- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Αρπάζουν την ευκαιρία, για να δώσουν ώθηση στα αντεργατικά τους σχέδια για παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, πατώντας πάνω στον εφιάλτη της ανεργίας και τη μόνιμη αβεβαιότητα των εργαζομένων...
Με τη γλώσσα των αριθμών (Από τα «Νέα») |
Αρχισαν πάλι το παραμύθι του «άκαμπτου νομοθετικού πλαισίου» των εργασιακών σχέσεων, τα «αντικίνητρα», όσον αφορά στην προσέλκυση των ξένων κεφαλαίων, κ.ο.κ. Ουδέν αναληθέστερον. Η βιομηχανική πολιτική των μέχρι τώρα κυβερνήσεων το πρώτο που φρόντιζε -είτε το ήθελε είτε όχι- ήταν πώς θα διευκολύνει τη διείσδυση του πολυεθνικού (κατά άλλους διεθνικού) κεφαλαίου, να άρει τα όποια προστατευτικά μέτρα της εγχώριας παραγωγής και των εργαζομένων, να καταργήσει κάθε είδους περιορισμούς (περιβαλλοντικούς), να προσφέρει γενναιόδωρα κίνητρα, συνάπτοντας αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεις...
Εφτασαν στο σημείο να επιδοτούν, από τα λεφτά των εργαζομένων της χώρας μας, δηλαδή, το κεφάλαιο για να «επενδύει» στις... βαλκανικές χώρες. Η βιομηχανική πολιτική τους ήταν «παρούσα» και στο γκρέμισμα των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το πρόβλημα δεν είναι βέβαιο το υψηλό εργατικό κόστος, αλλά η τάση του κεφαλαίου για αδιάκοπη επέκτασή του, η οποία όμως έρχεται σε χτυπητή αντίθεση με την τάση για περιορισμό της καταναλωτικής δύναμης των λαϊκών μαζών. Η «παθητική» στάση όμως απέναντι στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση μόνο δεινά εγγυάται...
Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ
ΔΟΝΗΣΕΙΣ... «Δύο δονήσεις σημάδεψαν τη χθεσινή μέρα της ελληνικής οικονομίας. Η ιστορική καπνοβιομηχανία "Παπαστράτος" πούλησε τον "άσσο" της και πέρασε στον πλήρη έλεγχο της πολυεθνικής "Φίλιπ Μόρις". Το 82% πλέον της ελληνικής αγοράς τσιγάρων ελέγχεται από τους ξένους. Ο δεύτερος σεισμός ήρθε με το κλείσιμο και τη μετεγκατάσταση της PALCO στη Βουλγαρία. Ο λόγος: Μηνιαίος μισθός 1.000 ευρώ εδώ, 120 ευρώ στη Βουλγαρία. Προσπάθειες για αποτροπή 500 απολύσεων δεν έφεραν προς το παρόν αποτέλεσμα» (Από το βασικό θέμα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ).
ΠΟΡΕΙΑ ΦΥΓΗΣ... «Το κλείσιμο του εργοστασίου της Palco αποτελεί συνέχεια μιας πορείας φυγής ξένων, αλλά και εγχώριων επενδύσεων, οι οποίες μεταναστεύουν σε χώρες με φθηνότερα εργατικά χέρια. Από τα μέσα της δεκαετίας του '80 μέχρι και σήμερα, έκλεισαν ή έφυγαν από την Ελλάδα πάνω από 20 μεγάλες ελληνικές και ξένες βιομηχανίες, με αποτέλεσμα να χαθούν πολλές δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας. Την ίδια στιγμή, και ενώ οι νέες ξένες επενδύσεις που έρχονται στην Ελλάδα είναι λιγοστές, πάνω από 1.200 ελληνικές επιχειρήσεις παραγωγής ετοίμου ενδύματος δραστηριοποιούνται μόνο στη Βουλγαρία, προσφέροντας 40.000 θέσεις εργασίας σε πολίτες της γειτονικής μας χώρας» (Γ. Πουλερές - Φ. Φυντικάκης - ΝΕΑ).
ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ... «Οι μεγάλες ανατροπές, αλλά και οι κίνδυνοι για τους εργαζομένους στην ελληνική κλωστοϋφαντουργία και στο έτοιμο ένδυμα, θα έλθουν στην επιφάνεια στις αρχές του 2005 όταν θα απελευθερωθεί (χωρίς δασμούς) η εισαγωγή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων από τις φθηνές αγορές των εκτός Ε.Ε. τρίτων χωρών. "Για τις ελληνικές επιχειρήσεις του κλάδου αυτού, η φυγή από την Ελλάδα και η αναζήτηση φθηνότερων εργατικών χεριών θα γίνει ακόμη εντονότερη", εξηγεί ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πλεκτικής - Ετοίμου Ενδύματος Ελλάδος, κ. Νίκος Κουμλής (Στο ίδιο).
ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ... «Η εξαγορά της καπνοβιομηχανίας ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ από την PHILIP MORRIS και η μετεγκατάσταση του εργοστασίου κοπής-ραφής της PALCO (θυγατρικής της ελβετικής SCHIESSER) σε φθηνότερες αγορές αποτελούν επιχειρηματικές κινήσεις προσαρμογής στα νέα δεδομένα του αμείλικτου διεθνούς ανταγωνισμού και κατ' αρχήν εκτιμώνται ως θετικές για τις ίδιες τις επιχειρήσεις, τη βιωσιμότητα και ανάπτυξή τους. Συγχρόνως όμως μαρτυρούν και τα όρια της εγχώριας επιχειρηματικότητας (ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ) και ανταγωνιστικότητας (PALCO) και της καταφανούς αδυναμίας της οικονομικής πολιτικής να τις αναπτύξει» (Από το άρθρο της ΕΞΠΡΕΣ).
