Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από τον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»

Πού το θυμηθήκαμε;

Χτες μοιράστηκε η κοινή απόφαση των υπουργών Εργασίας της ΕΕ, ενόψει της Συνόδου Κορυφής που αρχίζει αύριο στις Βρυξέλλες. Αντιγράφουμε το σχετικό απόσπασμα, στο οποίο συμφωνούν όλοι, σοσιαλδημοκράτες και νεοφιλελεύθεροι: «για τη βελτίωση της προσαρμοστικότητας των εργαζομένων και των επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένης της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού (...) τα κράτη μέλη πρέπει να ασχοληθούν με την ευελιξία σε συνδυασμό με την ασφάλεια της απασχόλησης». Αυτή είναι η περίφημη «ευαλφάλεια»! Ουστ ρε!

Το ωραίον είναι ότι αντίλογος προέκυψε και από εκεί που έως χτες προωθούνταν η «ευαλφάλεια»! «Το μοντέλο της "ευελιξίας με ασφάλεια", που είναι ευρέως διαδεδομένο, τελικά δε μειώνει την ανεργία, ούτε αυξάνει την παραγωγικότητα», δήλωσε ο Σάββας Ρομπόλης, εκ των σοσιαλδημοκρατών του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ. Δίκιο έχει, αλλά από πότε η ΓΣΕΕ και το ΠΑΣΟΚ είναι ενάντια στην ευελιξία με ασφάλεια; Δεν έχουν βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους σε όλη τη νομοθεσία που προωθεί την «ευελιξία με ασφάλεια»; Υπάρχει ένας έστω νόμος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, που να μην τον έχουν εγκρίνει; Και υπάρχει έστω ένας νόμος του ΠΑΣΟΚ για τους εργαζόμενους, που να μην προωθεί ακριβώς την «ευελιξία με ασφάλεια»; Ξανά μαύρο!

Κατά τ' άλλα, η «Αυγή» παραδίδει μαθήματα περί κράτους, όπου μαθαίνουμε πως όσα γνωρίζαμε για το κράτος ως μηχανή που δουλεύει για τη διασφάλιση της εξουσίας της κυρίαρχης τάξης, δεν είναι άλλο τίποτα από ένα απλό «εργαλείο διαχείρισης», το οποίο - ωιμέ ωιμέ - τώρα μετατρέπεται σε όργανο ταξικής κυριαρχίας! Πού 'σαι ...Μαλβίνα να δεις τα φωτισμένα σου.

Είναι φανερό πως αυτό που χρειάζεται ο τόπος είναι ικανούς χειριστές του εργαλείου. Κι όπως όλα δείχνουν, ένας τουλάχιστον έχει βρεθεί. Εχει, λένε, και «αριστερά» πιστοποιητικά. Πόσοι φερετζέδες έχουνε να πέσουν... `Η προτιμάτε ...σώβρακα;

Μέτρα - τυχαία - μία από τις λειτουργίες του κράτους, την αστυνομική, στην περίοδο Σημίτη, βάλε δίπλα την περίοδο Καραμανλή κι άσε μετά τον Αλογοσκούφη να σου κάνει καθαρό ότι ο νόμος του κράτους και το κράτος του νόμου πάνε μαζί κι ότι ο διάλογός τους δεν είναι άλλο από τον φερετζέ, που, υπάρχει δεν υπάρχει, τη νύφη θα την πληρώσεις.

Εκτός και αν...

Ασχετο: Κοίτα να δεις, που, απ' όπου κι αν το πιάσεις, πρόβλημα εξουσίας προκύπτει...

Για τη δημοσιογραφία που μετέχει στο ρεπορτάζ και τα παπαγαλάκια που αναπαράγουν υπηρεσίες άλλη φορά, μερικά κείμενα μιλάνε μόνα τους. Ειδικά για όσα δεν αναφέρουν.