ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 27 Ιούλη 2008
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΟΚΤΩ ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΗ ΖΩΝΗ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ
Υπόθεση όλης της εργατικής τάξης να μην ξαναθρηνήσει

Ενα από τα πιο πολύνεκρα εργατικά εγκλήματα σπάραξε την περασμένη Πέμπτη, 24 Ιούλη, τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, συγκλονίζοντας το πανελλήνιο. Οχτώ παλικάρια της εργατικής τάξης ανασύρθηκαν νεκρά από έκρηξη και φωτιά στη νο 3 δεξαμενή του αεράδικου επισκευαζόμενου πλοίου «FRIENDSHIPGAZ» του εφοπλιστή Πετρίδη. Τρεις από αυτούς, τους ανέσυραν κομμάτια και τους υπόλοιπους σκασμένους από τις δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις που έβγαζαν τα φλεγόμενα τοξικά υλικά της δεξαμενής. Ηταν η πιο αιματηρή τραγωδία που έζησε η Ζώνη, μετά την τρομακτική ανατίναξη του δεξαμενόπλοιου «ΑΝΑΓΚΕΛ ΓΚΡΕΪΤΝΕΣ» του εφοπλιστή Αγγελικούση το 1987, όπου ακόμα παραμένει ανεξακρίβωτος ο αριθμός των νεκρών. Ηρθε να «σφραγίσει» τη μαύρη επέτειο της έκρηξης του δεξαμενόπλοιου «AILSA CRAIG», όπου πέρσι στις 16 Ιούλη, λαμπάδιασαν δύο εργάτες στο γκαζωμένο τάνκι του.

Ηθικοί αυτουργοί στο διαρκές έγκλημα, σε βάρος της εργατικής τάξης που συντελείται στη Ζώνη, τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και συνένοχοι όλοι όσοι τάσσονται με το δρόμο της Ευρωπαϊκής Ενωσης του κεφαλαίου, που θέλει τους εργάτες «γυμνούς» από εργασιακά δικαιώματα, ανυπεράσπιστους στα νύχια των κεφαλαιοκρατών. Αδιάψευστος μάρτυρας για τους ηθικούς αυτουργούς, οι δυνάμεις καταστολής που έστειλε η κυβέρνηση της ΝΔ, 16 ώρες μετά το πολύνεκρο έγκλημα, για να χτυπήσει από πάνω τους εργάτες, που με απεργία και διαδήλωση απαίτησαν να σταματήσει η ανθρωποθυσία σε βάρος τους στο βωμό του κέρδους. Επειδή διεκδίκησαν τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, για να γυρίζουν σώοι στις οικογένειές τους από το μεροκάματο. Ηδη κλιμακώνουν τον αγώνα τους με στήριγμα την ταξική αλληλεγγύη συνδικάτων και ομοσπονδιών.

Αγωνιστικός συναγερμός

Το ΚΚΕ έχει σημάνει αγωνιστικό συναγερμό σε ολόκληρη την εργατική τάξη. Χρειάζεται πάλη, αποφασιστική συνέχιση της αντιπαράθεσης, της σύγκρουσης με την αντιλαϊκή πολιτική. Η πάλη για την πρόληψη των κινδύνων, η πάλη για μέτρα προστασίας της ζωής και της υγείας των εργαζομένων σημαίνει πάλη κατά των εφοπλιστών, συνολικά κατά του κεφαλαίου και των κομμάτων του. Σημαίνει πάλη για την αλλαγή του συσχετισμού, για την εξουσία, πάλη για την κατάργηση του εκμεταλλευτικού συστήματος. Μόνο μ'αυτό τον προσανατολισμό θα είναι αποφασιστική η διεκδίκηση να παρθούν άμεσα, τώρα, μέτρα ασφαλείας. Που δεν παίρνονται, γιατί η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, όπως και η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, έχουν μια συγκεκριμένη κοινωνική ταξική αφετηρία: Εκφράζουν, υπηρετούν, προωθούν τα συμφέροντα των εφοπλιστών, των μεγαλοεργολάβων, του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτό είναι το πρώτο ζήτημα που πρέπει να συνειδητοποιήσουν σήμερα οι εργάτες. Να συσπειρωθούν στο ταξικό κίνημα, στα ταξικά συνδικάτα της Ζώνης που δίνουν χρόνια μάχη με την αντιλαϊκή πολιτική και τις δυνάμεις καταστολής. Και να ενισχύσουν το ΚΚΕ Με την ενίσχυση του ΚΚΕ, η εργατική τάξη θα παλέψει από καλύτερες θέσεις. Ο αγώνας συνεχίζεται. Ηδη τα σωματεία ανακοίνωσαν τις δραστηριότητές τους για κλιμάκωση του αγώνα. Θέλουν στήριξη, αλληλεγγύη, αγωνιστική στάση από το σύνολο της εργατικής τάξης. Από κάθε εργάτη και εργάτρια, από κάθε εργαζόμενο, από τα λαϊκά στρώματα. Ωστε τις επόμενες μέρες να αναπτυχθεί ουσιαστικό, μαζικό, διεκδικητικό κίνημα, με πρώτο θέμα την επιβολή μέτρων ασφαλείας. Να μη θρηνήσει η εργατική τάξη άλλα θύματα.

