ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 23 Ιούλη 1997
Σελ. /28
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΠΛΩΜΑ Ο ΚΑΥΓΑΣ

"Δυο γάιδαροι τσακώνονταν σε ξένο αχυρώνα" λέει η παροιμία και στην περίπτωση του "καυγά" μεταξύ βιομηχάνων τροφίμων και ιδιοκτητών αλυσίδων σούπερ μάρκετ που μονοπώλησε - όχι τυχαία - τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων το προηγούμενο διάστημα, από διάφορες σκοπιές βρίσκει μια από τις πιο πετυχημένες εφαρμογές της. Οι θιασώτες της "ελεύθερης αγοράς" και του "ανταγωνισμού", βρέθηκαν μπροστά σε ένα από τα αποτελέσματα αυτού ακριβώς του καθεστώτος που, όπως οι ίδιοι δηλώνουν, "είναι επιθυμητό και ιερό". Είναι, όμως, και ανελέητο, χωρίς κανένα ιερό και όσιο. Και διαπίστωσαν, ότι η λαϊκή παροιμία που λέει πως "το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό", σ' αυτή τη φάση αφορά και τους ίδιους. Διαπίστωσαν δηλαδή, πως το μικρό ψάρι δεν είναι πάντα τα μικρομάγαζα, τα μπακάλικα και οι βιοτεχνίες, ούτε οι εργαζόμενοι καταναλωτές, μόνιμα θύματα αυτής της αγοράς και πως ο "ελεύθερος ανταγωνισμός" κάποτε αφορά και κάποιους από εκείνους που τον επιδίωκαν.

Ετσι, λοιπόν, θυμήθηκαν και οι μεν και οι δε το "καλό των καταναλωτών". Ολα γι' αυτούς γίνονται... Γι' αυτούς ήθελαν την "απελευθέρωση" της αγοράς και των τιμών, των μεταξύ τους συναλλαγών, των μεθόδων πώλησης των προϊόντων. Οι βιομήχανοι, πάλι, ανακάλυψαν ξαφνικά ότι τα σούπερ μάρκετ ολιγοπωλούν την αγορά και τους εκβιάζουν για μεγάλες εκπτώσεις, που δεν περνάνε στην κατανάλωση, ότι δεν τους πληρώνουν εγκαίρως, ξεχνώντας πώς οι ίδιοι αντιμετώπιζαν μέχρι τώρα τα μικρομάγαζα στις συναλλαγές τους. Οι ιδιοκτήτες σούπερ μάρκετ από την άλλη δε διστάζουν να ομολογήσουν, ότι τώρα ήρθε η σειρά τους να "κάνουν παιχνίδι" και ότι στο κάτω κάτω "έτσι είναι οι νόμοι της "ελεύθερης αγοράς"". Οσο για την κυβέρνηση, αυτή εμφανίζεται σε ρόλο"ειρηνοποιού" όπως το ζήτησαν οι δύο πλευρές: από απόσταση, και βέβαια, χωρίς να θίξει τα ιερά και τα όσιά τους, "τον ανταγωνισμό". Ουσιαστικά αυτό που κάνει είναι να τους βάλει στο ίδιο τραπέζι και να τους καλέσει να μην οξύνουν τα πνεύματα, αλλά να τα βρούνε στη μοιρασιά της πίτας με τέτοιο τρόπο που και τα κέρδη τους να διασφαλίζονται και ο στόχος του πληθωρισμού να επιτευχθεί, δηλαδή, νέες "συμφωνίες κυρίων".

Στην πραγματικότητα, οι τελευταίοι που έχουν να κάνουν με όλη αυτή την ιστορία που έχει ανοίξει, είναι οι ίδιοι οι καταναλωτές και τα μικρομάγαζα. Με την έννοια ότι αυτοί είναι και θα εξακολουθήσουν να είναι τα μεγάλα θύματα αλλά και το μέσο για τη διασφάλιση και την αύξηση των κερδών τόσο των βιομηχάνων όσο και των ιδιοκτητών των σούπερ μάρκετ. Γιατί το ζητούμενο και γι' αυτούς και για την κυβέρνηση δεν είναι - όπως ξαφνικά διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους οι βιομήχανοι - να περάσουν στην κατανάλωση κάποιες εκπτώσεις που κάνουν οι βιομηχανίες στα σούπερ μάρκετ, ούτε να σταματήσει η συγκέντρωση σε ελάχιστα χέρια, στο χώρο του εμπορίου. Το ζητούμενο και για τους μεν και για τους δε, είναι να διασφαλιστούν και να αυξηθούν τα κέρδη τους, στα υψηλά επίπεδα που τα έχει οδηγήσει η συγκεκριμένη πολιτική. Και για την κυβέρνηση, να φανεί συνεπής στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει απέναντι στα ντόπια και ξένα κέντρα των ολιγοπωλίων. Δηλαδή να εκπληρώσει τους στόχους του Μάαστριχτ (μεταξύ των οποίων και η μείωση του πληθωρισμού) με μέτρα και πολιτικές, που σε καμιά περίπτωση δε θα θίγουν το καθεστώς της "απελευθέρωσης".

