Τα αποτελέσματα των εκλογών για τα κοινοβούλια στα τρία κρατίδια της Γερμανίας την περασμένη Κυριακή κατέγραψαν μια τάση που διαμορφωνόταν εδώ και καιρό, με σημαντική ενίσχυση του κόμματος της λεγόμενης Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD). Πρόκειται για ένα νεοφιλελεύθερο και ξενοφοβικό κόμμα με τρία χρόνια ζωής, το οποίο εκφράζει συγκεκριμένα τμήματα της γερμανικής αστικής τάξης που αντιτίθενται στην συμμετοχή της χώρας στην ζώνη του Ευρώ και επιδιώκουν διαφορετικές συμμαχίες, που θεωρούν ότι μπορούν να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη κερδοφορία στο κεφάλαιο. Το κόμμα αυτό, αξιοποιώντας και την κατάσταση που διαμορφώνεται στην ΕΕ σχετικά με τη διαχείριση των προσφύγων και μεταναστών, όπως και τις διχογνωμίες στα παραδοσιακά αστικά κόμματα, όπως οι Χριστιανοδημοκράτες (CDU), οι Χριστιανοκοινωνιστές (CSU) και οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD), κατάφερε να χειραγωγήσει σημαντικό αριθμό ψηφοφόρων και από τα λαϊκά στρώματα.

Στην Σαξονία-Ανχάλτ, στην ανατολική πλευρά, οι Χριστιανοδημοκράτες ήρθαν πρώτοι με 29,8% με απώλειες (-2,8%), η «Εναλλακτική» έφτασε το 24,2%, και ακολουθούν το ρεφορμιστικό κόμμα «Αριστερά» (Λίνκε) με 16,3%, οι Σοσιαλδημοκράτες με 10,6%, οι Πράσινοι με 5,2% και οι Φιλελεύθεροι (FDP) με 4,9%.

Στη Ρηνανία - Παλατινάτο, στη δυτική πλευρά, οι Σοσιαλδημοκράτες πήραν 36,2%, οι Χριστιανοδημοκράτες 31,8 % (-3,4%), η «Εναλλακτική» 12,6%, οι Φιλελεύθεροι 6,2%, οι Πράσινοι 5,3% και η Λίνκε 2,8%.

Στη Βάδη - Βιρτεμβέργη, επίσης στην δυτική πλευρά, οι Πράσινοι, που είχαν την τοπική κυβέρνηση, πήραν 30,3%, οι Χριαστιανοδημοκράτες 27,8%, η «Εναλλακτική» 15,1%, οι Σοσιαλδημοκράτες 12,7 (-10,4%), οι Φιλελεύθεροι 8,3% και η Λίνκε 2,9%.

Με βάση αυτά τα αποτελέσματα, τις επόμενες μέρες αναμένεται να ξεκινήσουν τα παζάρια για τοπικές αστικές κυβερνήσεις συνεργασίας, ενώ έντονη είναι η κριτική που γίνεται στην καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ για την δήθεν «φιλομεταναστευτική» πολιτική της. Ο μικρότερος εταίρος στην τρικομματική κυβέρνηση, η CSU, μέσω του επικεφαλής της, Βαυαρού πρωθυπουργού Χορστ Ζέεχοφερ, σημείωσε την επομένη των εκλογών για τα αποτελέσματα: «Ο κύριος λόγος είναι η πολιτική για τους πρόσφυγες, δεν έχει νόημα να το κρύβουμε. Υπήρξαν τεκτονικές κινήσεις στο πολιτικό σκηνικό». Ο Ράινερ Χάσελχοφ, πρωθυπουργός του κρατιδίου Σαξονία-Ανχαλτ με την CDU, τόνισε χαρακτηριστικά: «Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι, όταν υπάρχει δίπλα μας μία νέα, ισχυρή πολιτική δύναμη». Πάντως ο γραμματέας της CDU, Πέτερ Τάουμπερ, επέμεινε ότι πρέπει να συνεχιστεί η ίδια πολιτική και σημείωσε πως «όλα τα υπόλοιπα κόμματα έχουν δηλώσει ότι χρειαζόμαστε ευρωπαϊκή λύση (στο Προσφυγικό) και αυτό εξακολουθεί να ισχύει».

Μια προκαταρκτική συμφωνία υπέγραψαν στις 11 Μάρτη, στην Αβάνα, η Κούβα και η Ευρωπαϊκή Ενωση γι' αυτό που ονομάζεται «εξομάλυνση των σχέσεών τους», που θα αποτελέσει την έναρξη της διευρυμένης συνεργασίας τους και θα καταργήσει τη λεγόμενη «κοινή θέση» που ισχύει από το 1996, η οποία αποτελεί μέρος του πολύμορφου αποκλεισμού, που και από την πλευρά των ΗΠΑ βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή.

Τη λεγόμενη συμφωνία πολιτικού διαλόγου (που πρέπει να επικυρωθεί και από τα αρμόδια όργανα Κούβας και ΕΕ) υπέγραψαν ο υπουργός Εξωτερικών της Κούβας, Μπρούνο Ροντρίγκες, και η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Φεντερίκα Μογκερίνι. Η τελευταία χαρακτήρισε την 11η Μάρτη «ιστορική μέρα για τις διμερείς σχέσεις μας», και αναφέρθηκε αναλυτικά στις δυνατότητες ανάπτυξης των εμπορικών και άλλων σχέσεων, ενώ υπενθύμισε τη διάθεση της ΕΕ να δώσει «βοήθεια» 50 εκατομμυρίων ευρώ στην Κούβα μέχρι το 2020 για τη βελτίωση των υποδομών και στον αγροτικό τομέα, στο βαθμό που προχωρά η λεγόμενη διαδικασία «της επικαιροποίησης του οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου». Οι κινήσεις αυτές αναδεικνύουν τη διάθεση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων να πάρουν θέση στη διαδικασία των επενδύσεων στο νησί, που σηματοδοτείται με τα νέα μέτρα που προωθούνται στις λεγόμενες ειδικές ζώνες ανάπτυξης, όπου δίνεται η δυνατότητα δραστηριοποίησης σε ξένα μονοπώλια. Η Μογκερίνι ακόμα ανέφερε ότι διεξάγεται εποικοδομητικός διάλογος και για το ζήτημα των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», χαιρέτισε την παράλληλη προσέγγιση με τις ΗΠΑ, όπως και το ρόλο της Κούβας στη διαμεσολάβηση για τις διαπραγματεύσεις μεταξύ της κυβέρνησης της Κολομβίας και του αντάρτικου κινήματος.