Διαχρονικό το έγκλημα - ίδιες οι αιτίες

Στο κυνήγι για το κέρδος του εφοπλιστή, οι εργολάβοι πιέζουν τους εργάτες «να τελειώνουν» χωρίς να παίρνουν ούτε τα στοιχειώδη μέτρα ασφαλείας

Μέχρι που γράφονταν αυτές οι γραμμές, όλα τα στοιχεία που είχαν αναδυθεί από το φονικό αμπάρι του αεράδικου πλοίου «FRIENDSHIPGAS» κραύγαζαν ότι τους 8 εργάτες τους έστειλαν «αδιάβαστους».

Ο εφοπλιστής, για να μη χάσει τα ναύλα μερικών ημερών που ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια την ημέρα και ο εργολάβος, για να πιάσει το γρήγορο χρόνο που θέλει ο εφοπλιστής, κατέβασαν τους εργάτες στο νο 3 αμπάρι, χωρίς να έχουν προβλέψει έξοδο διαφυγής, όπως επιβάλλεται από τα στοιχειώδη μέτρα ασφαλείας. Επιπλέον, εξακριβώθηκε πως παρά το γεγονός ότι το πλοίο ήταν υψηλής επικινδυνότητας, στο αμπάρι οι εφτά εργάτες έκαναν εργασίες κοπής με χρήση φλόγας, χωρίς να έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα πυρόσβεσης.

Τα διαμελισμένα πτώματα των τριών τελευταίων νεκρών, που ανασύρθηκαν την Παρασκευή το πρωί επιβεβαίωσαν ότι στο αμπάρι έγινε κάποια έκρηξη. Για τα αίτιά της, πληροφορίες λένε ότι μέσα στο αμπάρι υπήρχε μπουκάλα προπανίου, κάτι που απαγορεύεται. Επίσης, εργάτες που ήταν πάνω στο πλοίο την ώρα της έκρηξης ανέφεραν ότι άκουσαν φωνές να λένε «διπλώστε το λάστιχο». Πρόκειται για το λάστιχο που διοχέτευε προπάνιο σε κάποιο εργαλείο. Με το «δίπλωμά του» φαίνεται ότι προσπάθησαν να σταματήσουν διαρροή. Το μονωτικό υλικό με το οποίο ήταν επενδυμένο το αμπάρι του πλοίου, το οποίο θεωρείται ιδιαίτερα εύφλεκτο και τοξικό και έπρεπε να είχε αφαιρεθεί, με την έκρηξη άρπαξε φωτιά, με αποτέλεσμα όσοι εργάτες δε διαμελίστηκαν, να σκάσουν από τις δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις.

Το χρονικό του εγκλήματος

Βράδυ της Πέμπτης, με γερανό κατεβάζουν έναν από τους πρώτους νεκρούς
Βράδυ της Πέμπτης, με γερανό κατεβάζουν έναν από τους πρώτους νεκρούς
Λίγα λεπτά μετά τις 16.00, πυκνοί μαύροι καπνοί άρχισαν να βγαίνουν από το αμπάρι του πλοίου πνίγοντας τη Ζώνη και σημαίνοντας συναγερμό σε ολόκληρη την πόλη του Περάματος.