ΤΑ ΝΕΑ: ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΔΥΟ ΣΕΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: «ΙΣΧΥΡΟ ΧΑΡΤΙ»... με νέα αντεργατικά μέτρα απολύσεις - λιτότητα - ανεργία.
ΤΟ ΒΗΜΑ: ΟΙ ΣΚΕΛΕΤΟΙ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΠ' ΤΙΣ ΝΤΟΥΛΑΠΕΣ!
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: ΛΟΓΟΔΟΤΟΥΝ ΑΜΑΡΤΩΛΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ.
ΑΥΓΗ: ΤΑ ΔΥΟ ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΑ ΑΝΤΙΠΑΛΑ ΜΠΛΟΚ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΜΑΚΑΡΙΤΗΣ...
ΑΥΡΙΑΝΗ: ΑΙΣΧΟΣ - ΤΩΡΑ ΞΥΠΝΗΣΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΔΟΕ.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ - Για τη λεηλασία στο Χρηματιστήριο.
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ: ΑΔΙΑΦΘΟΡΟΙ ΣΕ ΕΦΟΡΙΕΣ - ΤΕΛΩΝΕΙΑ.
ΕΣΤΙΑ: ΤΙ ΟΡΙΖΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ «ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ».
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: ΤΑ «ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΒΑΛΤΟΥ» ΤΩΝ ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ ΘΑ... ΛΥΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΛΤΙΚΗ!
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΜΙΣΘΟΙ - ΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ ΜΕ ΤΙΣ (ΠΕΝΙΧΡΕΣ) ΑΥΞΗΣΕΙΣ.
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Ρίζου): ΟΙ ΝΕΟΙ ΜΙΣΘΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ.
ΧΩΡΑ: ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΝΕ ΜΙΣΘΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ.
ΒΡΑΔΥΝΗ: ΤΟ ΝΕΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ.
ΕΘΝΟΣ: ΑΠΟ ΤΙ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΝ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΕΙ-ΤΕΙ.
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Μήτση): 2.620 ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΣΕ ΕΛΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ.
Μη αντιστρέψιμη... «Αν και τα δύο αυτά γεγονότα, δηλαδή το κλείσιμο ενός εργοστασίου κοπής και ραφής ενδυμάτων δηλαδή μίας μονάδας εντάσεως εργασίας, και η εξαγορά μίας λαμπρής, μεγάλης και χαρακτηριστικά ελληνικής επιχείρησης παραγωγής τσιγάρων, είναι προφανώς αποτελέσματα διαφορετικής υφής επιχειρηματικών αποφάσεων, σηματοδοτούν όμως μία ενιαία και τεράστιας σημασίας καινούρια προοπτική της ελληνικής οικονομίας, την παγκοσμιοποίηση. Μπορεί να διαφωνεί ή και συμφωνεί κανείς με την παγκοσμιοποίηση, να του αρέσει ή όχι. Ωστόσο αποτελεί μια παγκόσμια οικονομική και πολιτική διαδικασία, που κανείς δεν μπορεί να αντιστρέψει ή να αρνηθεί την ύπαρξή της (Από το βασικό θέμα της «ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗΣ»).
Μέλλον με συγχωνεύσεις... «Συμφωνίες όπως αυτές της Delhaize με τη Βασιλόπουλος, της Unilever με την Ελαΐς, της Barilla με τη Μίσκο, της Nestle με τη Λουμίδης, της Lafarge με την Ηρακλής, της Μεταξάς με την UDV, της Aramco με την Motor Oil και της Philip Morris με την Παπαστράτος διαψεύδουν εκείνους που έβλεπαν το επιχειρηματικό γίγνεσθαι ανάξιο να συγκριθεί με τους ευρωπαϊκούς γίγαντες και γεμίζουν αισιοδοξία για το μέλλον των εγχώριων επιχειρήσεων» (Από το άρθρο της «ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ»).
Ιρλανδία ή Βουλγαρία; «Το πρόβλημα δεν είναι ότι φεύγουν οι κλωστοϋφαντουργίες, αλλά ότι δεν έρχονται επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας. Το κρίμα της αποβιομηχάνισης συνοψίζεται στην ιστορική φράση του πρωθυπουργού: "Εμείς δε θα γίνουμε Ιρλανδία". Διότι, αν δε γίνουμε Ιρλανδία, τότε πρέπει να γίνουμε Βουλγαρία. Να έχουμε μειωμένο κόστος παραγωγής κατά 75% (ή και περισσότερο)...» (Από το άρθρο της «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗΣ»).
Ανεργία ή μερική απασχόληση; «Πρέπει να κλείσουν κι άλλες μονάδες για να πειστούν οι συνδικαλιστές να βάλουν λίγο νερό στο κρασί τους και να αποδεχτούν ότι από την ανεργία είναι χίλιες φορές προτιμότερη η μερική απασχόληση» (Από το άρθρο του «ΚΕΡΔΟΥΣ»).
