνα έτσι που και καθαρά να βλέπει τον αντίπαλο κι ακόμα καθαρότερα να οδηγεί σε διέξοδο υπέρ των λαϊκών στρωμάτων.

Σε έναν τέτοιο δρόμο θα αποδειχτεί ξανά και ξανά ότι άλλο πράγμα το ανέξοδο πετροβόλημα ενός αστυνομικού τμήματος κι άλλο η οργάνωση για ταξικό πόλεμο.

Γιατί ακόμα κι όταν η ανεργία καλύπτεται με επιδοτούμενο «επιχειρείν», ο ταξικός πόλεμος είναι εδώ (το ψιλικατζίδικο που ανοίγει σήμερα ο άνεργος με επίδομα αυτοαπασχόλησης, αύριο κλείνει). Νομοτελειακά. Τι λέει στα ψιλά το σχετικό ρεπορτάζ; Οτι όλες αυτές οι νέες επιχειρήσεις δε συμβάλλουν στην απασχόληση και πώς θα μπορούσε αφού ούτε μια οικογένεια δεν μπορεί να θρέψει ένα ψιλικατζίδικο.

Ασχετο: Σιγά μην τον έπιασε ο πόνος τον Κύρκο για τους προβοκάτορες. Η αντίδρασή του έχει να κάνει με βαθιά ταξικές επιλογές του. Τη βία των από κάτω θέλει να προλάβει και στεναχωρεί σήμερα κάποιους από τους δικούς του, που έτσι κι αλλιώς την ίδια αποστολή έχουν με διαφορετικά μοιρασμένους τους ρόλους. Οπως κι όλοι οι άλλοι του αστικού πολιτικού συστήματος ό,τι γεννάνε, δεν μπορούν και να το ελέγχουν στη συνέχεια. Συνέβαινε χτες, συμβαίνει και σήμερα. Ας τα βρουν μεταξύ τους. Μακριά κι αλάργα από το ΚΚΕ και το εργατικό κίνημα να μένουν κι ας κόψουν το λαιμό τους.