ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 31 Γενάρη 1998
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ

Aν, αυτές τις μέρες, "πετάξει" κανείς πάνω από το θεσσαλικό κάμπο, το θέαμα που θ' αντικρίσει θα είναι, πράγματι, εντυπωσιακό: Στις πλατείες των χωριών είναι συγκεντρωμένα χιλιάδες τρακτέρ, έτοιμα να ξεκινήσουν, στις 2 του Φλεβάρη, για τις Εθνικές οδούς. Αν κατέβει και συζητήσει με τους ξωμάχους, παντού κι απ' όλους θ' ακούσει τα ίδια λόγια: Αγωνιζόμαστε για να μείνουμε στα χωριά μας και να καλλιεργούμε τη γη μας.

Για μια χρονιά ακόμα, οι αγρότες της πατρίδας μας δίνουν τη μάχη για ν' αποφύγουν το ξεκλήρισμά τους, για την παραμονή τους στο αγροτικό επάγγελμα, για την επιβίωσή τους. Κι έχει γίνει συνείδηση πως η επιβίωση θα επιτευχθεί μόνο με τον ενωτικό, αποφασιστικό, οργανωμένο και συντονισμένο αγώνα για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης. Η συνειδητοποίηση αυτής της αναγκαιότητας αφορά σε όλο τον αγροτικό κόσμο, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων και κομματικών προτιμήσεων. Ολοι αντιλαμβάνονται ότι το αγροτικό πρόβλημα είναι πολιτικό και η λύση του δεν μπορεί να είναι παρά πολιτική και να προέλθει μέσα από την πάλη της αγροτιάς. Γι' αυτό και οι αγρότες συμμετέχουν μαζικά και δυναμικά στις κινητοποιήσεις, ξεπερνώντας πολιτικές δεσμεύσεις και μην υπολογίζοντας τα εμπόδια, που θέτει η κυβέρνηση με απειλές για ενεργοποίηση του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού και τη χρησιμοποίηση της δικαστικής ρομφαίας.

***

Oι αγρότες βιώνουν ένα δυσβάστακτο παρόν κι απειλούνται άμεσα μ' ένα καταστροφικό μέλλον.

Η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις, ευθύνεται για τα πολλά και οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει η αγροτιά και η αγροτική οικονομία. Μια πολιτική που όλα αυτά τα χρόνια - μέσω της ΚΑΠ, της ΓΚΑΤΤ και πολλών κυβερνητικών μέτρων - μειώνει δραστικά το αγροτικό εισόδημα. Ολες οι δυναμικές καλλιέργειες - βαμβάκι, καπνός, σιτηρά, δημητριακά, τεύτλα, ελιές, λάδι, οπωροκηπευτικά, αμπελοοινικά, βιομηχανική ντομάτα κ.ά. - και η κτηνοτροφία, υπέστησαν συντριπτικά πλήγματα, λόγω των περιορισμών στην παραγωγή και τη μείωση των τιμών των προϊόντων που επιβάλλει η ΕΕ. Ταυτόχρονα, το κόστος παραγωγής αυξάνει με τις συνεχείς ανατιμήσεις στα γεωργικά μέσα και εφόδια (σπόροι, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, αγροτικό ρεύμα, άρδευση, καλλιεργητικά, μεταφορικά κ.ά.), προς όφελος των μεγαλοβιομηχάνων και των μεγαλεμπόρων, που λυμαίνονται την αγροτική οικονομία και ανεβάζουν το γενικότερο κόστος ζωής, πουλώντας πανάκριβα τα προϊόντα τους στους Ελληνες καταναλωτές.

Επιπλέον, η τοκογλυφία της ΑΤΕ "πνίγει" στα χρέη τους παραγωγούς και τα νέα "χαράτσια", που επιβάλλει η κυβέρνηση μέσω του Ταμείου Κύριας Ασφάλισης, του ΕΛΓΑ κ.ά., "στραγγίζουν" οικονομικά τους αγρότες.

