ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ποιος θα θάψει ποιον

Του Γ. Ιωάννου από το «Εθνος»

Από το 1992, όταν πρωτοεμφανίστηκε η περίφημη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ενωση και καθαρότερα από το 1994 που εμφανίστηκε η Βίβλος για την Ανταγωνιστικότητα, γανώνουν διαρκώς τα μυαλά των ανθρώπων με την επανάληψη: «η αύξηση της ανταγωνιστικότητας φέρνει αύξηση της απασχόλησης».

Σήμερα, ο ένας μετά τον άλλο, οι κολοσσοί δηλώνουν ευθέως: Η ανταγωνιστικότητα βασίζεται και στις απολύσεις. Εχει προηγηθεί η ομολογία ότι η ανταγωνιστικότητα είναι ασύμβατη με το 8ωρο και τις συνταξιοδοτικές κατακτήσεις.

Η περίπτωση της γερμανικής τράπεζας είναι χαρακτηριστική, όχι μόνο γιατί χαλάει τη σούπα του σοσιαλδημοκράτη Σρέντερ, αλλά γιατί πετάει στο καλάθι όλο το παραμύθι περί «ανταγωνιστικής Ευρώπης με κοινωνικό πρόσωπο».

Τα στοιχεία από το χώρο της οικονομίας έρχονται να προειδοποιήσουν για τη μεγάλη σφαγή που είναι ακόμα μπροστά. Το ένα μετά το άλλο τα μονοπώλια και οι κυβερνήσεις τους στις πιο ισχυρές ιμπεριαλιστικές χώρες σπεύδουν να καταλάβουν θέση - να διασυνδεθούν - γύρω ή και μέσα σ' εκείνες τις αγορές που συνδυάζουν το όσο το δυνατόν φτηνότερο εργατικό δυναμικό και, ταυτόχρονα, την όσο το δυνατόν πιο πλατιά διάθεση του παραγόμενου προϊόντος. Σπεύδουν να κατοχυρώσουν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα.

Η Κίνα από το 3% που παγκόσμιου ΑΕΠ το 1980, κατείχε ήδη το 13% το 2003 και η πρόβλεψη του ΔΝΤ τη φέρει να κατέχει το 19% το 2015. Αντίστοιχα, οι χώρες του G7 από το 49% του 1980, είχαν πέσει ήδη στο 43% το 2003 και οδεύουν ολοταχώς προς το 36% το 2015. Πόσο αναίμακτη θα είναι αυτή η ανακατανομή;

Ακούγονται, λοιπόν, ως μπαρούφες τα περί «συστράτευσης για την ελευθερία», που μεταδίδονται από τις Βρυξέλλες. Για σφαγή ετοιμάζονται και το ερώτημα είναι μόνο το σε ποια κατάσταση θα βρίσκεται το επαναστατικό κίνημα, την ώρα που θα χρειαστεί να παρέμβει, έτσι που ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος όχι μόνο να έχει τα λιγότερα δυνατόν θύματα για την εργατική τάξη, αλλά και αν είναι δυνατόν να είναι αυτός ο τάφος του καπιταλισμού, που από καιρό έχει φτάσει στα όριά του.

Τις περγαμηνές του νέου προτύπου από την Πορτογαλία, όπως και αυτές του Βαβύλη, απλώς τις καταγράφουμε...

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΒΟΥΒΑΛΙΩΝ

ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ: «Η Deutsche Bank σχεδιάζει να απολύσει 6.400 υπαλλήλους. Με τη νέα μείωση των θέσεων εργασίας προσδοκά να εξοικονομήσει σύμφωνα με τον γερμανικό Τύπο 1,2 δισ. ευρώ το 2005 και 1,1 δισ. ευρώ τα επόμενα χρόνια. Συνεπώς με τις απολύσεις θα βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της Deutsche Bank, αλλά ταυτόχρονα θα προστεθούν 6.400 νέοι άνεργοι στα πέντε εκατομμύρια Γερμανών που βρίσκονται ήδη εκτός αγοράς εργασίας. Η γερμανική κυβέρνηση για να δικαιολογήσει τις επώδυνες μεταρρυθμίσεις που προώθησε, προέβαλε ως επιχείρημα την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, που θεωρητικώς θα οδηγούσε σε επιτάχυνση της ανάπτυξης και σε αύξηση της απασχόλησης. Οταν η μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας ανακοινώνει σχεδόν ταυτόχρονα αύξηση κερδών και χιλιάδες απολύσεις, της καταστρέφει το παραμύθι» (από το άρθρο του Β. Ζήρα στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

ΛΑΒΑΤΕ ΘΕΣΕΙΣ: «Η ανάδειξη της Κίνας ως νέας οικονομικής υπερδύναμης αποτελεί ευκαιρία και όχι απειλή για τους υφιστάμενους "παίκτες" υπογράμμισε από το Πεκίνο ο προεδρεύων του G7 Γκόρντον Μπράουν. "Είμαι εδώ για να στηρίξω τον ολοένα και σημαντικότερο ρόλο της Κίνας ως σταθεροποιητικής δύναμης της παγκόσμιας οικονομίας" δήλωσε ο κ. Μπράουν» (από το ρεπορτάζ στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ: «Το κλίμα ενότητας και συστράτευσης άρχισε πολύ γρήγορα να διαλύεται όταν η κυβέρνηση Μπους αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία της αντιτρομοκρατικής εκστρατείας για να ξεκαθαρίσει αλλότριους γεωπολιτικούς λογαριασμούς. Η σθεναρή αντίσταση της - κατά Ράμσφελντ- Παλαιάς Ευρώπης αφορούσε πρωτίστως την ποιότητα των διατλαντικών σχέσεων. Για την ακρίβεια αντανακλούσε την άρνησή της να υποβαθμιστεί σε ρόλο που θυμίζει περισσότερο "δορυφόρο" παρά στρατηγικό εταίρο» (από το κύριο άρθρο στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΥΠΟΠΤΗ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟΣ ουσία σε τρόφιμα