Από την πλευρά του ο Κουβανός ΥΠΕΞ, Μπ. Ροντρίγκες, αναφέρθηκε στη μακρά διαδικασία προσέγγισης που εντατικοποιήθηκε το 2008 και συνεχίζεται, όπως είπε, «με διαφορές που θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν», ωστόσο με τον κατάλληλο τρόπο «θα εξυπηρετηθούν αμοιβαία τα συμφέροντα και των δύο πλευρών». Σε σχέση με την κατάσταση στη Λατινική Αμερική, και ειδικά στη Βενεζουέλα, ο Κουβανός διπλωμάτης εξέφρασε την έντονη διαφωνία της κυβέρνησής του στη στάση των ΗΠΑ, που θεωρούν τη Βενεζουέλα και την κυβέρνηση του Προέδρου Ν. Μαδούρο «ασυνήθιστη απειλή» και δήλωσε τη σταθερή αλληλεγγύη της Κούβας. Ταυτόχρονα, υπογράμμισε τις δυνατότητες της διεύρυνσης της συνεργασίας Κούβας - ΕΕ, που είναι και τώρα «ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος».

Και από αυτή την εξέλιξη και την επικείμενη επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου, Μπαράκ Ομπάμα, την ερχόμενη Κυριακή στην Αβάνα δεν αλλάζει η βασική επιδίωξη των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και της ΕΕ, μέσα από τη διαδικασία «εξομάλυνσης»: Να καταφέρουν να χτυπήσουν τις κατακτήσεις που έφερε ο σοσιαλισμός στον κουβανικό λαό, ως αποτέλεσμα της πάλης του και της βοήθειας που βρήκε στο τότε σοσιαλιστικό στρατόπεδο, που του στάθηκε από την πρώτη στιγμή.

ΜΠΡΑΖΙΛΙΑ.--

Ενα νέο επεισόδιο στην κρίση του αστικού πολιτικού συστήματος στη Βραζίλια - όπου αναδεικνύονται σκάνδαλα διαφθοράς - αποτελεί η προτάση που συζητιέται στο κυβερνών διαχειριστικό Κόμμα των Εργατών (ΡΤ) για υπουργοποίηση του πρώην Προέδρου της χώρας (2003-2010), σοσιαλδημοκράτη Λουΐς Ινάσιο Λούλα Ντα Σίλβα. Η κίνηση αυτή, όπως σημειώνεται από διάφορους αναλυτές, αποσκοπεί στο να διευκολύνει τον πρώην Πρόεδρο, που εδώ και λίγο καιρό βρίσκεται σε διαδικασία έρευνας για κύκλωμα διαφθοράς με επίκεντρο την κρατική πετρελαϊκή εταιρεία «Petrobras», όπου εμπλέκονται και μέλη της οικογένειάς του και παλιότερα και η νυν Πρόεδρος Ντίλμα Ρούσεφ, που τον διαδέχτηκε στην ηγεσία του κόμματος και της κυβέρνησης.

Ο Λούλα, στην περίπτωση που υπουργοποιηθεί (πιο πιθανό θεωρείται ένα χαρτοφυλάκιο στην Γραμματεία της κυβέρνησης - κάτι σαν υπουργός Επικρατείας), θα μπορεί να αντιμετωπιστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο, και όχι από το τοπικό δικαστήριο, που είναι ιδιαίτερα εχθρικό απέναντί του. Η κατηγορία που αντιμετωπίζει στη λεγόμενη «Επιχείρηση Lava - Jato» είναι ότι «έλαβε χρήματα» από το κύκλωμα στην «Petrobras» που κάλυπτε, προκειμένου στην συνέχεια να ανακαινίσει ένα τριώροφο διαμέρισμα και μια εξοχική κατοικία στην Ατιμπάια, ενώ διερευνώνται επίσης καταβολές ποσών στον πρώην Πρόεδρο από επιχειρήσεις που εμπλέκονται στην έρευνα για διαφθορά, υπό τη μορφή δήθεν δωρεών και συνεδρίων.

Ολη αυτή η διαδικασία συνδυάζεται και με αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, όπως αυτές που διοργανώθηκαν την Κυριακή στο Σάο Πάολο και άλλες πόλεις, οι οποίες αξιοποιώντας τη σαπίλα που αναδύεται από την αστική διαχείριση και με τη σοσιαλδημοκρατική μορφή της, επί Λούλα - Ρουσέφ, εκφράζουν τις αντιπαραθέσεις μερίδων της αστικής τάξης στην προσπάθεια χειραγώγησης του λαού. Κύρια κατεύθυνση είναι να βλέπει το «δέντρο», τα γενικευμένα σκάνδαλα διαφθοράς, αλλά να χάνει το «δάσος», την αιτία τους, δηλαδή την εξουσία των καπιταλιστών, που φέρνει εκμετάλλευση και βαρβαρότητα στα λαϊκά στρώματα.