«Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης» για τις ανάγκες των μονοπωλίων. Τα χειρότερα έρχονται με τις «στρατηγικές εξόδου» της πλουτοκρατίας από την καπιταλιστική κρίση
Εργαλείο περάσματος αυτής της πολιτικής είναι το «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης» (ΠΣΑ), που επεξεργάστηκε η κυβέρνηση από κοινού με την ΕΕ και άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και οργανισμούς. Η χωρίς προηγούμενο βίαιη «δημοσιονομική προσαρμογή» απαιτεί νέες ανθρωποθυσίες και σαρωτικές «αναδιαρθρώσεις». Ερχεται να αποδιαρθρώσει κάθε πτυχή της ζωής για τα λαϊκά νοικοκυριά: Το πλέγμα της πολιτικής τους περιλαμβάνει μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, καρατόμηση ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων, όπως και δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, νέες τρανταχτές ανατιμήσεις φόρων σε βάρος του λαϊκού εισοδήματος, κ.ά.
Η εφαρμογή του «Προγράμματος Σταθερότητας», και μάλιστα με το χαρακτήρα του κατεπείγοντος, είναι κεφαλαιώδες, στρατηγικής σημασίας ζήτημα συνολικά για τις μερίδες της πλουτοκρατίας. Είναι ο αναγκαίος όρος προκειμένου να στηριχτεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων. Τα ευρωενωσιακά επιτελεία σχεδιάζουν τη Στρατηγική της ΕΕ-2020, που αποτελεί τη συνέχεια της Στρατηγικής της Λισαβόνας για την τρέχουσα δεκαετία. Οι ντόπιοι μεγαλοεπιχειρηματίες έχουν κάθε λόγο να επείγονται και αυτό γιατί έχουν κάθε λόγο να μπουν στο μοίρασμα του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου με όρους ισοτιμίας, αντίστοιχους με αυτούς που θα αποσπάσουν τα μονοπώλια των άλλων κρατών της Ευρωζώνης. Είναι φανερό ότι μέσα στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ αναφύεται και νέα σειρά αντιθέσεων, με στόχο τη διεκδίκηση μεριδίων και την απόσπαση περισσότερων κερδών. Και οι επιχειρηματικοί όμιλοι μπαίνουν κάτω από την ομπρέλα προστασίας του κάθε κράτους και της εκάστοτε κυβέρνησης. Λίγες μόνο μέρες μετά την επίσημη κατάθεση του ΠΣΑ στην Κομισιόν, το Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) - όργανο του ΣΕΒ - απέστειλε «ανοιχτή επιστολή» προς τον πρωθυπουργό, Γ. Παπανδρέου, όπου τονίζει: «Αμφιταλαντεύσεις και καθυστερήσεις στη λήψη αποφάσεων, ακόμη και αν αυτές οφείλονται σε διαδικασίες διαβούλευσης και επιθυμίας συγκερασμού πολλών απόψεων, διαδικασίες που είναι επιθυμητές και θεμιτές σε περιόδους ομαλότητας, μπορεί κάτω από τις συνθήκες εκτάκτου ανάγκης που έχει δημιουργήσει η οικονομική κρίση, να έχουν υπέρμετρο και μη αναστρέψιμο κόστος». Στην επιστολή σημειώνει επίσης τον αποφασιστικό «ρόλο της ηγεσίας» στη διαχείριση της κρίσης...
Το 3ετές «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης», δηλαδή η αντιλαϊκή καταιγίδα μέχρι και το τέλος του 2012, είναι μόνο ένα μέρος από τις «στρατηγικές εξόδου» της κεφαλαιοκρατίας από τη φάση της καπιταλιστικής κρίσης. Πριν καν στεγνώσει το μελάνι ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, διαμήνυε στα ευρωενωσιακά όργανα και στις μερίδες της κεφαλαιοκρατίας ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει στη λήψη και κάθε πρόσθετου μέτρου που θα κριθεί αναγκαίο. Οι εργάτες και τα άλλα λαϊκά στρώματα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι «στρατηγικές εξόδου» από την καπιταλιστική κρίση είναι πολύ χειρότερες και από την ίδια την καπιταλιστική κρίση. Τώρα είναι που έρχονται τα χειρότερα. «Εδώ και τώρα» οι καπιταλιστές εφαρμόζουν τα σαρωτικά μέτρα «μόνιμου και σταθερού χαρακτήρα». Τώρα έρχονται να πάρουν πίσω και μάλιστα στο πολλαπλάσιο ακόμη και τα βοηθήματα - εμπαιγμό, τα «επιδόματα» ελεημοσύνης στα απόλυτα θύματα της εφαρμοζόμενης πολιτικής.