Στις 16.30, άντρες των πυροσβεστικών δυνάμεων κατέφθασαν στο χώρο, χωρίς ωστόσο να είναι κατάλληλα εξοπλισμένοι και εκπαιδευμένοι. Κάποιοι από αυτούς δεν ήξεραν πώς να ανέβουν στο καράβι. Από τις 17.00 στον τεράστιο ντόκο άρχισαν από παντού να καταφθάνουν οργισμένοι εργάτες.

Στις 18.00, πια ο ντόκος είχε πλημμυρίσει κόσμο. Συνάδελφοι των θυμάτων, γυναίκες ακόμα και παιδιά κατέφταναν από παντού με την έκφραση του τρόμου και της αγωνίας στο πρόσωπο. Πάνω στο καράβι πυροσβέστες,ι εργάτες, μαζί με συνδικαλιστές των ταξικών σωματείων της Ζώνης έδιναν υπεράνθρωπη μάχη.

Στις 20.00, ξεκαθαρίζεται ότι στη δεξαμενή είναι οκτώ εγκλωβισμένοι. Από εκείνη την ώρα όταν άρχισαν να κυκλοφορούν τα ονόματα από στόμα σε στόμα, άρχισε και ένας υπόκωφος θρήνος. Ομως, οι συγγενείς του Πασπαράκη είχαν την ελπίδα μέχρι αργά το βράδυ ότι «ίσως έχει πάει κάπου. Το κινητό του χτυπάει. Δεν μπορεί να είναι στο αμπάρι που έχει πλημμυρίσει νερά».

Στις 9.45, ανασύρεται ο πρώτος νεκρός. Δύο ώρες αργότερα, ο δεύτερος.

Στις 2 τα ξημερώματα της Παρασκευής εντόπισαν άλλα τρία πτώματα, τα οποία κατάφεραν να τα ανασύρουν στις 4 το πρωί.

Στις 9 το πρωί της Παρασκευής εντόπισαν και τους άλλους τρεις. Οι συγγενείς ολόκληρη τη νύχτα βρίσκονταν εκεί κάτω από το πλοίο, παρακολουθώντας κάθε κίνηση των πυροσβεστών, των εργατών, που συμμετείχαν στην επιχείρηση ανεύρεσης μέσα το αμπάρι, ενώ από το υπουργείο ακόμα και αργά το πρωί δε δινόταν κανένα στοιχείο, που να τους δώσει τέλος σε αυτό το μαρτύριο.

Πως να χαρούμε τη ζωή που μας στερούν;

Εφτά εργατικές οικογένειες μένουν χωρίς στον ήλιο μοίρα. Εφτά εργατικές οικογένειες, γυναίκες και παιδιά , που έχασαν για πάντα τον άνθρωπό τους. Η ζωή τους ξαφνικά ανατράπηκε. Θα νοιαστεί το κράτος γι'αυτές, αν μπορούν να τα βγάλουν πέρα; Αν μπορούν και πώς να πληρώσουν νοίκι, να φάνε, να μορφώσουν τα παιδιά τους... Αυτό το βάρβαρο κράτος των εργοδοτών συνένοχο στο θάνατο των εργατών έχει τέτοια κοινωνική πολιτική; Το παράδειγμα με τα 5 παιδιά του Ηλία Ρουσσάκη που έμειναν πλέον πεντάρφανα αναδεικνύει όλη την τραγικότητα αυτής της πραγματικότητας. Ο ίδιος ήταν γι' αυτά και πατέρας και μάνα. Η γυναίκα του είχε πεθάνει πρόσφατα. Οσο για τον όγδοο τον υποπλοίαρχο απο τις Φιλιππίνες οι δικοί του θα τον περίμεναν στην πατρίδα του μα δε θα ξαναγυρίσει... Γιά όλ'αυτά, για να χαίρεται τη ζωή της η εργατική οικογένεια, η πάλη πρέπει να'ναι ανυποχώρητη. Πάλη για να καταργήσουμε τις αλυσίδες των αφεντικών της σκλαβιάς και του θανάτου.