Πού ήταν οι βιομήχανοι, άλλωστε, από το 1978 μέχρι το 1995, όταν κάτω από το βάρος του ανελέητου ανταγωνισμού και της "ελεύθερης αγοράς", τα καταστήματα τροφίμων περιορίστηκαν κατά 44% με συνέπεια τα μπακάλικα να θεωρούνται σήμερα ένα σπάνιο και δυσεύρετο είδος; Τι άποψη είχαν όλα αυτά τα χρόνια που καταλήστευαν με χίλια δυο τερτίπια τους καταναλωτές στα πλαίσια της "ελεύθερης αγοράς"; Τώρα τους... πήρε ο πόνος και θυμήθηκαν τη συγκέντρωση και τα ολιγοπώλια στο χώρο του εμπορίου; Τώρα ανακάλυψαν, ξαφνικά, ότι δέκα αλυσίδες σούπερ μάρκετ ελέγχουν πάνω από το 70% του συνολικού τζίρου, συγκεντρώνοντας στα χέρια τους πάνω από 700 δισ. δρχ. το χρόνο; Και το ανακάλυψαν ποιοι; Οι βιομήχανοι - είκοσι από τους οποίους εμφανίζουν ετήσιο τζίρο 850 δισ. δραχμές...

Στην ουσία, ο καυγάς είναι για το πάπλωμα. Για τη μοιρασιά, δηλαδή, αλλά και την αύξηση της πίτας των τεράστιων κερδών τους. Κερδών και υπερκερδών, που απομυζούν από τους εργαζόμενους που απασχολούν και τους καταναλωτές που επικαλούνται - όποτε τους χρειάζονται - για να πετύχουν τους όρους που θέλουν. Και η απύθμενη υποκρισία τους έφτασε στο σημείο να ζητούν... "νόμους" στα πλαίσια της"ελεύθερης αγοράς"! Δηλαδή, νόμους κομμένους και ραμμένους στα μέτρα της... ελεύθερης και ασύδοτης δράσης τους. Οσο για την κυβέρνηση, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης έκανε σαφές ότι χορεύει στο ρυθμό που της χτυπούν. "Οταν απαιτούσαν να μην παρέμβουμε δεν παρεμβαίναμε. Τώρα που μας το ζητούν, το κάνουμε"! Και ξέρετε πώς παρεμβαίνει η κυβέρνηση; Με τις γνωστές "συμφωνίες κυρίων" καλώντας βιομήχανους και ιδιοκτήτες σούπερ μάρκετ να τα βρουν, χωρίς πολλές φασαρίες! Αλλωστε, πρέπει να κρατούνται και τα προσχήματα...

Μελίνα ΖΙΑΓΚΟΥ

ΣΠΟΤ: Το ζητούμενο και για τους μεν και για τους δε, είναι να διασφαλιστούν και να αυξηθούν τα τεράστια κέρδη τους. Και για την κυβέρνηση, να φανεί συνεπής στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει απέναντι στα ντόπια και ξένα κέντρα των ολιγοπωλίων, εκπληρώνοντας τις κατευθύνσεις και τους στόχους του Μάαστριχτ


ΤΟΥ ΤΑΧΙΡ ΜΙΤΣΙ, ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΦΙΛΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Δεν είμαστε τέρατα

- Πώς κρίνετε τα Προεδρικά Διατάγματα για την καταγραφή των αλλοδαπών που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας;

- Εμείς διαφωνούμε. Τα ΠΔ δεν ξεκαθαρίζουν την κατάσταση. Αλλωστε πριν έρθουν στο Υπουργικό Συμβούλιο άλλαζαν μέρα με τη μέρα. Στις αρχές ζητούσαν Ποινικό Μητρώο, τώρα δεν το απαιτούν.