Δρομολογείται εκτεταμένο πρόγραμμα παραπέρα μετοχοποιήσεων δημόσιας περιουσίας. Προχωρούν και στην ίδρυση εταιρείας-«ομπρέλα» που θα στοιβάξει ποσοστά ή και ολόκληρες δημόσιες εταιρείες, η οποία στη συνέχεια θα πάρει το δρόμο για το χρηματιστήριο. Μετοχές μεγάλες εταιρειών ειδικού ενδιαφέροντος για τους επιχειρηματίες θα πάνε απευθείας στο χρηματιστήριο.
Η καπιταλιστική κρίση κάθε άλλο παρά εμποδίζει την κυβέρνηση να εκχωρήσει πακτωλό από κρατικό χρήμα και κάθε είδους διευκολύνσεις στις μερίδες του κεφαλαίου. Το ΠΣΑ προβλέπει παραπέρα βελτιώσεις του πλαισίου διοχέτευσης των κονδυλίων του ΕΣΠΑ, στο λεγόμενο αναπτυξιακό νόμο, «συμπράξεις» με ιδιωτικά κεφάλαια, ειδικά κρατικά ταμεία και άλλες απλόχερες ενισχύσεις. Στους μεγάλους ωφελημένους συγκαταλέγονται οι επιχειρηματικοί όμιλοι που ορέγονται ακόμη περισσότερα κέρδη και κρατικές επιδοτήσεις για την ανάπτυξη της «πράσινης οικονομίας».
Σε αυτό το πλαίσιο και στην αντίπερα όχθη της πολιτικής τους για τα λαϊκά στρώματα και ανάγκες καταγράφονται και τα παρακάτω:
ΕΣΠΑ : Μέσα στο Φλεβάρη έρχεται για ψήφιση στη Βουλή το νέο διαχειριστικό πλαίσιο. Στόχος για το 2010 είναι η διοχέτευση κεφαλαίων ύψους άνω των 10 δισ. ευρώ. Σχεδιάζουν ακόμη την «αναδιάρθρωση των προγραμμάτων», δηλαδή το ξαναμοίρασμα της πίτας, σε όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών της «πράσινης οικονομίας». Για τα επόμενα χρόνια και μόνο από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ αφήνουν παρακαταθήκη ακόμη 16 δισ. ευρώ.
«Επενδυτικός νόμος»: Μέσα στο α' εξάμηνο του 2010 έρχεται για ψήφιση και ο νέος λεγόμενος αναπτυξιακός νόμος, δηλαδή τα νέα κίνητρα μαζί με τις «βελτιώσεις». Ο νέος νόμος θα προβλέπει πρόσθετα ειδικά κίνητρα για την «πράσινη ανάπτυξη», σε τομείς όπως οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, η εκμετάλλευση υδάτινων πόρων, τεχνικές διαχείρισης απορριμμάτων, έργα «ανάπλασης» σε πόλεις, έρευνα - τεχνολογία, κ.ά., κλάδους δηλαδή που υπόσχονται νέα υπερκέρδη για τα μονοπώλια.
«Αναπτυξιακό Ταμείο»: Πρόκειται να λειτουργήσει μέσα στο 2010 για να αποτελέσει ένα ακόμη εργαλείο στήριξης και χρηματοδότησης των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στην «πράσινη οικονομία» και όχι μόνο μέσα στη χώρα αλλά και στην ευρύτερη ζωτική περιοχή και αγορές.
Συμπράξεις (ΣΔΙΤ): Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και μέσω του «Προγράμματος Σταθερότητας» δεσμεύεται να εφαρμόσει με εντατικότερους ρυθμούς το νόμο της ΝΔ και παραπέρα να τον «βελτιώσει». Πρόκειται για την εκχώρηση δημόσιων υποδομών και άλλων έργων στις μερίδες των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Είναι απόλυτα φανερό ότι χρήμα (κρατικό και ιδιωτικό) υπάρχει και μάλιστα σε υπεραφθονία. Η άβυσσος που χωρίζει την πραγματικότητα του λαού με αυτήν των μονοπωλίων μπορεί να κλείσει μόνο με την αποφασιστική παρέμβαση και διεκδίκηση από τους εργάτες και τα άλλα λαϊκά στρώματα.