Πάρε απ' το σωρό δυο - τρία πράγματα απ' αυτά που είναι στην επικαιρότητα και που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σχετίζονται με τη ζωή σου. Ο,τι κι αν πάρεις είναι αποκαλυπτικό για τη βασική αντίθεση που καθορίζει το είναι σου κάθε μέρα, αποκαλυπτικό και για το πώς η ζωή σου δεν μπορεί να γίνεται καλύτερη με μερεμέτια, αλλά και για το ότι αφήνοντάς την στα χέρια αυτωνών που έχουν μόνο θεό τους το κέρδος θα γίνεται χειρότερη.

Δες: Βρέθηκε ένας νέος ιός γρίπης. Και λοιπόν; Εχει η επιστήμη όλα τα μέσα να τον αντιμετωπίσει. Αρκεί αυτό που λέγεται δημόσια υγεία να καθορίζεται από το δικαίωμα του λαού να ζει και όχι από το δικαίωμα του καπιταλιστή να κερδίζει ακόμη και στέλνοντας στο θάνατο ανθρώπους. Ετσι χειρίζεται και την επιστήμη που είναι στην υπηρεσία του κεφαλαίου και πουλάει φάρμακα, κερδίζοντας από τις αρρώστιες που δε θα έστελναν στο θάνατο ανθρώπους αν υπήρχε δημόσια υγεία για το λαό. Κι έτσι, αντί να αισθάνεσαι ασφαλής, γιατί οι επιστήμονες δουλεύουν για το καλό σου, παθαίνεις - εννοούμε τη λέξη - παθαίνεις μια επίθεση τρόμου που αναδεικνύει σε σωτήρα όχι την επιστήμη αλλά το φάρμακο της τάδε εταιρείας που, σε τελευταία ανάλυση, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει το νέο ιό, αλλά και μπορεί να συμβάλει στο να γίνει ανθεκτικός. Αύριο, η ίδια εταιρεία θα έρθει να σου πουλήσει το κατάλληλο φάρμακο, προς το παρόν πουλάει τα αποθέματα για τον προηγούμενο ιό. Τι θα κάνεις; Θα βάζεις μέσο για να σου βρουν το αντιγριπικό ή θα αξιώνεις με νύχια και με δόντια καθολική δημόσια δωρεάν υγεία, εδώ και τώρα για όλους;

Αλλο: Για να δώσει εξετάσεις το παιδί χρειάζεται το σύγγραμμα του τάδε καθηγητή και το πληρώνει χρυσό σε φωτοτυπίες. Την ίδια ώρα μια μηχανή - πρόσφατη τεχνολογική εφαρμογή - τυπώνει με μηδαμινό κόστος όποιο βιβλίο τραβάει η ψυχή σου. Η μηχανή, όμως, δεν είναι στη διάθεση του πανεπιστήμιου και το σύγγραμμα δεν είναι κοινωνική ιδιοκτησία. Τι θα κάνεις; Θα πάρεις κι άλλο δάνειο για να σπουδάσει το παιδί ή θα βάλεις πλώρη για να εξασφαλιστεί κι εδώ καθολική δημόσια δωρεάν Παιδεία;

Θες κι άλλο παράδειγμα; Κλάμα και χαμός γιατί δε θα 'ρθουνε τουρίστες. Την ίδια ώρα, εκατομμύρια εργατών δεν ονειρεύονται καν διακοπές εξαιτίας του κόστους. Οι διακοπές όμως είναι δικαίωμα. Τι θα κάνεις; Θα κλαις μαζί με τον ξενοδόχο που δε θα 'ρθουν τουρίστες ή θα ζητάς να ικανοποιηθεί το δικαίωμά σου;

Απλά πράγματα είναι όλα αυτά. Πρέπει μόνο κάθε φορά μ' ό,τι ακούς, για ό,τι ακούς, να το παίρνεις αλλιώς. Βάζοντας τ' άλογο μπροστά απ' το κάρο.

Γιατί, τώρα, αυτός ο πρόλογος;

Γιατί το δούλεμα πάει σύννεφο. Δες: Τόσος ντόρος καιρό τώρα για τα σκάνδαλα και τη δημοκρατία που έπρεπε να δώσει λύση «κατά συνείδηση» κι όταν η παράσταση έριξε αυλαία, άρχισε νέο κυνήγι πια γι' αυτούς που ψήφισαν «κατά συνείδηση». 'Η μήπως επειδή δεν ψήφισαν κατά πώς συνέφερε τα αστικά κόμματα; Τι σόι δημοκρατία είναι αυτή; Γνωρίζουν ότι δεν είναι. Οπως γνωρίζουν ότι σκάνδαλο είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Και θέλουν πάση θυσία εσύ να συνεχίσεις να ζεις εντός αυτού του συστήματος. «Φαντασιωνόμενος» ότι είσαι και αντιεξουσιαστής.