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Μήτση): ΦΘΗΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ σε ακριβές περιοχές

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: 100-120 ευρώ μηνιαίως σε χιλιάδες απόστρατους

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ νέο πακέτο 4.528 θέσεων σε υπουργεία

ΤΑ ΝΕΑ: Αντίδωρο πολλών δισ. σε Χριστόδουλο

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Τα ήξερε όλα ο Χριστόδουλος

Η ΝΙΚΗ: Εκκλησία - γκέιτ

Η ΧΩΡΑ: ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΒΑΒΥΛΗ με σκληρό παζάρι

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΒΑΒΥΛΗ 2 ΥΠΟΥΡΓΟΙ και πέντε στρατηγοί της Ελληνικής Αστυνομίας

Ο ΛΟΓΟΣ: ΣΤΑ ΙΧΝΗ του Βαβύλη

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΞΕΠΛΥΜΑ κόκας μέσω... ΟΠΑΠ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Ρίζου): «ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ» απαλλακτικών βουλευμάτων για «λαδιάρηδες» δημάρχους!

ΕΘΝΟΣ: ΝΕΟΙ ΦΟΡΟΙ βγαίνουν από το συρτάρι

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Αρχίζει από τον ΟΤΕ η άρση της μονιμότητας

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Μεγάλα κέρδη των τραπεζών, υπερχρεωμένα τα νοικοκυριά

Η ΑΥΓΗ: Ο Μπους σε νέο περιτύλιγμα

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ικέτες στις Βρυξέλλες, η απογραφή, τα έργα, τα κονδύλια

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΛΥΚΟ-ΦΙΛΙΕΣ παζάρια και αντιθέσεις

Πρότυπο

«Τον έχουν αποκαλέσει "ο Τόνι Μπλερ της Λισαβόνας". Ο "τρίτος δρόμος" του Μπλερ τον ενδιαφέρει, λέει ο ίδιος, αλλά προτιμά το σκανδιναβικό μοντέλο. Είναι οικονομικά ανεξάρτητος, κληρονόμος της περιουσίας που έφτιαξε ο παππούς του κατά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο με το εμπόριο βολφραμίου. Ο βετεράνος του πορτογαλικού σοσιαλισμού, Μάριο Σοάρες, τον είχε κατηγορήσει πως "δεν είναι αριστερός, αλλά ένα προϊόν των μέσων ενημέρωσης χωρίς σταθερές ιδέες» (ο Γ. Αγγελόπουλος στα ΝΕΑ).

Στατιστική

«Οι αλλοδαποί που ζουν στη χώρα μας υπολογίζονται τελικά στο 10,3% του συνολικού πληθυσμού. Στο διάστημα των 13 τελευταίων χρόνων, ο αριθμός των αλλοδαπών που ζουν στην Ελλάδα έχει τετραπλασιαστεί, καθώς από 270.000 που είχαν υπολογιστεί το 1991, μέχρι το τέλος του 2004 υπολογίζεται ότι ζουν περίπου 1,15 εκατομμύρια αλλοδαποί» (στοιχεία σε ημερίδα του Ινστιτούτου Μεταναστευτικής Πολιτικής/ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Μοσάντ πριν το '96

«Συνέχεια παλαιότερου πληροφοριακού σημειώματος με θέμα "εταιρίες ισραηλινών συμφερόντων - διασυνδέσεις με Μυστικές Υπηρεσίες της ίδιας χώρας", αναφέρονται τα παρακάτω: Από πηγή της Υπηρεσίας μας δόθηκε η πληροφορία ότι ο Βαβύλης Απόστολος του Χρήστου, που αναφέρεται στο παραπάνω αναφερόμενο πληροφοριακό σημείωμα ως πράκτορας των Ισραηλινών Μυστικών Υπηρεσιών (Μοσάντ) και ο οποίος ως αντιπρόσωπος οπλικών συστημάτων ισραηλινών εταιρειών ερχόταν σε επαφή με το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και το υπουργείο Δημόσιας Τάξεως, αποκτώντας έτσι σχέσεις με αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων και της Ελληνικής Αστυνομίας (...) διώκεται για εμπορία ναρκωτικών ουσιών» (σήμα της ΚΥΠ 3 Οκτώβρη 1996/ ΒΗΜΑ).

Με φανατισμό

«Ο κ. Φίλιας μιλάει για έναν άνθρωπο, που εντυπωσιάζει με το μορφωτικό επίπεδο, αλλά και με το φανατισμό του. "Μου έκανε εντύπωση ο φανατισμός του εναντίον των Παλαιστινίων. Αρκεί να σημειωθεί βέβαια ότι η συνάντησή μας έγινε ένα χρόνο μετά την εκλογή του Πατριάρχου Ειρηναίου"» (το ρεπορτάζ στη ΧΩΡΑ).