Γράφαμε χτες σ' αυτήν εδώ τη στήλη για τα σχέδια του γερμανικού κολοσσού «Rheinmetall» να μετατρέψει δύο εργοστάσια που σήμερα παράγουν αυτοκίνητα (σε Βερολίνο και Νιους) σε μονάδες παραγωγής όπλων. Οπως δήλωσε εκπρόσωπος του μονοπωλίου, «πάνω απ' όλα οι μονάδες θα επωφεληθούν από τη βιομηχανική δύναμη που διαθέτει ο όμιλος "Rheinmetall" ως μέγιστος προμηθευτής στρατιωτικού εξοπλισμού, όπως και από την υψηλή ζήτηση πελατών από τη Γερμανία και όλο τον κόσμο». Τι κρύβεται πίσω από αυτήν την απόφαση; Οτι η αυτοκινητοβιομηχανία χωλαίνει στη Γερμανία, εξαιτίας του ανταγωνισμού με την Κίνα. Και ότι η «Rheinmetall» μυρίζεται το «ψητό» από τον διπλασιασμό των στρατιωτικών δαπανών που σχεδιάζουν τα 15 μεγαλύτερα ευρωπαϊκά κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ (σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας), για αγορές και επενδύσεις μέχρι και 700 δισ. ευρώ ετησίως στην πολεμική βιομηχανία. Ο CEO της «Rheinmetall» σημείωνε ότι «βιώνουμε μια ανάπτυξη που δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ στον όμιλο», αφού μόνο το πρώτο 9μηνο του 2024 οι πωλήσεις εκτοξεύτηκαν κατά 36% και τα λειτουργικά κέρδη κατά 72%! «Αέρα στα πανιά» έδωσε και ο νικητής των γερμανικών εκλογών, Φρ. Μερτς, αναγγέλλοντας ότι «θα αναγκαστούμε να δημιουργήσουμε ανεξάρτητες ευρωπαϊκές αμυντικές ικανότητες πολύ πιο γρήγορα» από την επικείμενη Σύνοδο του ΝΑΤΟ τον Ιούνη. «Business as usual» λοιπόν για το κεφάλαιο, σε πόλεμο και «ειρήνη», στο έδαφος των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που οξύνονται και προμηνύουν μια πιο γενικευμένη σύγκρουση.

Στις 3 Φλεβάρη ένα εντεκάχρονο κορίτσι με γονείς από το Μεξικό έβαλε τέλος στη ζωή του, καθώς - όπως προέκυψε - δεχόταν απειλές από συμμαθητές της σε σχολείο του Τέξας, ότι θα φωνάξουν την υπηρεσία μετανάστευσης για να απελαθούν οι γονείς της. Αποδείχθηκε επίσης πως παρότι η ίδια είχε ζητήσει βοήθεια και είχε μιλήσει με δασκάλους της, δεν έγινε καμία επαφή με την οικογένεια. Το περιστατικό αυτό είναι μόνο μια παρωνυχίδα της αδίστακτης πολιτικής των ΗΠΑ απέναντι στους πρόσφυγες και μετανάστες, χωρίς η καταστολή και η εκμετάλλευση να αποτελούν «προνόμιο» της κυβέρνησης Τραμπ. Είναι αποκαλυπτικό το στοιχείο ότι κατά τον πρώτο μήνα της θητείας του ο Τραμπ απέλασε 37.660 μετανάστες, κυνηγώντας τις επιδόσεις του προκατόχου του, Μπάιντεν, ο οποίος έκανε 57.000 απελάσεις κάθε μήνα κατά μέσο όρο. Το «αμερικάνικο όνειρο» για τους φτωχοδιάβολους που αναζητούν μια καλύτερη τύχη στις ΗΠΑ γίνεται ο μεγαλύτερος εφιάλτης, καθώς η οικονομία χωλαίνει και οι μετανάστες γίνονται τα μεγαλύτερα θύματα της εκμετάλλευσης σε όλες τις εκδοχές της. Για να γίνει η Αμερική «μεγάλη ξανά», όπως είναι το σύνθημα της νέας κυβέρνησης.