ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Οξυνση της ταξικής αναμέτρησης

Το γεγονός είναι η 48ωρη απεργία, με τη σφραγίδα του ΠΑΜΕ.

Το καμίνι είναι οι χώροι δουλειάς εκεί όπου μέσα από τη σύγκρουση χτίζονται ταξικές συνειδήσεις.

Το βήμα μπροστά είναι το ισχυρό ΚΚΕ και η πάλη για τη λαϊκή εξουσία.

Αυτά τα δεδομένα δεν υπάρχουν - δεν αναφέρονται στον αστικό Τύπο. Και δεν υπάρχουν γιατί:

Το γεγονός είναι ΕΝΑ: Η ΑΠΕΡΓΙΑ!

Επί 48 ώρες δόθηκε πραγματική μάχη σε χιλιάδες χώρους δουλειάς.

Η μάχη αυτή κερδήθηκε από τις ταξικές δυνάμεις, προσθέτοντας μια σοβαρή παρακαταθήκη για την επόμενη μέρα της εργατικής τάξης.

Είναι μια ακόμα κατακτημένη βάση για τα επόμενα βήματα.

Ολα τ' άλλα είναι μέρος του σχεδιασμού της κυβέρνησης και της τάξης που υπηρετεί, της αστικής, για το τσάκισμα του λαϊκού κινήματος.

***

Σύμφωνα με την τηλεοπτική εκδοχή των μέσων της αστικής τάξης, η απεργία δεν ήταν θέμα άξιο προβολής. Μόνο συγκρούσεις αστυνομικών με διαδηλωτές που έπληξαν την τουριστική εικόνα της χώρας.

Το ΚΚΕ μίλησε ευθέως για διατεταγμένη υπηρεσία οργανωμένων ομάδων και των ΜΑΤ που στράφηκαν κατά της λαϊκής κινητοποίησης. Η όλη εξέλιξη επαυξάνει την εκτίμηση.

Η αστική τάξη και η κυβέρνησή της επένδυσαν χτες στο χτύπημα του λαϊκού κινήματος με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα. Επιχείρησαν να σβήσουν την επιτυχία της απεργίας, το γεγονός ότι η εργατική τάξη είπε περήφανο «όχι» στη σφαγή της και έβαλε βάσεις για τους επόμενους ταξικούς αγώνες. Η αστική τάξη θέλει να υπάρχει ένα τσακισμένο εργατικό κίνημα όταν και αν έρθουν μέρες νέας καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Η αστική τάξη επενδύει στο μέλλον. Θέλει να δώσει πρόσθετη νομιμοποίηση στη βία της. Και για να το κάνει έβαλε σε εφαρμογή συγκεκριμένο σχέδιο. Οχι μόνο για να αδειάσει την πλατεία, αλλά για να βγει αύριο να δηλώσει πως όπου πετάει μύγα θα πέφτει γκλομπ.

Η αστική τάξη επενδύει στο μέλλον και με την απόφαση της Βουλής. Γι' αυτό και το ενδιαφέρον των διεθνών μέσων ενημέρωσης που δεν ήρθαν να καλύψουν δύο ψηφοφορίες, όπως γράφει μια εφημερίδα, αλλά το σχεδιασμό αντιμετώπισης της εργατικής τάξης.

***

Η έγκριση του «Μεσοπρόθεσμου» έχει πλέον όνομα και επώνυμο. Οπως και η συνθήκη του Μάαστριχτ από την οποία ξεκίνησαν όλα.

Ο αστικός Τύπος σπέρνει ήδη νέες αυταπάτες για καλύτερες μέρες. Και ένα ειδικό τμήμα της αστικής τάξης βλέπει ήδη καλύτερες μέρες στη σφαγή των εργατών. Ενα άλλο τμήμα, με πρόσχημα τους «μπαχαλάκηδες», μιλάει ευθέως πια για την πρόσθετη ανάγκη «νόμου και τάξης». Είναι αυτοί που καιρό πριν έχουν προετοιμάσει το κλίμα.