Απαντούν στους δολοφόνους με κλιμάκωση των αγώνων

Αύριο Δευτέρα, στις 12 το μεσημέρι, συγκέντρωση των εργαζομένων στο μνημείο που έχουν στήσει μέσα στη Ζώνη

Από τη συγκέντρωση και την πορεία στο ΥΕΝ την περασμένη Παρασκευή
Από τη συγκέντρωση και την πορεία στο ΥΕΝ την περασμένη Παρασκευή
Αποφασισμένοι και συσπειρωμένοι στα ταξικά τους συνδικάτα και με στήριγμα τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και ολόκληρη την εργατική τάξη, οι εργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης δίνουν την απάντηση στους φονιάδες τους, με την κλιμάκωση των αγωνιστικών τους κινητοποιήσεων.

Σήμερα συνεχίζουν την απεργία που ξεκίνησαν από την Παρασκευή, ενώ αύριο Δευτέρα θα σταματήσουν κάθε εργασία στις 12 το μεσημέρι και θα συγκεντρωθούν στο μνημείο που έχουν στήσει μέσα στο χώρο της Ζώνης, καταγγέλλοντας αυτούς που «ματώνουν» την εργατική τάξη.

Σήμερα επίσης αναμένεται να ανακοινωθεί το παραπέρα πρόγραμμα των απεργιακών, αγωνιστικών τους κινητοποιήσεων. Διεκδικούν την τήρηση και επέκταση των μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς, να γυρίζουν από το μεροκάματο στα σπίτια τους σώοι και αρτιμελείς.

Το διεκδικητικό τους πλαίσιο αναλυτικότερα περιλαμβάνει:

  • Να δημιουργηθεί μηχανισμός επανελέγχου του «γκαζ φρι».
  • Να σταματήσει η υποβάθμιση και αποδιοργάνωση των μεικτών Επιτροπών Ελέγχου, να στελεχωθούν με επιστημονικό προσωπικό (ναυπηγούς) και υλικοτεχνικά μέσα.
  • Διορισμό του τεχνικού ασφαλείας ανά πλοίο με ευθύνη οργανικού ελέγχου των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας από λίστα του ΥΕΝ.
  • Πλήρη επάνδρωση και εξοπλισμό του Ιατρείου της Ζώνης και του Πυροσβεστικού Σταθμού.
  • Να σταματήσουν οι δικαστικές αρχές να βγάζουν «καρμπόν» απαλλακτικές αποφάσεις γι' αυτούς που παραπέμπονται για παραβιάσεις των μέτρων ασφαλείας.
  • Δημιουργία Σχολών Εκπαίδευσης και Ειδίκευσης των εργαζομένων.
  • Επαναφορά και εφαρμογή του νόμου 2642 για το Μητρώο Ναυπηγοεπισκευαστικών Επιχειρήσεων.
Μετά το έγκλημα η καταστολή

Δεκαέξι ώρες μετά το πολύνεκρο έγκλημα στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στις 10.30 το πρωί της Παρασκευής και ενώ ακόμα οι εργάτες ανέσυραν τους τελευταίους από τους 8 νεκρούς τους, από το αμπάρι του αεράδικου πλοίου «FRIENDSHIPGAZ», η κυβέρνηση της ΝΔ έστειλε αμέτρητες δυνάμεις καταστολής για να επιτεθούν στους εργάτες που διαδήλωναν έξω από το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Εστειλε τους «ράμπο» του Λιμενικού και των ΜΑΤ, για να ανακόψουν τους αγώνες των εργατών, με αίτημα να σταματήσουν να πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος στο βωμό του κέρδους των εφοπλιστών, διεκδικώντας συγκεκριμένα μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς. Με κυβερνητική εντολή, οι δυνάμεις καταστολής «άνοιξαν πυρ» με χημικά και δακρυγόνα εναντίον των εργατών, επειδή τα αιτήματά τους ήταν «σφυριά» στην πολιτική που συνδιαμορφώνουν διαχρονικά τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ για να εξασφαλίζουν την κερδοφορία στους εφοπλιστές και συνολικά το κεφάλαιο, με όποιο τίμημα, ακόμα και θυσιάζοντας ανθρώπινες ζωές.

ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ - ΦΟΡΕΙΣ
Οργή και αγανάκτηση

Μήνυμα αλληλεγγύης από την πορτογαλική συνδικαλιστική οργάνωση CGTP-IN

Φουντώνουν οι εργατικές αντιδράσεις από τα εργατικά συνδικάτα για το φονικό στη Ζώνη. Την οργή και αγανάκτηση των εργαζόμενων του κλάδου για το νέο εργοδοτικό έγκλημα, αλλά και την αλληλεγγύη τους στους εργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης εκφράζει με ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ελλάδας. Απαιτεί τώρα: Μέτρα προστασίας - υγιεινής και ασφάλειας. Να πληρώσει η εργοδοσία. Να πληρώσουν τα κόμματα της πλουτοκρατίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Καλεί τους εργαζόμενους να τους γυρίσουν την πλάτη, να πάρουν την υπόθεση της υπεράσπισης της ζωής και της υγείας τους στα χέρια τους.

Σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας υπογραμμίζει ότι επιβάλλεται «Τώρα, να ενισχυθεί ο ταξικός πόλος στο εργατικό κίνημα, να δυναμώσει η φωνή της αντίστασης, να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανατροπής αυτής της βάρβαρης πολιτικής του κεφαλαίου» και καλεί τους οικοδόμους της Αθήνας και του Πειραιά να συμμετέχουν αποφασιστικά στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις που διοργανώνουν τα σωματεία της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης.

Η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας καταγγέλλει «με αγανάκτηση το νέο στυγνό έγκλημα των εφοπλιστών - του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος των εργατών του Περάματος, που είναι έγκλημα σε βάρος ολόκληρης της εργατικής τάξης».

Ανάλογες ανακοινώσεις εξέδωσαν τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, η Πανελλήνια Ενωση Πληρωμάτων Ρυμουλκών Ναυαγοσωστικών, η ΠΕΣ - ΝΑΤ, το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Πειραιά, η Αγωνιστική Συσπείρωση των ΕΒΕ Καλλιθέας, το Εργατικό Κέντρο Λάρισας.

Για το νέο μεγάλο εργοδοτικό έγκλημα, η πορτογαλική συνδικαλιστική οργάνωση CGTP-IN έστειλε μήνυμα στο ΠΑΜΕ, με το οποίο εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια στις οικογένειες των νεκρών εργατών και την αλληλεγγύη στους εργαζόμενους.

Πλήθος ακόμα μαζικών και συνδικαλιστικών φορέων εξέδωσαν ανακοινώσεις μεταξύ των οποίων το Σωματείο Εργαζομένων στα «Ελληνικά Πετρέλαια», το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, η Ελληνική Εταιρία Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος, ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, το ΕΚΑ κ.ά.

Η λίστα του ... θανάτου

Τουλάχιστον 36 νεκρούς μετράει η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη μόνο από το 1997. Εργάτες νέους, στο ξεκίνημα της ζωής τους και άλλους, που θα έπρεπε να παίζουν με τα εγγόνια τους. Εργάτες, που κατέληξαν κάρβουνο από έκρηξη στα «γκαζωμένα» τάνκια, είτε έκαναν βουτιά στο θάνατο από σκαλωσιές ετοιμόρροπες. Εργάτες που «έσκασαν» από αναθυμιάσεις ή έλιωσαν κάτω από τόνους λαμαρίνας που ξέφυγε από σάπια συρματόσχοινα γερανών. Μέχρι την περασμένη Πέμπτη, το μεγαλύτερο εργατικό «ατύχημα» ήταν αυτό του «ΣΕΪΛΟΡ» το 2001 με τους πέντε νεκρούς, αν δεν υπολογίσουμε το άλλο μεγάλο έγκλημα το 1987 στο «ΑΝΑΓΚΕΛ ΓΚΕΪΝΤΝΕΣ». Σε αυτόν τον τραγικό κατάλογο όμως, στην αλυσίδα αυτού του διαχρονικού εγκλήματος, προστέθηκαν και οι νεκροί του αεράδικου «FRIENDSHIPGAS».