***

Aυτό το παρόν προκαλεί την οργή και αγανάκτηση του αγροτικού κόσμου που βλέπει να δουλεύει, να ξοδεύει, χωρίς να κερδίζει και κάποιους άλλους να θησαυρίζουν από τον ιδρώτα του. Εκτός, όμως, του μίζερου και δυσβάστακτου παρόντος, ο αγρότης έχει αντιληφθεί πως το μέλλον προοιωνίζεται ακόμα χειρότερο. Και δε χρειάζεται να διαθέτει μαντικές ικανότητες γι' αυτό. Η κυβέρνηση, διά στόματος πρωθυπουργού καιυπουργού Γεωργίας, δηλώνει ανοιχτά, προκλητικά, κυνικά και ανενδοίαστα ότι η πολιτική της - κινούμενη απαρέγκλιτα στις κατευθύνσεις της ΕΕ - προωθεί το βίαιο ξεκλήρισμα της αγροτιάς. "Στην "Ατζέντα 2000" δε χωράνε οι μικρομεσαίοι αγρότες της Ελλάδας", είπε ο Στ. Τζουμάκας στη Λάρισα και "ο σώζων εαυτόν σωθήτω". Με άλλα λόγια πάνω από 350.000 χιλιάδες αγροτικές οικογένειες, σε πρώτη φάση, θα εκριζωθούν απ' το αγροτικό επάγγελμα, για να αλωνίζουν οι μεγάλες καπιταλιστικές, αγροτικές εκμεταλλεύσεις.

Και πού θα πάνε; Κανείς αρμόδιος δεν απαντά σ' αυτό το εύλογο και αγωνιώδες ερώτημα των ξωμάχων της ελληνικής υπαίθρου, που έχουν συνδέσει τη ζωή τους με τη γη. Η μάλλον απαντούν, με την ένοχη σιωπή τους, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι όλοι οι ξεριζωμένοι προορίζονται είτε να πυκνώσουν τις στρατιές ανέργων των πόλεων και τα καραβάνια των μεταναστών προς την ξενιτιά, ή απλώς να "πεταχτούν" στον "Καιάδα του εκσυγχρονισμού", σαν "φύρα" και σκουπίδια της "Ατζέντας 2000", της "παγκοσμιοποίησης" της οικονομίας, της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Δεν απαντούν, όμως, οι κυβερνώντες και σε άλλα, πιο αγωνιώδη και γενικότερα ερωτήματα του αγροτικού κόσμου. Πού οδηγείται η Ελλάδα με τη συρρίκνωση της παραγωγικής της βάσης και την ερήμωση της υπαίθρου; Ποιος και πώς θα εξασφαλίσει το ψωμί του λαού μας και θα στηρίξει την εθνική οικονομία; Μπορεί μια χώρα χωρίς αγροτική και βιομηχανική παραγωγή - μόνο με τον τουρισμό και τις υπηρεσίες που προβλέπει γι' αυτήν ο καταμερισμός εργασίας της ΕΕ - να επιβιώσει και να αναπτυχθεί, ιδιαίτερα με περιορισμένη εθνική ανεξαρτησία και αντιμετωπίζοντας έξωθεν απειλές, όπως η Ελλάδα;

***

Στην αγωνία του αγροτικού κόσμου και ολόκληρου του ελληνικού λαού για το παρόν και το μέλλον της πατρίδας μας, οι κυβερνώντες εμφανίζονται πως "αγρόν ηγόραζον". Εχουν επιλέξει την πολιτική της υποταγής στ' αφεντικά της ΕΕ και της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, το οποίο τους έφερε και τους συντηρεί στην κυβερνητική εξουσία και "γαία πυρί μειχθήτω". Ομως ο ελληνικός λαός δεν είναι διατεθειμένος ν' αποδέχεται αυτή την πολιτική. Ο αγώνας της αγροτιάς αποτελεί ισχυρό βάθρο αντίστασης και αφετηρία αντεπίθεσης για την ανατροπή της. Σ' αυτόν τον αγώνα συμπαρατάσσονται οι άλλοι εργαζόμενοι της πόλης και του χωριού, οι ΕΒΕ, οι επιστήμονες, οι άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών, οι νέοι, οι συνταξιούχοι. Με προοπτική τη δημιουργία του Κοινού, Λαϊκού, Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού, Δημοκρατικού, Μετώπου, που θα ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του λαού μας με το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο και τους πολιτικούς υπηρέτες του και θ' ανοίξει το δρόμο για μια άλλη Ελλάδα της ανεξαρτησίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της κοινωνικής προόδου.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

"Στην "Ατζέντα 2000" δε χωράνε οι μικρομεσαίοι αγρότες της Ελλάδας", είπε ο Στ. Τζουμάκας στη Λάρισα και "ο σώζων εαυτόν σωθήτω". Με άλλα λόγια πάνω από 350.000 χιλιάδες αγροτικές οικογένειες, σε πρώτη φάση, θα εκριζωθούν απ' το αγροτικό επάγγελμα, για να αλωνίζουν οι μεγάλες καπιταλιστικές, αγροτικές εκμεταλλεύσεις


ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΜΕΤΑΞΑ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΜΑΘΗΤΩΝ ΒΟΛΟΥ
Οι 17άρηδες αγωνίζονται

- Για πρώτη φορά οι εκπρόσωποι των νεοσύστατων συντονιστικών των μαθητών από πολλές περιοχές της Ελλάδας θα συναντηθούν στην Αθήνα. Εσείς, τι προσδοκάτε από αυτή την πανελλαδική συνάντηση;

- Η οργάνωση, ο συντονισμός και η συσπείρωση των μαθητών, ήταν το πρώτο και κύριο μέλημά μας σε τοπικό επίπεδο και γι' αυτό τον λόγο δημιουργήσαμε το τοπικό συντονιστικό των μαθητών. Τα αποτελέσματα φάνηκαν και στη μεγάλη μαθητική κινητοποίηση στη Νομαρχία που συγκεντρώθηκαν 3.000 περίπου μαθητές. Εμείς δε θέλουμε η οργάνωση των μαθητών να σταματήσει εδώ αλλά να συνεχιστεί και σε πανελλήνιο επίπεδο. Οι φετινές μαζικές, δυναμικές και πολύμορφες κινητοποιήσεις των μαθητών σε όλη τη χώρα, είναι ο λόγος της οργάνωσής μας. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι θα σταματήσουμε εδώ. Ενα τέτοιο όργανο, όπως το πανελλήνιο συντονιστικό των μαθητών, δημιουργημένο με δημοκρατικές διαδικασίες αφού συμμετέχουν μέλη 15μελών μαθητικών συμβουλίων σχολείων από όλη την Ελλάδα, θα πρέπει να το απασχολήσουν και άλλα θέματα εκτός από την κατάργηση του αντιεκπαιδευτικού νόμου. Ετσι, η οργάνωσή μας και ο συντονισμός των βημάτων μας, να διευρυνθεί και σε άλλα θέματα όπως πολιτισμός, ναρκωτικά, ανεργία. Θέματα που απασχολούν τη νεολαία καθημερινά. Με αυτόν τον τρόπο ενισχύουμε τα 15μελή μαθητικά συμβούλιά μας, κόντρα στην υποβάθμισή τους μέσα από "θεσμούς" όπως η Βουλή των εφήβων, τα μαθητικά συμπόσια.

- Ποια είναι η σημασία να συζητήσουν οι μαθητές του Βόλου που το τελευταίο διάστημα βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, με τους συμμαθητές τους από όλη την Ελλάδα;

- Ο νέος νόμος θίγει τους μαθητές όλης της Ελλάδας το ίδιο. Γι' αυτό και οι αποσπασματικές, ετεροχρονισμένες προσπάθειες σε κάθε περιοχή, δε θα οδηγήσουν και σε υλοποίηση των αιτημάτων μας. Είναι αναγκαίο να συζητήσουμε όλοι μαζί, να ανταλλάξουμε τις εμπειρίες από τις κατά τόπους κινητοποιήσεις μας και να επιλέξουμε τις κατάλληλες μορφές αγώνα αυτή την περίοδο, τις οποίες θα ακολουθήσουμε όλοι οι μαθητές πανελλαδικά. Οπως για παράδειγμα ένα πανελλήνιο συλλαλητήριο και όχι μόνο. Να φέρουμε στη συνέχεια κοντά μας και άλλους φορείς της εκπαίδευσης, εργατικά σωματεία, γιατί η παιδεία μάς αφορά όλους και να δημιουργήσουμε όλοι μαζί ένα μέτωπο παιδείας.

- Με τι μορφές πάλης θα συνεχίσουν τον αγώνα τους οι μαθητές του Βόλου, από δω και πέρα;

- Η σημερινή γενιά των 17άρηδων και 18άρηδων αγωνίζεται. Η κυβέρνηση έχει περάσει έναν αντιεκπαιδευτικό νόμο και οι μαθητές δε μένουν απαθείς. Αυτό φέρνει ελπίδες. Το σίγουρο είναι ότι ο αγώνας θα συνεχιστεί. Από κει και πέρα για τις μορφές πάλης, που θα ακολουθήσουμε, θα περιμένουμε τη συνάντηση των συντονιστικών όπου και θα αποφασίσουμε όλοι μαζί για την περαιτέρω δράση μας. Οι μαθητές του Βόλου είναι διατεθειμένοι και επιζητούν έναν πανελλήνιο συντονισμό. Παρ' όλα αυτά θα παραμείνουμε σε επιφυλακή, σε ετοιμότητα και σε τοπικό επίπεδο θα δίνουμε καθημερινά τις μάχες στα σχολεία.

Α. Γ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