Το επόμενο διάστημα αναδεικνύεται σε εξαιρετικά ενδιαφέρον. Η μάχη τάξης με τάξη θα γίνεται όλο και πιο ευθέως.

***

Ως εδώ ήτανε το κλάμα για τη «σωτηρία της πατρίδας».

Από σήμερα η κυβέρνηση επανέρχεται στο γνωστό επιθετικό στιλ με δεδομένο το νόμο.

Την ώρα που ψηφιζόταν το «μεσοπρόθεσμο», έκανε καθαρό στο λαό με άπειρη χρήση δακρυγόνων και ασφυξιογόνων με ποιον τρόπο έχει σκοπό να εφαρμόσει την πολιτική της.

Η αστική τάξη μπορεί πλέον να επικαλείται το νόμο της.

Για τον ίδιο λόγο, όμως, και οι εργάτες είναι υποχρεωμένοι να επιβάλουν τον δικό τους νόμο, το δίκιο τους.

***

Ασχετο: «Αλόγιστη χρήση δακρυγόνων»; Δηλαδή πώς είναι η «λελογισμένη»;

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΑΥΛΑΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑΡΞΗ

ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ: «Μπορεί η μικρή Ελλάδα, της οποίας το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν αντιπροσωπεύει ένα ελάχιστο ποσοστό του ΑΕΠ της ευρωζώνης, να προκαλεί "συναγερμό" στην Ευρώπη και παγκόσμιο ενδιαφέρον; Να που μπορεί, αν κρίνουμε από το μπαράζ των δηλώσεων των Ευρωπαίων αξιωματούχων και τη συρροή πολλών ξένων δημοσιογράφων, για να καλύψουν δύο ψηφοφορίες στην ελληνική Βουλή!» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΜΕ ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΕΠΩΝΥΜΟ: «Οι λεονταρισμοί των προηγούμενων ημερών και η αποδόμηση του Μεσοπρόθεσμου ως κοινωνικά άδικου και καταστροφικού από σημαντικό αριθμό βουλευτών μετατρέπονται με χαρακτηριστική ευκολία από τα ίδια στελέχη σε παροχή θετικής ψήφου κατά τη σημερινή, κρίσιμη για τη χώρα ψηφοφορία που θα οδηγήσει στην επιβολή ενός προγράμματος μέτρων τα οποία καταδικάζουν την κοινωνία στη φτώχεια και την οικονομία στην ύφεση. Είναι βέβαιο ότι η εφαρμογή του νέου προγράμματος ακραίας λιτότητας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την ελληνική οικονομία στην ολοκληρωτική καταστροφή» (από το κύριο άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΝΕΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ: «Γνωρίζουν το διακύβευμα της ψήφου τους (...) Το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα υπηρετεί τον ίδιο στόχο με το Μνημόνιο που ενέκριναν πέρυσι οι ίδιοι (...) Μόλις κλείσουν οι δύο ψηφοφορίες, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο βαριάς ευθύνης για την κυβέρνηση (...) Το κεφάλαιο της εφαρμογής (...) Εάν σε αυτά τα μέτωπα υπάρξουν αποτελέσματα, το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα θα πιάσει τόπο. Δεν θα χρειαστούν νέες θυσίες και θα ανοίξει ο δρόμος για καλύτερες ημέρες. Αν υπάρξει αποτυχία, τότε δεν θα απομένει άλλη διέξοδος από αυτή που προβλέπουν οι κανόνες της δημοκρατίας» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