Δες την «αντιεξουσιαστική» εκδοχή του αστικού Τύπου: Επί της ουσίας, καλεί σε «αντισυστημική» δράση για να λυθούν προβλήματα όπως η παραγωγικότητα, οι κρατικές δαπάνες και η διαφάνεια. Ανάλυσε τους τρεις όρους και θα βρεις τον περίφημο δημοκρατικό καπιταλισμό. Δηλαδή, τους εργάτες να τρέχουν σαν παλαβοί με αυξανόμενο διαρκώς τον βαθμό εκμετάλλευσής τους (αυτό είναι παραγωγικότητα στον καπιταλισμό), τις κοινωνικές παροχές να κόβονται (αυτό είναι το νοικοκύρεμα των κρατικών δαπανών) και έναν δικαστή να παριστάνει το καθαρό χέρι που εξασφαλίζει ότι οι λοβιτούρες γίνονται με διαφάνεια.

Πιο ωμοί άλλοι, κεντροαριστεροί, εγκαλούν την κυβέρνηση - που μέχρι χτες έλεγαν ότι πρέπει να πέσει - γιατί δεν κάνει τη δουλειά της, γιατί, δηλαδή, με δικά τους λόγια δεν προχωρά σε ρήξεις, γιατί δεν επιβάλλει νέα σκληρότερη λιτότητα.

Δύσκολοι καιροί, μα η αλήθεια μία. Σε κάθε καιρό, η εξουσία του κεφαλαίου βρίσκει τρόπο να κάθεται στο σβέρκο. Μα και σε κάθε εποχή οι εργάτες βρίσκουν τρόπο να σηκώνουνε κεφάλι.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΕΥΡΩΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ μάχης, ελπίδας στην προοπτική του λαού

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Σε ύφεση μετά από 16 χρόνια

ΤΟ ΒΗΜΑ: «Μειώστε τους μισθούς σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα»

ΤΑ ΝΕΑ: Πλειοψήφησε η παραπομπή

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Πλειοψηφία «Ναι» Αποτέλεσμα «Οχι»

ΕΘΝΟΣ: ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ για Παυλίδη, κυβέρνηση

Η ΑΥΓΗ: Κυβέρνηση σκάνδαλο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ιδού η Ρόδος για τον Παυλίδη

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΕ ΠΑΛΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Πτώση του ΑΕΠ των «27» κατά 4%

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΔΕΝ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΤΑΙ Ο ΠΑΥΛΙΔΗΣ

Η ΧΩΡΑ: Μη παραπομπή με πέντε λευκά

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Και τώρα η Ζίμενς

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΛΕΥΚΟΣ με λευκά και «παρών»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΨΗΦΟΣ - ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Ο ΛΟΓΟΣ: ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ για την Ελληνική Οικονομία

«Ηταν λογικό πως κάποια στιγμή θα μειωνόταν η διαφορά της κυβέρνησης από την αξιωματική αντιπολίτευση, αφού δεν συμβαίνουν κάθε μέρα αποδράσεις με ελικόπτερα από τον Κορυδαλλό, ούτε βγαίνουν καθημερινά οι κουκουλοφόροι στους δρόμους για να τους κοιτάζει η Αστυνομία και να φουντώνει η οργή της κοινής γνώμης (...). Από την άλλη πλευρά, η αξιωματική αντιπολίτευση αποδεικνύει και πάλι πως δεν μπορεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, και αυτό βοηθά την κυβέρνηση να ανακάμψει ευκολότερα. Από τις αρχές του χρόνου, το ΠαΣοΚ δεν κάνει τίποτε άλλο από το να αναμασά παλιά σκάνδαλα για τα οποία η κυβέρνηση έχει ήδη πληρώσει το τίμημα και έχει ήδη τιμωρηθεί (...). Επί τέσσερις μήνες, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν κατέθεσε ούτε μία εναλλακτική πρόταση για τη διέξοδο από την οικονομική κρίση (πλην αυτής της φοβερής για συγκράτηση των επιτοκίων με νόμο), επαναλαμβάνοντας απλώς ότι η κυβέρνηση τα έκανε θάλασσα στην οικονομία. Και έδινε στους πολίτες να καταλάβουν πως και το ίδιο να κυβερνούσε, το ίδιο θάλασσα θα τα είχε κάνει αφού δεν έχει άλλη πολιτική. Μόνο που ο κοσμάκης έχει αποδείξει ότι δεν είναι χαζός (...). Το φθινόπωρο, τα στελέχη της ΝΔ έλεγαν ότι ο Καραμανλής ανασταίνει και νεκρούς, βλέποντας το ΠαΣοΚ να τους παίρνει κεφάλι. Τώρα ήρθε η σειρά του ΠαΣοΚ να αναστήσει τη ΝΔ με τις επιλογές του» (Ο Β. Χιώτης στο ΒΗΜΑ).

«Επειδή τους αγώνες δεν τους βλέπουμε μόνο αλλά και τους ακούμε, ευτυχώς που τα ελληνικά τα καταλαβαίνουν λίγοι στην Ευρώπη. Αν τα καταλάβαιναν πολλοί θα συμπέραιναν από τα συνθήματα ότι είμαστε ένα έθνος σεξουαλικά στερημένο - ή υστερικό» (ο Π. Μπουκάλας στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).