Το σοβαρότερο όμως είναι ότι η νομιμοποίηση Αλβανών, Σκοπιανών, Βουλγάρων και Τούρκων μεταναστών θα εξαρτάται από διακρατικές συμφωνίες. Ανάλογα δηλαδή με τις πολιτικές συγκυρίες, αυτοί οι μετανάστες θα είναι όμηροι των κυβερνήσεων, είτε των χωρών τους, είτε της Ελλάδας, που θα τους μεταχειρίζονται όπως επιθυμούν. Το ζήτημα αυτό βασικά τέθηκε για τους Αλβανούς που ζουν στην Ελλάδα, αφού αυτοί αποτελούν το μεγαλύτερο αριθμό των αλλοδαπών.

Ομως οι διακρατικές συμφωνίες αλλάζουν συχνά. Σήμερα οι κυβερνήσεις τα έχουν καλά. Αύριο όμως μπορεί να τα χαλάσουν. Τα ΠΔ αποτελούν νόμους, που δε θα ισχύουν όμως για όλους. Οι Αλβανοί εξαιρούνται από την εφαρμογή τους, παραμένοντας όμηροι των δυο κυβερνήσεων, όποιων θα αναδείχνονται κάθε φορά. Ετσι μένουμε μετέωροι.

Επίσης όσοι έρθουν μετά την καταγραφή στην ουσία θα είναι παράνομοι, αφού για αυτούς θα ισχύει ο ρατσιστικός νόμος 1975. Ο υπουργός Εργασίας ξεκαθάρισε ότι η πρώτη κάρτα - απαραίτητη για την έκδοση της δεύτερης - θα δίνεται μόνο στους αλλοδαπούς που βρίσκονται μέχρι τις 27 Ιουνίου στην Ελλάδα. Τι θα γίνει όμως με τα μέλη των οικογενειών που θα έρχονται στη χώρα σας;

- Πώς θα θέλατε να είναι η θέση των Αλβανών μέσα στην ελληνική κοινωνία;

- Πρέπει να υπάρχει αλληλεγγύη ανάμεσα στους Ελληνες και Αλβανούς εργαζόμενους. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Τα ΜΜΕ όμως φυτεύουν κάθε μέρα το σπόρο του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Με το παραμικρό κακό που γίνεται φταίνε οι Αλβανοί. Για την ανεργία δε φταίμε εμείς, αφού υπήρχε στη χώρα σας πολύ πριν έρθουμε εμείς σε αυτήν. Για την εγκληματικότητα το ίδιο το υπουργείο Δημόσιας Τάξης με στοιχεία του αναφέρει ότι η εγκληματικότητα των αλλοδαπών αποτελεί το 15% της συνολικής εγκληματικότητας που υπάρχει στην Ελλάδα. Πολλές δε περιπτώσεις αφορούν μόνο παράνομη είσοδο, παραμονή και εργασία.

Θέλουμε μεγαλύτερο σεβασμό. Εχουμε αξιοπρέπεια και δικαιώματα. Δεν είμαστε τέρατα, όπως μας εμφανίζουν από τα κανάλια.

- Πώς κρίνετε το ότι δεν υπάρχουν εκπαιδευτικά ιδρύματα για τα παιδιά των Αλβανών;

- Είναι ό,τι χειρότερο για τα παιδιά μας. Δεν έχουμε παιδικούς σταθμούς και σχολεία. Δεν τα δέχονται σε αυτά, αφού δεν έχουν άδεια παραμονής. Με διάφορους τρόπους καταφέραμε να γράψουμε μερικά παιδιά σε παιδικούς σταθμούς ή σχολεία. Τα περισσότερα παραμένουν όμως αμόρφωτα.

- Πώς διαμορφώνεται η πολιτική κατάσταση στην Αλβανία; Πώς βλέπετε το μέλλον της πατρίδας σας;

- Η πολιτική που ακολούθησε το Δημοκρατικό Κόμμα και ο Σ. Μπερίσα, με την καθοδήγηση των ΗΠΑ και της ΕΕ, κατέστρεψε τα πάντα στη χώρα μου. Κατάφεραν να μας διαλύσουν. Μας έκλεψαν και μας έκλεισαν τα σπίτια. Για το μέλλον της χώρας μου δεν μπορείς να βγάλεις εύκολα συμπεράσματα, αφού δεν υπάρχουν κόμματα που να μπορούν να την κυβερνήσουν.

Ο αλβανικός λαός δεν πιστεύει πια σε κανέναν και σε τίποτα. Τελευταία μιλάνε τα όπλα...

Γ. Α.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