Οι νεκροί είναι:

  • 10 Φλεβάρη 1997 Ρουμάνος μεταλλεργάτης αγνώστων λοιπών στοιχείων στο πλοίο «ΔΟΡΥΦΟΡΟΣ».
  • 15 Μάρτη 1997 Κώστας Γιαβρής και ένας ακόμα Νιγηριανός εργάτης, στο δεξαμενόπλοιο «ΕΥΓΕΝΙΑ», συνεργείο Κελαϊδή.
  • 22 Απρίλη 1997 Δημήτρης Κύρης στο «ΙΟΝΙΑΝ ΜΠΡΙΤΖ».
  • 23 Ιούνη 1997 Κωνσταντίνος Γεωργιάδης στο συνεργείο Βουδούρη.
  • 5 Δεκέμβρη 1999 ο Λευτέρης Τσιέχου στο πλοίο «ΑΣΦΑΛΤ ΤΡΕΪΝΤΕΡ».
  • 4 Φλεβάρη 2000 Βασίλης Πάνος στο δεξαμενόπλοιο «ΑΡΚΑΔΙΑ», στα ναυπηγεία Διαμαντή.
  • 10 Γενάρη 2001 Παναγιώτης Καλμούτης στο πλοίο «ΧΟΜΠΙ», εργολαβική επιχείρηση «ΑΛΚΑ».
  • 5 Μάρτη 2001 Σπύρος Πετρακάκος στο δεξαμενόπλοιο «ΜΑΡΙΑΝΝΑ». Εργολάβοι οι Ντούκας, Μουρτάκος.
  • 20 Οκτώβρη 2001 Θοδωρής Πολίτης, Αντώνης Πάκος, Χαράλαμπος Μπάκας, Νίκος Μακρόγλου και Πολύκαρπος Παπαδόπουλος στο δεξαμενόπλοιο «ΣΕΪΛΟΡ».
  • 17 Γενάρη 2002 Δημήτρης Χρήστου στο πλοίο «ΑΚΟΥΑ ΜΠΕΡΤΖΙΝ» στο ναυπηγείο Χαλκίτη, συνεργείο Δούρου.
  • 28 Αυγούστου 2003 Βαγγέλης Σορώτος στο καράβι «ΝΟΝΑ ΜΑΙΡΗ». Εργολάβοι Αντωνακάκης - Σιδέρης.
  • 1η Νοέμβρη 2003 Ηλίας Ντιλιανίδης, πλοίο «ΑΤΛΑΝΤΙΚ ΠΡΑΪΝΤ», εργολάβος Ζησιμόπουλος.
  • 5 Ιούλη 2004 Μιχάλης Ζηλωτής, Μανώλης Κυπραίος στο πλοίο «ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ».
  • 29 Σεπτέμβρη 2004 4 εργάτες της Ζώνης στο καράβι «ΒΕΤΑ ΤΑΝΚ 2», που το επισκεύαζαν στο Ομάν της Ιορδανίας.
  • 25 Φλεβάρη 2005 Αβραάμ Σαλβαρίδης στο «ΚΡΗΤΗ 1», συνεργείο Μεδούρη - Μιχαλάκη.
  • 14 Οκτώβρη 2005 Στέφανος Καραμανλής, συνεργείο Κώστα Ψωματάκη - Γιάννη Καραγιάννη.
  • 16 Ιούλη 2007 Δημήτρης Φαμπιόλης, Βασίλης Ηρακλέους στο πλοίο «AILSA CRAIG», εργολάβος Παλαιούδης.
  • 24 Νοέμβρη 2007 ο 52χρονος καθαριστής Αντώνης Παπαθανασίου.
  • 24 Ιούλη 2008 8 νεκροί στο αεράδικο «FRIENDSHIPGAS», Ηλίας Ρουσσάκης 51 ετών, Παναγιώτης Πασπαράκης 44 ετών, Παύλος Νικολαΐδης 54 ετών, Κώστας Οικονομάκης 30 ετών, Φλωράν Αντιάσης 25 ετών, Ασούκ Χαμπτινάκ 32 ετών, Γιάννης Παπαϊωάννου 57 ετών, Ρομουάντο Γιόπια υποπλοίαρχος.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Αθηνά ΖΥΜΑΡΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