ΚΥΝΙΣΜΟΣ: «Επειδή λίγη αισιοδοξία ποτέ δεν έβλαψε, καλό θα είναι να βλέπουμε αυτές τις ώρες πως όσο δύσκολη κι αν είναι η κατάσταση, στην οποία βρισκόμαστε, σίγουρα είναι καλύτερη από εκείνη, στην οποία βρισκόμασταν πέρυσι τον Μάιο. Για έναν απλό λόγο: Σε αυτό το διάστημα είναι πολλά εκείνα που έχουν καταλάβει οι εταίροι μας, είναι σημαντικές οι αποφάσεις που έχουν πάρει και ήδη αναγνωρίζουν ότι πρέπει να βοηθήσουν ουσιαστικά για να ξεκινήσει η ανάπτυξη στη χώρα μας. Εκείνο που μας ζητούν είναι να αποδειχθούμε αποτελεσματικότεροι και ανθεκτικότεροι. Αυτό είναι και το ουσιαστικό διακύβευμα των δύο κρίσιμων ψηφοφοριών» (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Μεγάλη επιτυχία της απεργίας και των συγκεντρώσεων του ΠΑΜΕ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Ψηφοφορία με δάκρυα λαού

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Κόλαση πάλι η Αθήνα!...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: Η αστυνομία στην υπηρεσία του παρακράτους των κουκουλοφόρων

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Το παρακράτος χτύπησε ξανά

Η ΑΥΓΗ: Ψηφίζει ο λαός στο Σύνταγμα

ΕΘΝΟΣ: Διλήμματα τρόμου βάζουν οι Βρυξέλλες

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Καταγγέλλουν το Μεσοπρόθεσμο αλλά ψηφίζουν

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Τελεσίγραφα και υποσχέσεις Ε.Ε.

ΤΑ ΝΕΑ: Ψήφος εκτάκτου ανάγκης

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Πυρετός στις τράπεζες

ΑΥΡΙΑΝΗ: Η Ελλάδα πωλείται σε τιμή ευκαιρίας

Το γεγονός...

«Η συμβολή του ΠΑΜΕ στην επιτυχία της απεργίας αποτυπώνεται στους χιλιάδες τόπους δουλειάς που περιφρουρήθηκαν πανελλαδικά από τις ταξικές δυνάμεις, στις μαζικές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα, στη σύγκρουση με το εφοπλιστικό κεφάλαιο στο λιμάνι του Πειραιά, όπου οι ναυτεργάτες και τα ταξικά τους σωματεία κράτησαν και κρατούν δεμένα τα πλοία.

...το καμίνι...

Ο πόλεμος στον πόλεμο της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της θέλει στρατηγική και σχέδιο. Απαιτεί συνέπεια και επιμονή, αντοχή και αποφασιστικότητα. Προπάντων, απαιτεί προσανατολισμό στην οργάνωση της εργατικής τάξης στους τόπους δουλειάς. Εκεί όπου με τον πιο ωμό τρόπο εκφράζεται η αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία. Εκεί όπου αποτυπώνονται οι συνέπειες από τους νόμους που ψηφίζουν τα κόμματα της πλουτοκρατίας, για να βαθύνουν την εργασιακή εκμετάλλευση, να αυξήσουν την κερδοφορία των αφεντικών. Μέσα σ' αυτό το ταξικό καμίνι, σ' αυτήν τη σύγκρουση, χτίζονται πρωτοπόρες εργατικές συνειδήσεις. Μπήγονται βαθιά οι βάσεις για την ανάπτυξη ενός κινήματος, ικανού να αποσπάσει κατακτήσεις στο σήμερα, να ορθώσει εμπόδια στην πολιτική του κεφαλαίου, να σαρώσει στο πέρασμά του την αστική εξουσία, σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα.

...το βήμα μπροστά

Στο χέρι του λαού είναι να κάνει το βήμα μπροστά. Ριζικές αλλαγές προς όφελός του δεν πρόκειται να υπάρξουν χωρίς ισχυρό ΚΚΕ και ταξικό κίνημα ριζωμένο στους τόπους δουλειάς. Χωρίς λαϊκή συμμαχία και παλλαϊκούς αγώνες, που στο επίκεντρό τους θα έχουν το ώριμο αίτημα για αλλαγή τάξης στην εξουσία»

(από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).